11. Hud - Recitues: Mishary Alafasy
Bismillaahir Rahmaanir Raheem
- ‘ELIF-LAM-RA KITABUN ‘UHKIMET ‘AJATUHU THUMME FUSSILET MIN LEDUN HEKIMIN HABIRIN (HUD: 1).
- ‘ELLA TA’BUDU ‘ILLALLAHE ‘INNENI LEKUM MINHU NEDHIRUN WE BESHIRUN (HUD: 2).
- WE ‘ENI ESTEGFIRU REBBEKUM THUMME TUBU ‘ILEJHI JUMETTI’KUM META’ÆN HESENÆN ‘ILA ‘EXHELIN MUSEMMEN WE JU’UTI KULLE DHI FEDLIN FEDLEHU WE ‘IN TEWELLEW FE’INNI ‘EHAFU ‘ALEJKUM ‘ADHABE JEWMIN KEBIRIN (HUD: 3).
- ‘ILA ELLAHI MERXHI’UKUM WE HUWE ‘ALA KULLI SHEJ’IN KADIRUN (HUD: 4).
- ‘ELA ‘INNEHUM JETHNUNE SUDUREHUM LIJESTEHFU MINHU ‘ELA HINE JESTEGSHUNE THIJABEHUM JA’LEMU MA JUSIRRUNE WE MA JU’LINUNE ‘INNEHU ‘ALIMUN BIDHATI ES-SUDURI (HUD: 5).
- WE MA MIN DABBETIN FIL-’ERDI ‘ILLA ‘ALA ELLAHI RIZKUHA WE JA’LEMU MUSTEKARREHA WE MUSTEWDE’AHA KULLUN FI KITABIN MUBININ (HUD: 6).
- WE HUWEL-LEDHI HALEKA ES-SEMAWATI WEL-’ERDE FI SITTETI ‘EJJAMIN WE KANE ‘ARSHUHU ‘ALEL-MA’I LIJEBLUWEKUM ‘EJJUKUM ‘EHSENU ‘AMELÆN WE LE’IN KULTE ‘INNEKUM MEB’UTHUNE MIN BA’DIL-MEWTI LEJEKULENNEL-LEDHINE KEFERU ‘IN HADHA ‘ILLA SIHRUN MUBINUN (HUD: 7).
- WE LE’IN ‘EHHARNA ‘ANHUMUL-’ADHABE ‘ILA ‘UMMETIN MA’DUDETIN LEJEKULUNNE MA JEHBISUHU ‘ELA JEWME JE’TIHIM LEJSE MESRUFÆN ‘ANHUM WE HAKA BIHIM MA KANU BIHI JESTEHZI’UN (HUD: 8).
- WE LE’IN ‘EDHEKNAL-’INSANE MINNA REHMETEN THUMME NEZA’NAHA MINHU ‘INNEHU LEJE’USUN KEFURUN (HUD: 9).
- WE LE’IN ‘EDHEKNAHU NA’MA’E BA’DE DERRA’E MESSET/HU LEJEKULENNE DHEHEBE ES-SEJJI’ATU ‘ANNI ‘INNEHU LEFERIHUN FEHURUN (HUD: 10).
- ‘ILLAL-LEDHINE SEBERU WE ‘AMILU ES-SALIHATI ‘ULA’IKE LEHUM MEGFIRETUN WE ‘EXHRUN KEBIRUN (HUD: 11).
- FELE’ALLEKE TARIKUN BA’DE MA JUHA ‘ILEJKE WE DA’IKUN BIHI SEDRUKE ‘EN JEKULU LEWLA ‘UNZILE ‘ALEJHI KENZUN ‘EW XHA’E ME’AHU MELEKUN ‘INNEMA ‘ENTE NEDHIRUN WEL-LAHU ‘ALA KULLI SHEJ’IN WE KILUN (HUD: 12).
- ‘EM JEKULUNE EFTERAHU KUL FE’TU BI’ASHRI SUWERIN MITHLIHI MUFTEREJATIN WE ED’U MENI ESTETA’TUM MIN DUNI ELLAHI ‘IN KUNTUM SADIKINE (HUD: 13).
- FE’ILLEM JESTEXHIBU LEKUM FA’LEMU ‘ENNEMA ‘UNZILE BI’ILMI ELLAHI WE ‘EN LA ‘ILAHE ‘ILLA HUWE FEHEL ‘ENTUM MUSLIMUNE (HUD: 14).
- MEN KANE JURIDUL-HEJÆTE ED-DUNJA WE ZINETEHA NUWEFFI ‘ILEJHIM ‘A’MALEHUM FIHA WE HUM FIHA LA JUBHASUNE (HUD: 15).
- ‘ULA’IKEL-LEDHINE LEJSE LEHUM FIL-’AHIRETI ‘ILLA EN-NARU WE HEBITE MA SENA’U FIHA WE BATILUN MA KANU JA’MELUNE (HUD: 16).
- ‘EFEMEN KANE ‘ALA BEJJINETIN MIN RABBIHI WE JETLUHU SHAHIDUN MINHU WE MIN KABLIHI KITABU MUSA ‘IMAMÆN WE REHMETEN ‘ULA’IKE JU’UMINUNE BIHI WE MEN JEKFUR BIHI MINEL-’EHZABI FALNNARU MEW’IDUHU FELA TEKUN FI MIRJETIN MINHU ‘INNEHUL-HEKKU MIN RABBIKE WE LEKINNE ‘EKTHERE EN-NASI LA JU’UMINUNE (HUD: 17).
- WE MEN ‘EDHLEMU MIMMENI EFTERA ‘ALA ELLAHI KEDHIBÆN ‘ULA’IKE JU’REDUNE ‘ALA RABBIHIM WE JEKULUL-’ESH/HADU HA’UULA’L-LEDHINE KEDHEBU ‘ALA RABBIHIM ‘ELA LA’NETU ELLAHI ‘ALA EDH-DHALIMINE (HUD: 18).
- EL-LEDHINE JESUDDUNE ‘AN SEBILI ELLAHI WE JEBGUNEHA ‘IWEXHÆN WE HUM BIL-’AHIRETI HUM KAFIRUNE (HUD: 19).
- ‘ULA’IKE LEM JEKUNU MU’XHIZINE FIL-’ERDI WE MA KANE LEHUM MIN DUNI ELLAHI MIN ‘EWLIJA’E JUDA’AFU LEHUMUL-’ADHABU MA KANU JESTETI’UNE ES-SEM’A WE MA KANU JUBSIRUNE (HUD: 20).
- ‘ULA’IKEL-LEDHINE HASIRU ‘ENFUSEHUM WE DELLE ‘ANHUM MA KANU JEFTERUNE (HUD: 21).
- LA XHEREME ‘ENNEHUM FIL-’AHIRETI HUMUL-’EHSERUNE (HUD: 22).
- ‘INNEL-LEDHINE ‘AMENU WE ‘AMILU ES-SALIHATI WE ‘EHBETU ‘ILA RABBIHIM ‘ULA’IKE ‘ESHABUL-XHENNETI HUM FIHA HALIDUNE (HUD: 23).
- METHELUL-FERIKAJNI KAL’A’MA WEL-’ESEMMI WEL-BESIRI WE ES-SEMI’I HEL JESTEWIJANI METHELÆN ‘EFELA TEDHEKKERUNE (HUD: 24).
- WE LEKAD ‘ERSELNA NUHÆN ‘ILA KAWMIHI ‘INNI LEKUM NEDHIRUN MUBINUN (HUD: 25).
- ‘EN LA TA’BUDU ‘ILLALLAHE ‘INNI ‘EHAFU ‘ALEJKUM ‘ADHABE JEWMIN ‘ELIMIN (HUD: 26).
- FEKALEL-MELE’UL-LEDHINE KEFERU MIN KAWMIHI MA NERAKE ‘ILLA BESHERÆN MITHLENA WE MA NERAKE ETTEBE’AKE ‘ILLAL-LEDHINE HUM ‘ERADHILUNA BADIJE ER-RE’JI WE MA NERA LEKUM ‘ALEJNA MIN FEDLIN BEL NEDHUNNUKUM KADHIBINE (HUD: 27).
- KALE JA KAWMI ‘ERE’EJTUM ‘IN KUNTU ‘ALA BEJJINETIN MIN RABBI WE ‘ATANI REHMETEN MIN ‘INDIHI FA’UMMIJET ‘ALEJKUM ‘ENULZIMUKUMUHA WE ‘ENTUM LEHA KARIHUNE (HUD: 28).
- WE JAKAWMI LA ‘ES’ELUKUM ‘ALEJHI MALÆN ‘IN ‘EXHRIJE ‘ILLA ‘ALA ELLAHI WE MA ‘ENA BITARIDIL-LEDHINE ‘AMENU ‘INNEHUM MULAKU RABBIHIM WE LEKINNI ‘ERAKUM KAWMÆN TEXHHELUNE (HUD: 29).
- WE JAKAWMI MEN JENSURUNI MINEL-LAHI ‘IN TEREDTUHUM ‘EFELA TEDHEKKERUNE (HUD: 30).
- WE LA ‘EKULU LEKUM ‘INDI HAZA’INU ELLAHI WE LA ‘A’LEMUL-GAJBE WE LA ‘EKULU ‘INNI MELEKUN WE LA ‘EKULU LILLEDHINE TEZDERI ‘A’JUNUKUM LEN JU’UTIJEHUMU ELLAHU HAJRÆN ELLAHU ‘A’LEMU BIMA FI ‘ENFUSIHIM ‘INNI ‘IDHÆN LEMINE EDH-DHALIMINE (HUD: 31).
- KALU JA NUHU KAD XHADELTENA FE’EKTHERTE XHIDALENA FE’TINA BIMA TA’IDUNA ‘IN KUNTE MINE ES-SADIKINE (HUD: 32).
- KALE ‘INNEMA JE’TIKUM BIHI ELLAHU ‘IN SHA’E WE MA ‘ENTUM BIMU’XHIZINE (HUD: 33).
- WE LA JENFA’UKUM NUSHI ‘IN ‘EREDTU ‘EN ‘ENSEHE LEKUM ‘IN KANEL-LAHU JURIDU ‘EN JUGWIJEKUM HUWE REBBUKUM WE ‘ILEJHI TURXHA’UNE (HUD: 34).
