Bismillaahir Rahmaanir Raheem 

1. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU ‘EWFU BIL-’UKUDI ‘UHILLET LEKUM BEHIMETUL-’EN’AMI ‘ILLA MA JUTLA ‘ALEJKUM GAJRE MUHILLI ES-SEJDI WE ‘ENTUM HURUMUN ‘INNALL-LLAHE JEHKUMU MA JURIDU (EL-MA’IDEH: 1).
2. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU LA TUHILLU SHA’A’IREL-LAHI WE LA ESH-SHEHREL-HERAME WE LAL-HEDJE WE LAL-KALA’IDE WE LA ‘AMMINEL-BEJTEL-HERAME JEBTEGUNE FEDLÆN MIN RABBIHIM WE RIDWANÆN WE ‘IDHA HELELTUM FASTADU WE LA JEXHRIMENNEKUM SHENE’ANU KAWMIN ‘EN SEDDUKUM ‘ANIL-MESXHIDIL-HERAMI ‘EN TA’TEDU WE TA’AWENU ‘ALEL-BIRRI WET-TEKWA WE LA TA’AWENU ‘ALEL-’ITHMI WEL-’UDWANI WE ETTEKU ELLAHE ‘INNALL-LLAHE SHEDIDUL-’IKABI (EL-MA’IDEH: 2).
3. HURRIMET ‘ALEJKUMUL-MEJTETU WE ED-DEMU WE LEHMUL-HINZIRI WE MA ‘UHILLE LIGAJRI ELLAHI BIHI WEL-MUNHANIKATU WEL-MEWKUDHETU WEL-MUTEREDDIJETU WE EN-NETIHETU WE MA ‘EKELE ES-SEBU’U ‘ILLA MA DHEKKEJTUM WE MA DHUBIHE ‘ALA EN-NUSUBI WE ‘EN TESTEKSIMU BIL-’EZLAMI DHALIKUM FISKUNL-JEWME JE’ISEL-LEDHINE KEFERU MIN DINIKUM FELA TEHSHEWHUM WE EHSHEWNIL-JEWME ‘EKMELTU LEKUM DINEKUM WE ‘ETMEMTU ‘ALEJKUM NI’METI WE REDITU LEKUMUL-’ISLAME DINÆN FEMENI EDTURRE FI MEHMESETIN GAJRE MUTEXHANIFIN L’ITHMIN FE’INNALL-LLAHE GAFURUN REHIMUN (EL-MA’IDEH: 3).
4. JES’ELUNEKE MADHA ‘UHILLE LEHUM KUL ‘UHILLE LEKUMUT-TEJJIBATU WE MA ‘ALLEMTUM MINEL-XHEWARIHI MUKELLIBINE TU’ALLIMUNEHUNNE MIMMA ‘ALLEMEKUMU ELLAHU FEKULU MIMMA ‘EMSEKNE ‘ALEJKUM WE EDHKURU ESMEL-LAHI ‘ALEJHI WE ETTEKU ELLAHE ‘INNALL-LLAHE SERI’UL-HISABI (EL-MA’IDEH: 4).
5. EL-JEWME ‘UHILLE LEKUMUT-TEJJIBATU WE TA’AMUL-LEDHINE ‘UTUL-KITABE HILLUN LEKUM WE TA’AMUKUM HILLUN LEHUM WEL-MUHSENATU MINEL-MU’UMINATI WEL-MUHSENATU MINEL-LEDHINE ‘UTUL-KITABE MIN KABLIKUM ‘IDHA ‘ATEJTUMUHUNNE ‘UXHUREHUNNE MUHSININE GAJRE MUSAFIHINE WE LA MUTTEHIDHI ‘EHDANIN WE MEN JEKFUR BIL-’IMANI FEKAD HEBITE ‘AMELUHU WE HUWE FIL-’AHIRETI MINEL-HASIRINE (EL-MA’IDEH: 5).
6. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU ‘IDHA KUMTUM ‘ILA ES-SELÆTI FAGSILU WUXHUHEKUM WE ‘EJDIJEKUM ‘ILAL-MERAFIKI WE EMSEHU BIRU’USIKUM WE ‘ERXHULEKUM ‘ILAL-KA’BEJNI WE ‘IN KUNTUM XHUNUBÆN FE ETTEHHERU WE ‘IN KUNTUM MERDA ‘EW ‘ALA SEFERIN ‘EW XHA’E ‘EHEDUN MINKUM MINEL-GA’ITI ‘EW LAMESTUMU EN-NISA’ FELEM TEXHIDU MA’EN FETEJEMMEMU SA’IDÆN TEJJIBÆN FAMSEHU BIWUXHUHIKUM WE ‘EJDIKUM MINHU MA JURIDU ELLAHU LIJEXH’ALE ‘ALEJKUM MIN HEREXHIN WE LEKIN JURIDU LIJUTEHHIREKUM WELIJUTIMME NI’METEHU ‘ALEJKUM LE’ALLEKUM TESHKURUNE (EL-MA’IDEH: 6).
7. WE EDHKURU NI’METEL-LAHI ‘ALEJKUM WE MITHAKAHUL-LEDHI WE ETHEKAKUM BIHI ‘IDH KULTUM SEMI’NA WE ‘ETA’NA WE ETTEKU ELLAHE ‘INNALL-LLAHE ‘ALIMUN BIDHATI ES-SUDURI (EL-MA’IDEH: 7).
8. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU KUNU KAWWAMINE LILLAHI SHUHEDA’E BIL-KISTI WE LA JEXHRIMENNEKUM SHENE’ANU KAWMIN ‘ALA ‘ELLA TA’DILU A’DILU HUWE ‘EKREBU LILTTEKWA WE ETTEKU ELLAHE ‘INNALL-LLAHE HABIRUN BIMA TA’MELUNE (EL-MA’IDEH: 8).
9. WE’ADEL-LAHUL-LEDHINE ‘AMENU WE ‘AMILU ES-SALIHATI LEHUM MEGFIRETUN WE ‘EXHRUN ‘ADHIMUN (EL-MA’IDEH: 9).
10. WEL-LEDHINE KEFERU WE KEDHDHEBU BI’AJATINA ‘ULA’IKE ‘ESHABUL-XHEHIMI (EL-MA’IDEH: 10).
11. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU EDHKURU NI’METEL-LAHI ‘ALEJKUM ‘IDH HEMME KAWMUN ‘EN JEBSUTU ‘ILEJKUM ‘EJDIJEHUM FEKEFFE ‘EJDIJEHUM ‘ANKUM WE ETTEKU ELLAHE WE ‘ALA ELLAHI FELJETEWEKKELIL-MU’UMINUNE (EL-MA’IDEH: 11).
12. WE LEKAD ‘EHADHEL-LAHU MITHAKA BENI ‘ISRA’ILE WE BE’ATHNA MINHUMU ETHNEJ ‘ASHERE NEKIBÆN WE KALEL-LAHU ‘INNI ME’AKUM LE’IN ‘EKAMTUMU ES-SELÆTE WE ‘ATEJTUMU EZ-ZEKÆTE WE ‘AMENTUM BIRUSULI WE ‘AZZERTUMUHUM WE ‘EKREDTUMU ELLAHE KARDÆN HESENÆN LE’UKEFFIRENNE ‘ANKUM SEJJI’ATIKUM WE LE’UDHILENNEKUM XHENNATIN TEXHRI MIN TEHTIHAL-’ENHARU FEMEN KEFERE BA’DE DHALIKE MINKUM FEKAD DELLE SEWA’E ES-SEBILI (EL-MA’IDEH: 12).
13. FEBIMA NEKDIHIM MITHAKAHUM LE’ANNAHUM WE XHE’ALNA KULUBEHUM KASIJETEN JUHERRIFUNEL-KELIME ‘AN MEWADI’IHI WE NESU HEDHDHÆN MIMMA DHUKKIRU BIHI WE LA TEZALU TETTELI’U ‘ALA HA’INETIN MINHUM ‘ILLA KALILÆN MINHUM FA’FU ‘ANHUM WE ESFEH ‘INNALL-LLAHE JUHIBBUL-MUHSININE (EL-MA’IDEH: 13).
14. WE MINEL-LEDHINE KALU ‘INNA NESARA ‘EHADHNA MITHAKAHUM FENESU HEDHDHÆN MIMMA DHUKKIRU BIHI FE’EGREJNA BEJNEHUMUL-’ADAWETE WEL-BEGDA’E ‘ILA JEWMIL-KIJAMETI WE SEWFE JUNEBBI’UHUMU ELLAHU BIMA KANU JESNA’UNE (EL-MA’IDEH: 14).
15. JA ‘EHLEL-KITABI KAD XHA’EKUM RESULUNA JUBEJJINU LEKUM KETHIRÆN MIMMA KUNTUM TUHFUNE MINEL-KITABI WE JA’FU ‘AN KETHIRIN KAD XHA’EKUM MINEL-LAHI NURUN WE KITABUN MUBINUN (EL-MA’IDEH: 15).
16. JEHDI BIHI ELLAHU MENI ETTEBE’A RIDWANEHU SUBULE ES-SELAMI WE JUHRIXHUHUM MINE EDH-DHULUMATI ‘ILA EN-NURI BI’IDHNIHI WE JEHDIHIM ‘ILA SIRATIN MUSTEKIMIN (EL-MA’IDEH: 16).
17. LEKAD KEFEREL-LEDHINE KALU ‘INNALL-LLAHE HUWEL-MESIHU EBNU MERJEME KUL FEMEN JEMLIKU MINEL-LAHI SHEJ’ÆN ‘IN ‘ERADE ‘EN JUHLIKEL-MESIHE EBNE MERJEME WE ‘UMMEHU WE MEN FIL-’ERDI XHEMI’ÆN WE LILLEHI MULKU ES-SEMAWATI WEL-’ERDI WE MA BEJNEHUMA JHLUKU MA JESHA’U WEL-LAHU ‘ALA KULLI SHEJ’IN KADIRUN (EL-MA’IDEH: 17).
18. WE KALETIL-JEHUDU WE EN-NESARA NEHNU ‘EBNA’U ELLAHI WE ‘EHIBBA’UUHU KUL FELIME JU’ADHDHIBUKUM BIDHUNUBIKUM BEL ‘ENTUM BESHERUN MIMMEN HALEKA JEGFIRU LIMEN JESHA’U WE JU’ADHDHIBU MEN JESHA’U WE LILLEHI MULKU ES-SEMAWATI WEL-’ERDI WE MA BEJNEHUMA WE ‘ILEJHIL-MESIRU (EL-MA’IDEH: 18).
19. JA ‘EHLEL-KITABI KAD XHA’EKUM RESULUNA JUBEJJINU LEKUM ‘ALA FETRETIN MINE ER-RUSULI ‘EN TEKULU MA XHA’ENA MIN BESHIRIN WE LA NEDHIRIN FEKAD XHA’EKUM BESHIRUN WE NEDHIRUN WEL-LAHU ‘ALA KULLI SHEJ’IN KADIRUN (EL-MA’IDEH: 19).
20. WE ‘IDH KALE MUSA LIKAWMIHI JA KAWMI EDHKURU NI’METEL-LAHI ‘ALEJKUM ‘IDH XHE’ALE FIKUM ‘ENBIJA’E WE XHE’ALEKUM MULUKÆN WE ‘ATAKUM MA LEM JU’UTI ‘EHEDÆN MINEL-’ALEMINE (EL-MA’IDEH: 20).
21. JA KAWMI EDHULUL-’ERDEL-MUKADDESETEL-LETI KETEBEL-LAHU LEKUM WE LA TERTEDDU ‘ALA ‘EDBARIKUM FETENKALIBU HASIRINE (EL-MA’IDEH: 21).
22. KALU JA MUSA ‘INNE FIHA KAWMÆN XHEBBARINE WE ‘INNA LEN NEDHULEHA HETTA JEHRUXHU MINHA FE’IN JEHRUXHU MINHA FE’INNA DAHILUNE (EL-MA’IDEH: 22).
23. KALE REXHULANI MINEL-LEDHINE JEHAFUNE ‘EN’AMEL-LAHU ‘ALEJHIMA EDHULU ‘ALEJHIMUL-BABE FE’IDHA DEHALTUMUHU FE’INNEKUM GALIBUNE WE ‘ALA ELLAHI FETEWEKKELU ‘IN KUNTUM MU’UMININE (EL-MA’IDEH: 23).
