Bismillaahir Rahmaanir Raheem 

1. JA ‘EJJUHA EN-NASU ETTEKU REBBEKUMUL-LEDHI HALEKAKUM MIN NEFSIN WAHIDETIN WE HALEKA MINHA ZEWXHEHA WE BETHTHE MINHUMA RIXHALÆN KETHIRÆN WE NISA’EN WE ETTEKU ELLAHEL-LEDHI TETESA’ELUNE BIHI WEL-’ERHAME ‘INNALL-LLAHE KANE ‘ALEJKUM REKIBÆN (EN-NISA’: 1).
2. WE ‘ATUL-JETAMA ‘EMWALEHUM WE LA TETEBEDDELUL-HABITHE BIT-TEJJIBI WE LA TE’KULU ‘EMWALEHUM ‘ILA ‘EMWALIKUM ‘INNEHU KANE HUBÆN KEBIRÆN (EN-NISA’: 2).
3. WE ‘IN HIFTUM ‘ELLA TUKSITU FIL-JETAMA FANKIHU MA TABE LEKUM MINE EN-NISA’ METHNA WE THULATHE WE RUBA’A FE’IN HIFTUM ‘ELLA TA’DILU FEWAHIDETEN ‘EW MA MELEKET ‘EJMANUKUM DHALIKE ‘EDNA ‘ELLA TA’ULU (EN-NISA’: 3).
4. WE ‘ATU EN-NISA’ SEDUKATIHINNE NIHLETEN FE’IN TIBNE LEKUM ‘AN SHEJ’IN MINHU NEFSÆN FEKULUHU HENI’ÆN MERI’ÆN (EN-NISA’: 4).
5. WE LA TU’UTU ES-SUFEHA’E ‘EMWALEKUMU ELLETI XHE’ALEL-LAHU LEKUM KIJAMÆN WE ERZUKUHUM FIHA WE EKSUHUM WE KULU LEHUM KAWLÆN MA’RUFÆN (EN-NISA’: 5).
6. WE EBTELUL-JETAMA HETTA ‘IDHA BELEGU EN-NIKAHE FE’IN ‘ANESTUM MINHUM RUSHDÆN FADFA’U ‘ILEJHIM ‘EMWALEHUM WE LA TE’KULUHA ‘ISRAFÆN WE BIDARÆN ‘EN JEKBERU WE MEN KANE GANIJÆN FELJESTA’FIF WE MEN KANE FEKIRÆN FELJE’KUL BIL-MA’RUFI FE’IDHA DEFA’TUM ‘ILEJHIM ‘EMWALEHUM FE’ESH/HIDU ‘ALEJHIM WE KEFA BILLAHI HESIBÆN (EN-NISA’: 6).
7. LILRRIXHALI NESIBUN MIMMA TEREKEL-WALIDANI WEL-’EKREBUNE WE LILNNISA’I NESIBUN MIMMA TEREKEL-WALIDANI WEL-’EKREBUNE MIMMA KALLE MINHU ‘EW KETHURE NESIBÆN MEFRUDÆN (EN-NISA’: 7).
8. WE ‘IDHA HEDEREL-KISMETE ‘ULUL-KURBA WEL-JETAMA WEL-MESAKINU FARZUKUHUM MINHU WE KULU LEHUM KAWLÆN MA’RUFÆN (EN-NISA’: 8).
9. WE LIEHSHEL-LEDHINE LEW TEREKU MIN HALFIHIM DHURRIJETEN DI’AFÆN HAFU ‘ALEJHIM FELJETTEKU ELLAHE WE LIEKULU KAWLÆN SEDIDÆN (EN-NISA’: 9).
10. ‘INNEL-LEDHINE JE’KULUNE ‘EMWALEL-JETAMA DHULMÆN ‘INNEMA JE’KULUNE FI BUTUNIHIM NARÆN WE SEJESLEWNE SA’IRÆN (EN-NISA’: 10).
11. JUSIKUMU ELLAHU FI ‘EWLADIKUM LILDHDHEKERI MITHLU HEDHDHIL-’UNTHEJEJNI FE’IN KUNNE NISA’EN FEWKA ETHNETEJNI FELEHUNNE THULUTHA MA TEREKE WE ‘IN KANET WAHIDETEN FELEHA EN-NISFU WE LI’EBEWEJHI LIKULLI WAHIDIN MINHUMA ES-SUDUSU MIMMA TEREKE ‘IN KANE LEHU WELEDUN FE’IN LEM JEKUN LEHU WELEDUN WE WERITHEHU ‘EBEWAHU FELI’EMMIHI ETH-THULUTHU FE’IN KANE LEHU ‘IHWETUN FELI’EMMIHI ES-SUDUSU MIN BA’DI WESIJETIN JUSI BIHA ‘EW DEJNIN ‘ABA’UUKUM WE ‘EBNA’UUKUM LA TEDRUNE ‘EJJUHUM ‘EKREBU LEKUM NEF’ÆN FERIDETEN MINEL-LAHI ‘INNALL-LLAHE KANE ‘ALIMÆN HEKIMÆN (EN-NISA’: 11).
12. WE LEKUM NISFU MA TEREKE ‘EZWAXHUKUM ‘IN LEM JEKUN LEHUNNE WELEDUN FE’IN KANE LEHUNNE WELEDUN FELEKUMU ER-RUBU’U MIMMA TEREKNE MIN BA’DI WESIJETIN JUSINE BIHA ‘EW DEJNIN WE LEHUNNE ER-RUBU’U MIMMA TEREKTUM ‘IN LEM JEKUN LEKUM WELEDUN FE’IN KANE LEKUM WELEDUN FELEHUNNE ETH-THUMUNU MIMMA TEREKTUM MIN BA’DI WESIJETIN TUSUNE BIHA ‘EW DEJNIN WE ‘IN KANE REXHULUN JURETHU KELALETEN ‘EW EMRE’ETUN WE LEHU ‘EHUN ‘EW ‘UHTUN FELIKULLI WAHIDIN MINHUMA ES-SUDUSU FE’IN KANU ‘EKTHERE MIN DHALIKE FEHUM SHUREKA’U FI ETH-THULUTHI MIN BA’DI WESIJETIN JUSA BIHA ‘EW DEJNIN GAJRE MUDARRIN WESIJETEN MINEL-LAHI WEL-LAHU ‘ALIMUN HELIMUN (EN-NISA’: 12).
13. TILKE HUDUDU ELLAHI WE MEN JUTI’I ELLAHE WE RESULEHU JUDHILHU XHENNATIN TEXHRI MIN TEHTIHAL-’ENHARU HALIDINE FIHA WE DHELIKEL-FEWZUL-’ADHIMU (EN-NISA’: 13).
14. WE MEN JA’SI ELLAHE WE RESULEHU WE JETE’ADDE HUDUDEHU JUDHILHU NARÆN HALIDÆN FIHA WE LEHU ‘ADHABUN MUHINUN (EN-NISA’: 14).
15. WEL-LATI JE’TINEL-FAHISHETE MIN NISA’IKUM FASTESH/HIDU ‘ALEJHINNE ‘ERBE’ATEN MINKUM FE’IN SHEHIDU FE’EMSIKUHUNNE FIL-BUJUTI HETTA JETEWEFFAHUNNEL-MEWTU ‘EW JEXH’ALEL-LAHU LEHUNNE SEBILÆN (EN-NISA’: 15).
16. WEL-LEDHANI JE’TIJANIHA MINKUM FE’ADHUHUMA FE’IN TABA WE ‘ESLEHA FE’A’RIDU ‘ANHUMA ‘INNALL-LLAHE KANE TEWWABÆN REHIMÆN (EN-NISA’: 16).
17. ‘INNEMAT-TEWBETU ‘ALA ELLAHI LILLEDHINE JA’MELUNE ES-SU’E BIXHEHALETIN THUMME JETUBUNE MIN KARIBIN FE’ULA’IKE JETUBU ELLAHU ‘ALEJHIM WE KANEL-LAHU ‘ALIMÆN HEKIMÆN (EN-NISA’: 17).
18. WE LEJSETIT-TEWBETU LILLEDHINE JA’MELUNE ES-SEJJI’ATI HETTA ‘IDHA HEDERE ‘EHEDEHUMUL-MEWTU KALE ‘INNI TUBTUL-’ANE WE LAL-LEDHINE JEMUTUNE WE HUM KUFFARUN ‘ULA’IKE ‘A’TEDNA LEHUM ‘ADHABÆN ‘ELIMÆN (EN-NISA’: 18).
19. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU LA JEHILLU LEKUM ‘EN TERITHU EN-NISA’ KERHÆN WE LA TA’DULUHUNNE LITEDH/HEBU BIBA’DI MA ‘ATEJTUMUHUNNE ‘ILLA ‘EN JE’TINE BIFAHISHETIN MUBEJJINETIN WE ‘ASHIRUHUNNE BIL-MA’RUFI FE’IN KERIHTUMUHUNNE FE’ASA ‘EN TEKREHU SHEJ’ÆN WE JEXH’ALEL-LAHU FIHI HAJRÆN KETHIRÆN (EN-NISA’: 19).
20. WE ‘IN ‘EREDTUMU ESTIBDALE ZEWXHIN MEKANE ZEWXHIN WE ‘ATEJTUM ‘IHDAHUNNE KINTARÆN FELA TE’HUDHU MINHU SHEJ’ÆN ‘ETE’HUDHUNEHU BUHTANÆN WE ‘ITHMÆN MUBINÆN (EN-NISA’: 20).
21. WE KEJFE TE’HUDHUNEHU WE KAD ‘EFDA BA’DUKUM ‘ILA BA’DIN WE ‘EHADHNE MINKUM MITHAKÆN GALIDHÆN (EN-NISA’: 21).
22. WE LA TENKIHU MA NEKEHE ‘ABA’UUKUM MINE EN-NISA’ ‘ILLA MA KAD SELEFE ‘INNEHU KANE FAHISHETEN WE MEKTÆN WE SA’E SEBILÆN (EN-NISA’: 22).
23. HURRIMET ‘ALEJKUM ‘UMMEHATUKUM WE BENATUKUM WE ‘EHAWATUKUM WE ‘AMMATUKUM WE HALATUKUM WE BENATUL-’EHI WE BENATUL-’UHTI WE ‘UMMEHATUKUMUL-LATI ‘ERDA’NEKUM WE ‘EHAWATUKUM MINE ER-REDA’ATI WE ‘UMMEHATU NISA’IKUM WE REBA’IBUKUMUL-LATI FI HUXHURIKUM MIN NISA’IKUMUL-LATI DEHALTUM BIHINNE FE’IN LEM TEKUNU DEHALTUM BIHINNE FELA XHUNAHE ‘ALEJKUM WE HELA’ILU ‘EBNA’IKUMUL-LEDHINE MIN ‘ESLABIKUM WE ‘EN TEXHMA’U BEJNEL-’UHTEJNI ‘ILLA MA KAD SELEFE ‘INNALL-LLAHE KANE GAFURÆN REHIMÆN (EN-NISA’: 23).
24. WEL-MUHSENATU MINE EN-NISA’ ‘ILLA MA MELEKET ‘EJMANUKUM KITABEL-LAHI ‘ALEJKUM WE ‘UHILLE LEKUM MA WERA’E DHALIKUM ‘EN TEBTEGU BI’EMWALIKUM MUHSININE GAJRE MUSAFIHINE FEMA ESTEMTA’TUM BIHI MINHUNNE FE’ATUHUNNE ‘UXHUREHUNNE FERIDETEN WE LA XHUNAHE ‘ALEJKUM FIMA TERADEJTUM BIHI MIN BA’DIL-FERIDETI ‘INNALL-LLAHE KANE ‘ALIMÆN HEKIMÆN (EN-NISA’: 24).
25. WE MEN LEM JESTETI’ MINKUM TEWLÆN ‘EN JENKIHEL-MUHSENATIL-MU’UMINATI FEMIN MA MELEKET ‘EJMANUKUM MIN FETEJATIKUMUL-MU’UMINATI WEL-LAHU ‘A’LEMU BI’IMANIKUM BA’DUKUM MIN BA’DIN FANKIHUHUNNE BI’IDHNI ‘EHLIHINNE WE ‘ATUHUNNE ‘UXHUREHUNNE BIL-MA’RUFI MUHSENATIN GAJRE MUSAFIHATIN WE LA MUTTEHIDHATI ‘EHDANIN FE’IDHA ‘UHSINNE FE’IN ‘ETEJNE BIFAHISHETIN FE’ALEJHINNE NISFU MA ‘ALEL-MUHSENATI MINEL-’ADHABI DHALIKE LIMEN HASHIJEL-’ANETE MINKUM WE ‘EN TESBIRU HAJRUN LEKUM WEL-LAHU GAFURUN REHIMUN (EN-NISA’: 25).
26. JURIDU ELLAHU LIJUBEJJINE LEKUM WE JEHDIJEKUM SUNENEL-LEDHINE MIN KABLIKUM WE JETUBE ‘ALEJKUM WEL-LAHU ‘ALIMUN HEKIMUN (EN-NISA’: 26).
27. WEL-LAHU JURIDU ‘EN JETUBE ‘ALEJKUM WE JURIDUL-LEDHINE JETTEBI’UNE ESH-SHEHEWATI ‘EN TEMILU MEJLÆN ‘ADHIMÆN (EN-NISA’: 27).
28. JURIDU ELLAHU ‘EN JUHAFFIFE ‘ANKUM WE HULIKAL-’INSANU DA’IFÆN (EN-NISA’: 28).
29. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU LA TE’KULU ‘EMWALEKUM BEJNEKUM BIL-BATILI ‘ILLA ‘EN TEKUNE TIXHARETEN ‘AN TERADIN MINKUM WE LA TEKTULU ‘ENFUSEKUM ‘INNALL-LLAHE KANE BIKUM REHIMÆN (EN-NISA’: 29).
30. WE MEN JEF’AL DHALIKE ‘UDWANÆN WE DHULMÆN FESEWFE NUSLIHI NARÆN WE KANE DHALIKE ‘ALA ELLAHI JESIRÆN (EN-NISA’: 30).
31. ‘IN TEXHTENIBU KEBA’IRE MA TUNHEWNE ‘ANHU NUKEFFIR ‘ANKUM SEJJI’ATIKUM WE NUDHILKUM MUDHALÆN KERIMÆN (EN-NISA’: 31).
32. WE LA TETEMENNEW MA FEDDELEL-LAHU BIHI BA’DEKUM ‘ALA BA’DIN LILRRIXHALI NESIBUN MIMMA EKTESEBU WE LILNNISA’I NESIBUN MIMMA EKTESEBNE WE ES’ELU ELLAHE MIN FEDLIHI ‘INNALL-LLAHE KANE BIKULLI SHEJ’IN ‘ALIMÆN (EN-NISA’: 32).
33. WE LIKULLIN XHE’ALNA MEWALIJE MIMMA TEREKEL-WALIDANI WEL-’EKREBUNE WEL-LEDHINE ‘AKADET ‘EJMANUKUM FE’ATUHUM NESIBEHUM ‘INNALL-LLAHE KANE ‘ALA KULLI SHEJ’IN SHEHIDÆN (EN-NISA’: 33).
34. ER-RIXHALU KAWWAMUNE ‘ALA EN-NISA’ BIMA FEDDELEL-LAHU BA’DEHUM ‘ALA BA’DIN WE BIMA ‘ENFEKU MIN ‘EMWALIHIM FALSSALIHATU KANITATUN HAFIDHATUN LILGAJBI BIMA HEFIDHEL-LAHU WEL-LATI TEHAFUNE NUSHUZEHUNNE FA’IDHUHUNNE WE EHXHURUHUNNE FIL-MEDAXHI’I WE EDRIBUHUNNE FE’IN ‘ETA’NEKUM FELA TEBGU ‘ALEJHINNE SEBILÆN ‘INNALL-LLAHE KANE ‘ALIJÆN KEBIRÆN (EN-NISA’: 34).
35. WE ‘IN HIFTUM SHIKAKA BEJNIHIMA FAB’ATHU HEKEMÆN MIN ‘EHLIHI WE HEKEMÆN MIN ‘EHLIHA ‘IN JURIDA ‘ISLAHÆN JUWEFFIKI ELLAHU BEJNEHUMA ‘INNALL-LLAHE KANE ‘ALIMÆN HABIRÆN (EN-NISA’: 35).
36. WE A’BUDU ELLAHE WE LA TUSHRIKU BIHI SHEJ’ÆN WE BIL-WALIDEJNI ‘IHSANÆN WE BIDHIL-KURBA WEL-JETAMA WEL-MESAKINI WEL-XHARI DHIL-KURBA WEL-XHARIL-XHUNUBI WE ES-SAHIBI BIL-XHENBI WE EBNI ES-SEBILI WE MA MELEKET ‘EJMANUKUM ‘INNALL-LLAHE LA JUHIBBU MEN KANE MUHTALÆN FEHURÆN (EN-NISA’: 36).
37. EL-LEDHINE JEBHALUNE WE JE’MURUNE EN-NASE BIL-BUHLI WE JEKTUMUNE MA ‘ATAHUMU ELLAHU MIN FEDLIHI WE ‘A’TEDNA LILKAFIRINE ‘ADHABÆN MUHINÆN (EN-NISA’: 37).
38. WEL-LEDHINE JUNFIKUNE ‘EMWALEHUM RI’A’E EN-NASI WE LA JU’UMINUNE BILLAHI WE LA BIL-JEWMIL-’AHIRI WE MEN JEKUNI ESH-SHEJTANU LEHU KARINÆN FESA’E KARINÆN (EN-NISA’: 38).
39. WE MADHA ‘ALEJHIM LEW ‘AMENU BILLAHI WEL-JEWMIL-’AHIRI WE ‘ENFEKU MIMMA REZEKAHUMU ELLAHU WE KANEL-LAHU BIHIM ‘ALIMÆN (EN-NISA’: 39).
40. ‘INNALL-LLAHE LA JEDHLIMU MITHKALE DHERRETIN WE ‘IN TEKU HESENETEN JUDA’IFHA WE JU’UTI MIN LEDUNHU ‘EXHRÆN ‘ADHIMÆN (EN-NISA’: 40).
41. FEKEJFE ‘IDHA XHI’NA MIN KULLI ‘UMMETIN BISHEHIDIN WE XHI’NA BIKE ‘ALA HA’UULA’ SHEHIDÆN (EN-NISA’: 41).
42. JEWME’IDHIN JEWEDDUL-LEDHINE KEFERU WE ‘ASEW ER-RESULE LEW TUSEWWA BIHIMUL-’ERDU WE LA JEKTUMUNEL-LAHE HEDITHÆN (EN-NISA’: 42).
43. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU LA TEKREBU ES-SELÆTE WE ‘ENTUM SUKARA HETTA TA’LEMU MA TEKULUNE WE LA XHUNUBÆN ‘ILLA ‘ABIRI SEBILIN HETTA TEGTESILU WE ‘IN KUNTUM MERDA ‘EW ‘ALA SEFERIN ‘EW XHA’E ‘EHEDUN MINKUM MINEL-GA’ITI ‘EW LAMESTUMU EN-NISA’ FELEM TEXHIDU MA’EN FETEJEMMEMU SA’IDÆN TEJJIBÆN FAMSEHU BIWUXHUHIKUM WE ‘EJDIKUM ‘INNALL-LLAHE KANE ‘AFUWÆN GAFURÆN (EN-NISA’: 43).