- ‘EM JEKULUNE EFTERAHU KUL ‘INI EFTEREJTUHU FE’ALEJJE ‘IXHRAMI WE ‘ENA BERI’UN MIMMA TUXHRIMUNE (HUD: 35).
- WE ‘UHIJE ‘ILA NUHIN ‘ENNEHU LEN JU’UMINE MIN KAWMIKE ‘ILLA MEN KAD ‘AMENE FELA TEBTE’IS BIMA KANU JEF’ALUNE (HUD: 36).
- WE ESNA’IL-FULKE BI’A’JUNINA WE WEHJINA WE LA TUHATIBNI FIL-LEDHINE DHELEMU ‘INNEHUM MUGREKUNE (HUD: 37).
- WE JESNA’UL-FULKE WE KULLEMA MERRE ‘ALEJHI MELE’UN MIN KAWMIHI SEHIRU MINHU KALE ‘IN TESHARU MINNA FE’INNA NESHARU MINKUM KEMA TESHARUNE (HUD: 38).
- FESEWFE TA’LEMUNE MEN JE’TIHI ‘ADHABUN JUHZIHI WE JEHILLU ‘ALEJHI ‘ADHABUN MUKIMUN (HUD: 39).
- HETTA ‘IDHA XHA’E ‘EMRUNA WE FARET-TENNURU KULNA EHMIL FIHA MIN KULLIN ZEWXHEJNI ETHNEJNI WE ‘EHLEKE ‘ILLA MEN SEBEKA ‘ALEJHIL-KAWLU WE MEN ‘AMENE WE MA ‘AMENE ME’AHU ‘ILLA KALILUN (HUD: 40).
- WE KALE ERKEBU FIHA BISMI ELLAHI MEXHRAHA WE MURSAHA ‘INNE RABBI LEGAFURUN REHIMUN (HUD: 41).
- WE HIJE TEXHRI BIHIM FI MEWXHIN KALXHIBALI WE NADA NUHUN EBNEHU WE KANE FI MA’ZILIN JA BUNEJJE ERKEB ME’ANA WE LA TEKUN ME’AL-KAFIRINE (HUD: 42).
- KALE SE’AWI ‘ILA XHEBELIN JA’SIMUNI MINEL-MA’I KALE LA ‘ASIMEL-JEWME MIN ‘EMRI ELLAHI ‘ILLA MEN REHIME WE HALE BEJNEHUMAL-MEWXHU FEKANE MINEL-MUGREKINE (HUD: 43).
- WE KILE JA ‘ERDU EBLA’I MA’EKI WE JA SEMA’U ‘EKLI’I WE GIDEL-MA’U WE KUDIJEL-’EMRU WE ESTEWET ‘ALEL-XHUDIJI WE KILE BU’DÆN LILKAWMI EDH-DHALIMINE (HUD: 44).
- WE NADA NUHUN REBBEHU FEKALE RABBI ‘INNE EBNI MIN ‘EHLI WE ‘INNE WA’DEKEL-HEKKU WE ‘ENTE ‘EHKEMUL-HAKIMINE (HUD: 45).
- KALE JA NUHU ‘INNEHU LEJSE MIN ‘EHLIKE ‘INNEHU ‘AMELUN GAJRU SALIHIN FELA TES’ELNI MA LEJSE LEKE BIHI ‘ILMUN ‘INNI ‘A’IDHUKE ‘EN TEKUNE MINEL-XHAHILINE (HUD: 46).
- KALE RABBI ‘INNI ‘A’UDHU BIKE ‘EN ‘ES’ELEKE MA LEJSE LI BIHI ‘ILMUN WE ‘ILLA TEGFIR LI WE TERHEMNI ‘EKUN MINEL-HASIRINE (HUD: 47).
- KILE JA NUHU EHBIT BISELAMIN MINNA WE BEREKATIN ‘ALEJKE WE ‘ALA ‘UMEMIN MIMMEN ME’AKE WE ‘UMEMUN SENUMETTI’UHUM THUMME JEMESSUHUM MINNA ‘ADHABUN ‘ELIMUN (HUD: 48).
- TILKE MIN ‘ENBA’IL-GAJBI NUHIHA ‘ILEJKE MA KUNTE TA’LEMUHA ‘ENTE WE LA KAWMUKE MIN KABLI HADHA FASBIR ‘INNEL-’AKIBETE LILMUTTEKINE (HUD: 49).
- WE ‘ILA ‘ADIN ‘EHAHUM HUDÆN KALE JA KAWMI A’BUDU ELLAHE MA LEKUM MIN ‘ILEHIN GAJRUHU ‘IN ‘ENTUM ‘ILLA MUFTERUNE (HUD: 50).
- JA KAWMI LA ‘ES’ELUKUM ‘ALEJHI ‘EXHRÆN ‘IN ‘EXHRIJE ‘ILLA ‘ALEL-LEDHI FETERENI ‘EFELA TA’KILUNE (HUD: 51).
- WE JA KAWMI ESTEGFIRU REBBEKUM THUMME TUBU ‘ILEJHI JURSILI ES-SEMA’E ‘ALEJKUM MIDRARÆN WE JEZIDKUM KUWETEN ‘ILA KUWETIKUM WE LA TETEWELLEW MUXHRIMINE (HUD: 52).
- KALU JA HUDU MA XHI’TENA BIBEJJINETIN WE MA NEHNU BITARIKI ‘ALIHETINA ‘AN KAWLIKE WE MA NEHNU LEKE BIMU’UMININE (HUD: 53).
- ‘IN NEKULU ‘ILLA A’TERAKE BA’DU ‘ALIHETINA BISU’IN KALE ‘INNI ‘USH/HIDU ELLAHE WE ESH/HEDU ‘ENNI BERI’UN MIMMA TUSHRIKUNE (HUD: 54).
- MIN DUNIHI FEKIDUNI XHEMI’ÆN THUMME LA TUNDHIRUNI (HUD: 55).
- ‘INNI TEWEKKELTU ‘ALA ELLAHI RABBI WE RABBIKUM MA MIN DABBETIN ‘ILLA HUWE ‘AHIDHUN BINASIJETIHA ‘INNE RABBI ‘ALA SIRATIN MUSTEKIMIN (HUD: 56).
- FE’IN TEWELLEW FEKAD ‘EBLEGTUKUM MA ‘URSILTU BIHI ‘ILEJKUM WE JESTEHLIFU RABBI KAWMÆN GAJREKUM WE LA TEDURRUNEHU SHEJ’ÆN ‘INNE RABBI ‘ALA KULLI SHEJ’IN HEFIDHUN (HUD: 57).
- WE LEMMA XHA’E ‘EMRUNA NEXHXHEJNA HUDÆN WEL-LEDHINE ‘AMENU ME’AHU BIREHMETIN MINNA WE NEXHXHEJNAHUM MIN ‘ADHABIN GALIDHIN (HUD: 58).
- WE TILKE ‘ADUN XHEHEDU BI’AJATI RABBIHIM WE ‘ASEW RUSULEHU WE ETTEBA’U ‘EMRE KULLI XHEBBARIN ‘ANIDIN (HUD: 59).
- WE ‘UTBI’U FI HEDHIHI ED-DUNJA LA’NETEN WE JEWMEL-KIJAMETI ‘ELA ‘INNE ‘ADÆN KEFERU REBBEHUM ‘ELA BU’DÆN LI’ADIN KAWMI HUDIN (HUD: 60).
- WE ‘ILA THEMUDE ‘EHAHUM SALIHÆN KALE JA KAWMI A’BUDU ELLAHE MA LEKUM MIN ‘ILEHIN GAJRUHU HUWE ‘ENSHE’EKUM MINEL-’ERDI WE ESTA’MEREKUM FIHA FASTEGFIRUHU THUMME TUBU ‘ILEJHI ‘INNE RABBI KARIBUN MUXHIBUN (HUD: 61).
- KALU JA SALIHU KAD KUNTE FINA MERXHUWÆN KABLE HADHA ‘ETENHANA ‘EN NA’BUDE MA JA’BUDU ‘ABA’UUNA WE ‘INNENA LEFI SHEKKIN MIMMA TED’UNA ‘ILEJHI MURIBIN (HUD: 62).
- KALE JA KAWMI ‘ERE’EJTUM ‘IN KUNTU ‘ALA BEJJINETIN MIN RABBI WE ‘ATANI MINHU REHMETEN FEMEN JENSURUNI MINEL-LAHI ‘IN ‘ASEJTUHU FEMA TEZIDUNENI GAJRE TEHSIRIN (HUD: 63).
- WE JA KAWMI HEDHIHI NAKATU ELLAHI LEKUM ‘AJETEN FEDHERUHA TE’KUL FI ‘ERDI ELLAHI WE LA TEMESSUHA BISU’IN FEJE’HUDHEKUM ‘ADHABUN KARIBUN (HUD: 64).
- FE’AKARUHA FEKALE TEMETTA’U FI DARIKUM THELATHETE ‘EJJAMIN DHALIKE WA’DUN GAJRU MEKDHUBIN (HUD: 65).
- FELEMMA XHA’E ‘EMRUNA NEXHXHEJNA SALIHÆN WEL-LEDHINE ‘AMENU ME’AHU BIREHMETIN MINNA WE MIN HIZJI JEWMI’IDHIN ‘INNE REBBEKE HUWEL-KAWIJUL-’AZIZU (HUD: 66).
- WE ‘EHADHEL-LEDHINE DHELEMU ES-SEJHETU FE’ESBEHU FI DIJARIHIM XHATHIMINE (HUD: 67).
- KE’EN LEM JEGNEW FIHA ‘ELA ‘INNE THEMUDE KEFERU REBBEHUM ‘ELA BU’DÆN LITHEMUDE (HUD: 68).
- WE LEKAD XHA’ET RUSULUNA ‘IBRAHIME BIL-BUSHRA KALU SELAMÆN KALE SELAMUN FEMA LEBITHE ‘EN XHA’E BI’IXHLIN HENIDHIN (HUD: 69).
- FELEMMA RE’A ‘EJDIJEHUM LA TESILU ‘ILEJHI NEKIREHUM WE ‘EWXHESE MINHUM HIFETEN KALU LA TEHAF ‘INNA ‘URSILNA ‘ILA KAWMI LUTIN (HUD: 70).