24. KALU JA MUSA ‘INNA LEN NEDHULEHA ‘EBEDÆN MA DAMU FIHA FADH/HEB ‘ENTE WE REBBUKE FEKATILA ‘INNA HAHUNA KA’IDUNE (EL-MA’IDEH: 24).
25. KALE RABBI ‘INNI LA ‘EMLIKU ‘ILLA NEFSI WE ‘EHI FAFRUK BEJNENA WE BEJNEL-KAWMIL-FASIKINE (EL-MA’IDEH: 25).
26. KALE FE’INNEHA MUHERREMETUN ‘ALEJHIM ‘ERBA’INE SENETEN JETIHUNE FIL-’ERDI FELA TE’SE ‘ALEL-KAWMIL-FASIKINE (EL-MA’IDEH: 26).
27. WE ETLU ‘ALEJHIM NEBE’E EBNEJ ‘ADEME BIL-HEKKI ‘IDH KARREBA KURBANÆN FETUKUBBILE MIN ‘EHEDIHIMA WE LEM JUTEKABBEL MINEL-’AHARI KALE LE’EKTULENNEKE KALE ‘INNEMA JETEKABBELU ELLAHU MINEL-MUTTEKINE (EL-MA’IDEH: 27).
28. LE’IN BESETTE ‘ILEJJE JEDEKE LITEKTULENI MA ‘ENA BIBASITIN JEDIJE ‘ILEJKE LI’KTULEKE ‘INNI ‘EHAFU ELLAHE REBBEL-’ALEMINE (EL-MA’IDEH: 28).
29. ‘INNI ‘URIDU ‘EN TEBU’E BI’ITHMI WE ‘ITHMIKE FETEKUNE MIN ‘ESHABI EN-NARI WE DHELIKE XHEZA’U EDH-DHALIMINE (EL-MA’IDEH: 29).
30. FETEWWE’AT LEHU NEFSUHU KATLE ‘EHIHI FEKATELEHU FE’ESBEHE MINEL-HASIRINE (EL-MA’IDEH: 30).
31. FEBE’ATHEL-LAHU GURABÆN JEBHETHU FIL-’ERDI LIJURIJEHU KEJFE JUWARI SEW’ETE ‘EHIHI KALE JA WEJLETA ‘E’AXHEZTU ‘EN ‘EKUNE MITHLE HADHAL-GURABI FE’UWARIJE SEW’ETE ‘EHI FE’ESBEHE MINE EN-NADIMINE (EL-MA’IDEH: 31).
32. MIN ‘EXHLI DHALIKE KETEBNA ‘ALA BENI ‘ISRA’ILE ‘ENNEHU MEN KATELE NEFSÆN BIGAJRI NEFSIN ‘EW FESADIN FIL-’ERDI FEKE’ENNEMA KATELE EN-NASE XHEMI’ÆN WE MEN ‘EHJAHA FEKE’ENNEMA ‘EHJA EN-NASE XHEMI’ÆN WE LEKAD XHA’ET/HUM RUSULUNA BIL-BEJJINATI THUMME ‘INNE KETHIRÆN MINHUM BA’DE DHALIKE FIL-’ERDI LEMUSRIFUNE (EL-MA’IDEH: 32).
33. ‘INNEMA XHEZA’UL-LEDHINE JUHARIBUNEL-LAHE WE RESULEHU WE JES’AWNE FIL-’ERDI FESADÆN ‘EN JUKATTELU ‘EW JUSELLEBU ‘EW TUKATTE’A ‘EJDIHIM WE ‘ERXHULUHUM MIN HILAFIN ‘EW JUNFEW MINEL-’ERDI DHALIKE LEHUM HIZJUN FI ED-DUNJA WE LEHUM FIL-’AHIRETI ‘ADHABUN ‘ADHIMUN (EL-MA’IDEH: 33).
34. ‘ILLAL-LEDHINE TABU MIN KABLI ‘EN TEKDIRU ‘ALEJHIM FA’LEMU ‘ENNEL-LAHE GAFURUN REHIMUN (EL-MA’IDEH: 34).
35. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU ETTEKU ELLAHE WE EBTEGU ‘ILEJHIL-WESILETE WE XHAHIDU FI SEBILIHI LE’ALLEKUM TUFLIHUNE (EL-MA’IDEH: 35).
36. ‘INNEL-LEDHINE KEFERU LEW ‘ENNE LEHUM MA FIL-’ERDI XHEMI’ÆN WE MITHLEHU ME’AHU LIJEFTEDU BIHI MIN ‘ADHABI JEWMIL-KIJAMETI MA TUKUBBILE MINHUM WE LEHUM ‘ADHABUN ‘ELIMUN (EL-MA’IDEH: 36).
37. JURIDUNE ‘EN JEHRUXHU MINE EN-NARI WE MA HUM BIHARIXHINE MINHA WE LEHUM ‘ADHABUN MUKIMUN (EL-MA’IDEH: 37).
38. WE ES-SARIKU WE ES-SARIKATU FAKTA’U ‘EJDIJEHUMA XHEZA’EN BIMA KESEBA NEKALÆN MINEL-LAHI WEL-LAHU ‘AZIZUN HEKIMUN (EL-MA’IDEH: 38).
39. FEMEN TABE MIN BA’DI DHULMIHI WE ‘ESLEHE FE’INNALL-LLAHE JETUBU ‘ALEJHI ‘INNALL-LLAHE GAFURUN REHIMUN (EL-MA’IDEH: 39).
40. ‘ELEM TA’LEM ‘ENNEL-LAHE LEHU MULKU ES-SEMAWATI WEL-’ERDI JU’ADHDHIBU MEN JESHA’U WE JEGFIRU LIMEN JESHA’U WEL-LAHU ‘ALA KULLI SHEJ’IN KADIRUN (EL-MA’IDEH: 40).
41. JA ‘EJJUHA ER-RESULU LA JEHZUNKEL-LEDHINE JUSARI’UNE FIL-KUFRI MINEL-LEDHINE KALU ‘AMENNA BI’EFWAHIHIM WE LEM TU’UMIN KULUBUHUM WE MINEL-LEDHINE HADU SEMMA’UNE LILKEDHIBI SEMMA’UNE LIKAWMIN ‘AHARINE LEM JE’TUKE JUHERRIFUNEL-KELIME MIN BA’DI MEWADI’IHI JEKULUNE ‘IN ‘UTITUM HADHA FEHUDHUHU WE ‘IN LEM TU’UTEWHU FAHDHERU WE MEN JURIDI ELLAHU FITNETEHU FELEN TEMLIKE LEHU MINEL-LAHI SHEJ’ÆN ‘ULA’IKEL-LEDHINE LEM JURIDI ELLAHU ‘EN JUTEHHIRE KULUBEHUM LEHUM FI ED-DUNJA HIZJUN WE LEHUM FIL-’AHIRETI ‘ADHABUN ‘ADHIMUN (EL-MA’IDEH: 41).
42. SEMMA’UNE LILKEDHIBI ‘EKKALUNE LILSSUHTI FE’IN XHA’UKE FAHKUM BEJNEHUM ‘EW ‘A’RID ‘ANHUM WE ‘IN TU’RID ‘ANHUM FELEN JEDURRUKE SHEJ’ÆN WE ‘IN HEKEMTE FAHKUM BEJNEHUM BIL-KISTI ‘INNALL-LLAHE JUHIBBUL-MUKSITINE (EL-MA’IDEH: 42).
43. WE KEJFE JUHEKKIMUNEKE WE ‘INDEHUMUT-TEWRÆTU FIHA HUKMU ELLAHI THUMME JETEWELLEWNE MIN BA’DI DHALIKE WE MA ‘ULA’IKE BIL-MU’UMININE (EL-MA’IDEH: 43).
44. ‘INNA ‘ENZELNAT-TEWRÆTE FIHA HUDEN WE NURUN JEHKUMU BIHA EN-NEBIJUNEL-LEDHINE ‘ESLEMU LILLEDHINE HADU WE ER-REBBANIJUNE WEL-’EHBARU BIMA ESTUHFIDHU MIN KITABI ELLAHI WE KANU ‘ALEJHI SHUHEDA’E FELA TEHSHEW EN-NASE WE EHSHEWNI WE LA TESHTERU BI’AJATI THEMENÆN KALILÆN WE MEN LEM JEHKUM BIMA ‘ENZELEL-LAHU FE’ULA’IKE HUMUL-KAFIRUNE (EL-MA’IDEH: 44).
45. WE KETEBNA ‘ALEJHIM FIHA ‘ENNE EN-NEFSE BIN-NEFSI WEL-’AJNE BIL-’AJNI WEL-’ENFE BIL-’ENFI WEL-’UDHUNE BIL-’UDHUNI WE ES-SINNE BIS-SINNI WEL-XHURUHE KISASUN FEMEN TESEDDEKA BIHI FEHUWE KEFFARETUN LEHU WE MEN LEM JEHKUM BIMA ‘ENZELEL-LAHU FE’ULA’IKE HUMU EDH-DHALIMUNE (EL-MA’IDEH: 45).
46. WE KAFFEJNA ‘ALA ‘ATHARIHIM BI’ISA EBNI MERJEME MUSEDDIKÆN LIMA BEJNE JEDEJHI MINET-TEWRÆTI WE ‘ATEJNAHUL-’INXHILE FIHI HUDEN WE NURUN WE MUSEDDIKÆN LIMA BEJNE JEDEJHI MINET-TEWRÆTI WE HUDEN WE MEW’IDHETEN LILMUTTEKINE (EL-MA’IDEH: 46).
47. WE LIEHKUM ‘EHLUL-’INXHILI BIMA ‘ENZELEL-LAHU FIHI WE MEN LEM JEHKUM BIMA ‘ENZELEL-LAHU FE’ULA’IKE HUMUL-FASIKUNE (EL-MA’IDEH: 47).
48. WE ‘ENZELNA ‘ILEJKEL-KITABE BIL-HEKKI MUSEDDIKÆN LIMA BEJNE JEDEJHI MINEL-KITABI WE MUHEJMINÆN ‘ALEJHI FAHKUM BEJNEHUM BIMA ‘ENZELEL-LAHU WE LA TETTEBI’ ‘EHWA’EHUM ‘AMMA XHA’EKE MINEL-HEKKI LIKULLIN XHE’ALNA MINKUM SHIR’ATEN WE MINHAXHÆN WE LEW SHA’EL-LAHU LEXHE’ALEKUM ‘UMMETEN WAHIDETEN WE LEKIN LIJEBLUWEKUM FI MA ‘ATAKUM FASTEBIKUL-HAJRATI ‘ILA ELLAHI MERXHI’UKUM XHEMI’ÆN FEJUNEBBI’UKUM BIMA KUNTUM FIHI TEHTELIFUNE (EL-MA’IDEH: 48).
49. WE ‘ENI EHKUM BEJNEHUM BIMA ‘ENZELEL-LAHU WE LA TETTEBI’ ‘EHWA’EHUM WE EHDHERHUM ‘EN JEFTINUKE ‘AN BA’DI MA ‘ENZELEL-LAHU ‘ILEJKE FE’IN TEWELLEW FA’LEM ‘ENNEMA JURIDU ELLAHU ‘EN JUSIBEHUM BIBA’DI DHUNUBIHIM WE ‘INNE KETHIRÆN MINE EN-NASI LEFASIKUNE (EL-MA’IDEH: 49).
50. ‘EFEHUKMEL-XHAHILIJETI JEBGUNE WE MEN ‘EHSENU MINEL-LAHI HUKMÆN LIKAWMIN JUKINUNE (EL-MA’IDEH: 50).
51. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU LA TETTEHIDHUL-JEHUDE WE EN-NESARA ‘EWLIJA’E BA’DUHUM ‘EWLIJA’U BA’DIN WE MEN JETEWELLEHUM MINKUM FE’INNEHU MINHUM ‘INNALL-LLAHE LA JEHDIL-KAWME EDH-DHALIMINE (EL-MA’IDEH: 51).
52. FETERAL-LEDHINE FI KULUBIHIM MEREDUN JUSARI’UNE FIHIM JEKULUNE NEHSHA ‘EN TUSIBENA DA’IRETUN FE’ASALLAHU ‘EN JE’TIJE BIL-FETHI ‘EW ‘EMRIN MIN ‘INDIHI FEJUSBIHU ‘ALA MA ‘ESERRU FI ‘ENFUSIHIM NADIMINE (EL-MA’IDEH: 52).
53. WE JEKULUL-LEDHINE ‘AMENU ‘EHA’UULA’L-LEDHINE ‘EKSEMU BILLAHI XHEHDE ‘EJMANIHIM ‘INNEHUM LEME’AKUM HEBITET ‘A’MALUHUM FE’ESBEHU HASIRINE (EL-MA’IDEH: 53).
54. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU MEN JERTEDDE MINKUM ‘AN DINIHI FESEWFE JE’TI ELLAHU BIKAWMIN JUHIBBUHUM WE JUHIBBUNEHU ‘EDHILLETIN ‘ALEL-MU’UMININE ‘A’IZZETIN ‘ALEL-KAFIRINE JUXHAHIDUNE FI SEBILI ELLAHI WE LA JEHAFUNE LEWMETE LA’IMIN DHALIKE FEDLU ELLAHI JU’UTIHI MEN JESHA’U WEL-LAHU WASI’UN ‘ALIMUN (EL-MA’IDEH: 54).
55. ‘INNEMA WE LIJUKUMU ELLAHU WE RESULUHU WEL-LEDHINE ‘AMENUL-LEDHINE JUKIMUNE ES-SELÆTE WE JU’UTUNE EZ-ZEKÆTE WE HUM RAKI’UNE (EL-MA’IDEH: 55).
56. WE MEN JETEWELLEL-LAHE WE RESULEHU WEL-LEDHINE ‘AMENU FE’INNE HIZBEL-LAHI HUMUL-GALIBUNE (EL-MA’IDEH: 56).
57. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU LA TETTEHIDHUL-LEDHINE ETTEHADHU DINEKUM HUZUEN WE LA’IBÆN MINEL-LEDHINE ‘UTUL-KITABE MIN KABLIKUM WEL-KUFFARE ‘EWLIJA’E WE ETTEKU ELLAHE ‘IN KUNTUM MU’UMININE (EL-MA’IDEH: 57).
58. WE ‘IDHA NADEJTUM ‘ILA ES-SELÆTI ETTEHADHUHA HUZUEN WE LA’IBÆN DHALIKE BI’ENNEHUM KAWMUN LA JA’KILUNE (EL-MA’IDEH: 58).
59. KUL JA ‘EHLEL-KITABI HEL TENKIMUNE MINNA ‘ILLA ‘EN ‘AMENNA BILLAHI WE MA ‘UNZILE ‘ILEJNA WE MA ‘UNZILE MIN KABLU WE ‘ENNE ‘EKTHEREKUM FASIKUNE (EL-MA’IDEH: 59).
60. KUL HEL ‘UNEBBI’UKUM BISHERRIN MIN DHALIKE METHUBETEN ‘INDEL-LAHI MEN LE’ANEHU ELLAHU WE GADIBE ‘ALEJHI WE XHE’ALE MINHUMUL-KIREDETE WEL-HANAZIRE WE ‘ABEDET-TAGUTE ‘ULA’IKE SHERRUN MEKANÆN WE ‘EDELLU ‘AN SEWA’I ES-SEBILI (EL-MA’IDEH: 60).
61. WE ‘IDHA XHA’UKUM KALU ‘AMENNA WE KAD DEHALU BIL-KUFRI WE HUM KAD HAREXHU BIHI WEL-LAHU ‘A’LEMU BIMA KANU JEKTUMUNE (EL-MA’IDEH: 61).
62. WE TERA KETHIRÆN MINHUM JUSARI’UNE FIL-’ITHMI WEL-’UDWANI WE ‘EKLIHIMU ES-SUHTE LEBI’SE MA KANU JA’MELUNE (EL-MA’IDEH: 62).
63. LEWLA JENHAHUMU ER-REBBANIJUNE WEL-’EHBARU ‘AN KAWLIHIMUL-’ITHME WE ‘EKLIHIMU ES-SUHTE LEBI’SE MA KANU JESNA’UNE (EL-MA’IDEH: 63).
64. WE KALETIL-JEHUDU JEDU ELLAHI MEGLULETUN GULLET ‘EJDIHIM WE LU’INU BIMA KALU BEL JEDAHU MEBSUTETANI JUNFIKU KEJFE JESHA’U WE LEJEZIDENNE KETHIRÆN MINHUM MA ‘UNZILE ‘ILEJKE MIN RABBIKE TUGJANÆN WE KUFRÆN WE ‘ELKAJNA BEJNEHUMUL-’ADAWETE WEL-BEGDA’E ‘ILA JEWMIL-KIJAMETI KULLEMA ‘EWKADU NARÆN LILHERBI ‘ETFE’EHALLAHU WE JES’AWNE FIL-’ERDI FESADÆN WEL-LAHU LA JUHIBBUL-MUFSIDINE (EL-MA’IDEH: 64).
65. WE LEW ‘ENNE ‘EHLEL-KITABI ‘AMENU WE ETTEKAW LEKEFFERNA ‘ANHUM SEJJI’ATIHIM WE LE’EDHALNAHUM XHENNATI EN-NA’IMI (EL-MA’IDEH: 65).
66. WE LEW ‘ENNEHUM ‘EKAMUT-TEWRÆTE WEL-’INXHILE WE MA ‘UNZILE ‘ILEJHIM MIN RABBIHIM LE’EKELU MIN FEWKIHIM WE MIN TEHTI ‘ERXHULIHIM MINHUM ‘UMMETUN MUKTESIDETUN WE KETHIRUN MINHUM SA’E MA JA’MELUNE (EL-MA’IDEH: 66).
67. JA ‘EJJUHA ER-RESULU BELLIG MA ‘UNZILE ‘ILEJKE MIN RABBIKE WE ‘IN LEM TEF’AL FEMA BELLEGTE RISALETEHU WEL-LAHU JA’SIMUKE MINE EN-NASI ‘INNALL-LLAHE LA JEHDIL-KAWMEL-KAFIRINE (EL-MA’IDEH: 67).
68. KUL JA ‘EHLEL-KITABI LESTUM ‘ALA SHEJ’IN HETTA TUKIMUT-TEWRÆTE WEL-’INXHILE WE MA ‘UNZILE ‘ILEJKUM MIN RABBIKUM WE LEJEZIDENNE KETHIRÆN MINHUM MA ‘UNZILE ‘ILEJKE MIN RABBIKE TUGJANÆN WE KUFRÆN FELA TE’SE ‘ALEL-KAWMIL-KAFIRINE (EL-MA’IDEH: 68).
69. ‘INNEL-LEDHINE ‘AMENU WEL-LEDHINE HADU WE ES-SABI’UNE WE EN-NESARA MEN ‘AMENE BILLAHI WEL-JEWMIL-’AHIRI WE ‘AMILE SALIHÆN FELA HAWFUN ‘ALEJHIM WE LA HUM JEHZENUNE (EL-MA’IDEH: 69).
70. LEKAD ‘EHADHNA MITHAKA BENI ‘ISRA’ILE WE ‘ERSELNA ‘ILEJHIM RUSULÆN KULLEMA XHA’EHUM RESULUN BIMA LA TEHWA ‘ENFUSUHUM FERIKÆN KEDHDHEBU WE FERIKÆN JEKTULUNE (EL-MA’IDEH: 70).
71. WE HESIBU ‘ELLA TEKUNE FITNETUN FE’AMU WE SEMMU THUMME TABEL-LAHU ‘ALEJHIM THUMME ‘AMU WE SEMMU KETHIRUN MINHUM WEL-LAHU BESIRUN BIMA JA’MELUNE (EL-MA’IDEH: 71).
72. LEKAD KEFEREL-LEDHINE KALU ‘INNALL-LLAHE HUWEL-MESIHU EBNU MERJEME WE KALEL-MESIHU JA BENI ‘ISRA’ILE A’BUDU ELLAHE RABBI WE REBBEKUM ‘INNEHU MEN JUSHRIK BILLAHI FEKAD HERREMEL-LAHU ‘ALEJHIL-XHENNETE WE ME’WAHU EN-NARU WE MA LILDHDHALIMINE MIN ‘ENSARIN (EL-MA’IDEH: 72).
73. LEKAD KEFEREL-LEDHINE KALU ‘INNALL-LLAHE THALITHU THELATHETIN WE MA MIN ‘ILEHIN ‘ILLA ‘ILEHUN WAHIDUN WE ‘IN LEM JENTEHU ‘AMMA JEKULUNE LEJEMESSENNEL-LEDHINE KEFERU MINHUM ‘ADHABUN ‘ELIMUN (EL-MA’IDEH: 73).
74. ‘EFELA JETUBUNE ‘ILA ELLAHI WE JESTEGFIRUNEHU WEL-LAHU GAFURUN REHIMUN (EL-MA’IDEH: 74).
75. MAL-MESIHU EBNU MERJEME ‘ILLA RESULUN KAD HALET MIN KABLIHI ER-RUSULU WE ‘UMMUHU SIDDIKATUN KANA JE’KULANIT-TA’AME ENDHUR KEJFE NUBEJJINU LEHUMUL-’AJATI THUMME ENDHUR ‘ENNA JU’UFEKUNE (EL-MA’IDEH: 75).
76. KUL ‘ETA’BUDUNE MIN DUNI ELLAHI MA LA JEMLIKU LEKUM DERRÆN WE LA NEF’ÆN WEL-LAHU HUWE ES-SEMI’UL-’ALIMU (EL-MA’IDEH: 76).
77. KUL JA ‘EHLEL-KITABI LA TEGLU FI DINIKUM GAJREL-HEKKI WE LA TETTEBI’U ‘EHWA’E KAWMIN KAD DELLU MIN KABLU WE ‘EDELLU KETHIRÆN WE DELLU ‘AN SEWA’I ES-SEBILI (EL-MA’IDEH: 77).
78. LU’INEL-LEDHINE KEFERU MIN BENI ‘ISRA’ILE ‘ALA LISANI DAWUDE WE ‘ISA EBNI MERJEME DHALIKE BIMA ‘ASEW WE KANU JA’TEDUNE (EL-MA’IDEH: 78).
79. KANU LA JETENAHEWNE ‘AN MUNKERIN FE’ALUHU LEBI’SE MA KANU JEF’ALUNE (EL-MA’IDEH: 79).
80. TERA KETHIRÆN MINHUM JETEWELLEWNEL-LEDHINE KEFERU LEBI’SE MA KADDEMET LEHUM ‘ENFUSUHUM ‘EN SEHITEL-LAHU ‘ALEJHIM WE FIL-’ADHABI HUM HALIDUNE (EL-MA’IDEH: 80).
81. WE LEW KANU JU’UMINUNE BILLAHI WE EN-NEBIJI WE MA ‘UNZILE ‘ILEJHI MA ETTEHADHUHUM ‘EWLIJA’E WE LEKINNE KETHIRÆN MINHUM FASIKUNE (EL-MA’IDEH: 81).
82. LETEXHIDENNE ‘ESHEDDE EN-NASI ‘ADAWETEN LILLEDHINE ‘AMENUL-JEHUDE WEL-LEDHINE ‘ESHREKU WE LETEXHIDENNE ‘EKREBEHUM MEWEDDETEN LILLEDHINE ‘AMENUL-LEDHINE KALU ‘INNA NESARA DHALIKE BI’ENNE MINHUM KISSISINE WE RUHBANÆN WE ‘ENNEHUM LA JESTEKBIRUNE (EL-MA’IDEH: 82).
83. WE ‘IDHA SEMI’U MA ‘UNZILE ‘ILA ER-RESULI TERA ‘A’JUNEHUM TEFIDU MINE ED-DEM’I MIMMA ‘AREFU MINEL-HEKKI JEKULUNE REBBENA ‘AMENNA FAKTUBNA ME’A ESH-SHAHIDINE (EL-MA’IDEH: 83).
84. WE MA LENA LA NU’UMINU BILLAHI WE MA XHA’ENA MINEL-HEKKI WE NETMA’U ‘EN JUDHILENA REBBUNA ME’AL-KAWMI ES-SALIHINE (EL-MA’IDEH: 84).
85. FE’ETHABEHUMU ELLAHU BIMA KALU XHENNATIN TEXHRI MIN TEHTIHAL-’ENHARU HALIDINE FIHA WE DHELIKE XHEZA’UL-MUHSININE (EL-MA’IDEH: 85).
86. WEL-LEDHINE KEFERU WE KEDHDHEBU BI’AJATINA ‘ULA’IKE ‘ESHABUL-XHEHIMI (EL-MA’IDEH: 86).
87. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU LA TUHERRIMU TEJJIBATI MA ‘EHELLEL-LAHU LEKUM WE LA TA’TEDU ‘INNALL-LLAHE LA JUHIBBUL-MU’TEDINE (EL-MA’IDEH: 87).