44. ‘ELEM TERE ‘ILAL-LEDHINE ‘UTU NESIBÆN MINEL-KITABI JESHTERUNE ED-DELALETE WE JURIDUNE ‘EN TEDILLU ES-SEBILE (EN-NISA’: 44).
45. WEL-LAHU ‘A’LEMU BI’A’DA’IKUM WE KEFA BILLAHI WELIJÆN WE KEFA BILLAHI NESIRÆN (EN-NISA’: 45).
46. MINEL-LEDHINE HADU JUHERRIFUNEL-KELIME ‘AN MEWADI’IHI WE JEKULUNE SEMI’NA WE ‘ASEJNA WE ESMA’ GAJRE MUSMA’IN WE RA’INA LEJJÆN BI’ELSINETIHIM WE TA’NÆN FI ED-DINI WE LEW ‘ENNEHUM KALU SEMI’NA WE ‘ETA’NA WE ESMA’ WE ENDHURNA LEKANE HAJRÆN LEHUM WE ‘EKWEME WE LEKIN LE’ANEHUMU ELLAHU BIKUFRIHIM FELA JU’UMINUNE ‘ILLA KALILÆN (EN-NISA’: 46).
47. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘UTUL-KITABE ‘AMINU BIMA NEZZELNA MUSEDDIKÆN LIMA ME’AKUM MIN KABLI ‘EN NETMISE WUXHUHÆN FENERUDDEHA ‘ALA ‘EDBARIHA ‘EW NEL’ANEHUM KEMA LE’ANNA ‘ESHABE ES-SEBTI WE KANE ‘EMRU ELLAHI MEF’ULÆN (EN-NISA’: 47).
48. ‘INNALL-LLAHE LA JEGFIRU ‘EN JUSHREKE BIHI WE JEGFIRU MA DUNE DHALIKE LIMEN JESHA’U WE MEN JUSHRIK BILLAHI FEKADI EFTERA ‘ITHMÆN ‘ADHIMÆN (EN-NISA’: 48).
49. ‘ELEM TERE ‘ILAL-LEDHINE JUZEKKUNE ‘ENFUSEHUM BELI ELLAHU JUZEKKI MEN JESHA’U WE LA JUDHLEMUNE FETILÆN (EN-NISA’: 49).
50. ENDHUR KEJFE JEFTERUNE ‘ALA ELLAHIL-KEDHIBE WE KEFA BIHI ‘ITHMÆN MUBINÆN (EN-NISA’: 50).
51. ‘ELEM TERE ‘ILAL-LEDHINE ‘UTU NESIBÆN MINEL-KITABI JU’UMINUNE BIL-XHIBTI WET-TAGUTI WE JEKULUNE LILLEDHINE KEFERU HA’UULA’ ‘EHDA MINEL-LEDHINE ‘AMENU SEBILÆN (EN-NISA’: 51).
52. ‘ULA’IKEL-LEDHINE LE’ANEHUMU ELLAHU WE MEN JEL’ANI ELLAHU FELEN TEXHIDE LEHU NESIRÆN (EN-NISA’: 52).
53. ‘EM LEHUM NESIBUN MINEL-MULKI FE’IDHÆN LA JU’UTUNE EN-NASE NEKIRÆN (EN-NISA’: 53).
54. ‘EM JEHSUDUNE EN-NASE ‘ALA MA ‘ATAHUMU ELLAHU MIN FEDLIHI FEKAD ‘ATEJNA ‘ALE ‘IBRAHIMEL-KITABE WEL-HIKMETE WE ‘ATEJNAHUM MULKÆN ‘ADHIMÆN (EN-NISA’: 54).
55. FEMINHUM MEN ‘AMENE BIHI WE MINHUM MEN SEDDE ‘ANHU WE KEFA BIXHEHENNEME SA’IRÆN (EN-NISA’: 55).
56. ‘INNEL-LEDHINE KEFERU BI’AJATINA SEWFE NUSLIHIM NARÆN KULLEMA NEDIXHET XHULUDUHUM BEDDELNAHUM XHULUDÆN GAJREHA LIJEDHUKUL-’ADHABE ‘INNALL-LLAHE KANE ‘AZIZÆN HEKIMÆN (EN-NISA’: 56).
57. WEL-LEDHINE ‘AMENU WE ‘AMILU ES-SALIHATI SENUDHILUHUM XHENNATIN TEXHRI MIN TEHTIHAL-’ENHARU HALIDINE FIHA ‘EBEDÆN LEHUM FIHA ‘EZWAXHUN MUTEHHERETUN WE NUDHILUHUM DHILLA DHELILÆN (EN-NISA’: 57).
58. ‘INNALL-LLAHE JE’MURUKUM ‘EN TU’UEDDUL-’EMANATI ‘ILA ‘EHLIHA WE ‘IDHA HEKEMTUM BEJNE EN-NASI ‘EN TEHKUMU BIL-’ADLI ‘INNALL-LLAHE NI’IMMA JA’IDHUKUM BIHI ‘INNALL-LLAHE KANE SEMI’ÆN BESIRÆN (EN-NISA’: 58).
59. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU ‘ETI’U ELLAHE WE ‘ETI’U ER-RESULE WE ‘ULIL-’EMRI MINKUM FE’IN TENAZA’TUM FI SHEJ’IN FERUDDUHU ‘ILA ELLAHI WE ER-RESULI ‘IN KUNTUM TU’UMINUNE BILLAHI WEL-JEWMIL-’AHIRI DHALIKE HAJRUN WE ‘EHSENU TE’WILÆN (EN-NISA’: 59).
60. ‘ELEM TERE ‘ILAL-LEDHINE JEZ’UMUNE ‘ENNEHUM ‘AMENU BIMA ‘UNZILE ‘ILEJKE WE MA ‘UNZILE MIN KABLIKE JURIDUNE ‘EN JETEHAKEMU ‘ILAT-TAGUTI WE KAD ‘UMIRU ‘EN JEKFURU BIHI WE JURIDU ESH-SHEJTANU ‘EN JUDILLEHUM DELALÆN BA’IDÆN (EN-NISA’: 60).
61. WE ‘IDHA KILE LEHUM TA’ALEW ‘ILA MA ‘ENZELEL-LAHU WE ‘ILA ER-RESULI RE’EJTEL-MUNAFIKINE JESUDDUNE ‘ANKE SUDUDÆN (EN-NISA’: 61).
62. FEKEJFE ‘IDHA ‘ESABET/HUM MUSIBETUN BIMA KADDEMET ‘EJDIHIM THUMME XHA’UKE JEHLIFUNE BILLAHI ‘IN ‘EREDNA ‘ILLA ‘IHSANÆN WE TEWFIKÆN (EN-NISA’: 62).
63. ‘ULA’IKEL-LEDHINE JA’LEMU ELLAHU MA FI KULUBIHIM FE’A’RID ‘ANHUM WE ‘IDHHUM WE KUL LEHUM FI ‘ENFUSIHIM KAWLÆN BELIGÆN (EN-NISA’: 63).
64. WE MA ‘ERSELNA MIN RESULIN ‘ILLA LIJUTA’A BI’IDHNI ELLAHI WE LEW ‘ENNEHUM ‘IDH DHELEMU ‘ENFUSEHUM XHA’UKE FASTEGFERU ELLAHE WE ESTEGFERE LEHUMU ER-RESULU LEWEXHEDU ELLAHE TEWWABÆN REHIMÆN (EN-NISA’: 64).
65. FELA WE RABBIKE LA JU’UMINUNE HETTA JUHEKKIMUKE FIMA SHEXHERE BEJNEHUM THUMME LA JEXHIDU FI ‘ENFUSIHIM HEREXHÆN MIMMA KADEJTE WE JUSELLIMU TESLIMÆN (EN-NISA’: 65).
66. WE LEW ‘ENNA KETEBNA ‘ALEJHIM ‘ENI EKTULU ‘ENFUSEKUM ‘EW EHRUXHU MIN DIJARIKUM MA FE’ALUHU ‘ILLA KALILUN MINHUM WE LEW ‘ENNEHUM FE’ALU MA JU’ADHUNE BIHI LEKANE HAJRÆN LEHUM WE ‘ESHEDDE TETHBITÆN (EN-NISA’: 66).
67. WE ‘IDHÆN LE’ATEJNAHUM MIN LEDUNNA ‘EXHRÆN ‘ADHIMÆN (EN-NISA’: 67).
68. WE LEHEDEJNAHUM SIRATÆN MUSTEKIMÆN (EN-NISA’: 68).
69. WE MEN JUTI’I ELLAHE WE ER-RESULE FE’ULA’IKE ME’AL-LEDHINE ‘EN’AMEL-LAHU ‘ALEJHIM MINE EN-NEBIJINE WE ES-SIDDIKINE WE ESH-SHUHEDA’I WE ES-SALIHINE WE HESUNE ‘ULA’IKE REFIKÆN (EN-NISA’: 69).
70. DHALIKEL-FEDLU MINEL-LAHI WE KEFA BILLAHI ‘ALIMÆN (EN-NISA’: 70).
71. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU HUDHU HIDHREKUM FANFIRU THUBATIN ‘EW ENFIRU XHEMI’ÆN (EN-NISA’: 71).
72. WE ‘INNE MINKUM LEMEN LEJUBETTI’ENNE FE’IN ‘ESABETKUM MUSIBETUN KALE KAD ‘EN’AMEL-LAHU ‘ALEJJE ‘IDH LEM ‘EKUN ME’AHUM SHEHIDÆN (EN-NISA’: 72).
73. WE LE’IN ‘ESABEKUM FEDLUN MINEL-LAHI LEJEKULENNE KE’EN LEM TEKUN BEJNEKUM WE BEJNEHU MEWEDDETUN JA LEJTENI KUNTU ME’AHUM FE’EFUZE FEWZÆN ‘ADHIMÆN (EN-NISA’: 73).
74. FELJUKATIL FI SEBILI ELLAHIL-LEDHINE JESHRUNEL-HEJÆTE ED-DUNJA BIL-’AHIRETI WE MEN JUKATIL FI SEBILI ELLAHI FEJUKTEL ‘EW JEGLIB FESEWFE NU’UTIHI ‘EXHRÆN ‘ADHIMÆN (EN-NISA’: 74).
75. WE MA LEKUM LA TUKATILUNE FI SEBILI ELLAHI WEL-MUSTED’AFINE MINE ER-RIXHALI WE EN-NISA’ WEL-WILDANIL-LEDHINE JEKULUNE REBBENA ‘EHRIXHNA MIN HEDHIHIL-KARJETI EDH-DHALIMI ‘EHLUHA WE EXH’AL LENA MIN LEDUNKE WELIJÆN WE EXH’AL LENA MIN LEDUNKE NESIRÆN (EN-NISA’: 75).
76. EL-LEDHINE ‘AMENU JUKATILUNE FI SEBILI ELLAHI WEL-LEDHINE KEFERU JUKATILUNE FI SEBILIT-TAGUTI FEKATILU ‘EWLIJA’E ESH-SHEJTANI ‘INNE KEJDE ESH-SHEJTANI KANE DA’IFÆN (EN-NISA’: 76).
77. ‘ELEM TERE ‘ILAL-LEDHINE KILE LEHUM KUFFU ‘EJDIJEKUM WE ‘EKIMU ES-SELÆTE WE ‘ATU EZ-ZEKÆTE FELEMMA KUTIBE ‘ALEJHIMUL-KITALU ‘IDHA FERIKUN MINHUM JEHSHEWNE EN-NASE KEHASHJETI ELLAHI ‘EW ‘ESHEDDE HASHJETEN WE KALU REBBENA LIME KETEBTE ‘ALEJNAL-KITALE LEWLA ‘EHHARTENA ‘ILA ‘EXHELIN KARIBIN KUL META’U ED-DUNJA KALILUN WEL-’AHIRETU HAJRUN LIMENI ETTEKA WE LA TUDHLEMUNE FETILÆN (EN-NISA’: 77).
78. ‘EJNEMA TEKUNU JUDRIKKUMUL-MEWTU WE LEW KUNTUM FI BURUXHIN MUSHEJJEDETIN WE ‘IN TUSIBHUM HESENETUN JEKULU HEDHIHI MIN ‘INDI ELLAHI WE ‘IN TUSIBHUM SEJJI’ETUN JEKULU HEDHIHI MIN ‘INDIKE KUL KULLUN MIN ‘INDI ELLAHI FEMALI HA’UULA’L-KAWMI LA JEKADUNE JEFKAHUNE HEDITHÆN (EN-NISA’: 78).
79. MA ‘ESABEKE MIN HESENETIN FEMINEL-LAHI WE MA ‘ESABEKE MIN SEJJI’ETIN FEMIN NEFSIKE WE ‘ERSELNAKE LILNNASI RESULÆN WE KEFA BILLAHI SHEHIDÆN (EN-NISA’: 79).
80. MEN JUTI’I ER-RESULE FEKAD ‘ETA’A ELLAHE WE MEN TEWELLA FEMA ‘ERSELNAKE ‘ALEJHIM HEFIDHÆN (EN-NISA’: 80).
81. WE JEKULUNE TA’ATUN FE’IDHA BEREZU MIN ‘INDIKE BEJJETE TA’IFETUN MINHUM GAJREL-LEDHI TEKULU WEL-LAHU JEKTUBU MA JUBEJJITUNE FE’A’RID ‘ANHUM WE TEWEKKEL ‘ALA ELLAHI WE KEFA BILLAHI WE KILÆN (EN-NISA’: 81).
82. ‘EFELA JETEDEBBERUNEL-KUR’ANE WE LEW KANE MIN ‘INDI GAJRI ELLAHI LEWEXHEDU FIHI EHTILAFÆN KETHIRÆN (EN-NISA’: 82).
83. WE ‘IDHA XHA’EHUM ‘EMRUN MINEL-’EMNI ‘EWIL-HAWFI ‘EDHA’U BIHI WE LEW REDDUHU ‘ILA ER-RESULI WE ‘ILA ‘ULIL-’EMRI MINHUM LE’ALIMEHUL-LEDHINE JESTENBITUNEHU MINHUM WE LEWLA FEDLU ELLAHI ‘ALEJKUM WE REHMETUHU LATTEBA’TUMU ESH-SHEJTANE ‘ILLA KALILÆN (EN-NISA’: 83).
84. FEKATIL FI SEBILI ELLAHI LA TUKELLEFU ‘ILLA NEFSEKE WE HERRIDIL-MU’UMININE ‘ASALLAHU ‘EN JEKUFFE BE’SEL-LEDHINE KEFERU WEL-LAHU ‘ESHEDDU BE’SÆN WE ‘ESHEDDU TENKILÆN (EN-NISA’: 84).
85. MEN JESHFA’ SHEFA’ATEN HESENETEN JEKUN LEHU NESIBUN MINHA WE MEN JESHFA’ SHEFA’ATEN SEJJI’ETEN JEKUN LEHU KIFLUN MINHA WE KANEL-LAHU ‘ALA KULLI SHEJ’IN MUKITÆN (EN-NISA’: 85).
86. WE ‘IDHA HUJJITUM BITEHIJETIN FEHEJJU BI’EHSENE MINHA ‘EW RUDDUHA ‘INNALL-LLAHE KANE ‘ALA KULLI SHEJ’IN HESIBÆN (EN-NISA’: 86).
87. ELLAHU LA ‘ILAHE ‘ILLA HUWE LEJEXHME’ANNEKUM ‘ILA JEWMIL-KIJAMETI LA REJBE FIHI WE MEN ‘ESDEKU MINEL-LAHI HEDITHÆN (EN-NISA’: 87).
88. FEMA LEKUM FIL-MUNAFIKINE FI’ETEJNI WEL-LAHU ‘ERKESEHUM BIMA KESEBU ‘ETURIDUNE ‘EN TEHDU MEN ‘EDELLEL-LAHU WE MEN JUDLILI ELLAHU FELEN TEXHIDE LEHU SEBILÆN (EN-NISA’: 88).
89. WE DDU LEW TEKFURUNE KEMA KEFERU FETEKUNUNE SEWA’EN FELA TETTEHIDHU MINHUM ‘EWLIJA’E HETTA JUHAXHIRU FI SEBILI ELLAHI FE’IN TEWELLEW FEHUDHUHUM WAKTULUHUM HEJTHU WEXHEDTUMUHUM WE LA TETTEHIDHU MINHUM WELIJÆN WE LA NESIRÆN (EN-NISA’: 89).
90. ‘ILLAL-LEDHINE JESILUNE ‘ILA KAWMIN BEJNEKUM WE BEJNEHUM MITHAKUN ‘EW XHA’UKUM HESIRET SUDURUHUM ‘EN JUKATILUKUM ‘EW JUKATILU KAWMEHUM WE LEW SHA’EL-LAHU LESELLETEHUM ‘ALEJKUM FELEKATELUKUM FE’INI A’TEZELUKUM FELEM JUKATILUKUM WE ‘ELKAW ‘ILEJKUMU ES-SELEME FEMA XHE’ALEL-LAHU LEKUM ‘ALEJHIM SEBILÆN (EN-NISA’: 90).
91. SETEXHIDUNE ‘AHARINE JURIDUNE ‘EN JE’MENUKUM WE JE’MENU KAWMEHUM KULLE MA RUDDU ‘ILAL-FITNETI ‘URKISU FIHA FE’IN LEM JA’TEZILUKUM WE JULKU ‘ILEJKUMU ES-SELEME WE JEKUFFU ‘EJDIJEHUM FEHUDHUHUM WAKTULUHUM HEJTHU THEKIFTUMUHUM WE ‘ULE’IKUM XHE’ALNA LEKUM ‘ALEJHIM SULTANÆN MUBINÆN (EN-NISA’: 91).
92. WE MA KANE LIMU’UMININ ‘EN JEKTULE MU’UMINÆN ‘ILLA HATE’EN WE MEN KATELE MU’UMINÆN HATE’EN FETEHRIRU REKABETIN MU’UMINETIN WE DIJETUN MUSELLEMETUN ‘ILA ‘EHLIHI ‘ILLA ‘EN JESSEDDEKU FE’IN KANE MIN KAWMIN ‘ADUWIN LEKUM WE HUWE MU’UMINUN FETEHRIRU REKABETIN MU’UMINETIN WE ‘IN KANE MIN KAWMIN BEJNEKUM WE BEJNEHUM MITHAKUN FEDIJETUN MUSELLEMETUN ‘ILA ‘EHLIHI WE TEHRIRU REKABETIN MU’UMINETIN FEMEN LEM JEXHID FESIJAMU SHEHREJNI MUTETABI’AJNI TEWBETEN MINEL-LAHI WE KANEL-LAHU ‘ALIMÆN HEKIMÆN (EN-NISA’: 92).