- WE EMRE’ETUHU KA’IMETUN FEDEHIKET FEBESHSHERNAHA BI’ISHAKA WE MIN WERA’I ‘ISHAKA JA’KUBE (HUD: 71).
- KALET JA WEJLETA ‘E’ELIDU WE ‘ENA ‘AXHUZUN WE HEDHA BA’LI SHEJHÆN ‘INNE HADHA LESHEJ’UN ‘AXHIBUN (HUD: 72).
- KALU ‘ETA’XHEBINE MIN ‘EMRI ELLAHI REHMETU ELLAHI WE BEREKATUHU ‘ALEJKUM ‘EHLEL-BEJTI ‘INNEHU HEMIDUN MEXHIDUN (HUD: 73).
- FELEMMA DHEHEBE ‘AN ‘IBRAHIME ER-REW’U WE XHA’ET/HUL-BUSHRA JUXHADILUNA FI KAWMI LUTIN (HUD: 74).
- ‘INNE ‘IBRAHIME LEHELIMUN ‘EWWAHUN MUNIBUN (HUD: 75).
- JA ‘IBRAHIMU ‘A’RID ‘AN HADHA ‘INNEHU KAD XHA’E ‘EMRU RABBIKE WE ‘INNEHUM ‘ATIHIM ‘ADHABUN GAJRU MERDUDIN (HUD: 76).
- WE LEMMA XHA’ET RUSULUNA LUTÆN SI’E BIHIM WE DAKA BIHIM DHER’ÆN WE KALE HADHA JEWMUN ‘ASIBUN (HUD: 77).
- WE XHA’EHU KAWMUHU JUHRA’UNE ‘ILEJHI WE MIN KABLU KANU JA’MELUNE ES-SEJJI’ATI KALE JA KAWMI HA’UULA’ BENATI HUNNE ‘ETHERU LEKUM FE ETTEKU ELLAHE WE LA TUHZUNI FI DEJFI ‘ELEJSE MINKUM REXHULUN RESHIDUN (HUD: 78).
- KALU LEKAD ‘ALIMTE MA LENA FI BENATIKE MIN HEKKIN WE ‘INNEKE LETA’LEMU MA NURIDU (HUD: 79).
- KALE LEW ‘ENNE LI BIKUM KUWETEN ‘EW ‘AWI ‘ILA RUKNIN SHEDIDIN (HUD: 80).
- KALU JA LUTU ‘INNA RUSULU RABBIKE LEN JESILU ‘ILEJKE FE’ESRI BI’EHLIKE BIKIT’IN MINEL-LEJLI WE LA JELTEFIT MINKUM ‘EHEDUN ‘ILLA EMRE’ETEKE ‘INNEHU MUSIBUHA MA ‘ESABEHUM ‘INNE MEW’IDEHUMU ES-SUBHU ‘ELEJSE ES-SUBHU BIKARIBIN (HUD: 81).
- FELEMMA XHA’E ‘EMRUNA XHE’ALNA ‘ALIJEHA SAFILEHA WE ‘EMTERNA ‘ALEJHA HIXHARETEN MIN SIXHXHILIN MENDUDIN (HUD: 82).
- MUSEWWEMETEN ‘INDE RABBIKE WE MA HIJE MINE EDH-DHALIMINE BIBA’IDIN (HUD: 83).
- WE ‘ILA MEDJENE ‘EHAHUM SHU’AJBÆN KALE JA KAWMI A’BUDU ELLAHE MA LEKUM MIN ‘ILEHIN GAJRUHU WE LA TENKUSUL-MIKJA LE WEL-MIZANE ‘INNI ‘ERAKUM BIHAJRIN WE ‘INNI ‘EHAFU ‘ALEJKUM ‘ADHABE JEWMIN MUHITIN (HUD: 84).
- WE JA KAWMI ‘EWFUL-MIKJALE WEL-MIZANE BIL-KISTI WE LA TEBHASU EN-NASE ‘ESHJA’EHUM WE LA TA’THEW FIL-’ERDI MUFSIDINE (HUD: 85).
- BEKIJETU ELLAHI HAJRUN LEKUM ‘IN KUNTUM MU’UMININE WE MA ‘ENA ‘ALEJKUM BIHEFIDHIN (HUD: 86).
- KALU JA SHU’AJBU ‘ESELATUKE TE’MURUKE ‘EN NETRUKE MA JA’BUDU ‘ABA’UUNA ‘EW ‘EN NEF’ALE FI ‘EMWALINA MA NESHA’U ‘INNEKE LE’ENTEL-HELIMU ER-RESHIDU (HUD: 87).
- KALE JA KAWMI ‘ERE’EJTUM ‘IN KUNTU ‘ALA BEJJINETIN MIN RABBI WE REZEKANI MINHU RIZKÆN HESENÆN WE MA ‘URIDU ‘EN ‘UHALIFEKUM ‘ILA MA ‘ENHAKUM ‘ANHU ‘IN ‘URIDU ‘ILLAL-’ISLAHE MA ESTETA’TU WE MA TEWFIKI ‘ILLA BILLAHI ‘ALEJHI TEWEKKELTU WE ‘ILEJHI ‘UNIBU (HUD: 88).
- WE JA KAWMI LA JEXHRIMENNEKUM SHIKAKI ‘EN JUSIBEKUM MITHLU MA ‘ESABE KAWME NUHIN ‘EW KAWME HUDIN ‘EW KAWME SALIHIN WE MA KAWMU LUTIN MINKUM BIBA’IDIN (HUD: 89).
- WE ESTEGFIRU REBBEKUM THUMME TUBU ‘ILEJHI ‘INNE RABBI REHIMUN WEDUDUN (HUD: 90).
- KALU JA SHU’AJBU MA NEFKAHU KETHIRÆN MIMMA TEKULU WE ‘INNA LENERAKE FINA DA’IFÆN WE LEWLA REHTUKE LEREXHEMNAKE WE MA ‘ENTE ‘ALEJNA BI’AZIZIN (HUD: 91).
- KALE JA KAWMI ‘EREHTI ‘E’AZZU ‘ALEJKUM MINEL-LAHI WE ETTEHADHTUMUHU WERA’EKUM DHIHRIJÆN ‘INNE RABBI BIMA TA’MELUNE MUHITUN (HUD: 92).
- WE JA KAWMI A’MELU ‘ALA MEKANETIKUM ‘INNI ‘AMILUN SEWFE TA’LEMUNE MEN JE’TIHI ‘ADHABUN JUHZIHI WE MEN HUWE KADHIBUN WE ERTEKIBU ‘INNI ME’AKUM REKIBUN (HUD: 93).
- WE LEMMA XHA’E ‘EMRUNA NEXHXHEJNA SHU’AJBÆN WEL-LEDHINE ‘AMENU ME’AHU BIREHMETIN MINNA WE ‘EHADHETIL-LEDHINE DHELEMU ES-SEJHETU FE’ESBEHU FI DIJARIHIM XHATHIMINE (HUD: 94).
- KE’EN LEM JEGNEW FIHA ‘ELA BU’DÆN LIMEDJENE KEMA BA’IDET THEMUDU (HUD: 95).
- WE LEKAD ‘ERSELNA MUSA BI’AJATINA WE SULTANIN MUBININ (HUD: 96).
- ‘ILA FIR’AWNE WE MELE’IHI FE ETTEBA’U ‘EMRE FIR’AWNE WE MA ‘EMRU FIR’AWNE BIRESHIDIN (HUD: 97).
- JEKDUMU KAWMEHU JEWMEL-KIJAMETI FE’EWREDEHUMU EN-NARE WE BI’SEL-WIRDUL-MEWRUDU (HUD: 98).
- WE ‘UTBI’U FI HEDHIHI LA’NETEN WE JEWMEL-KIJAMETI BI’SE ER-RIFDUL-MERFUDU (HUD: 99).
- DHALIKE MIN ‘ENBA’IL-KURA NEKUSSUHU ‘ALEJKE MINHA KA’IMUN WE HESIDUN (HUD: 100).
- WE MA DHELEMNAHUM WE LEKIN DHELEMU ‘ENFUSEHUM FEMA ‘EGNET ‘ANHUM ‘ALIHETUHUMU ELLETI JED’UNE MIN DUNI ELLAHI MIN SHEJ’IN LEMMA XHA’E ‘EMRU RABBIKE WE MA ZADUHUM GAJRE TETBIBIN (HUD: 101).
- WE KEDHELIKE ‘EHDHU RABBIKE ‘IDHA ‘EHADHEL-KURA WE HIJE DHALIMETUN ‘INNE ‘EHDHEHU ‘ELIMUN SHEDIDUN (HUD: 102).
- ‘INNE FI DHALIKE LE’AJETEN LIMEN HAFE ‘ADHABEL-’AHIRETI DHALIKE JEWMUN MEXHMU’UN LEHU EN-NASU WE DHELIKE JEWMUN MESH/HUDUN (HUD: 103).
- WE MA NU’UEHHIRUHU ‘ILLA LI’XHELIN MA’DUDIN (HUD: 104).
- JEWME JE’TI LA TEKELLEMU NEFSUN ‘ILLA BI’IDHNIHI FEMINHUM SHEKIJUN WE SA’IDUN (HUD: 105).
- FE’EMMAL-LEDHINE SHEKU FEFI EN-NARI LEHUM FIHA ZEFIRUN WE SHEHIKUN (HUD: 106).
- HALIDINE FIHA MA DAMETI ES-SEMAWATU WEL-’ERDU ‘ILLA MA SHA’E REBBUKE ‘INNE REBBEKE FA’’ALUN LIMA JURIDU (HUD: 107).
- WE ‘EMMAL-LEDHINE SU’IDU FEFIL-XHENNETI HALIDINE FIHA MA DAMETI ES-SEMAWATU WEL-’ERDU ‘ILLA MA SHA’E REBBUKE ‘ATA’EN GAJRE MEXHDHUDHIN (HUD: 108).
- FELA TEKU FI MIRJETIN MIMMA JA’BUDU HA’UULA’ MA JA’BUDUNE ‘ILLA KEMA JA’BUDU ‘ABA’UUHUM MIN KABLU WE ‘INNA LEMUWEFFUHUM NESIBEHUM GAJRE MENKUSIN (HUD: 109).
- WE LEKAD ‘ATEJNA MUSAL-KITABE FAHTULIFE FIHI WE LEWLA KELIMETUN SEBEKAT MIN RABBIKE LEKUDIJE BEJNEHUM WE ‘INNEHUM LEFI SHEKKIN MINHU MURIBIN (HUD: 110).