88. WE KULU MIMMA REZEKAKUMU ELLAHU HELALÆN TEJJIBÆN WE ETTEKU ELLAHEL-LEDHI ‘ENTUM BIHI MU’UMINUNE (EL-MA’IDEH: 88).
89. LA JU’UAHIDHUKUMU ELLAHU BIL-LEGWI FI ‘EJMANIKUM WE LEKIN JU’UAHIDHUKUM BIMA ‘AKKADTUMUL-’IMANE FEKEFFARETUHU ‘IT’AMU ‘ASHERETI MESAKINE MIN ‘EWSETI MA TUT’IMUNE ‘EHLIKUM ‘EW KISWETUHUM ‘EW TEHRIRU REKABETIN FEMEN LEM JEXHID FESIJAMU THELATHETI ‘EJJAMIN DHALIKE KEFFARETU ‘EJMANIKUM ‘IDHA HELEFTUM WE EHFEDHU ‘EJMANEKUM KEDHALIKE JUBEJJINU ELLAHU LEKUM ‘AJATIHI LE’ALLEKUM TESHKURUNE (EL-MA’IDEH: 89).
90. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU ‘INNEMAL-HAMRU WEL-MEJSIRU WEL-’ENSABU WEL-’EZLAMU RIXHSUN MIN ‘AMELI ESH-SHEJTANI FAXHTENIBUHU LE’ALLEKUM TUFLIHUNE (EL-MA’IDEH: 90).
91. ‘INNEMA JURIDU ESH-SHEJTANU ‘EN JUKI’A BEJNEKUMUL-’ADAWETE WEL-BEGDA’E FIL-HAMRI WEL-MEJSIRI WE JESUDDEKUM ‘AN DHIKRI ELLAHI WE ‘ANI ES-SELÆTI FEHEL ‘ENTUM MUNTEHUNE (EL-MA’IDEH: 91).
92. WE ‘ETI’U ELLAHE WE ‘ETI’U ER-RESULE WE EHDHERU FE’IN TEWELLEJTUM FA’LEMU ‘ENNEMA ‘ALA RESULINAL-BELAGUL-MUBINU (EL-MA’IDEH: 92).
93. LEJSE ‘ALEL-LEDHINE ‘AMENU WE ‘AMILU ES-SALIHATI XHUNAHUN FIMA TA’IMU ‘IDHA MA ETTEKAW WE ‘AMENU WE ‘AMILU ES-SALIHATI THUMME ETTEKAW WE ‘AMENU THUMME ETTEKAW WE ‘EHSENU WEL-LAHU JUHIBBUL-MUHSININE (EL-MA’IDEH: 93).
94. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU LEJEBLUWENNEKUMU ELLAHU BISHEJ’IN MINE ES-SEJDI TENALUHU ‘EJDIKUM WE RIMAHUKUM LIJA’LEMEL-LAHU MEN JEHAFUHU BIL-GAJBI FEMENI A’TEDA BA’DE DHALIKE FELEHU ‘ADHABUN ‘ELIMUN (EL-MA’IDEH: 94).
95. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU LA TEKTULU ES-SEJDE WE ‘ENTUM HURUMUN WE MEN KATELEHU MINKUM MUTE’AMMIDÆN FEXHEZA’UN MITHLU MA KATELE MINE EN-NE’AMI JEHKUMU BIHI DHEWA ‘ADLIN MINKUM HEDJÆN BALIGAL-KA’BETI ‘EW KEFFARETUN TA’AMU MESAKINE ‘EW ‘ADLU DHALIKE SIJAMÆN LIJEDHUKA WEBALE ‘EMRIHI ‘AFALLAHU ‘AMMA SELEFE WE MEN ‘ADE FEJENTEKIMU ELLAHU MINHU WEL-LAHU ‘AZIZUN DHU ENTIKAMIN (EL-MA’IDEH: 95).
96. ‘UHILLE LEKUM SEJDUL-BEHRI WE TA’AMUHU META’ÆN LEKUM WE LILSSEJJARETI WE HURRIME ‘ALEJKUM SEJDUL-BERRI MA DUMTUM HURUMÆN WE ETTEKU ELLAHEL-LEDHI ‘ILEJHI TUHSHERUNE (EL-MA’IDEH: 96).
97. XHE’ALEL-LAHUL-KA’BETEL-BEJTEL-HERAME KIJAMÆN LILNNASI WE ESH-SHEHREL-HERAME WEL-HEDJE WEL-KALA’IDE DHALIKE LITA’LEMU ‘ENNEL-LAHE JA’LEMU MA FI ES-SEMAWATI WE MA FIL-’ERDI WE ‘ENNEL-LAHE BIKULLI SHEJ’IN ‘ALIMUN (EL-MA’IDEH: 97).
98. A’LEMU ‘ENNEL-LAHE SHEDIDUL-’IKABI WE ‘ENNEL-LAHE GAFURUN REHIMUN (EL-MA’IDEH: 98).
99. MA ‘ALA ER-RESULI ‘ILLAL-BELAGU WEL-LAHU JA’LEMU MA TUBDUNE WE MA TEKTUMUNE (EL-MA’IDEH: 99).
100. KUL LA JESTEWIL-HABITHU WET-TEJJIBU WE LEW ‘A’XHEBEKE KETHRETUL-HABITHI FE ETTEKU ELLAHE JA ‘ULIL-’ELBABI LE’ALLEKUM TUFLIHUNE (EL-MA’IDEH: 100).
101. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU LA TES’ELU ‘AN ‘ESHJA’E ‘IN TUBDE LEKUM TESU’UKUM WE ‘IN TES’ELU ‘ANHA HINE JUNEZZELUL-KUR’ANU TUBDE LEKUM ‘AFALLAHU ‘ANHA WEL-LAHU GAFURUN HELIMUN (EL-MA’IDEH: 101).
102. KAD SE’ELEHA KAWMUN MIN KABLIKUM THUMME ‘ESBEHU BIHA KAFIRINE (EL-MA’IDEH: 102).
103. MA XHE’ALEL-LAHU MIN BEHIRETIN WE LA SA’IBETIN WE LA WESILETIN WE LA HAMIN WE LEKINNEL-LEDHINE KEFERU JEFTERUNE ‘ALA ELLAHIL-KEDHIBE WE ‘EKTHERUHUM LA JA’KILUNE (EL-MA’IDEH: 103).
104. WE ‘IDHA KILE LEHUM TA’ALEW ‘ILA MA ‘ENZELEL-LAHU WE ‘ILA ER-RESULI KALU HESBUNA MA WEXHEDNA ‘ALEJHI ‘ABA’ENA ‘EWELEW KANE ‘ABA’UUHUM LA JA’LEMUNE SHEJ’ÆN WE LA JEHTEDUNE (EL-MA’IDEH: 104).
105. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU ‘ALEJKUM ‘ENFUSEKUM LA JEDURRUKUM MEN DELLE ‘IDHA EHTEDEJTUM ‘ILA ELLAHI MERXHI’UKUM XHEMI’ÆN FEJUNEBBI’UKUM BIMA KUNTUM TA’MELUNE (EL-MA’IDEH: 105).
106. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU SHEHADETU BEJNIKUM ‘IDHA HEDERE ‘EHEDEKUMUL-MEWTU HINEL-WESIJETI ETHNANI DHEWA ‘ADLIN MINKUM ‘EW ‘AHARANI MIN GAJRIKUM ‘IN ‘ENTUM DEREBTUM FIL-’ERDI FE’ESABETKUM MUSIBETUL-MEWTI TEHBISUNEHUMA MIN BA’DI ES-SELÆTI FEJUKSIMANI BILLAHI ‘INI ERTEBTUM LA NESHTERI BIHI THEMENÆN WE LEW KANE DHA KURBA WE LA NEKTUMU SHEHADETEL-LAHI ‘INNA ‘IDHÆN LEMINEL-’ATHIMINE (EL-MA’IDEH: 106).
107. FE’IN ‘UTHIRE ‘ALA ‘ENNEHUMA ESTEHEKKA ‘ITHMÆN FE’AHARANI JEKUMANI MEKAMEHUMA MINEL-LEDHINE ESTEHEKKA ‘ALEJHIMUL-’EWLEJANI FEJUKSIMANI BILLAHI LESHEHADETUNA ‘EHEKKU MIN SHEHADETIHIMA WE MA A’TEDEJNA ‘INNA ‘IDHÆN LEMINE EDH-DHALIMINE (EL-MA’IDEH: 107).
108. DHALIKE ‘EDNA ‘EN JE’TU BISH-SHEHADETI ‘ALA WEXHHIHA ‘EW JEHAFU ‘EN TUREDDE ‘EJMANUN BA’DE ‘EJMANIHIM WE ETTEKU ELLAHE WE ESMA’U WEL-LAHU LA JEHDIL-KAWMEL-FASIKINE (EL-MA’IDEH: 108).
109. JEWME JEXHMA’U ELLAHU ER-RUSULE FEJEKULU MADHA ‘UXHIBTUM KALU LA ‘ILME LENA ‘INNEKE ‘ENTE ‘ALLAMUL-GUJUBI (EL-MA’IDEH: 109).
110. ‘IDH KALEL-LAHU JA ‘ISA EBNE MERJEME EDHKUR NI’METI ‘ALEJKE WE ‘ALA WE E-DETIKE ‘IDH ‘EJJEDTTUKE BIRUHIL-KUDUSI TUKELLIMU EN-NASE FIL-MEHDI WE KEHLÆN WE ‘IDH ‘ALLEMTUKEL-KITABE WEL-HIKMETE WET-TEWRÆTE WEL-’INXHILE WE ‘IDH TEHLUKU MINET-TINI KEHEJ’ETIT-TEJRI BI’IDHNI FETENFUHU FIHA FETEKUNU TEJRÆN BI’IDHNI WE TUBRI’UL-’EKMEHE WEL-’EBRESE BI’IDHNI WE ‘IDH TUHRIXHUL-MEWTA BI’IDHNI WE ‘IDH KEFEFTU BENI ‘ISRA’ILE ‘ANKE ‘IDH XHI’TEHUM BIL-BEJJINATI FEKALEL-LEDHINE KEFERU MINHUM ‘IN HADHA ‘ILLA SIHRUN MUBINUN (EL-MA’IDEH: 110).
111. WE ‘IDH ‘EWHEJTU ‘ILAL-HEWARIJINE ‘EN ‘AMINU BI WE BIRESULI KALU ‘AMENNA WE ESH/HED BI’ENNENA MUSLIMUNE (EL-MA’IDEH: 111).
112. ‘IDH KALEL-HEWARIJUNE JA ‘ISA EBNE MERJEME HEL JESTETI’U REBBUKE ‘EN JUNEZZILE ‘ALEJNA MA’IDETEN MINE ES-SEMA’I KALE ETTEKU ELLAHE ‘IN KUNTUM MU’UMININE (EL-MA’IDEH: 112).
113. KALU NURIDU ‘EN NE’KULE MINHA WE TETME’INNE KULUBUNA WE NA’LEME ‘EN KAD SEDEKTENA WE NEKUNE ‘ALEJHA MINE ESH-SHAHIDINE (EL-MA’IDEH: 113).
114. KALE ‘ISA EBNU MERJEMEL-LEHUMME REBBENA ‘ENZIL ‘ALEJNA MA’IDETEN MINE ES-SEMA’I TEKUNU LENA ‘IDÆN LI’WWELINA WE ‘AHIRINA WE ‘AJETEN MINKE WE ERZUKNA WE ‘ENTE HAJRU ER-RAZIKINE (EL-MA’IDEH: 114).
115. KALEL-LAHU ‘INNI MUNEZZILUHA ‘ALEJKUM FEMEN JEKFUR BA’DU MINKUM FE’INNI ‘U’ADHDHIBUHU ‘ADHABÆN LA ‘U’ADHDHIBUHU ‘EHEDÆN MINEL-’ALEMINE (EL-MA’IDEH: 115).
116. WE ‘IDH KALEL-LAHU JA ‘ISA EBNE MERJEME ‘E’ENTE KULTE LILNNASI ETTEHIDHUNI WE ‘UMMIJE ‘ILEHEJNI MIN DUNI ELLAHI KALE SUBHANEKE MA JEKUNU LI ‘EN ‘EKULE MA LEJSE LI BIHEKKIN ‘IN KUNTU KULTUHU FEKAD ‘ALIMTEHU TA’LEMU MA FI NEFSI WE LA ‘A’LEMU MA FI NEFSIKE ‘INNEKE ‘ENTE ‘ALLAMUL-GUJUBI (EL-MA’IDEH: 116).