93. WE MEN JEKTUL MU’UMINÆN MUTE’AMMIDÆN FEXHEZA’UUHU XHEHENNEMU HALIDÆN FIHA WE GADIBEL-LAHU ‘ALEJHI WE LE’ANEHU WE ‘E’ADDE LEHU ‘ADHABÆN ‘ADHIMÆN (EN-NISA’: 93).
94. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU ‘IDHA DEREBTUM FI SEBILI ELLAHI FETEBEJJENU WE LA TEKULU LIMEN ‘ELKA ‘ILEJKUMU ES-SELAME LESTE MU’UMINÆN TEBTEGUNE ‘AREDEL-HEJÆTI ED-DUNJA FA’INDEL-LAHI MEGANIMU KETHIRETUN KEDHALIKE KUNTUM MIN KABLU FEMENNEL-LAHU ‘ALEJKUM FETEBEJJENU ‘INNALL-LLAHE KANE BIMA TA’MELUNE HABIRÆN (EN-NISA’: 94).
95. LA JESTEWIL-KA’IDUNE MINEL-MU’UMININE GAJRU ‘ULI ED-DERERI WEL-MUXHAHIDUNE FI SEBILI ELLAHI BI’EMWALIHIM WE ‘ENFUSIHIM FEDDELEL-LAHUL-MUXHAHIDINE BI’EMWALIHIM WE ‘ENFUSIHIM ‘ALEL-KA’IDINE DEREXHETEN WE KULLÆN WE’ADEL-LAHUL-HUSNA WE FEDDELEL-LAHUL-MUXHAHIDINE ‘ALEL-KA’IDINE ‘EXHRÆN ‘ADHIMÆN (EN-NISA’: 95).
96. DEREXHATIN MINHU WE MEGFIRETEN WE REHMETEN WE KANEL-LAHU GAFURÆN REHIMÆN (EN-NISA’: 96).
97. ‘INNEL-LEDHINE TEWEFFAHUMUL-MELA’IKETU DHALIMI ‘ENFUSIHIM KALU FIME KUNTUM KALU KUNNA MUSTED’AFINE FIL-’ERDI KALU ‘ELEM TEKUN ‘ERDU ELLAHI WASI’ATEN FETUHAXHIRU FIHA FE’ULA’IKE ME’WAHUM XHEHENNEMU WE SA’ET MESIRÆN (EN-NISA’: 97).
98. ‘ILLAL-MUSTED’AFINE MINE ER-RIXHALI WE EN-NISA’ WEL-WILDANI LA JESTETI’UNE HILETEN WE LA JEHTEDUNE SEBILÆN (EN-NISA’: 98).
99. FE’ULA’IKE ‘ASALLAHU ‘EN JA’FUWE ‘ANHUM WE KANEL-LAHU ‘AFUWÆN GAFURÆN (EN-NISA’: 99).
100. WE MEN JUHAXHIR FI SEBILI ELLAHI JEXHID FIL-’ERDI MURAGAMÆN KETHIRÆN WE SE’ATEN WE MEN JEHRUXH MIN BEJTIHI MUHAXHIRÆN ‘ILA ELLAHI WE RESULIHI THUMME JUDRIK/HUL-MEWTU FEKAD WEKA’A ‘EXHRUHU ‘ALA ELLAHI WE KANEL-LAHU GAFURÆN REHIMÆN (EN-NISA’: 100).
101. WE ‘IDHA DEREBTUM FIL-’ERDI FELEJSE ‘ALEJKUM XHUNAHUN ‘EN TEKSURU MINE ES-SELÆTI ‘IN HIFTUM ‘EN JEFTINEKUMUL-LEDHINE KEFERU ‘INNEL-KAFIRINE KANU LEKUM ‘ADUWÆN MUBINÆN (EN-NISA’: 101).
102. WE ‘IDHA KUNTE FIHIM FE’EKAMTE LEHUMU ES-SELÆTE FELTEKUM TA’IFETUN MINHUM ME’AKE WE LIE’HUDHU ‘ESLIHETEHUM FE’IDHA SEXHEDU FELJEKUNU MIN WERA’IKUM WE LTE’TI TA’IFETUN ‘UHRA LEM JUSELLU FELJUSELLU ME’AKE WE LIE’HUDHU HIDHREHUM WE ‘ESLIHETEHUM WEDDEL-LEDHINE KEFERU LEW TEGFULUNE ‘AN ‘ESLIHETIKUM WE ‘EMTI’ATIKUM FEJEMILUNE ‘ALEJKUM MEJLETEN WAHIDETEN WE LA XHUNAHE ‘ALEJKUM ‘IN KANE BIKUM ‘EDHEN MIN METERIN ‘EW KUNTUM MERDA ‘EN TEDA’U ‘ESLIHETEKUM WE HUDHU HIDHREKUM ‘INNALL-LLAHE ‘E’ADDE LILKAFIRINE ‘ADHABÆN MUHINÆN (EN-NISA’: 102).
103. FE’IDHA KADEJTUMU ES-SELÆTE FADHKURU ELLAHE KIJAMÆN WE KU’UDÆN WE ‘ALA XHUNUBIKUM FE’IDHA ETME’NENTUM FE’EKIMU ES-SELÆTE ‘INNE ES-SELÆTE KANET ‘ALEL-MU’UMININE KITABÆN MEWKUTÆN (EN-NISA’: 103).
104. WE LA TEHINU FI EBTIGA’IL-KAWMI ‘IN TEKUNU TE’LEMUNE FE’INNEHUM JE’LEMUNE KEMA TE’LEMUNE WE TERXHUNE MINEL-LAHI MA LA JERXHUNE WE KANEL-LAHU ‘ALIMÆN HEKIMÆN (EN-NISA’: 104).
105. ‘INNA ‘ENZELNA ‘ILEJKEL-KITABE BIL-HEKKI LITEHKUME BEJNE EN-NASI BIMA ‘ERAKEL-LAHU WE LA TEKUN LILHA’ININE HASIMÆN (EN-NISA’: 105).
106. WE ESTEGFIRI ELLAHE ‘INNALL-LLAHE KANE GAFURÆN REHIMÆN (EN-NISA’: 106).
107. WE LA TUXHADIL ‘ANIL-LEDHINE JEHTANUNE ‘ENFUSEHUM ‘INNALL-LLAHE LA JUHIBBU MEN KANE HAWWANÆN ‘ETHIMÆN (EN-NISA’: 107).
108. JESTEHFUNE MINE EN-NASI WE LA JESTEHFUNE MINEL-LAHI WE HUWE ME’AHUM ‘IDH JUBEJJITUNE MA LA JERDA MINEL-KAWLI WE KANEL-LAHU BIMA JA’MELUNE MUHITÆN (EN-NISA’: 108).
109. HA’ENTUM HA’UULA’ XHADELTUM ‘ANHUM FIL-HEJÆTI ED-DUNJA FEMEN JUXHADILU ELLAHE ‘ANHUM JEWMEL-KIJAMETI ‘EM MEN JEKUNU ‘ALEJHIM WE KILÆN (EN-NISA’: 109).
110. WE MEN JA’MEL SU’ÆN ‘EW JEDHLIM NEFSEHU THUMME JESTEGFIRI ELLAHE JEXHIDI ELLAHE GAFURÆN REHIMÆN (EN-NISA’: 110).
111. WE MEN JEKSIB ‘ITHMÆN FE’INNEMA JEKSIBUHU ‘ALA NEFSIHI WE KANEL-LAHU ‘ALIMÆN HEKIMÆN (EN-NISA’: 111).
112. WE MEN JEKSIB HATI’ETEN ‘EW ‘ITHMÆN THUMME JERMI BIHI BERI’ÆN FEKADI EHTEMELE BUHTANÆN WE ‘ITHMÆN MUBINÆN (EN-NISA’: 112).
113. WE LEWLA FEDLU ELLAHI ‘ALEJKE WE REHMETUHU LEHEMMET TA’IFETUN MINHUM ‘EN JUDILLUKE WE MA JUDILLUNE ‘ILLA ‘ENFUSEHUM WE MA JEDURRUNEKE MIN SHEJ’IN WE ‘ENZELEL-LAHU ‘ALEJKEL-KITABE WEL-HIKMETE WE ‘ALLEMEKE MA LEM TEKUN TA’LEMU WE KANE FEDLU ELLAHI ‘ALEJKE ‘ADHIMÆN (EN-NISA’: 113).
114. LA HAJRE FI KETHIRIN MIN NEXHWAHUM ‘ILLA MEN ‘EMERE BISEDEKATIN ‘EW MA’RUFIN ‘EW ‘ISLAHIN BEJNE EN-NASI WE MEN JEF’AL DHALIKE EBTIGA’E MERDÆTI ELLAHI FESEWFE NU’UTIHI ‘EXHRÆN ‘ADHIMÆN (EN-NISA’: 114).
115. WE MEN JUSHAKIKI ER-RESULE MIN BA’DI MA TEBEJJENE LEHUL-HUDA WE JETTEBI’ GAJRE SEBILIL-MU’UMININE NUWELLIHI MA TEWELLA WE NUSLIHI XHEHENNEME WE SA’ET MESIRÆN (EN-NISA’: 115).
116. ‘INNALL-LLAHE LA JEGFIRU ‘EN JUSHREKE BIHI WE JEGFIRU MA DUNE DHALIKE LIMEN JESHA’U WE MEN JUSHRIK BILLAHI FEKAD DELLE DELALÆN BA’IDÆN (EN-NISA’: 116).
117. ‘IN JED’UNE MIN DUNIHI ‘ILLA ‘INATHÆN WE ‘IN JED’UNE ‘ILLA SHEJTANÆN MERIDÆN (EN-NISA’: 117).
118. LE’ANEHU ELLAHU WE KALE LE’ETTEHIDHENNE MIN ‘IBADIKE NESIBÆN MEFRUDÆN (EN-NISA’: 118).
119. WE LE’UDILLENNEHUM WE LE’UMENNIJENNEHUM WE LE’AMURENNEHUM FELEJUBETTIKUNNE ‘ADHANEL-’EN’AM WE LE’AMURENNEHUM FELEJUGAJJIRUNNE HALKAL-LAHI WE MEN JETTEHIDHI ESH-SHEJTANE WELIJÆN MIN DUNI ELLAHI FEKAD HASIRE HUSRANÆN MUBINÆN (EN-NISA’: 119).
120. JA’IDUHUM WE JUMENNIHIM WE MA JA’IDUHUMU ESH-SHEJTANU ‘ILLA GURURÆN (EN-NISA’: 120).
121. ‘ULA’IKE ME’WAHUM XHEHENNEMU WE LA JEXHIDUNE ‘ANHA MEHISÆN (EN-NISA’: 121).
122. WEL-LEDHINE ‘AMENU WE ‘AMILU ES-SALIHATI SENUDHILUHUM XHENNATIN TEXHRI MIN TEHTIHAL-’ENHARU HALIDINE FIHA ‘EBEDÆN WA’DEL-LAHI HEKKÆN WE MEN ‘ESDEKU MINEL-LAHI KILÆN (EN-NISA’: 122).
123. LEJSE BI’EMANIJIKUM WE LA ‘EMANIJI ‘EHLIL-KITABI MEN JA’MEL SU’ÆN JUXHZE BIHI WE LA JEXHID LEHU MIN DUNI ELLAHI WELIJÆN WE LA NESIRÆN (EN-NISA’: 123).
124. WE MEN JA’MEL MINE ES-SALIHATI MIN DHEKERIN ‘EW ‘UNTHA WE HUWE MU’UMINUN FE’ULA’IKE JEDHULUNEL-XHENNETE WE LA JUDHLEMUNE NEKIRÆN (EN-NISA’: 124).
125. WE MEN ‘EHSENU DINÆN MIMMEN ‘ESLEME WEXHHEHU LILLAHI WE HUWE MUHSINUN WE ETTEBE’A MILLETE ‘IBRAHIME HENIFÆN WE ETTEHADHEL-LAHU ‘IBRAHIME HALILÆN (EN-NISA’: 125).
126. WE LILLEHI MA FI ES-SEMAWATI WE MA FIL-’ERDI WE KANEL-LAHU BIKULLI SHEJ’IN MUHITÆN (EN-NISA’: 126).
127. WE JESTEFTUNEKE FI EN-NISA’ KULI ELLAHU JUFTIKUM FIHINNE WE MA JUTLA ‘ALEJKUM FIL-KITABI FI JETAMA EN-NISA’L-LATI LA TU’UTUNEHUNNE MA KUTIBE LEHUNNE WE TERGABUNE ‘EN TENKIHUHUNNE WEL-MUSTED’AFINE MINEL-WILDANI WE ‘EN TEKUMU LILJETAMA BIL-KISTI WE MA TEF’ALU MIN HAJRIN FE’INNALL-LLAHE KANE BIHI ‘ALIMÆN (EN-NISA’: 127).
128. WE ‘INI EMRE’ETUN HAFET MIN BA’LIHA NUSHUZÆN ‘EW ‘I’RADÆN FELA XHUNAHE ‘ALEJHIMA ‘EN JUSLIHA BEJNEHUMA SULHÆN WE ES-SULHU HAJRUN WE ‘UHDIRETIL-’ENFUSU ESH-SHUHHE WE ‘IN TUHSINU WE TETTEKU FE’INNALL-LLAHE KANE BIMA TA’MELUNE HABIRÆN (EN-NISA’: 128).
129. WE LEN TESTETI’U ‘EN TA’DILU BEJNE EN-NISA’ WE LEW HERESTUM FELA TEMILU KULLEL-MEJLI FETEDHERUHA KALMU’ALLEKATI WE ‘IN TUSLIHU WE TETTEKU FE’INNALL-LLAHE KANE GAFURÆN REHIMÆN (EN-NISA’: 129).
130. WE ‘IN JETEFERREKA JUGNI ELLAHU KULLA MIN SE’ATIHI WE KANEL-LAHU WASI’ÆN HEKIMÆN (EN-NISA’: 130).
131. WE LILLEHI MA FI ES-SEMAWATI WE MA FIL-’ERDI WE LEKAD WESSEJNAL-LEDHINE ‘UTUL-KITABE MIN KABLIKUM WE ‘IJAKUM ‘ENI ETTEKU ELLAHE WE ‘IN TEKFURU FE’INNE LILLAHI MA FI ES-SEMAWATI WE MA FIL-’ERDI WE KANEL-LAHU GANIJÆN HEMIDÆN (EN-NISA’: 131).
132. WE LILLEHI MA FI ES-SEMAWATI WE MA FIL-’ERDI WE KEFA BILLAHI WE KILÆN (EN-NISA’: 132).
133. ‘IN JESHE’ JUDH/HIBKUM ‘EJJUHA EN-NASU WE JE’TI BI’AHARINE WE KANEL-LAHU ‘ALA DHALIKE KADIRÆN (EN-NISA’: 133).
134. MEN KANE JURIDU THEWABE ED-DUNJA FA’INDEL-LAHI THEWABU ED-DUNJA WEL-’AHIRETI WE KANEL-LAHU SEMI’ÆN BESIRÆN (EN-NISA’: 134).
135. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU KUNU KAWWAMINE BIL-KISTI SHUHEDA’E LILLAHI WE LEW ‘ALA ‘ENFUSIKUM ‘EWIL-WALIDEJNI WEL-’EKREBINE ‘IN JEKUN GANIJÆN ‘EW FEKIRÆN FE-ELLAHU ‘EWLA BIHIMA FELA TETTEBI’UL-HEWA ‘EN TA’DILU WE ‘IN TELWU ‘EW TU’RIDU FE’INNALL-LLAHE KANE BIMA TA’MELUNE HABIRÆN (EN-NISA’: 135).
136. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU ‘AMINU BILLAHI WE RESULIHI WEL-KITABIL-LEDHI NEZZELE ‘ALA RESULIHI WEL-KITABIL-LEDHI ‘ENZELE MIN KABLU WE MEN JEKFUR BILLAHI WE MELA’IKETIHI WE KUTUBIHI WE RUSULIHI WEL-JEWMIL-’AHIRI FEKAD DELLE DELALÆN BA’IDÆN (EN-NISA’: 136).
137. ‘INNEL-LEDHINE ‘AMENU THUMME KEFERU THUMME ‘AMENU THUMME KEFERU THUMME EZDADU KUFRÆN LEM JEKUNI ELLAHU LIJEGFIRE LEHUM WE LA LIJEHDIJEHUM SEBILÆN (EN-NISA’: 137).
138. BESHSHIRIL-MUNAFIKINE BI’ENNE LEHUM ‘ADHABÆN ‘ELIMÆN (EN-NISA’: 138).
139. EL-LEDHINE JETTEHIDHUNEL-KAFIRINE ‘EWLIJA’E MIN DUNIL-MU’UMININE ‘EJEBTEGUNE ‘INDEHUMUL-’IZZETE FE’INNEL-’IZZETE LILLAHI XHEMI’ÆN (EN-NISA’: 139).
140. WE KAD NEZZELE ‘ALEJKUM FIL-KITABI ‘EN ‘IDHA SEMI’TUM ‘AJATI ELLAHI JUKFERU BIHA WE JUSTEHZE’U BIHA FELA TEK’UDU ME’AHUM HETTA JEHUDU FI HEDITHIN GAJRIHI ‘INNEKUM ‘IDHÆN MITHLUHUM ‘INNALL-LLAHE XHAMI’UL-MUNAFIKINE WEL-KAFIRINE FI XHEHENNEME XHEMI’ÆN (EN-NISA’: 140).
141. EL-LEDHINE JETEREBBESUNE BIKUM FE’IN KANE LEKUM FETHUN MINEL-LAHI KALU ‘ELEM NEKUN ME’AKUM WE ‘IN KANE LILKAFIRINE NESIBUN KALU ‘ELEM NESTEHWIDH ‘ALEJKUM WE NEMNA’KUM MINEL-MU’UMININE FE-ELLAHU JEHKUMU BEJNEKUM JEWMEL-KIJAMETI WE LEN JEXH’ALEL-LAHU LILKAFIRINE ‘ALEL-MU’UMININE SEBILÆN (EN-NISA’: 141).
142. ‘INNEL-MUNAFIKINE JUHADI’UNEL-LAHE WE HUWE HADI’UHUM WE ‘IDHA KAMU ‘ILA ES-SELÆTI KAMU KUSALA JURA’UNE EN-NASE WE LA JEDHKURUNEL-LAHE ‘ILLA KALILÆN (EN-NISA’: 142).
143. MUDHEBDHEBINE BEJNE DHALIKE LA ‘ILA HA’UULA’ WE LA ‘ILA HA’UULA’ WE MEN JUDLILI ELLAHU FELEN TEXHIDE LEHU SEBILÆN (EN-NISA’: 143).
144. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU LA TETTEHIDHUL-KAFIRINE ‘EWLIJA’E MIN DUNIL-MU’UMININE ‘ETURIDUNE ‘EN TEXH’ALU LILLAHI ‘ALEJKUM SULTANÆN MUBINÆN (EN-NISA’: 144).