- WE ‘INNE KULLA LEMMA LEJUWEFFIJENNEHUM REBBUKE ‘A’MALEHUM ‘INNEHU BIMA JA’MELUNE HABIRUN (HUD: 111).
- FASTEKIM KEMA ‘UMIRTE WE MEN TABE ME’AKE WE LA TETGAW ‘INNEHU BIMA TA’MELUNE BESIRUN (HUD: 112).
- WE LA TERKENU ‘ILAL-LEDHINE DHELEMU FETEMESSEKUMU EN-NARU WE MA LEKUM MIN DUNI ELLAHI MIN ‘EWLIJA’E THUMME LA TUNSERUNE (HUD: 113).
- WE ‘EKIMI ES-SELÆTE TEREFEJI EN-NEHARI WE ZULEFÆN MINEL-LEJLI ‘INNEL-HESENATI JUDH/HIBNE ES-SEJJI’ATI DHALIKE DHIKRA LILDHDHAKIRINE (HUD: 114).
- WE ESBIR FE’INNALL-LLAHE LA JUDI’U ‘EXHREL-MUHSININE (HUD: 115).
- FELEWLA KANE MINEL-KURUNI MIN KABLIKUM ‘ULU BEKIJETIN JENHEWNE ‘ANIL-FESADI FIL-’ERDI ‘ILLA KALILÆN MIMMEN ‘ENXHEJNA MINHUM WE ETTEBE’AL-LEDHINE DHELEMU MA ‘UTRIFU FIHI WE KANU MUXHRIMINE (HUD: 116).
- WE MA KANE REBBUKE LIJUHLIKEL-KURA BIDHULMIN WE ‘EHLUHA MUSLIHUNE (HUD: 117).
- WE LEW SHA’E REBBUKE LEXHE’ALE EN-NASE ‘UMMETEN WAHIDETEN WE LA JEZALUNE MUHTELIFINE (HUD: 118).
- ‘ILLA MEN REHIME REBBUKE WE LIDHELIKE HALEKAHUM WE TEMMET KELIMETU RABBIKE LE’EMLE’ENNE XHEHENNEME MINEL-XHINNETI WE EN-NASI ‘EXHMA’INE (HUD: 119).
- WE KULLÆN NEKUSSU ‘ALEJKE MIN ‘ENBA’I ER-RUSULI MA NUTHEBBITU BIHI FU’UADEKE WE XHA’EKE FI HEDHIHIL-HEKKU WE MEW’IDHETUN WE DHIKRA LILMU’UMININE (HUD: 120).
- WE KUL LILLEDHINE LA JU’UMINUNE A’MELU ‘ALA MEKANETIKUM ‘INNA ‘AMILUNE (HUD: 121).
- WE ENTEDHIRU ‘INNA MUNTEDHIRUNE (HUD: 122).
- WE LILLEHI GAJBU ES-SEMAWATI WEL-’ERDI WE ‘ILEJHI JURXHA’UL-’EMRU KULLUHU FA’BUD/HU WE TEWEKKEL ‘ALEJHI WE MA REBBUKE BIGAFILIN ‘AMMA TA’MELUNE (HUD: 123).
Bismillaahir Rahmaanir Raheem
1. Elif, Lam, Ra, (ky është) Libër, ajetet e të cilit janë radhitur (në mënyrë të përsosur, njëkohësisht) edhe shkoqitur nga i Dijshmi i të gjitha çështjeve në hollësi.
2. Që të mos adhuroni tjetër përveç All-llahut. Unë jam (dërguar) nga Ai, qortues e përgëzues për ju.
3. E të kërkoni falje Zotit tuaj dhe pendohuni (kthehuni) te Ai, se Ai do t’ju mundësojë përjetime të mira (në këtë jetë) deri në një afat (të caktuar) dhe çdo punëmiri ia jep shpërblimin e merituar. Në qoftë se refuzojnë (të kërkojnë falje), unë pra kam frikë për ju, dënimin e Ditës së Madhe.
4. Se kthimi i juaj është vetëm te All-llahu, Ai ka fuqi për çdo send.
5. Ja, ata mbështjellojnë (armiqësinë në) gjoksat e tyre që ta fshehin nga Ai, po ta dini se edhe kur mbulohen ata me petkat e tyre, Ai e di se çka fshehin dhe çka shfaqin. S’ka dyshim se Ai e di shumë mirë çka mbajnë zemrat (qëllimet) e tyre.
6. Nuk ka asnjë gjallesë në tokë që All-llahu të mos ia ketë garantuar furnizimin e saj, Ai e di vendbanimin dhe vendstrehimin e saj (pas vdekjes). Të gjitha (këto) janë në librin e njohur (Levhi Mahfudhë).
7. Ai është i cili krijoi qiejt e tokën brenda gjashtë ditëve (fazave), e Arshi (Froni) i Tij kishte qenë (më parë) mbi ujë, që t’ju sprovojë, se cili prej jush është më vepërmirë. Nëse ti u thua: “Ju do të ringjalleni pas vdekjes!”, ata që nuk besuan thonë: “Kjo (çka na thua) nuk është tjetër vetëm se magji e hapur”.
8. “Nëse Ne e vonojmë ndëshkimin për një kohë të shkurtër kundër tyre, ata thonë: “Çka po e pengon atë?” Le ta dijnë se ditën kur t’u vijë, ai nuk zbrapet prej tyre, ata do t’i rrethojë ai (dënimi) me të cilin talleshin.
9. Po nëse Ne ia japim njeriut ndonjë begati nga ana jonë, e pastaj e tërheqim atë prej tij, ai do të jetë i dëshpëruar dhe përbuzës.
10. E nëse pas të keqes që e pat goditur atë Ne dhurojmë të mira, ai do të thotë: “Kaluan të këqijat prej meje!”. Vërtet, ai është i shfrenuar dhe mendjemadh.
11. Përveç atyre, të cilët kishin durim dhe bënin vepra të mira, të tillët kanë falje (të gabimeve) dhe shpërblim të madh.
12. “A mos (shpresojnë idhujtarët se) do të lëshë diçka nga ajo që t’u shpall ty (ngase u vjen rëndë ta dëgjojnë), dhe të shtrëngon zemrën tënde ajo (komunikimi i shpalljes), për shkak se ata do të thonë: “Pse të mos i ketë zbritur atij (Muhammedit) ndonjë pasuri, ose përse të mos i ketë ardhur bashkë me të ndonjë engjëll?”. Ti je vetëm qortues, e All-llahu përkujdeset për çdo send.
13. Apo, pse ata thonë: “Ai (Muhammedi) e trilloi atë (Kur’anin)”. Thuaj: “Formuloni pra dhjetë kaptina si ai (Kur’ani) ashtu të trilluara (siç thoni ju) dhe thirrni, pos All-llahut, po qe se jeni të drejtë (çka thoni), kë të mundeni për ndihmë!”
14. E nëse nuk u përgjigjen juve, atëherë pra ta keni të qartë se ai (Kur’ani), është i zbritur me dijen e All-llahut dhe se nuk ka zot pos Tij. A jeni pra muslimanë?
15. Kush ka për qëllim jetën e kësaj bote dhe të mirat e saj, Ne do t’ua plotësojmë atyre shpërblimin e veprave të tyre në të, dhe atyre nuk do t’u mungojë gjë.
16. Të këtillëve në botën tjetër u përket vetëm xhehennemi. Ajo që punuan dhe vepruan ata ka dështuar dhe është asgjësuar.
17. A ai që është (i mbështetur) në argument nga Zoti i tij dhe atë e përforcon dëshmia nga Ai, e para tij (Kur’anit) ishte (dëshmitar) libri i Musait (Tevrati) që ishte udhërrëfyes e mëshirë – (është i njëjtë me atë që ka për qëllim vetëm këtë jetë)? Të tillët (që janë në rrugë të drejtë) e besojnë (Kur’anin). E kush prej atyre grupeve e refuzuan atë, vendi i tij është zjarri. E ti (Muhammed) mos ki dyshim në te, ai është e vërtetë nga Zoti yt, në të s’ka dyshim, por shumica e njerëzve nuk e besojnë.
18. E kush është më mizor se ai që trillon gënjeshtër për All-llahun? Të tillët paraqiten para Zotit të tyre, e dëshmitarët thonë: “Këta ishin të cilët gënjyen ndaj Zotit të tyre, pra mallkimi i All-llahut qoftë kundër mizorëve!”
19. Të cilët pengojnë nga rruga e All-llahut dhe përpiqen atë ta shtrembërojnë, mu ata janë që nuk e besojnë botën tjetër.
20. Ata nuk ishin të paprekshëm në tokë (prej dënimit të Zotit), dhe ata nuk kishin mbrojtës pos All-llahut. Atyre u shumëfishohet dënimi, sepse ata nuk ishin që mund të dëgjonin dhe as nuk shikonin.
21. Ata mashtruan vetveten dhe humben prej tyre ata (idhujt) që i patën trilluar.
22. Është e vërtetë se ata në botën tjetër janë më të humburit.
23. Ata që besuan dhe bënë vepra të mira dhe u përulën ndaj Zotit të tyre, ata janë banues të xhennetit, në të janë përgjithmonë.
24. Shembulli i gjendjes së këtyre dy grupeve është (i atyre që nuk besuan) si ai i verbëri dhe i shurdhëti dhe (i atyre që besuan) si ai që sheh dhe dëgjon. A janë në pozitë të barabartë? A nuk përkujtoni?!
25. Ne e patëm dërguar edhe Nuhun te populli i vet (me porosi të njëjtë si Muhammedin që t’u thotë): “Unë ju tërheq vërejtjen haptazi”.
26. “Që të mos adhuroni tjetërkë pos All-llahut, sepse unë kam frikë për dënimin tuaj në Ditën e pikëllueshme”.
27. Paria që nuk besoi nga populli i tij tha: “Ne nuk të shohim ndryshe vetëm si njeri, sikurse edhe ne, ne nuk po shohim se të pasoi kush, përveç atyre që janë më të poshtërit e më mendjelehtit nga mesi ynë dhe ne nuk shohim se ju keni ndonjë vlerë mbi ne, përkundrazi, ne ju konsiderojmë gënjeshtarë!”