117. MA KULTU LEHUM ‘ILLA MA ‘EMERTENI BIHI ‘ENI A’BUDU ELLAHE RABBI WE REBBEKUM WE KUNTU ‘ALEJHIM SHEHIDÆN MA DUMTU FIHIM FELEMMA TEWEFFEJTENI KUNTE ‘ENTE ER-REKIBE ‘ALEJHIM WE ‘ENTE ‘ALA KULLI SHEJ’IN SHEHIDUN (EL-MA’IDEH: 117).
118. ‘IN TU’ADHDHIBHUM FE’INNEHUM ‘IBADUKE WE ‘IN TEGFIR LEHUM FE’INNEKE ‘ENTEL-’AZIZUL-HEKIMU (EL-MA’IDEH: 118).
119. KALEL-LAHU HADHA JEWMU JENFA’U ES-SADIKINE SIDKUHUM LEHUM XHENNATUN TEXHRI MIN TEHTIHAL-’ENHARU HALIDINE FIHA ‘EBEDÆN REDIJEL-LAHU ‘ANHUM WE REDU ‘ANHU DHALIKEL-FEWZUL-’ADHIMU (EL-MA’IDEH: 119).
120. LILLAHI MULKU ES-SEMAWATI WEL-’ERDI WE MA FIHINNE WE HUWE ‘ALA KULLI SHEJ’IN KADIRUN (EL-MA’IDEH: 120).

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit !

1.O ju që besuat ! Zbatoni premtimet (obligimet). U janë (lejuar t’i hani) kafshët shtëpiake, me përjashtim të atyre që po ju lexohen (në këtë kaptinë si të ndaluara) dhe përveç gjuetisë, që nuk është e lejuar derisa jeni në ihram. Vërtet, All-llahu vendos atë që dëshiron.
2.O ju që besuat! Mos i shkelni simbolet e All-llahut, as muajin e shenjtë (mos lejoni luftën), as kurbanin (mos e pengoni), as atë me qafore (të caktuar për kurban), as (mos pengoni) ata që duke kërkuar begati nga Zoti i tyre dhe kënaqësinë e Tij, kanë mësyer (për vizitë) shtëpinë e shenjtë (Qaben). E kur të hiqni ihramin, atëherë gjahtoni. Urrejtja ndaj një populli, që iu pat penguar nga xhamia e shenjtë, të mos ju shtyjë të silleni në mënyrë të padrejtë kundër tyre. Ndihmohuni mes vete me të mira dhe në të mbara, e mosni në mëkate e armiqësi. Kini dro dënimit të All-llahut, se me të vërtetë All-llahu është ndëshkues i fortë.
3.Juve u janë ndaluar (t’i hani): ngordhësirat, gjaku, mishi i derrit, ajo që theret jo në emrin e All-llahut, e furmja, e mbytura, e rrëzuarja, e shpuarja (nga briri i tjetrës), ajo që e ka ngrënë egërsira, përveç asaj që arrini ta therrni (para se të ngordhë), ajo që është therrur për idhuj dhe (u është e ndaluar) ta kërkoni me short fatin. Kjo është mëkat ndaj All-llahut. Tashmë, ata që mohuan, humbën shpresën për fenë tuaj (se do të ndërroni), andaj mos u frikësonju atyre, por Mua të më frikësoheni. Sot përsosa për ju fenë tuaj, plotësova ndaj jush dhuntinë Time, zgjodha për ju islamin fe. E kush detyrohet nga uria (të hajë nga të ndaluarat), duke mos anuar dhe duke mos patur qëllim mëkatin, All-llahu falë shumë dhe është mëshirues.
4.Të pyesin ty (Muhammed), çka u është lejuar atyre? Thuaju: “U janë lejuar të gjitha ushqimet e mira dhe ai (gjahu) i gjahtarëve (shtazëve) të dresuara që i mësoni ashtu si ju ka mësuar juve All-llahu. Hani pra, atë që gjahtuan për juve dhe më parë përmendeni emrin e All-llahut. Kini dro nga All-llahu pse All-llahu shpejt merr masa.
5.Sot u lejuan për ju ushqimet e mira, edhe ushqimet (të therrurat) e ithtarëve të librit janë të lejuara (hallall) për ju, edhe ushqimet (të therrurat) tuaja janë të lejuara për ta (u janë lejuar). Gratë e ndershme besimtare dhe (gra) të ndershme nga ata të cilëve u është dhënë libri para jush, kur atyre u jepni pjesën e caktuar të kurorës, por duke pasur për qëllim martesën, e jo imoralitetin dhe jo si dashnore ilegale. E kush mohon (tradhton) besimin, ai ka asgjësuar veprën e vet dhe ai në botën tjetër është prej të shkatërruarve.
6.O ju që besuat! Kur doni të ngriheni për të falur namazin, lani fytyrat tuaja dhe duart tuaja deri në bërryla; fërkoni kokat tuaja, e këmbët lani deri në dy zogjtë. Nëse jeni xhunubë, atëherë pastrohuni (lahuni)! Në qoftë se jeni të sëmurë, ose në ndonjë udhëtim, ose ndonjëri prej jush vjen prej vendit të nevojës, ose keni kontaktuar me gratë dhe nuk gjeni ujë, atëherë mësyjeni (merrni tejemum) dheun e pastër dhe me të fërkoni fytyrat dhe duart tuaja. All-llahu nuk dëshiron (me obligim për abdest e larje) t’ju sjellë ndonjë vështirësi, por dëshiron t’ju pastrojë (prej mëkatëve), t’ua plotësojë të mirën e Tij ndaj jush e që t’i falënderoheni.
7.Përkujtojeni dhuntinë e All-llahut që ua dha (fenë islame) dhe zotimin e Tij, të cilin e pat marrë prej jush kur thatë: “Dëgjuam e respektuam”. Kini frikë All-llahun, pse All-llahu i di shumë mirë të fshehtat në gjoksa (në zemra).
8.O ju që besuat! Bëhuni plotësisht të vendosur për hir të All-llahut, duke dëshmuar të drejtën, dhe të mos u shtyjë urrejtja ndaj një populli e t’i shmangeni drejtësisë; bëhuni të drejtë, sepse ajo është më afër devotshmërisë. Kini dro All-llahun se All-llahu di hollësisht për atë që veproni.
9.Atyre që besuan dhe bënë vepra të mira, All-llahu u premtoi falje për mëkate dhe shpërblim të madh.
10.E ata që mohuan dhe përgënjeshtruan argumentet Tona, ata janë banues të xhehennemit.
11.O ju që besuat! Përkujtojeni të mirën e All-llahut ndaj jush kur, një popull tentoi të zgjasë duart e veta (për mbytje) kundër jush, kurse Ai i zbrapsi duart e tyre prej jush. Respektojeni All-llahun (duke zbatuar urdhrat e Tij) dhe vetëm All-llahut le t’i mbështeten besimtarët.
12.Në të vërtetë All-llahu pat marrë zotimin e beni israilëve. Dhe prej tyre dërguam (caktuam) dymbëdhjetë prijës. All-llahu tha: “Unë jamë (mbrojtës) me ju!” Në qoftë se falni namazin, e jepni zeqatin, u besoni të dërguarve të Mi dhe u ndihmoni atyre, huazoni për hir të All-llahut hua të mirë, Ai patjetër do t’ua shlyejë mëkatet tuaja dhe do t’ju shtie në xhennete nën të cilët rrjedhin lumenj. E kush kundërshton pas këtij (zotimi) prej jush, ai e ka humbur rrugën e drejtë.
13.Për shkak se ata e thyen zotimin e tyre, Ne i mallkuam ata, dhe zemrat e tyre i bëmë të forta (të shtangura). Ata i ndryshojnë fjalët (në Tevrat) nga domethënia e tyre dhe braktisën një pjesë me të cilën ishin urdhëruar. Ti vazhdimisht do të vërejsh tradhtinë e një pjese të tyre, përpos një pakice nga ata. Pra falju dhe hiqju tyre. All-llahu i do ata që bëjnë mirë.
14.Ne e morëm zotimin edhe të atyre që thanë: “Ne jemi nesara” e edhe ata e harruan një pjesë të asaj me të cilën ishin udhëzuar, andaj Ne kemi ndërsyer armiqësinë e urrejtjen ndërmjet tyre deri në ditën e kijametit. E më vonë All-llahu do t’i njoftojë ata me atë që bënë.
15.O ithtarë të librit, juve ju erdhi i dërguari Jonë që ju sqaron shumë nga ajo që fshihnit prej librit, e për shumë nuk ju jep sqarime. Juve ju erdhi nga All-llahu dritë dhe libër i qartë.
16.All-llahu e vë me atë (me Kur’anin) në rrugët e shpëtimit atë që ndjek kënaqësinë e tij dhe me ndihmën e Tij i nxjerr ata prej errësirave në dritë dhe i udhëzon në një rrugë që është e drejtë.
17.E mohuan (e bënë kufër) të vërtetën ata që thanë se: “Zot është ai, Mesihu bir i Merjemes.” Thuaju: “ Nëse dëshiron All-llahu ta shkatërrojë Mesihun, birin e Merjemes, nënën e tij dhe gjithë ç’ka në tokë, kush mund ta pengojë atë?” Vetëm Atij i takon pushteti i qiejve, i tokës dhe ç’ka në mes tyre. Ai krijon çdo gjë që dëshiron. All-llahu është i gjithfuqishëm për çdo gjë.
18.Jehuditë dhe të krishterët thanë: “Ne jemi bijtë e All-llahut dhe të dashurit e Tij”. Thuaju: “E pse pra Ai ju dënon me mëkatet tuaja?” Jo, ju jeni njerëz që Ai ju krijoi. Ai i falë atij që do dhe e dënon atë që do. Sundimi i qiejve, i tokës dhe i gjithë ç’ka në mes tyre është vetëm i All-llahut dhe vetëm te Ai është e ardhmja.
19.O ithtarë të librit, ju erdhi i dërguari i Jonë, ju sqaron (çështjet e fesë) pas ndërprerjes së të dërguarve, në mënyrë që të mos thoni: “Neve nuk na erdhi as i dërguar që të na përgëzojë, e as që të na tërheqë vërejtjen”. Pra ja, ju erdhi përgëzuesi dhe kërcënuesi. All-llahu është fuqiplotë për çdo send.
20.Përkujto (O i dërguar) kur Musai i tha popullit të vet: “O popull im, përkujtojeni dhuratën e All-llahut ndaj jush, kur në mesin tuaj dërgoi pejgamberë, ju mundësoi të jeni sundues dhe ju dha çka nuk i dha askujt nga popujt.
21.O popull imi, hyni në tokën e shenjtë, të cilën All-llahu ua premtoi, dhe mos u ktheni mbrapa, pse atëherë khteheni të dëshpëruar.
22.Ata (populli i Musait) thanë: “O Musa, aty është një popull i fuqishem (dhunues), prandaj ne nuk do të hyjmë aty kurrë derisa ata të mos dalin nga ajo (të na e lirojnë pa luftë), nëse dalin ata nga ajo, ne do të hyjmë”.
23.Dy burra, prej atyre (prijësve) që All-llahu i kishte pajisur me bindje dhe kishin frikën e Tij, thanë: “Hynju atyre nga dera, e kur t’u hyni nga ajo, atëherë ju jeni ngadhënjyes. Dhe vetëm All-llahut mbështetjuni, nëse jeni besimtarë të sinqertë”.
24.Ata thanë: “O Musa, ne kurrë nuk hyjmë në të derisa ata janë aty, shko pra ti dhe Zoti yt e luftoni, ne po rrimë këtu!”
25.(Musai) Tha: “Zoti im! Unë nuk kam në dorë pos vetes sime dhe as vëllai im (Haruni nuk ka në dorë pos vetvetes, ose: pos vetes sime dhe vëllain tim), ndana, pra, neve prej popullit të fëlliqtë.
26.(All-llahu) Tha: “Ajo (tokë) është e ndaluar (haram) për ta katërdhjetë vjet. Do të sillen nëpër tokë (të hutuar). Ti mos u keqëso për popullin e shfrenuar.
27.Lexoju (Muhammed) atyre (jehudive e të tjerëve) ngjarjen e vërtetë të dy djemve të Ademit, kur të dy flijuan kurbanë, nga të cilët njërit iu pranua. Ai (që nuk iu pranua) tha: “Unë do të të mbys ty” (Kabili i tha Habilit). E ai (që iu pranua) tha: “All-llahu pranon vetëm prej të sinqertëve”,
28.Dhe, nëse ti e zgjatë te unë dorën tënde për të më mbytur, unë nuk e zgjas te ti dorën time për të të mbytur; unë i frikësohem All-llahut, Zotit të botërave!”