145. ‘INNEL-MUNAFIKINE FI ED-DERKIL-’ESFELI MINE EN-NARI WE LEN TEXHIDE LEHUM NESIRÆN (EN-NISA’: 145).
146. ‘ILLAL-LEDHINE TABU WE ‘ESLEHU WE A’TESEMU BILLAHI WE ‘EHLESU DINEHUM LILLAHI FE’ULA’IKE ME’AL-MU’UMININE WE SEWFE JU’UTI ELLAHUL-MU’UMININE ‘EXHRÆN ‘ADHIMÆN (EN-NISA’: 146).
147. MA JEF’ALU ELLAHU BI’ADHABIKUM ‘IN SHEKERTUM WE ‘AMENTUM WE KANEL-LAHU SHAKIRÆN ‘ALIMÆN (EN-NISA’: 147).
148. LA JUHIBBU ELLAHUL-XHEHRE BIS-SU’I MINEL-KAWLI ‘ILLA MEN DHULIME WE KANEL-LAHU SEMI’ÆN ‘ALIMÆN (EN-NISA’: 148).
149. ‘IN TUBDU HAJRÆN ‘EW TUHFUHU ‘EW TA’FU ‘AN SU’IN FE’INNALL-LLAHE KANE ‘AFUWÆN KADIRÆN (EN-NISA’: 149).
150. ‘INNEL-LEDHINE JEKFURUNE BILLAHI WE RUSULIHI WE JURIDUNE ‘EN JUFERRIKU BEJNEL-LAHI WE RUSULIHI WE JEKULUNE NU’UMINU BIBA’DIN WE NEKFURU BIBA’DIN WE JURIDUNE ‘EN JETTEHIDHU BEJNE DHALIKE SEBILÆN (EN-NISA’: 150).
151. ‘ULA’IKE HUMUL-KAFIRUNE HEKKÆN WE ‘A’TEDNA LILKAFIRINE ‘ADHABÆN MUHINÆN (EN-NISA’: 151).
152. WEL-LEDHINE ‘AMENU BILLAHI WE RUSULIHI WE LEM JUFERRIKU BEJNE ‘EHEDIN MINHUM ‘ULA’IKE SEWFE JU’UTIHIM ‘UXHUREHUM WE KANEL-LAHU GAFURÆN REHIMÆN (EN-NISA’: 152).
153. JES’ELUKE ‘EHLUL-KITABI ‘EN TUNEZZILE ‘ALEJHIM KITABÆN MINE ES-SEMA’I FEKAD SE’ELU MUSA ‘EKBERE MIN DHALIKE FEKALU ‘ERINA ELLAHE XHEHRETEN FE’EHADHET/HUMU ES-SA’IKATU BIDHULMIHIM THUMME ETTEHADHUL-’IXHLE MIN BA’DI MA XHA’ET/HUMUL-BEJJINATU FE’AFEWNA ‘AN DHALIKE WE ‘ATEJNA MUSA SULTANÆN MUBINÆN (EN-NISA’: 153).
154. WE REFA’NA FEWKAHUMUT-TURE BIMITHAKIHIM WE KULNA LEHUM EDHULUL-BABE SUXHXHEDÆN WE KULNA LEHUMU LA TA’DU FI ES-SEBTI WE ‘EHADHNA MINHUM MITHAKÆN GALIDHÆN (EN-NISA’: 154).
155. FEBIMA NEKDIHIM MITHAKAHUM WE KUFRIHIM BI’AJATI ELLAHI WE KATLIHIMUL-’ENBIJA’E BIGAJRI HEKKIN WE KAWLIHIM KULUBUNA GULFUN BEL TEBE’ALLAHU ‘ALEJHA BIKUFRIHIM FELA JU’UMINUNE ‘ILLA KALILÆN (EN-NISA’: 155).
156. WE BIKUFRIHIM WE KAWLIHIM ‘ALA MERJEME BUHTANÆN ‘ADHIMÆN (EN-NISA’: 156).
157. WE KAWLIHIM ‘INNA KATELNAL-MESIHE ‘ISA EBNE MERJEME RESULEL-LAHI WE MA KATELUHU WE MA SELEBUHU WE LEKIN SHUBBIHE LEHUM WE ‘INNEL-LEDHINE EHTELEFU FIHI LEFI SHEKKIN MINHU MA LEHUM BIHI MIN ‘ILMIN ‘ILLA ETTIBA’A EDH-DHENNI WE MA KATELUHU JEKINÆN (EN-NISA’: 157).
158. BEL REFE’AHU ELLAHU ‘ILEJHI WE KANEL-LAHU ‘AZIZÆN HEKIMÆN (EN-NISA’: 158).
159. WE ‘IN MIN ‘EHLIL-KITABI ‘ILLA LEJU’UMINENNE BIHI KABLE MEWTIHI WE JEWMEL-KIJAMETI JEKUNU ‘ALEJHIM SHEHIDÆN (EN-NISA’: 159).
160. FEBIDHULMIN MINEL-LEDHINE HADU HERREMNA ‘ALEJHIM TEJJIBATIN ‘UHILLET LEHUM WE BISEDDIHIM ‘AN SEBILI ELLAHI KETHIRÆN (EN-NISA’: 160).
161. WE ‘EHDHIHIMU ER-RIBA WE KAD NUHU ‘ANHU WE ‘EKLIHIM ‘EMWALE EN-NASI BIL-BATILI WE ‘A’TEDNA LILKAFIRINE MINHUM ‘ADHABÆN ‘ELIMÆN (EN-NISA’: 161).
162. LEKINI ER-RASIHUNE FIL-’ILMI MINHUM WEL-MU’UMINUNE JU’UMINUNE BIMA ‘UNZILE ‘ILEJKE WE MA ‘UNZILE MIN KABLIKE WEL-MUKIMINE ES-SELÆTE WEL-MU’UTUNE EZ-ZEKÆTE WEL-MU’UMINUNE BILLAHI WEL-JEWMIL-’AHIRI ‘ULA’IKE SENU’UTIHIM ‘EXHRÆN ‘ADHIMÆN (EN-NISA’: 162).
163. ‘INNA ‘EWHEJNA ‘ILEJKE KEMA ‘EWHEJNA ‘ILA NUHIN WE EN-NEBIJINE MIN BA’DIHI WE ‘EWHEJNA ‘ILA ‘IBRAHIME WE ‘ISMA’ILE WE ‘ISHAKA WE JA’KUBE WEL-’ESBATI WE ‘ISA WE ‘EJJUBE WE JUNUS WE HARUNE WE SULEJMANE WE ‘ATEJNA DAWUDE ZEBURÆN (EN-NISA’: 163).
164. WE RUSULÆN KAD KASESNAHUM ‘ALEJKE MIN KABLU WE RUSULÆN LEM NEKSUSHUM ‘ALEJKE WE KELLEMEL-LAHU MUSA TEKLIMÆN (EN-NISA’: 164).
165. RUSULÆN MUBESHSHIRINE WE MUNDHIRINE LI’LLA JEKUNE LILNNASI ‘ALA ELLAHI HUXHXHETUN BA’DE ER-RUSULI WE KANEL-LAHU ‘AZIZÆN HEKIMÆN (EN-NISA’: 165).
166. LEKINI ELLAHU JESH/HEDU BIMA ‘ENZELE ‘ILEJKE ‘ENZELEHU BI’ILMIHI WEL-MELA’IKETU JESH/HEDUNE WE KEFA BILLAHI SHEHIDÆN (EN-NISA’: 166).
167. ‘INNEL-LEDHINE KEFERU WE SEDDU ‘AN SEBILI ELLAHI KAD DELLU DELALÆN BA’IDÆN (EN-NISA’: 167).
168. ‘INNEL-LEDHINE KEFERU WE DHELEMU LEM JEKUNI ELLAHU LIJEGFIRE LEHUM WE LA LIJEHDIJEHUM TERIKÆN (EN-NISA’: 168).
169. ‘ILLA TERIKA XHEHENNEME HALIDINE FIHA ‘EBEDÆN WE KANE DHALIKE ‘ALA ELLAHI JESIRÆN (EN-NISA’: 169).
170. JA ‘EJJUHA EN-NASU KAD XHA’EKUMU ER-RESULU BIL-HEKKI MIN RABBIKUM FE’AMINU HAJRÆN LEKUM WE ‘IN TEKFURU FE’INNE LILLAHI MA FI ES-SEMAWATI WEL-’ERDI WE KANEL-LAHU ‘ALIMÆN HEKIMÆN (EN-NISA’: 170).
171. JA ‘EHLEL-KITABI LA TEGLU FI DINIKUM WE LA TEKULU ‘ALA ELLAHI ‘ILLAL-HEKKA ‘INNEMAL-MESIHU ‘ISA EBNU MERJEME RESULU ELLAHI WE KELIMETUHU ‘ELKAHA ‘ILA MERJEME WE RUHUN MINHU FE’AMINU BILLAHI WE RUSULIHI WE LA TEKULU THELATHETUN ENTEHU HAJRÆN LEKUM ‘INNEMALLAHU ‘ILEHUN WAHIDUN SUBHANEHU ‘EN JEKUNE LEHU WELEDUN LEHU MA FI ES-SEMAWATI WE MA FIL-’ERDI WE KEFA BILLAHI WE KILÆN (EN-NISA’: 171).
172. LEN JESTENKIFEL-MESIHU ‘EN JEKUNE ‘ABDÆN LILLAHI WE LAL-MELA’IKETUL-MUKARREBUNE WE MEN JESTENKIF ‘AN ‘IBADETIHI WE JESTEKBIR FESEJEHSHURUHUM ‘ILEJHI XHEMI’ÆN (EN-NISA’: 172).
173. FE’EMMAL-LEDHINE ‘AMENU WE ‘AMILU ES-SALIHATI FEJUWEFFIHIM ‘UXHUREHUM WE JEZIDUHUM MIN FEDLIHI WE ‘EMMAL-LEDHINE ESTENKEFU WE ESTEKBERU FEJU’ADHDHIBUHUM ‘ADHABÆN ‘ELIMÆN WE LA JEXHIDUNE LEHUM MIN DUNI ELLAHI WELIJÆN WE LA NESIRÆN (EN-NISA’: 173).
174. JA ‘EJJUHA EN-NASU KAD XHA’EKUM BURHANUN MIN RABBIKUM WE ‘ENZELNA ‘ILEJKUM NURÆN MUBINÆN (EN-NISA’: 174).
175. FE’EMMAL-LEDHINE ‘AMENU BILLAHI WE A’TESEMU BIHI FESEJUDHILUHUM FI REHMETIN MINHU WE FEDLIN WE JEHDIHIM ‘ILEJHI SIRATÆN MUSTEKIMÆN (EN-NISA’: 175).
176. JESTEFTUNEKE KULI ELLAHU JUFTIKUM FIL-KELALETI ‘INI EMRU’UUN HELEKE LEJSE LEHU WELEDUN WE LEHU ‘UHTUN FELEHA NISFU MA TEREKE WE HUWE JERITHUHA ‘IN LEM JEKUN LEHA WELEDUN FE’IN KANETA ETHNETEJNI FELEHUMA ETH-THULUTHANI MIMMA TEREKE WE ‘IN KANU ‘IHWETEN RIXHALÆN WE NISA’EN FELILDHDHEKERI MITHLU HEDHDHIL-’UNTHEJEJNI JUBEJJINU ELLAHU LEKUM ‘EN TEDILLU WEL-LAHU BIKULLI SHEJ’IN ‘ALIMUN (EN-NISA’: 176).

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit! 

1. O ju njerëz! Kinie frikë Zotin tuaj që ju ka krijuar prej një veteje (njeriu) dhe nga ajo krijoi palën (shoqën) e saj, e prej atyre dyve u shtuan burrra shumë e gra. Dhe kinie frikë All-llahun që me emrin e Tij përbetoheni, ruajeni farefisin (akraballëkun), se All-llahu është mbikëqyrës mbi ju.  
2. Bonjakëve (jetimëve) jepini kur të rriten pasurinë e tyre, dhe mos e ndërroni të pastërtin (mallin tuaj që e keni halall) me të ndytin (me haramin) edhe mos ehani pasurinë e tyre (të përzier) me asurinë tuaj, pse ky është mëkat i madh.  
3. Në qoftë se frikoheni se nuk do të jeni të drejtë ndaj bonjakeve, atëherë martohuni me ato gra që ju pëlqejnë; me dy, me tri e me katra. E nëse i frikoheni padrejtësisë (ndaj tyre), atëherë vetëm me një, ose (martohuni) me ato që i keni nën pushtetin tuaj (robëreshat). Ky (përkufizim) është më afër që të mos gaboni.  
4. Grave jepnu dhuratën e kurëzimit së tyre (niqahin) më të mirë, e në qoftë se ato nga vullneti i vetju falin diçka nga ajo, atëherë hane atë hallall të mirë.  
5. Mendjelehtësve (të papjekurve) mos u jepni pasurinë tuaj që All-llahu e bëri për ju mekamje, e ata ushqeni nga ajo, veshni dhe u thoni fjalë të mira.  
6. Provoni bonjakët derisa të bëhen për martesë,e nëse vëreni te ta pjekuri, atherë drzonju atyre pasurinë e tyre. Mos e hani atë duke shkapërderdhur dhe duke u ngutur para setë rrite ata. Kush është i pasur le të ruhet (shfytëzimit të pasurisë të jetimëve), e kush është ivarfër, le të hajë me maturi. E kur tju dorëzoni atyre pasurinë e vet, dëshmoni atë (që ju dorëzoni). Mjafton që All-llahu është llogaritës.  
7. Meshkujve ju takon pjesë nga pasuria që e lënë prindërit e të afërmit (pas vdekjes), edhe femrave ju takon pjesë nga ajo që lënë prindërit e të afërmit, le të jetë pak ose shumë ajo që lënë, ju takon pjesë e coaktuar (nga Zoti).  
8. Kur të prezentojnë (në pjestimin e pasurisë që ka lënë i vdekuri) të afërmë, bonjak dhe varfnjak (që nuk janë pjestarë në trashigim), jepnu nga ajo (pasuri e lënë) dhe atyre thuanu fjalë të mira.  
9. Le të frikësohen ata (në prag të vdekjes) sikur të linin pas vete pasardhës të paaftë për të cilët kanë dro (si do të jetë gjendja e tyre) le t�i ruhen allahut (dënimit të Tij) dhe le tju thonë (jetimëve) fjalë prindore.  
10. Ata që e hanë pa të drejtë pasurinë e jetimëve, në të vërtetë ata hanë atë që mbush barkun e tyre zjarr dhe do të futen në zjarrin e Xhehennemit.  
11. All-llahu ju urdhëron për (çështen e trashigimit) fëmijët tuaj:për mashkullin hise sa për dy femra; nëse janë (trashëgimtare) vetëm femra, dy e më shumë, atyre ju takojnë dy të tretat e pasurisë që trashëgohet; nëse është një femër, asaj i takon gjysma; për prindërit, për seilinnga ata, lu takon e gjashta nga ajo që ka lënë (i vdekuri) nëse ka fëmijë; e nëoftëse (i vdekuri) nuk ka fëmijë e atë e trashëgojnë (vetëm) prindërit, atëherë nënës së tij i takon një e treta; në qoftë se ai (i vdekuri) ka vëllezër, nënës së tij itakon vetëm një e gjashta, (kjo e drejtë në trashëgim bëhet) pasi të kryhet (vasijjeti) që ka lënë dhe pasi të lahet borgji; ju nuk dini se kush është më afër dobisë suaj. (Ky përcaktim është) Urdhër nga All-llahu. Vërtet All-llahu është më i Dijshmi, më i Urti.  
12. Juve ju takon gjysma e asaj (pasurie) që e lënë gratë e tuaja, nëse ato nuk kanë fëmijë, por nëse ato kanë fëmijë,juve ju takon një e katërta nga ajo që lënë ato, pasi të kryhet testamenti i tyre dhe pasi të lahet borgji. Atyre (grave) ju takon një e katërta nga ajo që lini ju, nëse nuk kini fëmijë, por nëse keni fëmijë, atyre ju takon një e teta nga ajo që leni pas kryrjes së testamentit qëkeni përcaktuar ose borxhit. Në qoftë se (i vdekuri) është mashkull ose femër, e trashëgohet nga ndnjë ilargët (pse s�ka as prindër as fëmijë) po ka hjë vëlla ose një motër (nga nëna), atëherë secilit prej tyre u takon një e gjashta, e në qoftëse sejanë më shumë (se një vëlla ose se nj motër) ata janë pjesmarrës të barabartë në të tretën (e tërë pasurisë), pas testamentit të porositur ose borxhit, e duke mos dëmtuar (trashëguesit). Ky përcaktim është porositur prej All-llahu. All-llahu është i gjithëdijshmi, jo ingutshëm.  
13. këto janë (dispozita) të caktuara prej All-llahut (urdhërave) dhe të dërguarit të tij, atë e dërgon në Xhennete nën të cilin burojnë lumenj. Aty do të jenë përgjithmonë. E ky është shpëtim i madh.  
14. Kush e kundërshton All-llahu dhe të dërguarin e Tij, dhe i shkel dispozitat e Tij, atë e shtie në zjarr të përjetëshëm. E për të është një dënim i rëndë.  
15. Ato nga gratë tuaja që bëjnë imoralitet (zina), kërkoni që kundër tyre të dëshmojnë katër vetë prej jush (burra); nëse vërtetohet më dëshmitarë (imoraliteti), mbyllni ato në shtëpia derisa ti marrë vdekja ose derisa All-llahu të përcaktojë ndonjë rrugë për to.  
16. Ataa të dy prej jush që bëjnë atë (imoralitet-zina), ndëshkoni; e në qoftë se ata pendohen dhe përmirësohen, atëherë hiqni dorë prej tyre, pse All-llahu pranon fort pendimin dhe mëshiron shumë.  
17. Pendim i pranueshëm te All-llahu është vetëm ai i atyre që r bëjnë të keqen me mosdije shpejt pendohen; të tillëve All-llahu ju pranon pendimin, se All-llahu është më i dijshmi, më i urti.  
18. Nuk është pendim (i pranueshëm) i atyre që vazhdimisht bëjnë punë të këqia dhe vetëm atëherë kur ti vjen vdekja ndonjërit prej tyre, të thotë: Unë tash u pendova! e as i atyre që vdesin duke qenë jobesimtarë. Ndaj tyre kemi përënim të ashpër.  
19. O ju që besuat, nuk është lejuar për ju të trashëgoni gratë (e të vdekurve) në mënyrë të dhunshme, e as ti shtëngoni për tu marrë diçka nga ajo që ju keni dhënë atyre, përveç nëse ato bëjnë ndonjë imoralitet të hapur. çoni jetë të mirë me to. Nëse urreni ato, bëni durim që All-llahu të japë shumë të mira në një send që ju e urreni.  
20. Në qoftë se dëshironi të ndërroni (ta merrni) një grua në vend të një gruaje (të lëshuares) i keni pas dhënë shumë të madhe, mos merrni prej saj snjë send. A do të merrni atë pa të drejtë e në mënyrë mizore? 