28. (Nuhu) Tha: “O populli im, më thuani nëse unë jam i mbështetur në argument të qartë nga Zoti im dhe Ai më dha mëshirë nga ana e Tij, e juve u janë fshehur ato (argumentet ngase jeni dhëmë pas kësaj jete), a mos do t’ju detyrojmë për to (pranimin e tyre), kur ju jeni urrejtës të tyre!”
29. O populli im, unë për këtë nuk kërkoj prej jush ndonjë pasuri, shpërblimi im është vetëm tek All-llahu. Dhe unë kurrsesi nuk i largoj ata që besuan, ata janë afër Zotit të tyre; por unë ju shoh si popull që nuk dini e nuk kuptoni.
30. O populli im, a nuk po mendoni se nëse unë i përzë ata, kush do të më mbrojë mua nga All-llahu (dënimi i Tij)?
31. Unë nuk u them juve se tek unë janë depot e All-llahut, as nuk u them se unë e di të fshehtën, as nuk u them se unë jam engjëll, as nuk u them atyre që sytë tuaj i nënçmojnë, se All-llahu nuk u dhuroi atyre të mira. All-llahu e di më së miri se çka në shpirtrat e tyre, pse atëherë unë konsiderohem zullumqar.
32. Ata thanë: “O Nuh, ti polemizove me ne dhe e zgjate polemikën tonë. Urdhëro, e nëse flet të vërtetën, silleni pra, të na godasë ajo me çka na kërcënohesh!”
33. Ai tha: “Atë ju sjell vetëm All-llahu, po qe se dëshiron, e ju nuk mund ta pengoni!”
34. Nëse përpiqem t’ju këshilloj, po qe se All-llahu don t’ju humbë, këshilla ime nuk bën dobi. Ai është Zoti juaj dhe vetëm te Ai do të ktheheni.
35. A mos po thonë se ai e trilloi atë? Thuaj: “Nëse unë kam trilluar, atëherë ai është mëkati im, e unë jam larg nga krimet tuaja”.
36. E, Nuhut i qe shpallur: “Nuk do të besojë më askush nga populli yt, përveç atyre që kanë besuar (deri më tash), pra mos u brengos për atë që punojnë ata”.
37. E, mbaroje anijen nën mbikëqyrjen Tonë dhe me mësimin tonë, e mos m’u drejto Mua për ata që bënë zullum, ata gjithqysh janë të përmbytur.
38. Dhe ai ndërtonte anijen e paria e popullit të tij, sa herë që kalonte pranë tij përqeshej me te. Ai u thoshte: “Nëse talleni me ne, edhe ne do të tallemi me ju, ashtu siç po talleni ju!”
39. Dhe më vonë do të kuptoni se cili do ta pësojë dënimin e turpshëm dhe mbi të cilin do të jetë dënimi i përjetshëm.
40. E kur erdhi urdhri ynë (i caktuar për ndëshkim) dhe gufoi (uji) prej furrës (vend ku piqet buka), Ne i thamë: “Ngarko në të çdo krijesë nga një çift edhe familjen tënde, përveç për kë është marrë vendim i hershëm kundër tij, e (ngarkoje) edhe kush ka besuar, po përveç një pakice nuk i kishin besuar atij”.
41. Dhe ai tha: “Hipni në të, me emrin e All-llahut ajo lundron dhe ndalet. Vërtet, Zoti im është që falë shumë, është mëshirues”.
42. Ajo lundron me ta nëpër valë si kodra, e Nuhu e thirri djalin e vet, që ishtë në një vend të ndarë: “O djali im, hip bashkë me ne, e mos u bë me mohuesit!”
43. Ai (djali) tha: “Unë do të ngjitem në një kodër që do të më mbrojë nga uji (vërshimi)!” Tha: “Nuk ka sot mbrojtës prej dënimit të All-llahut, pos atë që Ai e ka mëshiruar!” Vala hyri mes tyre të dyve, e ai (djali) u mbyt në ujë.
44. E iu pat thënë: “Oj tokë, përbije ujin tënd, dhe o qiell, ndërpreje (shiun), uji u tërhoq, urdhri u zbatua dhe ajo (anija) u ndal në (kodrën) Xhudij, e u tha: “I shkatërruar qoftë populli mizor!”
45. Nuhu e luti Zotin e vet, duke i thënë: “O Zoti im, djali im është i familjes sime, e premtimi Yt është i saktë, ndërsa Ti je më i drejti i të drejtëve!”
46. (Zoti) Tha: “O Nuh, ai (djali) nuk ishte nga familja jote (për të cilën të premtova se do t’i shpëtoj), ai ishte punëkeq, e ti mos më kërko Mua atë që nuk di, Unë të këshilloj që të mos bëhesh nga injorantët!”
47. (Nuhu) Tha: “Zoti im, unë mbështetem në mbrojtjen Tënde që të (mos) kërkoj prej Teje atë për çka nuk kam njohuri, e në qoftë se nuk më fal mua dhe nuk më mëshiron Ti, do të jem i humbur!”
48. Iu pat thënë: “O Nuh, zbarko qofsh i shpëtuar nga ana Jonë, me begati për ty dhe për një popull që është me ty. E një populli (tjetër) do t’i mundësojmë përjetime, e pastaj do t’i godasë dënimi i dhembshëm nga ana Jonë”.
49. Këto janë disa nga rrëfimet e panjohura (për ty), që po t’i shpallim ty, e që para këtij (Kur’anit) nuk i ke ditur as ti as populli yt. Pra, të jesh i durueshëm se përfundimi (i lavdishëm) është për të devotshmit.
50. Edhe tek (populli) Adi (dërguam) nga mesi tyre Hudin që tha: “O populli im adhuroni All-llahun, ju nuk keni zot tjetër pos Tij, ju vetëm po hutoheni me trillime”.
51. O populli im, unë për këtë nuk kërkoj prej jush ndonjë shpërblim. Shpërblimi im është vetëm prej Atij që më krijoi. A nuk po kuptoni.
52. O populli im, kërkoni falje prej Zotit tuaj dhe kthejuni Atij, Ai ju lëshon shi me bollëk, dhe fuqisë suaj i shton fuqi, e mos refuzoni e të bëheni mëkatarë!
53. Ata thanë: “O Hud, ti nuk na solle ndonjë argument, e ne nuk i braktisim zotat tanë për fjalën tënde dhe ne nuk të besojmë ty”.
54. Ne nuk themi tjetër vetëm se dikush prej zotave tanë të ka goditur me çmendje! Ai tha: “Unë dëshmitar e kam All-llahun, e ju dëshmoni se unë jam larg nga ajo çka ju i shoqëroni”.
55. (larg adhurimit) Pos Tij. Ju pra, të gjithë përpiquni kundër meje e mos më jepni afat.
56. Unë iu kam mbështetur All-llahut, Zotit tim dhe Zotit tuaj, pse nuk ka asnjë nga gjallesat, e që Ai të mos e ketë nën sundim, vërtet Zoti im është i drejtë.
57. “Nëse kundërshtoni, unë ju kumtova atë me të cilën jamë dërguar te ju. Zoti im do t’ju zëvendësojë me një popull tjetër, Atij nuk mund t’i bëni kurrfarë dëmi. Vërtet, Zoti im është përcjellës i çdo sendi”.
58. E kur arriti vendimi Ynë (për dënim), Ne me mëshirën Tonë e shpëtuam Hudin, e bashkë me të edhe ata që kishin besuar. I shpëtuam prej dënimit të rëndë.
59. E ato ishin (gjurmë të gënjeshtarëve të fisit) Ad-ët, që mohuan argumentet e Zotit të tyre, kundërshtuan të dërguarin e Tij, shkuan pas urdhrit të çdo kryelarti kundërshtar.
60. Ata u përcollën me mallkim si në këtë botë, ashtu edhe në ditën e gjykimit. Le të dihet, Adët mohuan Zotin e tyre. Qoftë i shkatërruar Adi, populli i Hudit!
61. Edhe te (populli) Themud e patëm dërguar njërin prej tyre, Salihun, e ai u tha: “O populli im, adhurojeni All-llahun, ju nuk keni ndonjë zot tjetër pos Tij, Ai së pari ju krijoi nga dheu dhe ju bëri banues të tij, andaj kërkoni falje prej Tij, dhe shprehni pendim te Ai. S’ka dyshim, Zoti im është afër (me mëshirë), Ai përgjigjet (lutjeve)”!
62. Ata thanë: “O Salih, ti ishe shpresë jona para kësaj. Si mund të na ndalosh ta adhurojmë atë që e adhuruan prindërit tanë? Vërtet, ne jemi shumë të dyshimtë e në dilemë në atë që na thërret ti!
63. “O populli im, më tregoni ju, nëse unë jam (i bazuar) në argument (të qartë) nga Zoti im, dhe Ai të më ketë dhënë mua mëshirë (gradën pejgamber) nga ana e Tij, kush do të më mbrojë mua nga All-llahu, nëse unë kundërshtoj Atë? Ju nuk më shtoni tjetër vetëm humbje.
64. O populli im, kjo është deveja e All-llahut, për ju është një argument. Lereni pra, të ushqehet në tokën e All-llahut e mos e prekni me ndonjë të keqe e t’ju godasë menjëherë dënimi!
65. E megjithatë ata e therrën atë, e ai (Salihu) ju tha: “Përjetoni në vendin tuaj tri ditë, ky është caktim jo i rrejshëm!”
66. E kur erdhi vendimi Ynë (për dënim), Ne e shpëtuam Salihun nga poshtërimi i asaj dite, e bashkë me të, edhe ata që besuan. Zoti yt është ai i fuqishmi, ngadhënjyesi.
67. Ndërsa ata që bënë zullum, i kapi (në ditën e katërt) krisma dhe gëdhinë kufoma (të ngrira) në vendin e tyre.
68. (gëdhinë) Sikur të mos kishin qenë fare në të. Kuptojeni pra, (populli) Themud e mohoi Zotin e vet. Mallkimi qoftë kundër Themudit!
69. Edhe Ibrahimit i patën ardhur të dërguarit (engjëjt) tanë me myzhde dhe i thanë: “Selam”. Ai u përgjigj: “Gjithnjë paçi selam” dhe nuk vonoi t’ju sjellë një viç të pjekur (të fërguar në gurë).