29.Unë (nuk dua të të mbys, por) dua që ta bartësh mëkatin tim dhe mëkatin tënd, e të bëhesh nga banorët e zjarrit, e ai është dënim i zullumqarëve.
30.Atëherë epshi i tij e bindi atë për mbytjen e të vëllait dhe e mbyti atë. Ai mbeti prej më të dëshpëruarve (hidhëroi prindërit, mbeti pa vëlla, u përbuz prej Zotit dhe u fut në xhehennem).
31.All-llahu dërgoi një sorrë, e cila groponte në dhe, për t’i treguar atij se si ta mbulojë trupin e vëllait. E ai i tha: “I mjeri unë, a nuk qesh i aftë të bëhem si kjo sorrë, e ta mbuloja trupin e vëllait tim?” Ashtu mbeti i penduar.
32.Për këtë (shkak të atij krimi) Ne u shpallëm (ligj) beni israilëve se kush mbyt një njeri (pa të drejtë), pa pasë mbytur ai ndonjë tjetër dhe pa pasë bërë ai ndonjë shkatërrim në tokë, atëherë (krimi i tij) është si t’i kishte mbytur gjithë njerëzit. E kush e ngjall (bëhet shkak që të jetë ai gjallë) është si t’i kishte ngjallur (shpëtuar) të gjithë njerëzit. Atyre (beni israilëve) u erdhën të dërguarit Tanë me argumente, mandej edhe pas këtij (vendimi) shumë prej tyre e teprojnë (kalojnë kufijtë në mbytje) në këtë tokë.
33.Dënimi i atyre që luftojnë (kundërshtojnë) All-llahun dhe të dërguarin e Tij dhe bëjnë shkatërrime në tokë, nuk është tjetër vetëm se të mbyten ose të gozhdohen, ose (të gjymtohen), t’u priten duart dhe këmbët e tyre të anëve të kundërta, ose të dëbohen nga vendi. Kjo (masë ndëshkuese) është poshtërim për ta në Dunja, dhe në botën tjetër ata do të kenë dënim të madh.
34.Përveç atyre që janë penduar para se t’i kapni. E, dijeni pra se All-llahu bën falje të madhe, është mëshirues.
35.O ju që besuat! Kini frikë All-llahun dhe kërkoni afrim te Ai, luftoni në rrugën e Tij që të gjeni shpëtim.
36.Atyre që mohuan, edhe sikur të ishte e tyre e gjithë ajo që është në tokë, e edhe njëherë aq për të dhënë shpagim (zhdëmtim) nga dënimi i ditës së kijametit, nuk u pranohet. Ata kanë dënim të dhembshëm.
37.Ata përpiqen të dalin nga zjarri, por s’kanë të dalë nga ai, ata kanë dënim të përhershëm.
38.Vjedhësit dhe vjedhëses prejuani duart, si shpagim i veprës që bënë, (kjo masë është) dënim nga All-llahu. All-llahu është i fuqishëm, ligjdhënës i urtë.
39.E kush pendohet pas punës së keqe (vjedhjes) dhe përmirësohet, s’ka dyshim, All-llahu ia pranon pendimin, All-llahu është që falë shumë, është mëshirues.
40.A nuk di se All-llahu është Ai që sundimi i qiejve dhe i tokës është vetëm i Tij, andaj Ai dënon atë që do dhe e falë atë që do. All-llahu është i plotfuqishëm për çdo gjë.
41.O ti i dërguar! Të mos brengos vrapimi në mosbesim i atyre që me gojët e tyre thanë: “Ne kemi besuar”, e zemrat e tyre nuk kanë besuar (munafikët), e as i atyre që janë jehudi, të cilët shumë i përgjigjen gënjeshtrës dhe shumë dëgjojnë (fjalën) një populli që nuk vjen te ti, ata janë që i mënjanojnë fjalët pas vënies së tyre në vendin e vet (nga ana e All-llahut) e thonë: “Nëse u jepet kjo, pranoni, e nëse nuk u jepet, atëherë refuzoni. Po atë që All-llahu do ta humbë, ti nuk mund të bësh asgjë për të (nuk mund ta shpëtosh). Janë ata të cilëve All-llahu nuk deshi t’iu pastrojë zemrat (prej kufrit). Janë ata që në këtë jetë kanë poshtërim, kurse në jetën tjetër kanë dënim të madh.
42.Janë ata që i përgjigjen të pavërtetës dhe hanë shumë haramin (ryshfetin). Në qoftë se vijnë te ti (për ndonjë gjykim), gjyko mes tyre ose hiqju tyre. Nëse prapsesh prej tyre (nuk gjykon), ata nuk mund të sjellin ty kurrfarë dëmi. Po nëse gjykon mes tyre, gjyko drejtë; All-llahu i do të drejtit.
43. E si kërkojnë ata gjykimin tënd, kur ata kanë Tevratin, e në të cilin është vendimi i All-llahut, e pastaj ata refuzojnë më vonë atë (vendimin tënd)? Ata nuk janë besimtarë.
44.Ne e zbritëm Tevratin, në të cilin është udhëzimi i drejtë dhe drita. Sipas tij gjykuan ndaj atyre që ishin jehudi, pejgamberët që ishin të bindur, gjykuan edhe dijetarët e devotshëm e paria fetare, ngase ishin të obliguar ta ruanin librin e All-llahut dhe ishin mbrojtës të tij. Prandaj, mos u frikësoni nga njerëzit, vetëm Mua të më frikësoheni dhe mos i ndërroni argumentet e Mia për pak send. E kush nuk gjykon me atë që e zbriti All-llahu, ata janë mohues.
45.Ne u caktuam atyre në të (në Tevrat) kundërmasat ndëshkuese: njeriu (mbytet) për njeriun, syri për syrin, hunda për hundën, veshi për veshin, dhëmbi për dhëmbin, por edhe plagët kanë kundërmasë. E kush e falë atë (hakmarrjen), ajo është shpagim (nga mëkatet) për të. E kush nuk vendos sipas asaj që zbriti All-llahu, ata janë mizorë (të padrejtë).
46.Ne vazhduam gjurmët e tyre (të pejgamberëve) me Isain, birin e Merjemes, vërtetues i Tevratit që kishin më pranë. Atij i dhamë Inxhilin, që është udhëzim i drejtë dhe dritë, që është vërtetues i Tevratit që kishin pranë, që ishte udhëzues e këshillues për të devotshmit.
47.(E zbritëm) Që ithtarët e Inxhilit të gjykojnë sipas asaj që All-llahu e zbriti në të. E kush nuk gjykon sipas asaj që All-llahu e zbriti, të tillët janë mëkatarë të dalë jashtë rrugës së Zotit.
48.Ne edhe ty (Muhammed) ta zbritëm librin (Kur’anin) e vërtetë që është vërtetues i librave të mëparshëm dhe garantues i tyre. Gjyko pra mes tyre me atë që All-llahu e zbriti, e mos pëlqe epshet e tyre e të largohesh nga e vërteta që të erdhi. Për secilin prej jush, Ne caktuam ligj e program (të posaçëm në çështje të veprimit). Sikur të donte All-llahu, do t’ju bënte një popull (në fe e sheriat), por deshi t’ju sprovojë në atë që ua dha juve, andaj ju (besimtarë) përpiquni për punë të mira. Kthimi i të gjithë juve është te All-llahu, e Ai do t’ju njoftojë me atë që kundërshtoheshit
49.(Ta zbritëm) Që edhe ti të gjykosh me atë që të zbriti All-llahu, e mos ndiq dëshirat e tyre dhe ruaju rrezikut të tyre që të mos të shmangin nga një pjesë e asaj që ta zbriti All-llahu. Nëse ata refuzojnë (gjykimin tënd), ti dije se All-llahu ka për qëllim t’i ndëshkojë për disa mëkate të tyre. Në të vërtetë, një shumicë e njerëzve janë jashtë rrugës.
50 A thua mos po kërkojnë gjykimin e kohës së injorancës, po për një popull që bindshëm beson, a ka gjykim më i mirë se ai i All-llahut?
51.O ju që besuat! Mos zini miq as jehuditë, e as të krishterët. Ata janë miq të njëri-tjetrit. E kush prej jush i miqëson ata, ai është prej tyre. Vërtet All-llahu nuk vë në rrugë të drejtë popullin zullumqar.
52.E ata që në zemrat e tyre kanë sëmundje, i sheh se ngarendin te ta (për miqësi) duke thënë: “Po frikësohemi se mos po na sillet ndonjë e keqe”. Po All-llahu do të sjellë fitoren, ose diç tjetër nga ana e Tij, e atëherë do të pendohen për atë që e mbanin fshehtë në shpirtin e tyre.

53.Ata që besuan ju thonë: “A këta ishin që u betuan në Zotin me betimin më të fortë të tyre se ishin me ju? I shkatërruan veprat e veta dhe aguan të dëshpëruar”.
54.O ju që besuat! Kush largohet prej jush nga feja e vet (i bën dëm vetes) s’ka dyshim se All-llahu do ta sjellë një popull që Ai e do atë (popull) dhe ata e duan Atë (Zotin), (një popull) që është modest e i butë ndaj besimtarëve, por i ashpër dhe i fortë ndaj mohuesve, që lufton në rrugën e All-llahut dhe që nuk i frikësohet kërcënimit të asnjë kërcënuesi. Kjo (cilësi e atij populli) është dhuratë e All-llahut që i jep atij që do. All-llahu është dhurues i madh, i dijshëm.
55.Mik (i afërt) juaji është vetëm All-llahu, është i dërguari i Tij dhe ata që besuan e që falin namazin dhe japin zeqatin duke bërë rukuë (duke qenë respektues).
56.E kush ka për mik All-llahun, të dërguarin e Tij dhe ata që besuan, s’ka dyshim se ana (pala-krahu) e All-llahut është ngadhënjyese.
57.O ju që besuat! Mos i merrni për miq ata të cilëve u është dhënë libri para jush edhe as jobesimtarët që me fenë tuaj tallen dhe luajnë. Kini dro All-llahun po qe se jeni besimtarë.
58. Edhe thirrjen (ezanin) tuaj për namaz ata e marrin për tallje e lojë. Me këtë vërtetojnë se janë popull që nuk kupton.
59.Thuaj: “O ithtarë të librit, a na shihni për të metë vetëm pse besuam All-llahun; besuam atë që na zbriti neve dhe atë që zbriti më parë! S’ka dyshim, shumica jush janë të shfrenuar.
60.Thuaj: “A t’ju lajmëroj për një të keqe (të zezë) më të dëmshme (nga ajo e metë që na e shihni) si dënim nga All-llahu? (Ajo është) Mallkimi i atij që e mallkoi All-llahu dhe hidhërimi ndaj tij, që disa prej tyre i shndërroi në majmunë e në derra, e i bëri adhurues të djallit. Të tillët janë në pozitë më të keqe dhe më të humburit prej rrugës së drejtë.
61.E kur vijnë te ju, thonë: “Kemi besuar”, ndërsa ata me (kufër) mosbesim kanë hyrë dhe me të kanë dalë. Po All-llahu di më së miri se çka fshihnin ata.
62.Dhe, shumë prej tyre i sheh se nguten në mëkat, në mizori e në ngrënie të haramit. Sa e shëmtuar është ajo që bënë ata.
63.E pse paria fetare (e krishterë dhe jehude) të mos i ndalin nga ato thënie të tyre të rreme dhe nga ngrënia e haramit (ryshfetit)! Sa punë e keqe është ajo e tyre (e parisë fetare).
64.Jehuditë thanë: “Dora e All-llahut është e shtrënguar!” Qofshin të shtangura duart e tyre dhe qofshin të mallkuar, pse thanë atë. Jo, duart e Tij janë të shlira. Ai furnizon ashtu si të dojë. Kjo që t’u zbrit ty do t’u shtojë disave nga ata (nga paria fetare) shumë largimin dhe mohimin. Ne ndërmjet tyre hodhëm armiqësi dhe urrejtje që do t’u vazhdojë deri në ditën e kijametit. Sa herë që ndezën zjarr për luftë, All-llahu e shuajti atë, e ata përpiqen për shkatërrime në tokë. All-llahu nuk i do ngatërrestarët.