21. Dhe si mund të merrni atë kur njëri-tjetri iu keni bashkuar (në një shtrat) dhe kur ato kanë marrë prej jush një besë të fortë? 
22. Mos u martoni me ato gra me të cilat qenë të martuar prindërit tuaj, me përjashtim të asaj që ka kaluar (para islamizmit) pse ajo ishte turpësi, përbuzje e traditë e shëmtuar.  
23. U janë ndaluar juve (të martoheni me): nënat tuaja, bijat tuaja, motrat tuaja, hallat tuaja, tezet tuaja, bijat tuaja, bijat e motës, nënat tuaja që ju kanë dhënë gji, motrat nga gjiri, nënëat e grave tuaja (vjehrrat) dhe vajzat që janë nën kujdesin tuaj e të lindura (prej tjeër babai) nga gratë tuaja me të cilat patët kontakt, e nëse nuk ken pasur kontakt me to (me gratë), atëherë s�ka pengesë (të martoheni me ato vajza), dhe (janë të ndaluara) gratë e bijve tuaj që janë të lindjes suaj (jo të bijëve të afoptuar), dhe të bashkoni (përnjeherë në një niqah) dy motra, përpos asaj që ka kaluar. Vërtetë, All-llahu falë shumë, është mëshirues i madh.  
24. (Nuk u lejohet të martoheni) Edhe me gra të martuara (që kanë burrat e nuk janë të lëshuara), përveç atyre që i keni futur në pushtetin tuaj (robëreshat e lufrtës). (Ky është) obligim mbi ju nga All-llahu. U janë lejuar, pos këtyre (që u përmendën), të tjerat që ti merrni me pasurinë tuaj (me niqah) duke pasur për qëllim bashkëshorësi e jo prostitucion (kurvëni). Epër atë që përjetuat ju nga ato (gratë me të cilat patët kurorë), jepnu shpërblimin e tyre të caktuar se është obligim. E nuk ka pengesë për ju, pas përcaktimit (te niqahut), në atë që ju pëlqeni mes vete. All-llahu është i gjithëdijshëm, i urti.  
25. Dhe kush nuk ka prej jush mundësi materiale që të martohet me femra të lira besimtare, le të martohet me ato besimtare tuaja që i keni nën pushtetin tuaj (robëreshat). All-llahu di më së miri për besimin tuaj. Ju jeni nga njëri- tjetri (të një origjine0. Pra, martohuni me ato (robëresha) r me lejen e të zotërve të tyre dhe jepnu kurorën në mënyrë të drejtë, (zgjidhni) të ndershme e jo prostitute të hapta e të fshehta. E kur të jenë të martuara ato,nëse bëjnë ndonjë punë të turpshme, ndëshkimi kundër tyre është sa gjysma e atij të grave të lira (jo robëresha). Kjo (martesë me robëresha) është e lejuar për ata që i frikësohen imoralitetit, por të jeni të durueshëm, është më mirë për ju. All-llahu është mirrëdashës, mëshirëplotë.  
26. All-llahu dëshiron tju sqarojë çështjet etju drejtojë në rrugën e atyre që ishin para jush (pejgamberët) dhe tju pranojë pendimin. Alahu e di më së miri gjendjen e robërve dhe është më i urti.  
27. All-llahu dëshiron tju pranojë pendimin, e ata që ndjekin dëshirat e epsheve, dëshirojnë që ju të shmangeninë tërësi (nga rruga e drejtë).  
28. All-llahu dëshiron tju lehtësoj (dispozitat), e megjithatë njeriu është i paaftë (për tju përballuar epsheve).  
29. O ju që besuat, mos e hani mallin e njëri-tjetrit në mënyrë të palejuar, përpos tregtisë në të cilën keni pajtueshmëri mes vee, dhe mos mbytni veten tuaj (duke mbytur njëri-tjetrin). Vërtet, All-llahu është i mëshirueshëm për ju.  
30. Kush bën këtë (që ndaloi Zoti) qëllimisht dhe tejkalon kufijtë, Ne do ta hudhim atë në një zjarr të fortë. Dhe kjo është leht për All-llahun.  
31. Nëse lagoheni prej mëkateve të mëdha, të cilat u janë të ndalueshme, Ne ju shlyejmë mëkatet e vogla dhe ju fusim në një vnd të ndershëm.  
32. Mos lakmoni në atë, që All-llahu gradoi disa nga ju mbi disa të tjerë. Burrave ju takon hise nga ajo që fituan ata dhe grve gjithashtu ju takon hise bga ajo që fituan ato. All-llahut kërkoni nga të mirat e Tij. All-llahu është i dijshëm për çdo send.  
33. Ne u kemi caktuar për secilin trashëgimtarë, pjesën e pasurisë që e lënë prindërit ose të afërmit. E atyre që ju keni premtuar, jepnu pjesën ë tyre. All-llahu është dëshmues mbi çdo send.  
34. Burrat janë përgjegjës për gratë, ngase All-llahu ka graduar disa mbi disa të tjerët dhe ngase ata kanë shpenzuar nga pasuria e tyre. Prandaj, me atë që All-llahu i bëri të ruajtura, gratë e mira janë respektuese, janë besnike ndaj të fsheftës. E ato që keni dro kryelartësisë së tyre, këshilloni, madje largohuni nga shtrati (e më në fund), edhe rrahni (lahtë, nëse nuk ndikojnë këshillat as largimi), e nëse ju respektojnë, atëherë mos u sillni keq ndaj tyre. All-llahu është më i larti, më i madhi.  
35. Nëse i frikësohen përçarjes mes tyre (burrit e gruas), dërgoni një pari të drejtë nga familja e tij dhe një pari të drejtë ngafamilja e saj. Nëse ata të dy (ndërmjetësuesit) kanë për qëllim pajtimin, All-llahu ju mundëson afrimin mes tyre (burrit e gruas). All-llahu është i dijëshëm, është njohës i mirë.  
36. Adhurone All-llahun e mos i shoqëroni Atij asnjë send, sillnu mirë ndaj prindërve, ndaj të afërmve, ndaj jetimëve, ndaj të varfërve, ndaj fqiut të afërt, ndaj fqiut të largët, ndaj shokut pranë vetes, ndaj udhëtarit të largët dhe ndaj robërve. All-llahu nuk e do atë që është kryelartë dhe atë që lavdërohet.  
37. Ata që vetë janë koprracë dhe urdhërojnë njerëzit për koprraci, dhe e fshehin atë që ju ka dhënë All-llahu nga mirësitë e veta. Ne kemi përgatitur dënim të turpshëm për jobesimtarët; 
38. Edhe ata që e japin pasurinë e tyre për sy e faqe të botës,e nuk e besojnë All-llahun as ditën e mbramë. E ai që e k shok djallin, ai pra është shok i shëmtuar.  
39. Dhe çka do ti gjente ata, po ta besonin All-llahun, ditën e gjykimit dhe të jepnin nga ajo që i dhuroi All-llahu? Po All-llahu di më së miri për ta.  
40. Ska dyshim se All-llahu nuk bën pa drejtë as sa grimca, e nëse ajo vepër ështëe mirë, Ai e shumëfishon atë dhe Vetë Ai i jep shpërblim të madh.  
41. Dhe si do të jetë gjendja e atyre (që nuk besuan), kur Ne do të sjelli dëshmitarë për çdo popull, e ty do të sjellim dëshmitarë mbi ata (që nuk besuan)? 
42. Atë ditë ata që nuk besuan dhe kundërshtuan të dërguarin, do të dëshironin (të varroseshin) të rrafshohej mbi ta toka ngase nuk mund t�i fshehin All-llahut asgjë.  
43. O ju që besuat, mos iu afroni namazit duke qenë të dehur, deristë dini se çflitni, e as duke qenë xhuhubë (të papastër) derisaaa të laheni, përpos kur jeni udhëtarë. Nëse jeni të sëmurë, jeni në ndonjë udhëtim, ose ndonjeri prej jush vjen nga ultësira (nevojtorja), ose keni takuar gratë, e nuk gjeni ujë, atëherë mësyne dheun dhe fërkoni me duart (tejemmum). All-llahu shlyen e falë mëkatet.  
44. A nuk i vure re (Muhammed) ata që iu pate dhënë pjesë nga libri (paria fetare jehude) se si e vazhdojnë rrugën e gabuar dhe dëshirompjnë që e edhe ju të humbni!? 
45. All-llahu di mësë miri për armiqtë tuaj. Mjafton që All-llahu është përkrahës i juaj dhe mjafton që All-llahu është ndihëtarër i juaji.  
46. Një palë bga jehudite është që ndryshojnë fjalët (e Zotit) nga vendet e veta, e (kur i thërret ti) ata thonë: Degjuam (fjalën tënde) fhe kundërshtuam (thirrjen tënde), dhe thonë: dëgjo mos dëgjofsh! (dhe thonë): Raina (këto i thonë) duke përdredhur gjuhët e tyre dhe duke atakuar fenë. E sikur të thoshin ata: Dëgjuam, respektuam, dëgjo dhe vështrona, do të ishte më e drejtë, por për shkak të refuzimit të tyre, All-llahu i mallkoi, prandaj besojnë vetëm pak (besim gjysmak).  
47. O ju që u është dhënë libri, besone atë që e zbritëm (Kuranin) e që është vërtetues i atij që e keni (Tevratit), para se të shlyjmë fytyra (t�ua fshijmë shqisat) dhe ti rrotullojmë ose ti mallkojmë ata si i mallkuam ata të së shtunës. Urdhëri i All-llahut është i kryer.  
48. Ska dyshim se All-llahu nuk falë (mëkatin) ti përshkruhet Atij shok (idhujtarinë), e përpos këtij (mëkati) i falë kujt të do. Kush përshkruan All-llahut shok, ai ka trilluar një mëkat të madh.  
49. A nuk ke kuptuar për ata që vlerësojnë vetveten? Jo, All-llahu vlerëson atë që do dhe nuk bën padrejtë asnjë fije.  
50. Shiko se si shpifin kundër All-llahut! Mjafton kjo (shpifje) si mëkat i hapët.  
51. A nuk u vure re atyre që iy është dhënë pjesë nga libri? Besojnë idhuj e djallëzi dhe për ata që nuk besuan thonë: �Këta janë në rrugë të drejtë, se ata që besuan!
52. Ata janë që All-llahu i mallkoi, e atë që e mallkon All-llahu, për të nuk ka ndihmëtarë.  
53. A mos kanë ata ndonjë pjesë të pshtetit? Ata nuk do tu jepnin njerëzve as sa grimca.  
54. A u kanë zili atyre njerëzve për atë që All-llahu u fha nga mirësitë e Tij? Ne u patëm dhënë pasardhësve të Ibrahimit librin e sheriatin dhe u patëm dhënë atyre pushtet të madh.  
55. Po disa prej tyre i besuan atij (Muhammedit), e disa e refuzuan. Për ta mjafton zjarri i Xhennemit.  
56. Është e vërtetë se ata që mohuan argumentet Tona, do ti hudim në zjarr. Sa herë që u digjen lëkurat e tyre, Ne ndërrojmë lëkura të tjera që të shijojnë dënimin. All-llahu është i plotëfuqishëm, i drejtë.  
57. ata që besuan dhe bënë vepra të mira, Ne do ti fusim në Xhennet nën të cilin burojnë lumenj, ku do te jenë përgjithmonë. Aty kanë edhe bashkëshorte të pastra e hije të mrekullueshme.  
58. All-llahu ju urdhëron që tu jepni amanetin të zotëve të tyre dhe kur të gjykoni, ju urdhëron të gjykoni me të drejt mes njerëzve. Sa e mirë është kjo që ju këshillon. All-llahu dëgjon dhe sheh si veproni.  
59. O ju që besuat, nënshtrojuni All-llahut, dhe nënshtrojuni të dërguarit dhe përgjegjësve nga ju. Nëse nuk pajtoheni për ndonjë çështje, drejtojuni All-llahut dhe të Dërguarit po qe se i besoni All-llahut dhe ditës së fundit. Kjo është më e dobishmja dhe përfundimi më i mirë.  
60. A i vure re ata që mendojnë se besuan atë që të zbriti ty, dhe atë që zbriti para teje, se si dëshirojnë mes tyre të gjykojë djalli, e duke qenë se janë urdhëruar që të mos e besojnë atë. E djalli dëshiron ti humbë në pafundësi.  
61. Kur u thuhet atyre: Ejani (për të gjykuar) te ajo që e zbriti All-llahu dhe te i dërguari i sheh se si dyfytyrëshit ta kthejnë shpinën.  
62. E qysh do të jetë (gjendja e tyre) kur ti godasë ata ndonjë e keqe, e shkaktuar nga vetë duart e tyre, e pastaj vinë te ti (për t�u arsyetuar) dhe betohen në All-llahun: Ne nuk patëm tjetër qëllim, vetëm afrim e pajtim (e jo refuzimin e gjykimit tënd).  
63. Ata janë për të cilët e di All-llahu çka mbajnë në zemrat e tyre. Po ti hiqu tyre, tërhiqu vërejtjen (për hipokrizi) dhe thuaju fjalë që lënë përshtypje në veten e tyre.  
64. Ne nuk dërguam asnjë të dërguar vetëm që me urdhërin e All-llahut ti bëhet respekt (nga njerëzit) atij. E sikur të vinin ata te ti, pasi që ta kenëdëmtuar veten e tyre (nuk kanë pranuar gjykimin tënd), e të kërkonin ata vetë ndjesë te All-llahu, e edhe i dërguari të kërkojë ndjesë për ta, ata do të kuptonin se All-llahu pranon pendimin dhe është mëshirues.  
65. Për Zotin tënd jo, ata nuk janë besimtarë (të asaj që të zbriti ty as të asaj para teje) derisa të mos zgjedhin ty për të gjykuar në atë konflikt mes tyre, e pastaj (pas gjykimit tënd) të mos ndiejnë pakënaqësi nga gjykimi yt dhe (derisa) të mos binden sinqerisht.  
66. Sikur ti kishim obliguar ata: mbytni vetvetn tuaj,atë (obligim) nuk do ta zbatonin, me përjashtim të një pakice prej tyre. Po sikur të zbatonin atë që këshilloheshin do të ishte më mirë për ta dhe do ti përforconte më shumë.  
67. Dhe atëherrë do tu jepnim atyre nga ana Jonë shpërblim të madh.  
68. Dhe do ti udhëzonim në rrugë të drejtë.  
69. E kushdo që i bindet All-llahut dhe të dërguarit, të tillët do të jenë së bashku me ata që All-llahu i shpërbleu: (me) pejgamberët, besnikët e dalluar,dëshmorët dhe me të mirët. Sa shokë të mirë janë ata! 
70. Ky shpërblim i madh është prej All-llahut. Mjafton që All-llahu di mësë miri.  
71. O ju që besuat, rrini të përgatitur (të armatosur) dhe dilni (për në luftë) grup pas grupi apo të gjithë së bashku.  
72. Ka disa prej jush që zvaritet (nuk del në luftë). E nëse ju godet juve ndonjë e papritur thotë: Zoti më favorizoi që nuk isha i pranishëm bashkë me ta (në luftë).   
73. Po nëse ju takon juve ndonjë e mirë nga All-llahu, ai (munafiku) me siguri do të thoshte: si mos të kishte ekzistuar mesh jush dhe mes tij ndonjë njoftëssi, për fat, të kisha qenë së bashku me ta e të kisha arritur një fitim të madh.  
74. Le të luftojnë në rrugën e Allaut, ata që e japin jetën e kësaj bote për tjetrën. Kush lufton në rrugën e All-llahut e mbytet (bie dëshmor) ose triumfon, Ne do ti japim atij shpërblimtë madh.  
75. çkeni që nuk luftoni për Zotin dhe për (ti shpëtuar) të paaftit : nga burrat, nga gratë e nga fëmijët, të cilët luten: Zoti ynë! nxirrna nga ky fshat (Meka), banorët e të cilit janë mizorë. Jepna nga ana Jote shpëtim e ndihmë!
76. Ata që besuan luftojnë në rrugë të All-llahut, e ata që nuk besuan luftojnë në rrugë të djallëzuar. Luftoni pra miqtë e djallit, ska dyshim se intriga e është e dobët.  
77. A nuk i vure re ata të cilëve iu pate thënë: ndalni duart tuaja jepne zeqatin! E kur iu bë atyre obligim lufta, që një grup prej tyre u frikësoheshin njerëzvesiç është frika ndaj All-llahut, e edhe më fort. Thonin: Zoti ynë, pse na e bëre obligim luftën? Sikur të na e kishe shtyrë deri nënjë afat të afërt! Thuaju: Përjetimi ikësaj bote është pak, e për atë që është i devotshëm, bota tjetër është shumë më e dobishme. Nuk do tju bëhet pa drejtë as sa fija.  
78. Kudo që të jeni vdekja do tju kapë, po edhe në qoftë se jeni në pallate të fortifikuara. E nëse i qëllon ata (munafikët) ndonjë e mirë, thonë: Kjo është nga All-llahu. E nëse i qëllon ata ndonjë e keqe: Kjo është nga ti (Muhammed). Thuaju: Të gjitha janë nga All-llahu! çështë me këtë popull që nuk kupton gati asnjë send? 
79. çfarëdo e mire që të vjen është nga All-llahu, e çka të ndodhë nga ndonjë e keqe është nga vetë ti. Ne të dërguam ty Pejgamber për mbarë botën. Mjafton që All-llahu është dëshmues për këtë.  
80. Kush i bindet Pejgamberit, ai i është bindur All-llahut, e kush e refuzon, Ne nuk të dërguam roje kundër tyre .  
81. Dhe thonë: jemi Të bindur. E kur largohen prej teje, një grup prej tyre (natën) planifikon diçka tjetër nga ajo që u thua ti. All-llahu shënon atë që e ndryshojnë. Mos u vë veshin atyre e mbështetu All-llahut.  
82. A nuk e përfillin ata (me vëmndje) Kuranin? Sikur të ishte prej dikut tjetër, përvrç prej All-llahut, do të gjenin në te shumë kundërthënie.  
83. Madje kur u vjen atyre (munafikëve) ndonjë lajm qetësues (kur fitojnë myslimanët) ose shqetësues (kur dështojnë), ata e përhapin atë, sikurtia linin atë (përhapjen lajmit) Pejgamberit dhe përgjefgjësve të tyre, ata do dinin të nxjerrin përfundime (se si do të duhej shpallur). Por sikur të mos ishte dhuntia e All-llahut ndaj jush dhe mëshira e Tij, u, pos një pakice, do të ndiqnit rrugën e djallit.  
84. Lufto në rrugën e All-llahut1 Nuk obligohet kush pos teje. Ngacmoi besimtarët (për luftë), allahu do të zmbrapsë fuqinë e të pabesëve. All-llahu është më fuqiforti, më ndëshkuesi.  
85. Kush ofrin ndihmë të mirë, do të ketë pjesë nga ajo,dhe kush ofron ndihmë të keqe do të ngarkohet me të. All-llahu është i plotfuqishëm ndaj çdo sendi.  