70. Kur pa se duart e tyre nuk shtrihen kah ai (viç), iu dukën të pazakonshme dhe ndjeu prej tyre njëfarë frike. Ata i thanë: “Mos u frikëso, ne jemi të dërguar te populli i Lutit”.
71. E gruaja (Sare) e tij (Ibrahimit) rrinte në këmbë dhe qeshi, e Ne e përgëzuam atë me Is’hakun, e pas Is’hakut me Jakubin.
72. Ajo tha: “E mjera unë, si do të lindë unë kur jam e vjetëruar, kurse ky burri im është i shtyer më moshë, vërtet kjo është gjë e çuditshme?!”.
73. Ata i thanë: “Si, mos po çuditesh me caktimin e Zotit?” Mëshira e All-llahut dhe bekimi i Tij qoftë me ju o familje e shtëpisë (së Ibrahimit)! Vërtet, Ai është meritues për falënderim, është bamirës i madh.
74. Pasi që Ibrahimit i kaloi frika dhe i erdhi myzhdeja, ai nisi dialog me të dërguarit tanë rreth popullit të Lutit.
75. Vërtet, Ibrahimi ishte shumë i butë, shumë i dhembshëm dhe i kthyeshëm.
76. (engjëjt i thanë) O Ibrahim lëre këtë (dialog), urdhri i Zotit tënd tashmë ka zbritur, s’ka tjetër, ata do të përjetojnë dënim të pashmangshëm.
77. E kur të dërguarit tanë i erdhën Lutit, ai u keqësua për ta dhe u ngushtua rëndë me ardhjen e tyre e tha: “Kjo është ditë e vështirë!”
78. Dhe populli i tij, që më parë bënin punë të turpshme, erdhi me nguti te ai (te Luti), e ai tha: “O populli im, qe këto bijat e mia (gratë e atij vendi), janë më të pastra për ju, kini frikë pra All-llahun e mos më turpëroni me musafirët e mi, a nuk ka ndër ju ndonjë njeri të mençur (e t’ju ndalojë nga e keqja)?”
79. Ata thanë: “Po ti e ke të ditur se ne nuk kemi kurrfarë lakmie në bijat tua, ti e di me siguri se çka dëshirojmë ne!”
80. Ai tha: “Ah, sikur të kisha fuqi kundër jush (t’ju zbrapsë), ose të kisha mbështetje në ndonjë përkrahje (të fisit) të fortë!” (do t’i mbroja musafirët e mi).
81. (engjëjt) Thanë: “O Lut, ne jemi të dërguarit e Zotit tënd, ata (populli yt) nuk kanë për t’u afruar te ti, e ti kah fundi i natës udhëto me familjen tënde dhe askush prej jush të mos vështrojë mbrapa (familja do të shpëtojë), pos gruas sate, ajo do të jetë e goditur me çka do të goditen edhe ata. Afati i tyre është mëngjesi, a nuk është mëngjesi afër?
82. Kur erdhi urdhri ynë, Ne përmbysëm të gjitha ato (fshatrat e tyre) duke kthyer çdo gjë nga lart poshtë, dhe mbi ta reshëm gurë të fortë pa ia nda.
83. (gurë) Të shënuar te Zoti yt. Ai (vend) nuk është larg zullumqarëve (idhujtarëve kurejshitë).
84. Edhe Medjenit (i dërguam) vëllain e tyre Shuajbin që ju tha: “O popull im, adhurojeni All-llahun, ju nuk keni zot tjetër pos Tij, mos matni as mos peshoni mangut, unë po shoh se jeni në gjendje të mirë jetësore, pra unë po frikësohem për ju nga dënimi që do t’ju përfshijë një ditë!
85. O populli im, veproni drejt gjatë matjes dhe peshimit, e mos i dëmtoni njerëzit në asgjë dhe mos shkaktoni rrëmujë në tokë!
86. “Atë pjesë që ua lejoi All-llahu është shumë më e mirë për ju, nëse jeni besimtarë, e unë nuk jamë roje juaj!”
87. Ata thanë: “O Shuajb, a namazi yt po të thotë të na urdhërosh që ta braktisim atë që e adhuruan prindërit tanë, ose (po të urdhëron) për të punuar në pasurinë tonë ashtu si të dëshirojmë? Vërtet, ti qenke i butë e i mençur”. (Kjo ishte tallje e tyre).
88. “O populli im, më thuani pra nëse unë kam argumente të sigurta nga Zoti im dhe nga ana e Tij, Ai më furnizoi mua me të mira (si mund të mos ju udhëzoj në rrugë të drejtë?) Unë nuk dua t’ju kundërshtoj (duke punuar) për atë nga e cila po ju ndaloj, unë nuk dua tjetër vetëm të përmirësoj aq sa mundem, por këtë mund ta arrij vetëm me ndihmën e All-llahut, vetëm Atij iu kam mbështetur dhe vetëm te Ai jam i drejtuar!
89. O populli im, kundërshtimi ndaj meje të mos u shpie (në mosbesim) që të ju gjejë ajo që e gjeti popullin e Nuhut, popullin e Hudit ose popullin e Salihut. E populli i Lutit nuk është larg prej jush.
90. Kërkoni falje Zotit tuaj dhe sinqerisht pendohuni ndaj Tij. Vërtet, Zoti im është mëshirues, shumë i dashur.
91. Ata thanë: “O Shuajb, ne nuk po e kuptojmë shumicën nga ajo që thua dhe ne të konsiderojmë ty të dobët në mesin tonë, dhe sikur të mos ishte ai grup yti, ne do të gurëzonim ty, ngase ti nuk je i çmuar ndër ne”.
92. Ai tha: “O populli im, a është më i çmuar te ju farefisi im se All-llahu, që e keni hedhur Atë pas shpine? Nuk ka dyshim, Zoti im i di të gjitha ato që veproni”.
93. “O populli im, veproni sa të mundeni, unë veproj, e më vonë do ta kuptoni se kush do ta pësojë atë dënim që e poshtëron dhe kush është ai rrenacak. Pritni se edhe unë së bashku me ju jam duke pritur”.
94. E kur erdhi urdhri Ynë, Ne me mëshirën tonë e shpëtuam Shuajbin dhe bashkë me të edhe ata që besuan, ndërsa zullumqarët i kapi britma e tmerri, duke gëdhirë në vendin e tyre kufoma të gjunjëzuara.
95. (gëdhinë) Si të mos kishin ekzistuar fare aty. Qoftë i shkatërruar Medjeni sikurse ishte shkatërruar Themudi!
96. Ne e patëm dërguar Musain me dispozitat tona dhe me mrekulli konkrete,
97. Te faraoni dhe rrethi i tij, e ata iu bindën urdhrit të faraonit, por urdhëri i faraonit nuk ishte mençuri.
98. Në ditën e kijametit ai (faraoni) i prinë popullit të vet dhe u fut në zjarr. Sa i shëmtuar është ai vend i ofruar.
99. Edhe në këtë botë ata i përcolli mallkimi, e edhe në ditën e kijametit. Sa e keqe është ajo dhuratë e dhuruar.
100. Këto janë disa nga lajmet e vendeve që po t’i rrëfejmë ty; disa prej tyre ekzistojnë ende, e disa janë shkatërruar.
101. Ne nuk u bëmë padrejtë atyre, por ata vetvetes i bënë padrejtë. E kur erdhi urdhri i Zotit tënd, atyre nuk u ndihmuan asgjë zotat e tyre, të cilëve u luteshin pos All-llahut, dhe nuk fituan tjetër pos shkatërrim.
102. Ja, kështu është ndëshkimi i Zotit tënd, kur dënon vendet që janë zullumqare. Vërtet, ndëshkimi i Tij është i dhembshëm, e i ashpër.
103. Në këto (rrëfime) me të vërtetë ka një përvojë për atë që i frikësohet dënimit të botës tjetër. Ajo është ditë e tubimit të njerëzve dhe ajo është ditë dëshmuese.
104. Dhe atë (ditë) nuk e shtyejmë vetëm deri në një afat që është i caktuar.
105. E kur të vijë ajo ditë, askush nuk do të flasë, pos me lejen e Tij, e prej tyre (të tubuarve), ka fatzi dhe fatbardhë.
106. E për sa u përket atyre fatkëqinjëve, ata janë në zjarr, aty ata kanë dihatje, kërhamzë të vështirë (në frymëmarrje).
107. Aty janë përgjithmonë, sa të jenë qiejt dhe toka, përveç atë çka do Zoti yt, vërtet Zoti yt punon çka dëshiron.
108. E për sa u përket atyre fatmirëve, ata jan në xhennet përgjithmonë, sa të jenë qiejt dhe toka, përveç atë çka do Zoti yt (All-llahu ju dhuron) shpërblim të pakëputur.
109. Për adhurimin që bëjnë këta (idhujtarët), ti mos ki dyshim (se është i kotë). Nuk adhurojnë tjetër vetëm si adhuronin më parë prindërit e tyre, e Ne do t’ua japim pjesën e tyre pa mangësi.
110. Ne edhe Musait i patëm dhënë librin, e u bë përçarje rreth tij, e sikur të mos ishte vendimi i Zotit tënd i përcaktuar më herët, me siguri do të kryhej (dënimi kundër tyre). Vërtet, ata (populli yt) kanë shprehur dyshim rreth tij.
111. S’ka tjetër, vetëm se secilit prej tyre Zoti yt do t’u përmbushë veprat e tyre, se Ai është i njohur hollësisht për atë që veprojnë.
112. Ti (Muhammed) përqëndrohu vendosmërisht ashtu si je i urdhëruar, e bashkë me ty edhe ata që u penduan (prej idhujtarisë), e mos tejkaloni (kufijtë e caktuar), se më të vërtetë Ai është shikues i asaj që veproni.
113. Dhe mos anoni kah ata që bënë zullum, e për atë shkak t’ju kapë zjarri, sepse përveç All-llahut nuk keni mbrojtës, e mbeteni të pandihmuar.
114. Dhe fale namazin në dy skajet e ditës, e edhe në orët e afërta (me ditën) të natës. S’ka dyshim se veprat e mira i shlyejnë ato të këqijat. Kjo është një këshillë për ata që pranojnë këshillat.