65.Sikur ithtarët e librit të besonin dhe të ruheshin (haramit), Ne do t’ua shlyenim mëkatet e tyre dhe do t’i fusnim në xhennete me përjetime të begatshme.
66.Dhe, sikur ta zbatonin Tevratin, Inxhilin dhe Kur’anin, që u zbritën nga Zoti i tyre, ata do të kishin furnizim me bollëk nga qielli dhe toka. Është një grup i drejtë (i matur) prej tyre, por është e keqe ajo që punojnë shumica prej tyre.
67.O ti i dërguar! Komunikoje atë që t’u zbrit prej Zotit tënd, e nëse nuk bën (kumtimin në tërësi), atëherë nuk e ke kryer detyrën (revalatën-risalen). All-llahu të garanton mbrojtjen prej njerëzve (prej armiqve). All-llahu nuk vë në rrugë të drejtë popullin që mohon.
68.Thuaj: “O ithtarë të librit, ju nuk jeni asgjë (në fe) derisa të mos zbatoni Tevratin, Inxhilin dhe atë që ju zbriti nga Zoti i juaj. E kjo që t’u zbrit ty nga Zoti yt do të shtojë te shumica prej tyre rezistencë e mohim. Po ti mos u keqëso për popullin që nuk beson.
69.S’ka dyshim se kush e beson All-llahun (sinqerisht), e beson ditën e gjykimit dhe bën vepra të mira, qoftë prej atyre që besuan, prej jehudive, prej sabiinëve (të krishterë që i adhurojnë yjet), prej të krishterëve, për ta nuk do të ketë frikë as pikëllim (me kusht që ta kenë pranuar të dërguarin e fundit- Muhammedin).
70.Ne patëm marrë besë prej beni israilëve, atyre u dërguam pejgamberë, por sa herë që u erdhi atyre ndonjë pejgamber që (me mësime) nuk u pëlqeu epsheve të tyre, ata disa prej tyre i përgënjeshtruan, kurse disa të tjerë i mbytën.
71.Ata menduan se nuk do të kenë telashe (që i mbytën pejgamberët), mirëpo ashtu u verbuan (nga rruga e drejtë) dhe u shurdhuan (nga e vërteta). Pastaj (pasi i zuri belaja) All-llahu u pranoi pendimin. Mirëpo, më vonë shumë prej tyre mbetën të verbër e të shurdhër. All-llahu di për atë që punuan.
72.Bënë kufër (mohuan të vërtetën) ata që thanë: “All-llah është ai, Mesihu, biri i Merjemes”. E vetë Mesihu, (Isai), tha: “O beni israilë, adhurojeni All-llahun, Zotin tim dhe Zotin tuaj, sepse ai që i përshkruan Zotit shok, All-llahu ia ka ndaluar (ia ka bërë haram) atij xhennetin dhe vendi i tij është zjarri. Për mizorët nuk ka ndihmës.
73.Gjithashtu bënë kufër (mosbesim) ata që thanë: “All-llahu është i treti i treve”. S’ka në gjithësi tjetër pos një All-llahu, e nëse nuk pushojnë nga ajo që thanë (tre zotëra), do t’i kapë dënim i dhembshëm ata që nuk besuan prej tyre.
74.E pse të mos pendohen dhe të kërkojnë te All-llahu falje, kur All-llahu dihet se falë shumë, është mëshirues?
75.Mesihu, biri i Merjemes, nuk është tjetër vetëm se i dërguar; para tij pati shumë të dërguar. Nëna e tij ishte e drejtë (e ndershme). Që të dy ata ishin që ushqeheshin (si njerëzit tjerë). Ja si u sqarohen atyre argumentet dhe shih pastaj se si ia kthejnë shpinën të vërtetës!
76.Thuaju: A adhuroni pos All-llahut atë që nuk mund t’ju sjellë as dëm e as dobi? All-llahu është që dëgjon (ç’thoni) që di (ç’veproni).
77.Thuaju: “O ithtarë të librit, mos e teproni në fenë tuaj jashtë të vërtetës dhe mos shkoni pas epsheve të një populli të mëparshëm që ka humbur, që ka shkaktuar humbjen e shumë të tjerëve dhe që u largua në tërësi prej rrugës së drejtë”.
78.Ata që mohuan të vërtetën nga beni israilët, u mallkuan prej gjuhës së Davudit dhe Isait, të birit të Merjemes. Kështu u veprua sepse kundërshtuan dhe e tepruan.
79.Ata ishin që nuk ndalonin njëri-tjetrin nga e keqja që punonin. E ajo që bënin ishte e shëmtuar.
80.I sheh shumë prej tyre që i miqësojnë ata që mohuan. E keqe është ajo që i përgatitën vetes së tyre, ngase All-llahu është i hidhëruar kundër tyre dhe ata përjetë janë në azab (në vuajtje të dënimit).
81.Sikur të ishin ata që vërtet e besojnë All-llahun, pejgamberin dhe atë që i zbriti atij, nuk do t’i zinin për miq ata (idhujtarët), por shumica prej tyre janë fasika (mëkatarë).
82.Gjithqysh ti do të vëresh se jehuditë dhe ata që i përshkruan Zotit shok (idhujtarët) janë njerëzit me armiqësi të fortë kundër besimtarëve (kundër myslimanëve). Ndërsa do të vëresh se më të afërmit si miq për besimtarët janë ata që thanë: “Ne jemi nesara-krishterë”. Këtë ngase prej tyre (të krishterëve) ka dijetarë (ulema) dhe të devotshëm, dhe se ata nuk janë kryeneçë.
83.Kur e dëgjojnë atë që i është zbritur të dërguarit (Kur’anin), prej syve të tyre rrjedhin lotë, ngase e kanë kuptuar të vërtetën dhe thonë: “Zoti ynë, ne kemi besuar, pra na regjistro ndër ata që dëshmojnë (ndër umetin e Muhammedit).
84.(dhe thonë) Përse të mos besojmë All-llahun dhe atë të vërtetë që na erdhi, duke qenë se ne shpresojmë që Zoti ynë do të na çojë (në xhennet) së bashku me njerëzit e mirë.
85.Për ata që thanë, All-llahu i shpërbleu me xhennete, nën të cilët rrjedhin lumenj, ku do të jenë përgjithmonë. Ky është shpërblimi për njerëzit bamirës.
86.Ndërkaq, ata që mohuan dhe përgënjeshtruan argumentet Tona, janë banues të zjarrit.
87.O ju që besuat! Mos i ndaloni (mos i bëni haram) të mirat që për ju i lejoi All-llahu (i bëri hallall) dhe mos teproni, se All-llahu nuk i do ata që e teprojnë (i kalojnë kufijtë e dispozitave të Zotit).
88.Hani nga ajo që All-llahu ju furnizoi si hallall të mirë dhe, duke qenë se ju All-llahut i besoni, ruajuni dënimit të Tij!
89.All-llahu nuk ju merr në përgjegjësi për betimet e juaja të paqëllimta (për betim), por ju merr për ato që jeni zotuar qëllimisht. E shpagimi i tij (i betimit të bërë) është duke i ushqyer dhjetë të varfër me ushqim mesatar që ushqeni familjen tuaj, ose duke i veshur ata (të dhjetë), ose duke liruar një rob. E kush nuk ka mundësi t’i bëjë këto, le të agjërojë tri ditë. Ky është shpagim për betimet tuaja kur i theni ato. Ruani betimet tuaja. Kështu All-llahu ju sqaron dispozitat e veta, ashtu që të jeni mirënjohës.
90.O ju që besuat, s’ka dyshim se vera, bixhozi, idhujt dhe hedhja e shigjetës (për fall) janë vepra të ndyta nga shejtani. Pra, largohuni prej tyre që të jeni të shpëtuar.
91.Shejtani nuk dëshiron tjetër, përveç se nëpërmjet verës dhe bixhozit të hedhë armiqësi mes jush, t’ju pengojë nga të përmendurit Zotin dhe t’ju largojë nga namazi. Pra, a po i jepni fund (alkoolit e bixhozit)?
92.Bindjuni All-llahut dhe bindjuni të dërguarit e kini kujdes (mos kundërshtoni). E nëse refuzoni, atëherë pra, dijeni se obligim i të dërguarit Tonë është vetëm komunikimi i qartë.
93.Ata që besuan dhe bënë punë të mira, nuk kanë mëkat për atë që u ushqyen (më herët) derisa ata ruhen (prej haramit), besojnë dhe bëjnë vepra të mira, mandej ruhen (nga ajo që ka qenë e lejuar e është e ndaluar) dhe besojnë e pastaj ruhen (nga çdo mëkat) dhe bëjnë mirë. All-llahu i do ata që bëjnë mirë.
94.O ju që besuat, All-llahu do t’ju sprovojë me diçka nga gjahu që e arrijnë duart ose shigjetat tuaja, për t’u dalluar te All-llahu ai që i frikësohet Atij në heshtje (në bazë besimi). E kush i shkel (dispozitat) pas këtij (sqarimi), ai ka dënim të dhembshëm.
95.O ju që besuat, mos e mbytni gjahun duke qenë ju në ihram. E kush e mbyt atë me qëllim, atëherë dënimi është therrorizimi i një kafshe shtëpiake të ngjashme me atë (të egrën) që e ka mbytur. Për këtë çështje vendosin dy njerëz të drejtë nga mesi juaj, duke e bërë atë kurban për Qabe, ose (dënimi është) duke ushqyer të varfër, ose sa ai (ushqimi), agjërim, këtë për ta shijuar të keqen e punës së tij. All-llahu ka falur të kaluarën. E kush bën përsëri, (gabimin) All-llahu edënon ashpër. All-llahu mbizotëron (çështjet), hakmerret (me dënim).
96.Gjahu dhe ushqimi në det u është lejuar, si përjetim për ju dhe për udhëtarët, kurse gjahu tokësor u është ndaluar sa të jeni në ihram. Kini dro All-llahun, te i cili do të tuboheni!
97.All-llahu e bëri Qaben, shtëpinë e shenjtë, vend jetësimi (çështje të fesë e të jetës) për njerëz, dhe muajin e shenjtë, edhe kurbanin edhe (ato kafshë të shënuara për kurban) atë me qafore. Këtë (përcaktim nga Zoti) që ta dini se All-llahu e di ç’ka ka në qiej dhe ç’ka ka në tokë dhe se All-llahu ka përfshirë me urtësinë e dijen e vet çdo send (përcaktimi i Zotit për këto është me qëllim të caktuar, e për të mirën e njerëzve).
98.Dijeni se All-llahu është ndëshkues i rreptë, dhe dijeni se All-llahu është dhurues, është mëshirues.
99.I dërguari nuk ka tjetër obligim vetëm të kumtojë (shpalljen); All-llahu di ç’publikoni dhe ç’mbani fshehtë.
100.Thuaj: “Nuk është e njëjtë e keqja dhe e mira, po edhe nëse të mahnit ty shumimi i së keqes, pra kini frikë All-llahun (e mos pranoni të keqen) o ju të zotët e mendjes, ashtu që të shpëtoni.
101.O ju që besuat, mos pyetni për sende që nëse u thuhet ajo (pyetja) haptazi, ju vjen keq juve, e nëse pyetni për to gjatë kohës kur zbritej Kur’ani, do t’ju dalë në shesh (dhe do ta ngarkoni veten pa nevojë). All-llahu u fali atë (pyetjet që i bëtë më herët); All-llahu falë shumë, është i butë.
102.Një popull që ishte para jush pat bërë aso pyetjesh, e pastaj (nuk i zbatoi) u bë mohues i tyre.
103.All-llahu nuk emëroi (për të shenjtë) Behirën, as Saibën, as Vesilën dhe as Hamën, por ata që nuk besuan trillojnë rrenë për All-llahun, (duke thënë se All-llahu i përcaktoi) dhe shumica e tyre nuk e kuptojnë (se janë duke shpifur),
104.E kur u thuhet atyre: “Ejani te ajo që e zbriti All-llahu dhe te (çka thotë) i dërguari, ata thonë: “Na mjafton ajo që i gjetëm prindërit tanë”, (a mjafton) edhe nëse prindërit e tyre ishin që nuk dinin asgjë dhe nuk ishin në rrugë të drejtë.
105.O ju që besuat, ruajeni veten tuaj! Ai që ka humbur, nuk ju dëmton juve kur jeni në rrugë të drejtë. Kthimi i të gjithë juve është te All-llahu dhe Ai ju njofton për atë që vepruat.