86. Kush përshëndeteni me ndinjë përshëndetje, ju ktheni përshëhdetje edhe më të mirë, ose kthenie ashtu. All-llahu llogarit për çdo send.  
87. Për All-llahun, që ska tjetër pos Tij, pa tjetër Ai do tju tubojë në ditën e gjykimit për të cilën gjë nuk ka dyshim. E mund të jetë më i vërtetë se All-llahu në thënie? 
88. E çka është me ju që në çështjen e munafikëve jeni dy grupe; derisa për atë që bën, All-llahu i përmbysi ata? a mos doni ta vini në rrugë të drejtë atë që All-llahu e ka humbur? Për atë që All-llahu e ka humbur, nuk do të gjeni rrugë!  
89. Ata dëshirojnë që edhe ju të mos besoni sikurse nuk besuan vetë dhe bëheni të njejtë. MOs izininipër miq prej yre deisa ata të shpëngulen (si ju) për hirë të All-llahut, enëse refuzojnë,ataherë kudo që ti gjeni, kapni dhe mbytni dhe prej tyre mos zini as mik as ndihmës.  
90. Përpos atyre që srtehohen te një popull, me të cilin keni marrveshje, e ju u vjen rëndë të luftojnë kundër jush ose kundër popullit të vet. Skur All-llahu të donte do tju jepte atyre fuqi e pushtet mbi ju dhe do tju luftonin. Në qoftëse ata tërhqen prej jush, nuk ju luftojnë dhe ju ofrojnë paqe, atëheë All-llahu nuk ju lejon rrugë (rrugë) kundër tyre.  
91. Ju do të hasni në të tjerë, që duan të sigurohen te ju (duke u paraqitur si bsimtarë) dhe të sigurohen te populli i vet (si jobesimtarë). E, saherë që thirren, (kundër jush) i përgjigjen thirrëjes. Në qoftë se nuk largohen prej jush, nuk ju ofrojnë paqe dhe nuk heqin dorë nga lufta kundër jush, atherë kapeni dhe mbytni kudo që t�i takoni. Kundër tyre u kemi dhënë fakte të qarta.  
92. Asnjë besimtarëi nuk i është i lejuar të mbysë besmitarin tjetër, përpos gabimisht. E kush e mbytë gabimishht një besimtarë, ai është i obliguar ta lirojë nj rob besimtarë dhe shpagimin (e gjakut). Në se ia falin (familja gjakun). Në qoftë se ai (i mbyturi gabimisht) është besimtarë, por i takon popullit që është armik ijuaji, atëherë është obligil vetëm lirimi injë robi besimtar. Në qoftëse se ai (i mbyturi) është nga ai popull që keni marrveshjen me të, atëherë është obligim shpagmi i (gjakut) që i dorëzohet familjes së tij dhe lirimi injë robi besimtar. E kush nuk ka mundësi (të lirojë një rob), letë agjëroj dy muaj rresht, si pendim (i pranuar) ndaj All-llahut. All-llahu është më idijshmi, ligjdhënësi më i drejtë.  
93. Kush e mbytë një besimtarë me qëllim, dënimi itij është Xhehnemi, në të cilin do të jetë përgjithmonë. All-llahu është i hidhëruar ndaj tij, e ka mallkuar dhe ika përgaditur dënim të madh.  
94. O ju që besuat, kur marshoni në rrugën e All-llahut (për në luftë), të jeni të matur (të mos nguteni), e mos i thoni atij që ju shpreh selamin (besimin): �Nuk je besimtarë!�, duke kërkuar me të mjet (mall0 të kësaj bote, pse te All-llahu janë begatitë e mëdha. Ashtu (jo besimtarë) ishit edhe ju më parë, e All-llahu ju dhuroi (besimin), pra sqaroni mirë! All-llahu e di në hollësi çka veproni.  
95. Nuk janë të barabartë prej besimtarëve ata që ndejtën (nuk luftuan) dhe ata që me pasurnë dhe me jetën e tyre luftuan në rrugën e All-llahut, me përjashtim të atyre që ishin të penguar pa vullnetin e vet. Ata që luftuan me pasurinë dhe jetën e tyre,All-llahu igradoi në një shkallë më të lartë mbi ata që ndejtën (me arsye). Por të gjithëve All-llahu u premtoi shpërblim, ndërsa ata që ndejtën (pa arsye) All-llahu gradoi luftëtarët me një shpërblim të madh.  
96. Vende të larta me falje gabimesh e mëshirë nga Ai. All-llahu është që falë shumë dhe mëshiron.  
97. Engjëjt që ua morën shpirtine atyre që ishin mizorë të vetëvetës ju thanë: Në çka ushit ju? – Ata thanë: Ne ishim të paftë në atë tokë!� (engjujt ju thanë: A nuk ishtë e gjërë toka e All-llahut e të migroni në të? (e të praktikonit lirisht fenë e Zotit). Vendi ityre është Xhehennemi dhesa vend i keq është ai! 
98. Përveç atyre që ishin të paaftë nga burrat, grat e fëmijët që nuk kishin mundësi të gjenin, as mënyrë, as rrugë (për shpërngulje).  
99. Atyre do tua falë All-llahu. All-llahu është që shlyen e falë shumë (gabime).  
100. Kush shpërngulet për hirë të (të fesë) All-llahut, ai gjen mundësi të madhe dh begati në tokë. E kush del prej shtëpisë si migrues te All-llahu dhe i dërguari i Tij, dhe e zë vdekja (në rrugë), te All-llahu është mëshirues, mbulon të metat.  
101. Kur tëjeni nëudhëtim e sipër, nuk është mëkat për ju të shkurtoni namazin, nëse frigoheni se jobesimtarët do tju sjellin ndonjë të keqe. Jobesmtarët janë armiq tuaj të hapët.  
102. Kur të jesh ti (Muhammed) bashkë me ta dhe ju falë namazin, një grup prej tyre, duke i bartur armët, le të vijë e le të falet me ty (grupi tjetër në roje),ekur të bien në sexhde (të kryejnë një reqatë),këta le të të qëndrojnë mbrapa jush (në roje) e le të vijë grupi tjetër, që nuk është falur , e të falet me ty dhe le ti bartin armët dhe të jenë në gjendje gadishmërie. Ata që nuk besojnë, e dëshirojnë moskujdesin tuaj ndaj armëve e mjeteve që tiu vërsulen njëherë me të gjitha fuqitë. Nëse jeni të lodhur nga ndonjë shi ose jeni të sëmurë, nuk është mëkat të mos ibartni armët, por mbani gadishmërinë tuaj. All-llahu ka përgaditë dënim nënqmues për jobesimarët.  
103. Kur të kryeni namazin (e frikës) përmendeni All-llahun, kur jeni në këmbë, ulur, të mbështetur. E kur të qetësoheni (nga lufta), atëherë faleni namazin në mënyrë të rregullt, pse namazi është obligim (për kohë) i caktuar për besimtarët.  
104. Mos u tregoni të dobët në ndjekjen e armikut, pse nëse ndieni dhëmbje edhe ata ndjejnë dhëmbje sikurse ju, e ju shpresoni nga All-llahu çka ata nuk shpresjnë. All-llahu është i Dijshëm, Ligjdhënës i Matur.  
105. Ne të zbritëm ty (Muhammed)librin (Kur�anin) me plot të vërteta, që të gjykosh mes nerzëve me atë që të mësoi All-llahu. Mos u ngatërro për tradhtarët (mos udil në ndihmë).  
106. Kërko falje (për këtë) All-llahut. All-llahu falë, mëshiron.  
107. Mos polemizo për ata që tradhtojnë vetveten. All-llahu nuk e do atë që është gënjeshtar e mëkatar.  
108. Ata fshihen (turpërohen) prej njreëzve, e nuk turëprohen prej All-llahut, e Ai është me ta edhe kur planifikojnë fshehtas thënie me të cilat nuk është ikënaqur Ai. All-llahu nuk mund t�i shpëtojnë veprimet etyre.  
109. Ja, ju jeni ata që i mbrojtët (gënjeshtarët) në ejtën e kësaj bote, kush do të polemizojë me All-llahun për ditën e gjykimit, apo kush do ti marrë në mbrojtje? 
110. Kush bën ndonjë të keqe apo ngarkon veten, pastaj kërkon falje te All-llahu, ai e gjen All-llahun falës dhe mëshirues.  
111. Kush bën ndonjë mëkat, ai ka ngarkuar vetveten. All-llahu idi hollësitë, është gjykatës i drejtë.  
112. Kush bën ndonjë gabim ose mëkat,e pastaj atë ia hudh një të pafajshmit, ai ngarkohet me një shpifje e me një mëkat të hapët.  
113. E sikur të mos ishte dhuntia e All-llahut dhe mëshira e Tij ndaj teje, një grup prej tyre do të humbte ty, por ata nuk humbin tjetër, poos vetes së tyre. Ty nuk mund të dëmtojë asgjë . All-llahu të shpalli ty, librin dhe sheriatin, të mësoi çka nuk dije. Dhuntia e All-llahut ndaj teje është shumë e madhe.  
114. Në shumë biseda të tyre të fshehta nuk ka kurrfarë dobie, përveç (bisedës) kush këshillon për lëmoshë, për ndonjë të mirë ose pajtim mes njerëzve. e kush i bën këto duke pasur për qëllim vetëm kënaqësinë e All-llahut, Ne do ti japim më vonë (në botën tjetër) shpërbllim të madh.  
115. Kush ikundërvihet të dërguarit, pasi që iështë bërë eqatë e vërteta dhe ndjek rrugë tjetër nga ajo e e besimtarëve, Ne e lëmë në atë që ka zgjedhur (në dynja) e e fusim në Xhehennem. Përfundim i keq është ai.  
116. Është e vërtetë se All-llahu nuk falë (mëkatin) ti bëhet Atij shok, pos këtij (mëkati), të tjerat i falë atij që dëshiron. Ai që i përshkruan shok All-llahut, ai ka humbur dhe bërë një largim të madh (prej të vërtetës).  
117. Ata nuk lusin tjetër pos Tij vetëm (emra idhujsh) femra dhe nuk tjetër pos djallit plot sherr.  
118. Atë e mallkoi All-llahu. Ai ka thënë: Unë do të përfitoj një pjesë të caktuar të robërve të tu.  
119. Do ti (shmang nga e vërteta), do ti bëjë të shpresojnë në gjëra të kota; do ti urdhëroj dhe ata dotë shqyejnë veshët e bagëtive; do ti urdhëroj dhe ata do të shëmtojnë krijesat e All-llahut. E kush bën mik djallin, e jo All-llahun, ai ka dështuar sheshazi.  
120. Ai u premton atyre dhe i bën të shpresojnë, por djalli nuk premton tjetër vetëm se mashtrim.  
121. Të tillët (që ndjekin djallin) kanë vendin në Xhehennem dh e prej tij nuk kanë për të ikur (shpëtim).  
122. E ata që besuan dhe bënë vepra të mira, Ne do ti vendosim në Xhennete, ku rrjedhin lumenj e ku do jenë përgjithmonë. Premtimi i saktë i All-llahut. E kush mund të jetë më saktë në fjalë se All-llahu? 
123. Nuk është (shpëtim) sipas shpresave tuaja as sipas shpresave të ithtarëve të librit. Kush bën ndonjë nga punët e mira, qoftë mashkull ose femër duke qenë besimtarë, të tillët hyjnë në Xhennet dhe nuk u bëhet farë padrejtësie.  
124. Kush bën ndonjë nga punët e mira, qoftë mashkull ose femër duke qrnë besimtarë, të tillët hyjnë në Xhennet dhe nuk u bëhet farë padrejtësie.  
125. Kush ka fe më të mirë se ai i që sinqerisht i është bindur All-llahut dhe, duke qenë bamirës, e ndjek fenë e drejtë të Ibrahimit? All-llahu e zgjodhi Ibrahimin të dashurin më të ngushtë.  
126. Vetëm të All-llahut janë çka në qiej dhe çka në tokë. All-llahu ka përfshirë çdo send.  
127. Kërkojnë prej teje (Muhammed) përgjigje – fetva për (çështjen) gratë. Thuaju: All-llahu ju sqaron nga libri (Kur ani) përkitazi me gratë jetime, me të cilat lakmoni të martoheni me to, e nuk u jep atë që është caktuar (niqah ose miras), (ju sqaron) lidhur me të paaftit (fëmijët jetimë) dhe që të mbani drejtësi ndaj jetimëve! Dhe, çfarëdo të mire që punoni, All-llahu di shumë për të.  
128. Nëse ndonjë grua i frikësohet largimit pse ftohjes së burrit të vet ndaj asaj, atëherë nuk gabojnë po qe se bëjnë mes vete mbarim (pajtim). Pajtimi është më i dobishmi. Megjithëkëtë, koprracia është epranishme ndër njerëz. Por, nëse silleni mirë dhe ruheni, ska dyshim se All-llahu hollësisht me gjithçka veproni.  
129. Ju kurrsesi nuk do të mund ta mbani drejtësinë mes grave edhe nëse përpiqeni, pra mos anoni plotësisht nga ndonjëra e të lini tjetrën si të varur. E nëse përmirësoheni dhe ruheni se (padrejtësisë), All-llahu ju dhe ju mëshiron.  
130. Por nëse ndahen prej njëri tjetrit, All-llahu begaton me mirësinë e Tij secilin prej tyre. All-llahu është bujar i madh, i plotdijshëm.  
131. Vetëm e All-llahut është çka në qiej e çka në tokë. Ne patëm sugjeruar atyre që iu pat dhënë libri para jush, e edhe juve që të keni frikë nga All-llahu. Po në mos besofshit, (dine) e All-llahut është çka në qiej e çka ka në tokë. All-llahu është i panevojë e i falënderuar.  
132. Të All-llahut janë gjithë çka në qiej e çka në tokë. Mjafton që All-llahu është ipërkujdesshëm.  
133. Nëse Aëshiron, ju zhduk juve or njerëz, e sjell të tjerë. Për këtë është i plotfuqishëm.  
134. Kush (me punënë e vet) dëshiron shpërblimin e kësaj bote, (ai gabon), shpëëëërblmi i kësaj dhe i asaj botës tjetër është te All-llahu, e All-llahu dëgjon, sheh.  
135. O ju që besuat, vazhdimisht të jeni dëshmues të drejtë për horë të All-llahut edhe nëse është kundër (interesit) vetvetes suaj, kundër prindërve ose kundër të afërmve, le të jetë ai (për të cilin dëshmohet) pasanik ose varfnjak, pse All-llahu di më mmirë për ta. mos ndiqni pra emocionin e ti shmangeni drejtësisë. Nëse shtrëmbëroni ose tërhiqeni, All-llahu plotësisht di çka punoni.  
136. O ju që besuat, besoni vazhdimisht All-llahun, të dërguarit të Tij, librit që gradualsht ia shpalli të dërguarit të Tij dhe librit që e pat zbritur më parë. Kush nuk i beson All-llahut, engjëjve të Tij, librave të Tij, të dëguarve të Tij dhe botës tjetër, ai ka humbur tepër larg.  
137. Vërtet, ata që besuan e pastaj tradhëtuan, përsëri besuane pastaj tradhtuan dhe e shtuan mosbesimin, All-llahu nuk u falë atyre as nuk i udhëzon në rrugë të drejtë.  
138. Ti (Muhammed) lëjmëroj munafikët se me të vërtetë ata kanë një dënim të dhembshëm.  
139. Janë ata që, përkundër besimtarëve, i miqësojnë jobesimtarët. Vallë, a mos kërkojnë fuqi te ta? Ska dyshim, e tërë fuqia i takon All-llahut.  
140. Juve u është shpallur në librin (Kur�anin) që, kur të dëgjoni se po mohohet Kurani i All-llahut dhe po bëhet tallje me të, mos rrini me ata derisa të mos hyjnë në bisedë tjetër. Përndyshe, ju do të jeni si ata. All-llahu do ti tubojë tradhëtarët dhe jobesimtërët që tq gjithë në Xhehennem.  
141. Ata janë që presin se çpo ju ngjanë juve. Nëse me ndihmën e All-llahut ngadhënjeni, ata thonë: A nuk ishim me ju? E nëse jobesimtarëve u takon ndonjë fitim, ata thonë: A nuk mbizotëruam ne mbi ju (por nuk deshtëm të mposhim0 dhe penguam prej jush besimtarët! All-llahu do të gjykojë mes jufsh ditën e gjykimit. All-llahu krrsesi nuk iu mëndëson jbesimtarëve mbizotërim të pltë mbi besimtarët.  
142. Munafikët përpiqen të mashtrojnë All-llahun (duke u paraqitur rrejshëm si besimtarë), por All-llahu mbizotëron dinakëritë e tyre. Ata edhe kur falen, falen me përtaci dhe vetëm sa për tu dukur te njerëzit dhe fare pak e përmendin All-llahun.  
143. Ata janë të luhatshëm ndërmjet atij dhe atij (besimit dhe mosbesimit) e nuk janë asme ata (me jobesimtarët). Po atë që e mposht All-llahu, ti nuk mund të gjesh shpëtim për te.  
144. O ju që besuat, mos zini miq jobesimtarët e ti lini manash besimtarët! A doni ti sillni allahut argument të qartë kundër vetës! 
145. Ska dyshim, munafikët do të jenë në shtresën më të ulët (në fund0 të zjarrit dhe për ta nuk do të gjesh mbrojtës, 
146. Përveq atyre që u penduan, u përmirësuan, iu përmbajtën All-llahut (mësimeve të Tij) dhepraktikojnë sinqerisht fenë e tyre për All-llahun. Të tillët do të jenë bashkë me besimtarët, e All-llahu ka për tiu dhënë besimtarëve shprblim të madh.  
147. çfarë ka All-llahu me dënimin tuaj? E falënderuat dhe i besuat? (e para nuk i pakëson sundimin e as e dyta nuk ishton) All-llahu është mirënjohës i dijshëm.  
148. All-llahu nuk do publikimin e shprehjeve të këqia përveç (publikimit) të atij që i bërë padrejt. All-llahu është dëgjues, i dijshëm.  
149. Nëse publikoni ndonjë të mirë ose e fshihni, ose i falni ndonjë të keqe (dikujt), All-llahu i plotfuqishëm falë shumë.  
150. Ska dyshim se ata që nuk besojnë All-llahun dhe të dërguarin e Tij, dëhirojnë të bëjnë dallim mes All-llahut dhe të dërguarve të Tij e thonë: Ne i besojmë disa e nuk i besojmë disa të tjerë e mes këtij duam të marrin rrugë.  
151. Të tillët lanë jobesimtarët e vërtetë; e Ne kemi përgatitur dënim të fortë e nënçmues për jobesimtarët.  
152. E ata që besuan All-llahun dhe të dërguarin e Tij dhe nuk bënë kurrfarë dallimi në asnjë prej tyre, të tillëve do tu jepet shpërblim i merituar. All-llahu falë shumë dhe është mëshirues.  