115. Dhe ti, jij i durueshëm, se All-llahu nuk ua humb shpërblimin bamirësve.
116. E përse të mos ketë pasur nga breznitë që ishin para jush, të zotët e mendjes e të nderit që t’i ndalonin çrregullimin e kaosin në tokë, përveç një pakice, të cilët i shpëtuam (ngase u frenuan nga të këqijat), e ata që ishin mizorë u dhanë pas kënaqësive si të shfrenuar, duke vazhduar të jenë mëkatarë.
117. E Zoti yt nuk është që të shkatërrojë mizorisht vendet, nëse banorët e tyre janë punëmirë.
118. Sikur të dëshironte Zoti yt, do t’i bënte njerëzit të një feje (por nuk dëshiroi, Ai e di pse). Ata vazhdimisht janë në kundërshtime (mes vete),
119. Përveç atij që e mëshiroi Zoti yt. Po për këtë edhe i krijoi ata. Fjala e Zotit tënd: “Gjithsesi do ta mbushë xhehennemin me të gjithë exhinët dhe njerëzit”, ka marrë fund (është plotësuar).
120. Të gjitha këto që t’i rrëfyem ty nga lajmet e pejgamberëve, janë që ta forcojnë zemrën tënde, dhe në to të ka ardhur e vërteta e këshilla, si dhe përkujtime për besimtarët.
121. E atyre që nuk besojnë thuaju: “Veproni sa të mundeni në atë të tuajën, edhe ne jemi duke vepruar”.
122. Ju pritni (ç’do të na gjejë neve), edhe ne jemi duke pritur (se ç’do t’ju gjejë juve).
123. Vetëm All-llahut i takon dija për fshehtësitë e qiejve dhe të tokës, çdo çështje i kthehet (në kompetencë) vetëm Atij, pra adhuroje Atë, mbështetu tek Ai, se Zoti yt nuk është i panjohur për atë që veproni. 1
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
1. الر ۚ كِتَابٌ أُحْكِمَتْ آيَاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِنْ لَدُنْ حَكِيمٍ خَبِيرٍ
2. أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ ۚ إِنَّنِي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ
3. وَأَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُمْ مَتَاعًا حَسَنًا إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى وَيُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ كَبِيرٍ
4. إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
5. أَلَا إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُوا مِنْهُ ۚ أَلَا حِينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيَابَهُمْ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
6. وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا وَيَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا ۚ كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُبِينٍ
7. وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَكَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۗ وَلَئِنْ قُلْتَ إِنَّكُمْ مَبْعُوثُونَ مِنْ بَعْدِ الْمَوْتِ لَيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ
8. وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَىٰ أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ لَيَقُولُنَّ مَا يَحْبِسُهُ ۗ أَلَا يَوْمَ يَأْتِيهِمْ لَيْسَ مَصْرُوفًا عَنْهُمْ وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ
9. وَلَئِنْ أَذَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَيَئُوسٌ كَفُورٌ
10. وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَاءَ بَعْدَ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّئَاتُ عَنِّي ۚ إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ
11. إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَٰئِكَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ
12. فَلَعَلَّكَ تَارِكٌ بَعْضَ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ وَضَائِقٌ بِهِ صَدْرُكَ أَنْ يَقُولُوا لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ جَاءَ مَعَهُ مَلَكٌ ۚ إِنَّمَا أَنْتَ نَذِيرٌ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ
13. أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَيَاتٍ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ
14. فَإِلَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا أُنْزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ وَأَنْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ
15. مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِيهَا وَهُمْ فِيهَا لَا يُبْخَسُونَ
16. أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ إِلَّا النَّارُ ۖ وَحَبِطَ مَا صَنَعُوا فِيهَا وَبَاطِلٌ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
17. أَفَمَنْ كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِنْهُ وَمِنْ قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَىٰ إِمَامًا وَرَحْمَةً ۚ أُولَٰئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۚ وَمَنْ يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ ۚ فَلَا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِنْهُ ۚ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ
18. وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا ۚ أُولَٰئِكَ يُعْرَضُونَ عَلَىٰ رَبِّهِمْ وَيَقُولُ الْأَشْهَادُ هَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ ۚ أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ
19. الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ
20. أُولَٰئِكَ لَمْ يَكُونُوا مُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَمَا كَانَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ۘ يُضَاعَفُ لَهُمُ الْعَذَابُ ۚ مَا كَانُوا يَسْتَطِيعُونَ السَّمْعَ وَمَا كَانُوا يُبْصِرُونَ
21. أُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ
22. لَا جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْأَخْسَرُونَ
23. إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَأَخْبَتُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ
24. مَثَلُ الْفَرِيقَيْنِ كَالْأَعْمَىٰ وَالْأَصَمِّ وَالْبَصِيرِ وَالسَّمِيعِ ۚ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلًا ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
25. وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ
26. أَنْ لَا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ ۖ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ أَلِيمٍ
27. فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ مَا نَرَاكَ إِلَّا بَشَرًا مِثْلَنَا وَمَا نَرَاكَ اتَّبَعَكَ إِلَّا الَّذِينَ هُمْ أَرَاذِلُنَا بَادِيَ الرَّأْيِ وَمَا نَرَىٰ لَكُمْ عَلَيْنَا مِنْ فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّكُمْ كَاذِبِينَ
28. قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِنْ كُنْتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَآتَانِي رَحْمَةً مِنْ عِنْدِهِ فَعُمِّيَتْ عَلَيْكُمْ أَنُلْزِمُكُمُوهَا وَأَنْتُمْ لَهَا كَارِهُونَ
29. وَيَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مَالًا ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ ۚ وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ إِنَّهُمْ مُلَاقُو رَبِّهِمْ وَلَٰكِنِّي أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ
30. وَيَا قَوْمِ مَنْ يَنْصُرُنِي مِنَ اللَّهِ إِنْ طَرَدْتُهُمْ ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
31. وَلَا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ إِنِّي مَلَكٌ وَلَا أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِي أَعْيُنُكُمْ لَنْ يُؤْتِيَهُمُ اللَّهُ خَيْرًا ۖ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِي أَنْفُسِهِمْ ۖ إِنِّي إِذًا لَمِنَ الظَّالِمِينَ
32. قَالُوا يَا نُوحُ قَدْ جَادَلْتَنَا فَأَكْثَرْتَ جِدَالَنَا فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
33. قَالَ إِنَّمَا يَأْتِيكُمْ بِهِ اللَّهُ إِنْ شَاءَ وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ
34. وَلَا يَنْفَعُكُمْ نُصْحِي إِنْ أَرَدْتُ أَنْ أَنْصَحَ لَكُمْ إِنْ كَانَ اللَّهُ يُرِيدُ أَنْ يُغْوِيَكُمْ ۚ هُوَ رَبُّكُمْ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
35. أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَعَلَيَّ إِجْرَامِي وَأَنَا بَرِيءٌ مِمَّا تُجْرِمُونَ
36. وَأُوحِيَ إِلَىٰ نُوحٍ أَنَّهُ لَنْ يُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِكَ إِلَّا مَنْ قَدْ آمَنَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ
37. وَاصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ
38. وَيَصْنَعُ الْفُلْكَ وَكُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلَأٌ مِنْ قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ ۚ قَالَ إِنْ تَسْخَرُوا مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنْكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ
39. فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُقِيمٌ
40. حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِيهَا مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ آمَنَ ۚ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلَّا قَلِيلٌ
41. وَقَالَ ارْكَبُوا فِيهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا ۚ إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَحِيمٌ
42. وَهِيَ تَجْرِي بِهِمْ فِي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ وَنَادَىٰ نُوحٌ ابْنَهُ وَكَانَ فِي مَعْزِلٍ يَا بُنَيَّ ارْكَبْ مَعَنَا وَلَا تَكُنْ مَعَ الْكَافِرِينَ
43. قَالَ سَآوِي إِلَىٰ جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْمَاءِ ۚ قَالَ لَا عَاصِمَ الْيَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِلَّا مَنْ رَحِمَ ۚ وَحَالَ بَيْنَهُمَا الْمَوْجُ فَكَانَ مِنَ الْمُغْرَقِينَ
44. وَقِيلَ يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءَكِ وَيَا سَمَاءُ أَقْلِعِي وَغِيضَ الْمَاءُ وَقُضِيَ الْأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ ۖ وَقِيلَ بُعْدًا لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ
45. وَنَادَىٰ نُوحٌ رَبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنْتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ
46. قَالَ يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ ۖ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ ۖ فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۖ إِنِّي أَعِظُكَ أَنْ تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ
47. قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ ۖ وَإِلَّا تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي أَكُنْ مِنَ الْخَاسِرِينَ
48. قِيلَ يَا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلَامٍ مِنَّا وَبَرَكَاتٍ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ أُمَمٍ مِمَّنْ مَعَكَ ۚ وَأُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ يَمَسُّهُمْ مِنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ
49. تِلْكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهَا إِلَيْكَ ۖ مَا كُنْتَ تَعْلَمُهَا أَنْتَ وَلَا قَوْمُكَ مِنْ قَبْلِ هَٰذَا ۖ فَاصْبِرْ ۖ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ
50. وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا مُفْتَرُونَ
51. يَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى الَّذِي فَطَرَنِي ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ
52. وَيَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا وَيَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِكُمْ وَلَا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمِينَ
53. قَالُوا يَا هُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَيِّنَةٍ وَمَا نَحْنُ بِتَارِكِي آلِهَتِنَا عَنْ قَوْلِكَ وَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ
54. إِنْ نَقُولُ إِلَّا اعْتَرَاكَ بَعْضُ آلِهَتِنَا بِسُوءٍ ۗ قَالَ إِنِّي أُشْهِدُ اللَّهَ وَاشْهَدُوا أَنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ
55. مِنْ دُونِهِ ۖ فَكِيدُونِي جَمِيعًا ثُمَّ لَا تُنْظِرُونِ
56. إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمْ ۚ مَا مِنْ دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا ۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ
57. فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقَدْ أَبْلَغْتُكُمْ مَا أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَيْكُمْ ۚ وَيَسْتَخْلِفُ رَبِّي قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلَا تَضُرُّونَهُ شَيْئًا ۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ
58. وَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا هُودًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَنَجَّيْنَاهُمْ مِنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ
59. وَتِلْكَ عَادٌ ۖ جَحَدُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَعَصَوْا رُسُلَهُ وَاتَّبَعُوا أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ
60. وَأُتْبِعُوا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا إِنَّ عَادًا كَفَرُوا رَبَّهُمْ ۗ أَلَا بُعْدًا لِعَادٍ قَوْمِ هُودٍ
61. وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ هُوَ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ ۚ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٌ مُجِيبٌ
62. قَالُوا يَا صَالِحُ قَدْ كُنْتَ فِينَا مَرْجُوًّا قَبْلَ هَٰذَا ۖ أَتَنْهَانَا أَنْ نَعْبُدَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِي شَكٍّ مِمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ
63. قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِنْ كُنْتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَآتَانِي مِنْهُ رَحْمَةً فَمَنْ يَنْصُرُنِي مِنَ اللَّهِ إِنْ عَصَيْتُهُ ۖ فَمَا تَزِيدُونَنِي غَيْرَ تَخْسِيرٍ
64. وَيَا قَوْمِ هَٰذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ قَرِيبٌ
65. فَعَقَرُوهَا فَقَالَ تَمَتَّعُوا فِي دَارِكُمْ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ ۖ ذَٰلِكَ وَعْدٌ غَيْرُ مَكْذُوبٍ
66. فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا صَالِحًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَمِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍ ۗ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ
67. وَأَخَذَ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ
68. كَأَنْ لَمْ يَغْنَوْا فِيهَا ۗ أَلَا إِنَّ ثَمُودَ كَفَرُوا رَبَّهُمْ ۗ أَلَا بُعْدًا لِثَمُودَ
69. وَلَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَىٰ قَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ ۖ فَمَا لَبِثَ أَنْ جَاءَ بِعِجْلٍ حَنِيذٍ
70. فَلَمَّا رَأَىٰ أَيْدِيَهُمْ لَا تَصِلُ إِلَيْهِ نَكِرَهُمْ وَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۚ قَالُوا لَا تَخَفْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمِ لُوطٍ
71. وَامْرَأَتُهُ قَائِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِإِسْحَاقَ وَمِنْ وَرَاءِ إِسْحَاقَ يَعْقُوبَ
72. قَالَتْ يَا وَيْلَتَىٰ أَأَلِدُ وَأَنَا عَجُوزٌ وَهَٰذَا بَعْلِي شَيْخًا ۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيْءٌ عَجِيبٌ
73. قَالُوا أَتَعْجَبِينَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ ۖ رَحْمَتُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ ۚ إِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ
74. فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ الرَّوْعُ وَجَاءَتْهُ الْبُشْرَىٰ يُجَادِلُنَا فِي قَوْمِ لُوطٍ
75. إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّاهٌ مُنِيبٌ
76. يَا إِبْرَاهِيمُ أَعْرِضْ عَنْ هَٰذَا ۖ إِنَّهُ قَدْ جَاءَ أَمْرُ رَبِّكَ ۖ وَإِنَّهُمْ آتِيهِمْ عَذَابٌ غَيْرُ مَرْدُودٍ
77. وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالَ هَٰذَا يَوْمٌ عَصِيبٌ
78. وَجَاءَهُ قَوْمُهُ يُهْرَعُونَ إِلَيْهِ وَمِنْ قَبْلُ كَانُوا يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ ۚ قَالَ يَا قَوْمِ هَٰؤُلَاءِ بَنَاتِي هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَلَا تُخْزُونِ فِي ضَيْفِي ۖ أَلَيْسَ مِنْكُمْ رَجُلٌ رَشِيدٌ
79. قَالُوا لَقَدْ عَلِمْتَ مَا لَنَا فِي بَنَاتِكَ مِنْ حَقٍّ وَإِنَّكَ لَتَعْلَمُ مَا نُرِيدُ
80. قَالَ لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَىٰ رُكْنٍ شَدِيدٍ
81. قَالُوا يَا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَنْ يَصِلُوا إِلَيْكَ ۖ فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّيْلِ وَلَا يَلْتَفِتْ مِنْكُمْ أَحَدٌ إِلَّا امْرَأَتَكَ ۖ إِنَّهُ مُصِيبُهَا مَا أَصَابَهُمْ ۚ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ ۚ أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ
82. فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهَا حِجَارَةً مِنْ سِجِّيلٍ مَنْضُودٍ
83. مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ ۖ وَمَا هِيَ مِنَ الظَّالِمِينَ بِبَعِيدٍ
84. وَإِلَىٰ مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ وَلَا تَنْقُصُوا الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ ۚ إِنِّي أَرَاكُمْ بِخَيْرٍ وَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ مُحِيطٍ
85. وَيَا قَوْمِ أَوْفُوا الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ ۖ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ
86. بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ۚ وَمَا أَنَا عَلَيْكُمْ بِحَفِيظٍ
87. قَالُوا يَا شُعَيْبُ أَصَلَاتُكَ تَأْمُرُكَ أَنْ نَتْرُكَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا أَوْ أَنْ نَفْعَلَ فِي أَمْوَالِنَا مَا نَشَاءُ ۖ إِنَّكَ لَأَنْتَ الْحَلِيمُ الرَّشِيدُ
88. قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِنْ كُنْتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي وَرَزَقَنِي مِنْهُ رِزْقًا حَسَنًا ۚ وَمَا أُرِيدُ أَنْ أُخَالِفَكُمْ إِلَىٰ مَا أَنْهَاكُمْ عَنْهُ ۚ إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ ۚ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ ۚ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ
89. وَيَا قَوْمِ لَا يَجْرِمَنَّكُمْ شِقَاقِي أَنْ يُصِيبَكُمْ مِثْلُ مَا أَصَابَ قَوْمَ نُوحٍ أَوْ قَوْمَ هُودٍ أَوْ قَوْمَ صَالِحٍ ۚ وَمَا قَوْمُ لُوطٍ مِنْكُمْ بِبَعِيدٍ
90. وَاسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ ۚ إِنَّ رَبِّي رَحِيمٌ وَدُودٌ
91. قَالُوا يَا شُعَيْبُ مَا نَفْقَهُ كَثِيرًا مِمَّا تَقُولُ وَإِنَّا لَنَرَاكَ فِينَا ضَعِيفًا ۖ وَلَوْلَا رَهْطُكَ لَرَجَمْنَاكَ ۖ وَمَا أَنْتَ عَلَيْنَا بِعَزِيزٍ
92. قَالَ يَا قَوْمِ أَرَهْطِي أَعَزُّ عَلَيْكُمْ مِنَ اللَّهِ وَاتَّخَذْتُمُوهُ وَرَاءَكُمْ ظِهْرِيًّا ۖ إِنَّ رَبِّي بِمَا تَعْمَلُونَ مُحِيطٌ
93. وَيَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ ۖ سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَمَنْ هُوَ كَاذِبٌ ۖ وَارْتَقِبُوا إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ
94. وَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا شُعَيْبًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَأَخَذَتِ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ
95. كَأَنْ لَمْ يَغْنَوْا فِيهَا ۗ أَلَا بُعْدًا لِمَدْيَنَ كَمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ
96. وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُبِينٍ
97. إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاتَّبَعُوا أَمْرَ فِرْعَوْنَ ۖ وَمَا أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِيدٍ
98. يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ ۖ وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ
99. وَأُتْبِعُوا فِي هَٰذِهِ لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ
100. ذَٰلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْقُرَىٰ نَقُصُّهُ عَلَيْكَ ۖ مِنْهَا قَائِمٌ وَحَصِيدٌ
101. وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَٰكِنْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ۖ فَمَا أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتِي يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ لَمَّا جَاءَ أَمْرُ رَبِّكَ ۖ وَمَا زَادُوهُمْ غَيْرَ تَتْبِيبٍ
102. وَكَذَٰلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَىٰ وَهِيَ ظَالِمَةٌ ۚ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِيمٌ شَدِيدٌ
103. إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِمَنْ خَافَ عَذَابَ الْآخِرَةِ ۚ ذَٰلِكَ يَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَذَٰلِكَ يَوْمٌ مَشْهُودٌ
104. وَمَا نُؤَخِّرُهُ إِلَّا لِأَجَلٍ مَعْدُودٍ
105. يَوْمَ يَأْتِ لَا تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَسَعِيدٌ
106. فَأَمَّا الَّذِينَ شَقُوا فَفِي النَّارِ لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَشَهِيقٌ
107. خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّكَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِمَا يُرِيدُ
108. وَأَمَّا الَّذِينَ سُعِدُوا فَفِي الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّكَ ۖ عَطَاءً غَيْرَ مَجْذُوذٍ
109. فَلَا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِمَّا يَعْبُدُ هَٰؤُلَاءِ ۚ مَا يَعْبُدُونَ إِلَّا كَمَا يَعْبُدُ آبَاؤُهُمْ مِنْ قَبْلُ ۚ وَإِنَّا لَمُوَفُّوهُمْ نَصِيبَهُمْ غَيْرَ مَنْقُوصٍ
110. وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ
111. وَإِنَّ كُلًّا لَمَّا لَيُوَفِّيَنَّهُمْ رَبُّكَ أَعْمَالَهُمْ ۚ إِنَّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ خَبِيرٌ
112. فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَنْ تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطْغَوْا ۚ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
113. وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ
114. وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِنَ اللَّيْلِ ۚ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ ۚ ذَٰلِكَ ذِكْرَىٰ لِلذَّاكِرِينَ
115. وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ
116. فَلَوْلَا كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِنْ قَبْلِكُمْ أُولُو بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِي الْأَرْضِ إِلَّا قَلِيلًا مِمَّنْ أَنْجَيْنَا مِنْهُمْ ۗ وَاتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَا أُتْرِفُوا فِيهِ وَكَانُوا مُجْرِمِينَ
117. وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهْلِكَ الْقُرَىٰ بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا مُصْلِحُونَ
118. وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ
119. إِلَّا مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ ۗ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ
120. وَكُلًّا نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنْبَاءِ الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِ فُؤَادَكَ ۚ وَجَاءَكَ فِي هَٰذِهِ الْحَقُّ وَمَوْعِظَةٌ وَذِكْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ
121. وَقُلْ لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنَّا عَامِلُونَ
122. وَانْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ
123. وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَكَّلْ عَلَيْهِ ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