153. Ithtarët e librit (jehuditë) kërkojnë prej teje tu sjellësh një libër (komplet) nga qielli. Po ata patën kërkuar prej Musait edhe më tepër e i patën thënë: Dëtfona Zotin shesheas (ta shohim me sy) e për shkak të mizorisë së tyre i kapi rrufeja. mandej edhe pasi që iu patën shfaqur atyre mrekulli të qarta, ata adhuruan. Ne u patëm falur atë, e Musait i dhamë argumente të forta.  
154. Ne ngritëm mbi ta (bregun) Turin pse ishin zotuar (ta pranojnë Tevratin) u patëm thënë: Hyni në derë (të bejtul mukadesit) të përulur, dhe u patëm thënë: Mos e thyeni të shtnën (mos gjuani peshk). Ashtu Ne patëm marrë prej tyre besëtë fortë.  
155. Dhe për shkak të thyerjes së besës së dhënë, të mohimit të ajeteve (shpalljes) të All-llahut, të mbytjes së pejgamberëve pa kurrfarë të drejtë dhe thënies së tyre: Zemrat tona janë të mbuluara (me perde). Jo, por për shkak të mohimit të tyre All-llahu ua vulosi ato (zemrat), e nuk besojnë prej tyre vetëm pakkush.  
156. Edhe për shkak të mosbesimit dhe të thënies së tyre shpifëse kundër Merjemes; 
157. madje për shkak të thëhies së tyre: Ne e kemi mbytur mesihun, Isain, birin e Merjemes, të dërguarin e All-llahut�. Po ata asnuk e mbytën as nuk e gozhduan (nuk e kryqëzuan në gozhda), por atyre u përngjau. Ata që nuk u pajtuan rreth (mbytjes së) tij, janë në dilemë për të (për mbytje) e nuk kanë për të kurrfarë dije të saktë, përveç që iluzojnë. E ata me siguri nuk e mbytën atë.  
158. Përkundrazi, All-llahu e ngriti atë pranë Vetes. All-llahu është i poltfuqishëm, i dijshëm.  
159. Nuk ka asnjë nga ithtarët e librit vetëm se ka për ti besuar atij (Isait) para vdekjes së vet, e në ditën e gjykimit ai dëshmon kundër tyre.  
160. Dhe për shkak të mizorisë së tyre, që ishin jahudi, dhe për shkak se penguan shumë nga rruga e All-llahut, Ne ua ndaluam (ua bëmë haram) disa (lloje ushqimesh) të mira që u ishin të lejuara.  
161. Edhe për shkak të marrjes së kamatës edhe pse e kishin të ndaluar atë dhe ngrënies së pasurisë së njerëzve në mënyrë të padrejtë. Ne kemi përgatitur dënim të mundimshëm për ata që nuk besuan prej tyre.  
162. Por ata, prej tyre që kanë thesar të diturisë, dhe besimtarët, besojnë atë që tu shpallty dhe atë që u shpall para teje, besojnë edhe ata që e falin namazin dhe japin zeqatim dhe besimtarët në All-llahun e në jetën e ardhshme. Të tillëve do t�u japim shpërblim të madh.  
163. Ne të frymëzuam ty me shpallje sikurse e patëm frymëzuar Nuhun dhe pejgamberët pas tij; e patëm frymëzuar Ibrahimin, Ismajlin, Is-hakun, Jakubin dhe pasardhësit e tij, Isain, Ejubin, Junusin, Harunin, Sulejmanin, e Davudit i patëm hënë Zeburin.  
164. Dhe (dërguam) të dërguar më parë që të rrëfyem për ta,dhe të dërguar të tjerë për të cilët nuk të rrëfyem, e Musait i foli All-llahu me fjalë.  
165. të dërguar që ihin lajmgëzues e kërcënues, ashtu që pas dërgimit të dërguarve njerëzit të kenë fakt (arsyetim) pars All-llahut. All-llahu është i pavarur në sundimin e vet dhe di si të veprojë.  
166. (Jehuditë i thanë se nuk të besojnë në shpallje Muhammedit) Por allahu dëshmon për atë që tu zbrit ty, atë ta zbriti sipas dijes së Vet, edhe engjëjtë dëshmojnë, po mjaft është All-llahu dëshmues.  
167. Ata që nuk besuan dhe penguan nga rruga e All-llahut, ata kanë humbur shumë larg.  
168. Aa që nuk besuan dhe bënë zullum, All-llahu as nuk ka për ti falur as nuk ka për ti drejtuar në rrugë , 
169. Përpos rrugës së Xhehennemit, në të cilin do të jenë përjetë të përsosur. E për All-llahun kjo është lehtë.  
170. o ju njerëz, juve u erdhi i dërguari me të vërtetën (fenë e drejtë) nga Zoti juaj, pra të i besoni se është më e dobishme për ju. por nëse vazhdoni ta refuzoni, ta dini se çka në qiej e tokë është vetëm e All-llahut. All-llahudi (gjendjen e robëve), është më urti.  
171. O ithtarët e librit, mos teproni në fenë tuaj dhe mos thuani tjetër gjë për All-llahun, përveç asaj që është e vërtetë. Mesihu Isa, bir i merjemes, ishte vetëm i dërguar i All-llahut. Ishte fjalë e Tij (bëhu) që ia drejtoi Merjemes dhe ishte frymë (shpirt) nga Ai. Besonie pra All-llahun dhe të dërguarin e Tij e mos thoni: Tre (trini). Pushoni (së thëni), se është më mirë për ju. All-llahu është vetëm një All-llah; larg qoftë asaj që Ai të kektë fëmijë. çka ka në qiej dhe në tokë është vetëm e Tij. Mjafton që All-llahu është planifikues i pavarur.  
172. Mesihu nuk tërhiqet prej asaj se është rob i All-llahut, nuk tërhiqet as engjëjt më të zgjedhur. Kush tërhiqet prej adhurimit ndaj Tij dhe bën mendjemadhësi, Ai so ti ringjallë dhe do ti tubojë të gjithë pranë Tij.  
173. E përsa i përket atyre që besuan dhe vepruan mirë, Atyre do tju përmbushet shpërblimi i e merituar, por edhe do tiu shtohet prej dhuntisë së Tij. Përsa i përket atyre që u tëhoqën dhe mbajtën veten kryelartë, ata do ti ndëshkojë me një ndëshkim fort të dhëmbshëm dhe pos All-llahut nuk do ti gjejnë vetes as mbrojtës as ndihmës.  
174. O ju njerëz, juve ju erdhi nga Zoti juaj argument dhe Ne ju zbritëm dritë të qartë.  
175. Ata që i besuan All-llahut dhe iu përmbajtën Atij (librit të Tij), Aido ti fusë në mëshirën (Xhennetin) e Tij dhe do ti gradojë e do t�i udhëzojë për në rrugë të drejtë.  
176. Kërkojnë përgjigjen tënde. Thuaju: All-llahu ju përgjigjet për çështjen e kelale-s (ai që nuk prindër as fëmij që e trashigojnë). Nëse vdes një njeri që nuk fëmijë, por ka motër, atëherë asaj (motrës) i takon gjysma e pasurisë së lënë. Ai (vëllau) trashëgon tërë atë (që le motra) nëse ajo nuk ka fëmijë. Në qoftë se ato janë dy (motra që trashëgojnë), atyre dyjave u takojnë dy të tretat që lë ai. Në qoftë se janë vëlezër dhe të përzier burra dhe gra, atëherë mashkullit i takon hise dy fish më shumë se sa femrës. All-llahu ju sqaron, ashtu që të mos humbni. All-llahu di për çdo send.  

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
1. يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا
2. وَآتُوا الْيَتَامَىٰ أَمْوَالَهُمْ ۖ وَلَا تَتَبَدَّلُوا الْخَبِيثَ بِالطَّيِّبِ ۖ وَلَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَهُمْ إِلَىٰ أَمْوَالِكُمْ ۚ إِنَّهُ كَانَ حُوبًا كَبِيرًا
3. وَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تُقْسِطُوا فِي الْيَتَامَىٰ فَانْكِحُوا مَا طَابَ لَكُمْ مِنَ النِّسَاءِ مَثْنَىٰ وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ ۖ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تَعْدِلُوا فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۚ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَلَّا تَعُولُوا
4. وَآتُوا النِّسَاءَ صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً ۚ فَإِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَيْءٍ مِنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنِيئًا مَرِيئًا
5. وَلَا تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِيَامًا وَارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا
6. وَابْتَلُوا الْيَتَامَىٰ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغُوا النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُمْ مِنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ ۖ وَلَا تَأْكُلُوهَا إِسْرَافًا وَبِدَارًا أَنْ يَكْبَرُوا ۚ وَمَنْ كَانَ غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ ۖ وَمَنْ كَانَ فَقِيرًا فَلْيَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُوا عَلَيْهِمْ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ حَسِيبًا
7. لِلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ وَلِلنِّسَاءِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ كَثُرَ ۚ نَصِيبًا مَفْرُوضًا
8. وَإِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُولُو الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينُ فَارْزُقُوهُمْ مِنْهُ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَعْرُوفًا
9. وَلْيَخْشَ الَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعَافًا خَافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اللَّهَ وَلْيَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا
10. إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَىٰ ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا ۖ وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا
11. يُوصِيكُمُ اللَّهُ فِي أَوْلَادِكُمْ ۖ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ ۚ فَإِنْ كُنَّ نِسَاءً فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ ۖ وَإِنْ كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ ۚ وَلِأَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِنْ كَانَ لَهُ وَلَدٌ ۚ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلَدٌ وَوَرِثَهُ أَبَوَاهُ فَلِأُمِّهِ الثُّلُثُ ۚ فَإِنْ كَانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلِأُمِّهِ السُّدُسُ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۗ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ لَا تَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعًا ۚ فَرِيضَةً مِنَ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا
12. وَلَكُمْ نِصْفُ مَا تَرَكَ أَزْوَاجُكُمْ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُنَّ وَلَدٌ ۚ فَإِنْ كَانَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَكُمُ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْنَ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِينَ بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۚ وَلَهُنَّ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْتُمْ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ وَلَدٌ ۚ فَإِنْ كَانَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمَّا تَرَكْتُمْ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ تُوصُونَ بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۗ وَإِنْ كَانَ رَجُلٌ يُورَثُ كَلَالَةً أَوِ امْرَأَةٌ وَلَهُ أَخٌ أَوْ أُخْتٌ فَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا السُّدُسُ ۚ فَإِنْ كَانُوا أَكْثَرَ مِنْ ذَٰلِكَ فَهُمْ شُرَكَاءُ فِي الثُّلُثِ ۚ مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصَىٰ بِهَا أَوْ دَيْنٍ غَيْرَ مُضَارٍّ ۚ وَصِيَّةً مِنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَلِيمٌ
13. تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ ۚ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
14. وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيهَا وَلَهُ عَذَابٌ مُهِينٌ
15. وَاللَّاتِي يَأْتِينَ الْفَاحِشَةَ مِنْ نِسَائِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَيْهِنَّ أَرْبَعَةً مِنْكُمْ ۖ فَإِنْ شَهِدُوا فَأَمْسِكُوهُنَّ فِي الْبُيُوتِ حَتَّىٰ يَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ يَجْعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبِيلًا
16. وَاللَّذَانِ يَأْتِيَانِهَا مِنْكُمْ فَآذُوهُمَا ۖ فَإِنْ تَابَا وَأَصْلَحَا فَأَعْرِضُوا عَنْهُمَا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ تَوَّابًا رَحِيمًا
17. إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولَٰئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا
18. وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّىٰ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ وَلَا الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ ۚ أُولَٰئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا
19. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَرِثُوا النِّسَاءَ كَرْهًا ۖ وَلَا تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مَا آتَيْتُمُوهُنَّ إِلَّا أَنْ يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ ۚ وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِنْ كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَىٰ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا
20. وَإِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَكَانَ زَوْجٍ وَآتَيْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنْطَارًا فَلَا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئًا ۚ أَتَأْخُذُونَهُ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِينًا
21. وَكَيْفَ تَأْخُذُونَهُ وَقَدْ أَفْضَىٰ بَعْضُكُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ وَأَخَذْنَ مِنْكُمْ مِيثَاقًا غَلِيظًا
22. وَلَا تَنْكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُمْ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۚ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاءَ سَبِيلًا
23. حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهَاتُكُمْ وَبَنَاتُكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ وَعَمَّاتُكُمْ وَخَالَاتُكُمْ وَبَنَاتُ الْأَخِ وَبَنَاتُ الْأُخْتِ وَأُمَّهَاتُكُمُ اللَّاتِي أَرْضَعْنَكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ مِنَ الرَّضَاعَةِ وَأُمَّهَاتُ نِسَائِكُمْ وَرَبَائِبُكُمُ اللَّاتِي فِي حُجُورِكُمْ مِنْ نِسَائِكُمُ اللَّاتِي دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَإِنْ لَمْ تَكُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ وَحَلَائِلُ أَبْنَائِكُمُ الَّذِينَ مِنْ أَصْلَابِكُمْ وَأَنْ تَجْمَعُوا بَيْنَ الْأُخْتَيْنِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَحِيمًا
24. وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۖ كِتَابَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ ۚ وَأُحِلَّ لَكُمْ مَا وَرَاءَ ذَٰلِكُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوَالِكُمْ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ ۚ فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِيضَةِ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا
25. وَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ مِنْكُمْ طَوْلًا أَنْ يَنْكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِنْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ مِنْ فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ۚ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُمْ ۚ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ ۚ فَانْكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلَا مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ ۚ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ ۚ وَأَنْ تَصْبِرُوا خَيْرٌ لَكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ
26. يُرِيدُ اللَّهُ لِيُبَيِّنَ لَكُمْ وَيَهْدِيَكُمْ سُنَنَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَيَتُوبَ عَلَيْكُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
27. وَاللَّهُ يُرِيدُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْكُمْ وَيُرِيدُ الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الشَّهَوَاتِ أَنْ تَمِيلُوا مَيْلًا عَظِيمًا
28. يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُخَفِّفَ عَنْكُمْ ۚ وَخُلِقَ الْإِنْسَانُ ضَعِيفًا
29. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجَارَةً عَنْ تَرَاضٍ مِنْكُمْ ۚ وَلَا تَقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا
30. وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ عُدْوَانًا وَظُلْمًا فَسَوْفَ نُصْلِيهِ نَارًا ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا
31. إِنْ تَجْتَنِبُوا كَبَائِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَنُدْخِلْكُمْ مُدْخَلًا كَرِيمًا
32. وَلَا تَتَمَنَّوْا مَا فَضَّلَ اللَّهُ بِهِ بَعْضَكُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ لِلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِمَّا اكْتَسَبُوا ۖ وَلِلنِّسَاءِ نَصِيبٌ مِمَّا اكْتَسَبْنَ ۚ وَاسْأَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا
33. وَلِكُلٍّ جَعَلْنَا مَوَالِيَ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ ۚ وَالَّذِينَ عَقَدَتْ أَيْمَانُكُمْ فَآتُوهُمْ نَصِيبَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدًا
34. الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ وَبِمَا أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ ۚ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللَّهُ ۚ وَاللَّاتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ ۖ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلَا تَبْغُوا عَلَيْهِنَّ سَبِيلًا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيًّا كَبِيرًا
35. وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَيْنِهِمَا فَابْعَثُوا حَكَمًا مِنْ أَهْلِهِ وَحَكَمًا مِنْ أَهْلِهَا إِنْ يُرِيدَا إِصْلَاحًا يُوَفِّقِ اللَّهُ بَيْنَهُمَا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا خَبِيرًا
36. وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا ۖ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَىٰ وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ مَنْ كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا
37. الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَيَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَيَكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ۗ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُهِينًا
38. وَالَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ ۗ وَمَنْ يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِينًا فَسَاءَ قَرِينًا
39. وَمَاذَا عَلَيْهِمْ لَوْ آمَنُوا بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقَهُمُ اللَّهُ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِهِمْ عَلِيمًا
40. إِنَّ اللَّهَ لَا يَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ ۖ وَإِنْ تَكُ حَسَنَةً يُضَاعِفْهَا وَيُؤْتِ مِنْ لَدُنْهُ أَجْرًا عَظِيمًا
41. فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَىٰ هَٰؤُلَاءِ شَهِيدًا
42. يَوْمَئِذٍ يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَعَصَوُا الرَّسُولَ لَوْ تُسَوَّىٰ بِهِمُ الْأَرْضُ وَلَا يَكْتُمُونَ اللَّهَ حَدِيثًا
43. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقْرَبُوا الصَّلَاةَ وَأَنْتُمْ سُكَارَىٰ حَتَّىٰ تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ وَلَا جُنُبًا إِلَّا عَابِرِي سَبِيلٍ حَتَّىٰ تَغْتَسِلُوا ۚ وَإِنْ كُنْتُمْ مَرْضَىٰ أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغَائِطِ أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَفُوًّا غَفُورًا
44. أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يَشْتَرُونَ الضَّلَالَةَ وَيُرِيدُونَ أَنْ تَضِلُّوا السَّبِيلَ
45. وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِكُمْ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَلِيًّا وَكَفَىٰ بِاللَّهِ نَصِيرًا
46. مِنَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَيَقُولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَرَاعِنَا لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ ۚ وَلَوْ أَنَّهُمْ قَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانْظُرْنَا لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ وَأَقْوَمَ وَلَٰكِنْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا
47. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ آمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِمَا مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَىٰ أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ ۚ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا
48. إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَىٰ إِثْمًا عَظِيمًا
49. أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يُزَكُّونَ أَنْفُسَهُمْ ۚ بَلِ اللَّهُ يُزَكِّي مَنْ يَشَاءُ وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا
50. انْظُرْ كَيْفَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ ۖ وَكَفَىٰ بِهِ إِثْمًا مُبِينًا
51. أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هَٰؤُلَاءِ أَهْدَىٰ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا
52. أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ ۖ وَمَنْ يَلْعَنِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصِيرًا
53. أَمْ لَهُمْ نَصِيبٌ مِنَ الْمُلْكِ فَإِذًا لَا يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقِيرًا
54. أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَىٰ مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ۖ فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُمْ مُلْكًا عَظِيمًا
55. فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَمِنْهُمْ مَنْ صَدَّ عَنْهُ ۚ وَكَفَىٰ بِجَهَنَّمَ سَعِيرًا
56. إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِيهِمْ نَارًا كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَيْرَهَا لِيَذُوقُوا الْعَذَابَ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَزِيزًا حَكِيمًا
57. وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ لَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ ۖ وَنُدْخِلُهُمْ ظِلًّا ظَلِيلًا
58. إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰ أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ ۚ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ سَمِيعًا بَصِيرًا
59. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ ۖ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا
60. أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُضِلَّهُمْ ضَلَالًا بَعِيدًا
61. وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَىٰ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ رَأَيْتَ الْمُنَافِقِينَ يَصُدُّونَ عَنْكَ صُدُودًا
62. فَكَيْفَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ثُمَّ جَاءُوكَ يَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا إِحْسَانًا وَتَوْفِيقًا
63. أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللَّهُ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَعِظْهُمْ وَقُلْ لَهُمْ فِي أَنْفُسِهِمْ قَوْلًا بَلِيغًا
64. وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِيمًا
65. فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا
66. وَلَوْ أَنَّا كَتَبْنَا عَلَيْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ أَوِ اخْرُجُوا مِنْ دِيَارِكُمْ مَا فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِيلٌ مِنْهُمْ ۖ وَلَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا مَا يُوعَظُونَ بِهِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ وَأَشَدَّ تَثْبِيتًا
67. وَإِذًا لَآتَيْنَاهُمْ مِنْ لَدُنَّا أَجْرًا عَظِيمًا
68. وَلَهَدَيْنَاهُمْ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا
69. وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ ۚ وَحَسُنَ أُولَٰئِكَ رَفِيقًا
70. ذَٰلِكَ الْفَضْلُ مِنَ اللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ عَلِيمًا
71. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَكُمْ فَانْفِرُوا ثُبَاتٍ أَوِ انْفِرُوا جَمِيعًا
72. وَإِنَّ مِنْكُمْ لَمَنْ لَيُبَطِّئَنَّ فَإِنْ أَصَابَتْكُمْ مُصِيبَةٌ قَالَ قَدْ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيَّ إِذْ لَمْ أَكُنْ مَعَهُمْ شَهِيدًا
73. وَلَئِنْ أَصَابَكُمْ فَضْلٌ مِنَ اللَّهِ لَيَقُولَنَّ كَأَنْ لَمْ تَكُنْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُ مَوَدَّةٌ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِيمًا
74. فَلْيُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يَشْرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ ۚ وَمَنْ يُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيُقْتَلْ أَوْ يَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا
75. وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَٰذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا
76. الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ ۖ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا
77. أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْيَةِ اللَّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَةً ۚ وَقَالُوا رَبَّنَا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتَالَ لَوْلَا أَخَّرْتَنَا إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِيبٍ ۗ قُلْ مَتَاعُ الدُّنْيَا قَلِيلٌ وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ لِمَنِ اتَّقَىٰ وَلَا تُظْلَمُونَ فَتِيلًا
78. أَيْنَمَا تَكُونُوا يُدْرِكْكُمُ الْمَوْتُ وَلَوْ كُنْتُمْ فِي بُرُوجٍ مُشَيَّدَةٍ ۗ وَإِنْ تُصِبْهُمْ حَسَنَةٌ يَقُولُوا هَٰذِهِ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۖ وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَقُولُوا هَٰذِهِ مِنْ عِنْدِكَ ۚ قُلْ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۖ فَمَالِ هَٰؤُلَاءِ الْقَوْمِ لَا يَكَادُونَ يَفْقَهُونَ حَدِيثًا
79. مَا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ۖ وَمَا أَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ ۚ وَأَرْسَلْنَاكَ لِلنَّاسِ رَسُولًا ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا
80. مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ ۖ وَمَنْ تَوَلَّىٰ فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا
81. وَيَقُولُونَ طَاعَةٌ فَإِذَا بَرَزُوا مِنْ عِنْدِكَ بَيَّتَ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ غَيْرَ الَّذِي تَقُولُ ۖ وَاللَّهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُونَ ۖ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا
82. أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ ۚ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلَافًا كَثِيرًا
83. وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ ۖ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَىٰ أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ ۗ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطَانَ إِلَّا قَلِيلًا
84. فَقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا تُكَلَّفُ إِلَّا نَفْسَكَ ۚ وَحَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ ۖ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَكُفَّ بَأْسَ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ وَاللَّهُ أَشَدُّ بَأْسًا وَأَشَدُّ تَنْكِيلًا
85. مَنْ يَشْفَعْ شَفَاعَةً حَسَنَةً يَكُنْ لَهُ نَصِيبٌ مِنْهَا ۖ وَمَنْ يَشْفَعْ شَفَاعَةً سَيِّئَةً يَكُنْ لَهُ كِفْلٌ مِنْهَا ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ مُقِيتًا
86. وَإِذَا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ حَسِيبًا
87. اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ ۗ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِيثًا
88. فَمَا لَكُمْ فِي الْمُنَافِقِينَ فِئَتَيْنِ وَاللَّهُ أَرْكَسَهُمْ بِمَا كَسَبُوا ۚ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَهْدُوا مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ ۖ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا
89. وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوَاءً ۖ فَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِيَاءَ حَتَّىٰ يُهَاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ ۖ وَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا
90. إِلَّا الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىٰ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ أَوْ جَاءُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُوا قَوْمَهُمْ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ ۚ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلًا
91. سَتَجِدُونَ آخَرِينَ يُرِيدُونَ أَنْ يَأْمَنُوكُمْ وَيَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ كُلَّ مَا رُدُّوا إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فِيهَا ۚ فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَيُلْقُوا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَيَكُفُّوا أَيْدِيَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ ۚ وَأُولَٰئِكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطَانًا مُبِينًا
92. وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ أَنْ يَقْتُلَ مُؤْمِنًا إِلَّا خَطَأً ۚ وَمَنْ قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَأً فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ وَدِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلَىٰ أَهْلِهِ إِلَّا أَنْ يَصَّدَّقُوا ۚ فَإِنْ كَانَ مِنْ قَوْمٍ عَدُوٍّ لَكُمْ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ ۖ وَإِنْ كَانَ مِنْ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ فَدِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلَىٰ أَهْلِهِ وَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ ۖ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ تَوْبَةً مِنَ اللَّهِ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا
93. وَمَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا
94. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَتَبَيَّنُوا وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَىٰ إِلَيْكُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَعِنْدَ اللَّهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٌ ۚ كَذَٰلِكَ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَتَبَيَّنُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا
95. لَا يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ ۚ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَةً ۚ وَكُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَىٰ ۚ وَفَضَّلَ اللَّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرًا عَظِيمًا
96. دَرَجَاتٍ مِنْهُ وَمَغْفِرَةً وَرَحْمَةً ۚ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا
97. إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنْتُمْ ۖ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ ۚ قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا ۚ فَأُولَٰئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا
98. إِلَّا الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ لَا يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَلَا يَهْتَدُونَ سَبِيلًا
99. فَأُولَٰئِكَ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَعْفُوَ عَنْهُمْ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَفُوًّا غَفُورًا
100. وَمَنْ يُهَاجِرْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يَجِدْ فِي الْأَرْضِ مُرَاغَمًا كَثِيرًا وَسَعَةً ۚ وَمَنْ يَخْرُجْ مِنْ بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا
101. وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلَاةِ إِنْ خِفْتُمْ أَنْ يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُبِينًا
102. وَإِذَا كُنْتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلَاةَ فَلْتَقُمْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرَائِكُمْ وَلْتَأْتِ طَائِفَةٌ أُخْرَىٰ لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ ۗ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً وَاحِدَةً ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ كَانَ بِكُمْ أَذًى مِنْ مَطَرٍ أَوْ كُنْتُمْ مَرْضَىٰ أَنْ تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ ۖ وَخُذُوا حِذْرَكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُهِينًا
103. فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلَاةَ فَاذْكُرُوا اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِكُمْ ۚ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ ۚ إِنَّ الصَّلَاةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَوْقُوتًا
104. وَلَا تَهِنُوا فِي ابْتِغَاءِ الْقَوْمِ ۖ إِنْ تَكُونُوا تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ كَمَا تَأْلَمُونَ ۖ وَتَرْجُونَ مِنَ اللَّهِ مَا لَا يَرْجُونَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا
105. إِنَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاكَ اللَّهُ ۚ وَلَا تَكُنْ لِلْخَائِنِينَ خَصِيمًا
106. وَاسْتَغْفِرِ اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَحِيمًا
107. وَلَا تُجَادِلْ عَنِ الَّذِينَ يَخْتَانُونَ أَنْفُسَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ مَنْ كَانَ خَوَّانًا أَثِيمًا
108. يَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلَا يَسْتَخْفُونَ مِنَ اللَّهِ وَهُوَ مَعَهُمْ إِذْ يُبَيِّتُونَ مَا لَا يَرْضَىٰ مِنَ الْقَوْلِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطًا
109. هَا أَنْتُمْ هَٰؤُلَاءِ جَادَلْتُمْ عَنْهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَمَنْ يُجَادِلُ اللَّهَ عَنْهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَمْ مَنْ يَكُونُ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا
110. وَمَنْ يَعْمَلْ سُوءًا أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَحِيمًا
111. وَمَنْ يَكْسِبْ إِثْمًا فَإِنَّمَا يَكْسِبُهُ عَلَىٰ نَفْسِهِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا
112. وَمَنْ يَكْسِبْ خَطِيئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَرِيئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِينًا
113. وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَتُهُ لَهَمَّتْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ أَنْ يُضِلُّوكَ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ ۖ وَمَا يَضُرُّونَكَ مِنْ شَيْءٍ ۚ وَأَنْزَلَ اللَّهُ عَلَيْكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ ۚ وَكَانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكَ عَظِيمًا
114. لَا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِنْ نَجْوَاهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَيْنَ النَّاسِ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا
115. وَمَنْ يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَىٰ وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّىٰ وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا
116. إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا
117. إِنْ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا إِنَاثًا وَإِنْ يَدْعُونَ إِلَّا شَيْطَانًا مَرِيدًا
118. لَعَنَهُ اللَّهُ ۘ وَقَالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبَادِكَ نَصِيبًا مَفْرُوضًا
119. وَلَأُضِلَّنَّهُمْ وَلَأُمَنِّيَنَّهُمْ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذَانَ الْأَنْعَامِ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ ۚ وَمَنْ يَتَّخِذِ الشَّيْطَانَ وَلِيًّا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُبِينًا
120. يَعِدُهُمْ وَيُمَنِّيهِمْ ۖ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا
121. أُولَٰئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَلَا يَجِدُونَ عَنْهَا مَحِيصًا
122. وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا ۚ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلًا
123. لَيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلَا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ ۗ مَنْ يَعْمَلْ سُوءًا يُجْزَ بِهِ وَلَا يَجِدْ لَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا
124. وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ نَقِيرًا
125. وَمَنْ أَحْسَنُ دِينًا مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ وَاتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۗ وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلًا
126. وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُحِيطًا
127. وَيَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّسَاءِ ۖ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ وَمَا يُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ فِي يَتَامَى النِّسَاءِ اللَّاتِي لَا تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَأَنْ تَقُومُوا لِلْيَتَامَىٰ بِالْقِسْطِ ۚ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِهِ عَلِيمًا
128. وَإِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِنْ بَعْلِهَا نُشُوزًا أَوْ إِعْرَاضًا فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا أَنْ يُصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحًا ۚ وَالصُّلْحُ خَيْرٌ ۗ وَأُحْضِرَتِ الْأَنْفُسُ الشُّحَّ ۚ وَإِنْ تُحْسِنُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا
129. وَلَنْ تَسْتَطِيعُوا أَنْ تَعْدِلُوا بَيْنَ النِّسَاءِ وَلَوْ حَرَصْتُمْ ۖ فَلَا تَمِيلُوا كُلَّ الْمَيْلِ فَتَذَرُوهَا كَالْمُعَلَّقَةِ ۚ وَإِنْ تُصْلِحُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَحِيمًا
130. وَإِنْ يَتَفَرَّقَا يُغْنِ اللَّهُ كُلًّا مِنْ سَعَتِهِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ وَاسِعًا حَكِيمًا
131. وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَلَقَدْ وَصَّيْنَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَإِيَّاكُمْ أَنِ اتَّقُوا اللَّهَ ۚ وَإِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ غَنِيًّا حَمِيدًا
132. وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا
133. إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ أَيُّهَا النَّاسُ وَيَأْتِ بِآخَرِينَ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ قَدِيرًا
134. مَنْ كَانَ يُرِيدُ ثَوَابَ الدُّنْيَا فَعِنْدَ اللَّهِ ثَوَابُ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعًا بَصِيرًا
135. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّهِ وَلَوْ عَلَىٰ أَنْفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ ۚ إِنْ يَكُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقِيرًا فَاللَّهُ أَوْلَىٰ بِهِمَا ۖ فَلَا تَتَّبِعُوا الْهَوَىٰ أَنْ تَعْدِلُوا ۚ وَإِنْ تَلْوُوا أَوْ تُعْرِضُوا فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا
136. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنْزَلَ مِنْ قَبْلُ ۚ وَمَنْ يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا
137. إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلًا
138. بَشِّرِ الْمُنَافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا
139. الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۚ أَيَبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا
140. وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ إِنَّكُمْ إِذًا مِثْلُهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا
141. الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِنْ كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِنَ اللَّهِ قَالُوا أَلَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ وَإِنْ كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُوا أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُمْ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ۚ فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ وَلَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا
142. إِنَّ الْمُنَافِقِينَ يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإِذَا قَامُوا إِلَى الصَّلَاةِ قَامُوا كُسَالَىٰ يُرَاءُونَ النَّاسَ وَلَا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلَّا قَلِيلًا
143. مُذَبْذَبِينَ بَيْنَ ذَٰلِكَ لَا إِلَىٰ هَٰؤُلَاءِ وَلَا إِلَىٰ هَٰؤُلَاءِ ۚ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا
144. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۚ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَجْعَلُوا لِلَّهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا مُبِينًا
145. إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ نَصِيرًا
146. إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللَّهِ وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا
147. مَا يَفْعَلُ اللَّهُ بِعَذَابِكُمْ إِنْ شَكَرْتُمْ وَآمَنْتُمْ ۚ وَكَانَ اللَّهُ شَاكِرًا عَلِيمًا
148. لَا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَنْ ظُلِمَ ۚ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا
149. إِنْ تُبْدُوا خَيْرًا أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُوا عَنْ سُوءٍ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ عَفُوًّا قَدِيرًا
150. إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَيُرِيدُونَ أَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللَّهِ وَرُسُلِهِ وَيَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَيُرِيدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذَٰلِكَ سَبِيلًا
151. أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقًّا ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُهِينًا
152. وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَلَمْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ أُولَٰئِكَ سَوْفَ يُؤْتِيهِمْ أُجُورَهُمْ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا
153. يَسْأَلُكَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَنْ تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتَابًا مِنَ السَّمَاءِ ۚ فَقَدْ سَأَلُوا مُوسَىٰ أَكْبَرَ مِنْ ذَٰلِكَ فَقَالُوا أَرِنَا اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ۚ ثُمَّ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ فَعَفَوْنَا عَنْ ذَٰلِكَ ۚ وَآتَيْنَا مُوسَىٰ سُلْطَانًا مُبِينًا
154. وَرَفَعْنَا فَوْقَهُمُ الطُّورَ بِمِيثَاقِهِمْ وَقُلْنَا لَهُمُ ادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَقُلْنَا لَهُمْ لَا تَعْدُوا فِي السَّبْتِ وَأَخَذْنَا مِنْهُمْ مِيثَاقًا غَلِيظًا
155. فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِمْ بِآيَاتِ اللَّهِ وَقَتْلِهِمُ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَقَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ ۚ بَلْ طَبَعَ اللَّهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا
156. وَبِكُفْرِهِمْ وَقَوْلِهِمْ عَلَىٰ مَرْيَمَ بُهْتَانًا عَظِيمًا
157. وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَٰكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ ۚ مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ ۚ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا
158. بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا
159. وَإِنْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا
160. فَبِظُلْمٍ مِنَ الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ طَيِّبَاتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَبِصَدِّهِمْ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ كَثِيرًا
161. وَأَخْذِهِمُ الرِّبَا وَقَدْ نُهُوا عَنْهُ وَأَكْلِهِمْ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا
162. لَٰكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَالْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ ۚ وَالْمُقِيمِينَ الصَّلَاةَ ۚ وَالْمُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالْمُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ أُولَٰئِكَ سَنُؤْتِيهِمْ أَجْرًا عَظِيمًا
163. إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَىٰ نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ ۚ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَعِيسَىٰ وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ ۚ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا
164. وَرُسُلًا قَدْ قَصَصْنَاهُمْ عَلَيْكَ مِنْ قَبْلُ وَرُسُلًا لَمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَيْكَ ۚ وَكَلَّمَ اللَّهُ مُوسَىٰ تَكْلِيمًا
165. رُسُلًا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا
166. لَٰكِنِ اللَّهُ يَشْهَدُ بِمَا أَنْزَلَ إِلَيْكَ ۖ أَنْزَلَهُ بِعِلْمِهِ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ يَشْهَدُونَ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا
167. إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ قَدْ ضَلُّوا ضَلَالًا بَعِيدًا
168. إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَظَلَمُوا لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقًا
169. إِلَّا طَرِيقَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا
170. يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّكُمْ فَآمِنُوا خَيْرًا لَكُمْ ۚ وَإِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا
171. يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ وَلَا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ ۚ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَىٰ مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ۖ وَلَا تَقُولُوا ثَلَاثَةٌ ۚ انْتَهُوا خَيْرًا لَكُمْ ۚ إِنَّمَا اللَّهُ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ سُبْحَانَهُ أَنْ يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ ۘ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا
172. لَنْ يَسْتَنْكِفَ الْمَسِيحُ أَنْ يَكُونَ عَبْدًا لِلَّهِ وَلَا الْمَلَائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ ۚ وَمَنْ يَسْتَنْكِفْ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْهِ جَمِيعًا
173. فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَيَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ۖ وَأَمَّا الَّذِينَ اسْتَنْكَفُوا وَاسْتَكْبَرُوا فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَلَا يَجِدُونَ لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا
174. يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُبِينًا
175. فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَاعْتَصَمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِنْهُ وَفَضْلٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا
176. يَسْتَفْتُونَكَ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ فِي الْكَلَالَةِ ۚ إِنِ امْرُؤٌ هَلَكَ لَيْسَ لَهُ وَلَدٌ وَلَهُ أُخْتٌ فَلَهَا نِصْفُ مَا تَرَكَ ۚ وَهُوَ يَرِثُهَا إِنْ لَمْ يَكُنْ لَهَا وَلَدٌ ۚ فَإِنْ كَانَتَا اثْنَتَيْنِ فَلَهُمَا الثُّلُثَانِ مِمَّا تَرَكَ ۚ وَإِنْ كَانُوا إِخْوَةً رِجَالًا وَنِسَاءً فَلِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَيَيْنِ ۗ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ أَنْ تَضِلُّوا ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