106.O ju që besuat, dëshmimi me rastin e atij që lë testament (vasijjet) kur i është afruar ndonjërit prej jush vdekja, bëhet me dy dëshmitarë të drejtë nga mesi juaj, ose dy të tjerë pos jush, nëse jeni në udhëtim (në rrugë e s’keni të afërm) dhe ju gjen telashja e vdekjes. E nëse dyshoni (në dëshminë e tyre) i ndalni ata të dy pas namazit (të iqindisë) dhe ata betohen në All-llahun: “Ne nuk e japim betimin në All-llahun për asgjë edhe sikur të jetë (ai për të cilin betohemi) i afërm dhe nuk e fshehim dëshminë e (porositur prej) All-llahut, pse atëherë ne do të jemi mëkatarë!”
107.E nëse dihet se ata të dy kanë merituar mëkat (kanë gënjyer), atëherë në vend të tyre merren dy të tjerë prej atyre që kanë më meritë (meritë trashëgimi) dhe ata të dy betohen në All-llahun: “Dëshmimi ynë është më i drejtë nga dëshmimi i atyre (dy të parëve), dhe ne nuk e tejkaluam (drejtësinë), pse atëherë do të ishim nga mizorët!”
108.Ky (rregull) është më afër që të bëjnë dëshmimin (dëshmitarët e testamentit) ashtu si është drejt, dhe që të frikësohen (dëshmitarët trashëgimtarë) se po thyhet betimi i tyre me një betim tjetër. Kini frikë All-llahun dhe bindjuni, se All-llahu nuk vë në rrugë të drejtë popullin shkatërrues.
109.(Përkujtojeni o njerëz) Ditën kur All-llahu i tubon të dërguarit e u thotë: “Çfarë përgjigje (popujt) u dhanë juve?” Ata (pejgamberët) thonë: “Ne nuk dimë, vërtet Ti je që i di të gjitha të fshehtat!”
110.All-llahu (atë ditë) i thotë: “O Isa, bir i Merjemes, përkujtoi të mirat e Mia ndaj teje dhe ndaj nënës sate, kur të fuqizova me shpirtin e shenjtë (Xhibrilin), e ti u fole njerëzve (kur ishe) në djep dhe (kur ishe) i pjekur (si burrë), kur ta mësova ty librin e urtësinë Tevratin e Inxhilin, kur me lejen Time formove nga balta si formë shpeze e i fryve asaj dhe me urdhrin Tim u bë shpezë, kur e shërove të verbërin dhe të sëmurin nga sëmundja e lëkurës me dëshirën Time, kur me urdhrin Tim i nxore (të gjallë) të vdekurit, kur i zbrapa beni israilët prej teje (që deshën të të mbysin) atëherë kur erdhe me argumente, e disa prej tyre që nuk besuan thanë: “Kjo (mrekullia e Isait) nuk është tjetër vetëm se magji e qartë!”
111.Dhe kur i frymëzova Havarijjunët (i urdhërova): “Të më besoni Mua dhe të dërguarin Tim!” E ata thanë: “Ne besuam, e ti dëshmo se ne jemi myslimanë”.
112.Dhe (përkujto) kur Havarijjunët thanë: “O Isa, bir i Merjemes, Zoti yt a mund të na zbresë një tryezë nga qielli?” (Isai) tha: “Kini frikë All-llahun nëse jeni besimtarë!”
113.(Ata) Thanë: “Ne dëshirojmë të hamë nga ajo dhe të na binden (edhe më shumë) zemrat tona dhe të vërtetojmë bindshëm se na e the të vërtetën e të bëhemi dëshmues të saj!”
114.Isai, bir i Merjemes, tha: “O All-llah, Zoti ynë, zbritna nga qielli një tryezë, të na jetë festë (gëzim) për ne dhe për ata (që vijnë) pas nesh, të jetë argument prej Teje, dhe dhurona se Ti je furnizuesi më i mirë!”
115.All-llahu tha: “Unë atë ua zbres, e kush prej jush mohon pastaj, Unë atë e dënoj me një dënim që nuk e dënoj asnjë nga njerëzit”.
116.Dhe kur All-llahu tha: “O Isa, bir i Merjemes, a ti njerëzve u the: “Më besoni mua dhe nënën time dy zota pos All-llahut!?” (Isai) Tha: “Larg asaj të mete je Ti (o Zoti im). Nuk më takon mua ta them atë që s’është e vërtetë. Ta kisha thënë unë atë, ti do ta dije. Ti e di ç’ka ka në mua, e unë nuk di çka ka në Ty. Ti je më i dijshmi i të fshehtave!”
117.Unë nuk u kam thënë tjetër atyre, pos asaj që Ti më urdhërove; ta adhuroni All-llahun, Zotin tim dhe Zotin tuaj,dhe sa isha ndër ta, kam qenë përcjellës i tyre, e pasi që më more mua, Ti ishe roje (dhe dëshmues) i tyre. Ti je dëshmitar për çdo send!”
118.Nëse i dënon ata, në të vërtetë ata janë robër Tu, e nëse u falë atyre, Ti je i gjithëfuqishmi, i urti.
119.All-llahu tha: “Kjo është dita që të drejtëve u bën dobi drejtësia e tyre. Ata kanë xhennete në të cilët rrjedhin lumenj, janë për jetë të pasosur në to. All-llahu është i kënaqur me ta dhe ata janë të kënaqur ndaj Tij. Ky është shpëtim i madh.
120.Vetëm i All-llahut është sundimi ndaj qiejve e tokës dhe çka ka në to. Ai është i plotfuqishëm për çdo send.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
1. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ ۚ أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ الْأَنْعَامِ إِلَّا مَا يُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ غَيْرَ مُحِلِّي الصَّيْدِ وَأَنْتُمْ حُرُمٌ ۗ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ مَا يُرِيدُ
2. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ وَلَا الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلَا الْهَدْيَ وَلَا الْقَلَائِدَ وَلَا آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ رَبِّهِمْ وَرِضْوَانًا ۚ وَإِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُوا ۚ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَنْ تَعْتَدُوا ۘ وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ۖ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ
3. حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ وَالْمُتَرَدِّيَةُ وَالنَّطِيحَةُ وَمَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلَّا مَا ذَكَّيْتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلَامِ ۚ ذَٰلِكُمْ فِسْقٌ ۗ الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ ۚ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا ۚ فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيْرَ مُتَجَانِفٍ لِإِثْمٍ ۙ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
4. يَسْأَلُونَكَ مَاذَا أُحِلَّ لَهُمْ ۖ قُلْ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبَاتُ ۙ وَمَا عَلَّمْتُمْ مِنَ الْجَوَارِحِ مُكَلِّبِينَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَكُمُ اللَّهُ ۖ فَكُلُوا مِمَّا أَمْسَكْنَ عَلَيْكُمْ وَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهِ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ
5. الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبَاتُ ۖ وَطَعَامُ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حِلٌّ لَكُمْ وَطَعَامُكُمْ حِلٌّ لَهُمْ ۖ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ وَلَا مُتَّخِذِي أَخْدَانٍ ۗ وَمَنْ يَكْفُرْ بِالْإِيمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ
6. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُوا بِرُءُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ ۚ وَإِنْ كُنْتُمْ جُنُبًا فَاطَّهَّرُوا ۚ وَإِنْ كُنْتُمْ مَرْضَىٰ أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغَائِطِ أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ مِنْهُ ۚ مَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَلَٰكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
7. وَاذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَمِيثَاقَهُ الَّذِي وَاثَقَكُمْ بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
8. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَدَاءَ بِالْقِسْطِ ۖ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَىٰ أَلَّا تَعْدِلُوا ۚ اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَىٰ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ
9. وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۙ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِيمٌ
10. وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ
11. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَنْ يَبْسُطُوا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
12. وَلَقَدْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَبَعَثْنَا مِنْهُمُ اثْنَيْ عَشَرَ نَقِيبًا ۖ وَقَالَ اللَّهُ إِنِّي مَعَكُمْ ۖ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلَاةَ وَآتَيْتُمُ الزَّكَاةَ وَآمَنْتُمْ بِرُسُلِي وَعَزَّرْتُمُوهُمْ وَأَقْرَضْتُمُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا لَأُكَفِّرَنَّ عَنْكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَلَأُدْخِلَنَّكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۚ فَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذَٰلِكَ مِنْكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِيلِ
13. فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَجَعَلْنَا قُلُوبَهُمْ قَاسِيَةً ۖ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ ۙ وَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ ۚ وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَىٰ خَائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ ۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاصْفَحْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ
14. وَمِنَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَىٰ أَخَذْنَا مِيثَاقَهُمْ فَنَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُكِّرُوا بِهِ فَأَغْرَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۚ وَسَوْفَ يُنَبِّئُهُمُ اللَّهُ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ
15. يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِيرًا مِمَّا كُنْتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْكِتَابِ وَيَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ ۚ قَدْ جَاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُبِينٌ
16. يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَيُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَيَهْدِيهِمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ
17. لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ ۚ قُلْ فَمَنْ يَمْلِكُ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا إِنْ أَرَادَ أَنْ يُهْلِكَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ۗ وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۚ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
18. وَقَالَتِ الْيَهُودُ وَالنَّصَارَىٰ نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَأَحِبَّاؤُهُ ۚ قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ ۖ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ ۚ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ
19. يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلَىٰ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ أَنْ تَقُولُوا مَا جَاءَنَا مِنْ بَشِيرٍ وَلَا نَذِيرٍ ۖ فَقَدْ جَاءَكُمْ بَشِيرٌ وَنَذِيرٌ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
20. وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنْبِيَاءَ وَجَعَلَكُمْ مُلُوكًا وَآتَاكُمْ مَا لَمْ يُؤْتِ أَحَدًا مِنَ الْعَالَمِينَ
21. يَا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَرْتَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِينَ
22. قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِنَّ فِيهَا قَوْمًا جَبَّارِينَ وَإِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَا حَتَّىٰ يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ
23. قَالَ رَجُلَانِ مِنَ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُوا عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَتَوَكَّلُوا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
24. قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَا أَبَدًا مَا دَامُوا فِيهَا ۖ فَاذْهَبْ أَنْتَ وَرَبُّكَ فَقَاتِلَا إِنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ
25. قَالَ رَبِّ إِنِّي لَا أَمْلِكُ إِلَّا نَفْسِي وَأَخِي ۖ فَافْرُقْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ
26. قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ ۛ أَرْبَعِينَ سَنَةً ۛ يَتِيهُونَ فِي الْأَرْضِ ۚ فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ
27. وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ قَالَ لَأَقْتُلَنَّكَ ۖ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ
28. لَئِنْ بَسَطْتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقْتُلَنِي مَا أَنَا بِبَاسِطٍ يَدِيَ إِلَيْكَ لِأَقْتُلَكَ ۖ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ
29. إِنِّي أُرِيدُ أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمِي وَإِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ الظَّالِمِينَ
30. فَطَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ أَخِيهِ فَقَتَلَهُ فَأَصْبَحَ مِنَ الْخَاسِرِينَ
31. فَبَعَثَ اللَّهُ غُرَابًا يَبْحَثُ فِي الْأَرْضِ لِيُرِيَهُ كَيْفَ يُوَارِي سَوْءَةَ أَخِيهِ ۚ قَالَ يَا وَيْلَتَا أَعَجَزْتُ أَنْ أَكُونَ مِثْلَ هَٰذَا الْغُرَابِ فَأُوَارِيَ سَوْءَةَ أَخِي ۖ فَأَصْبَحَ مِنَ النَّادِمِينَ
32. مِنْ أَجْلِ ذَٰلِكَ كَتَبْنَا عَلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنَّهُ مَنْ قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا ۚ وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا بِالْبَيِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ بَعْدَ ذَٰلِكَ فِي الْأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ
33. إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلَافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ۚ ذَٰلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
34. إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَقْدِرُوا عَلَيْهِمْ ۖ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
35. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
36. إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ أَنَّ لَهُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لِيَفْتَدُوا بِهِ مِنْ عَذَابِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَا تُقُبِّلَ مِنْهُمْ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
37. يُرِيدُونَ أَنْ يَخْرُجُوا مِنَ النَّارِ وَمَا هُمْ بِخَارِجِينَ مِنْهَا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُقِيمٌ
38. وَالسَّارِقُ وَالسَّارِقَةُ فَاقْطَعُوا أَيْدِيَهُمَا جَزَاءً بِمَا كَسَبَا نَكَالًا مِنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
39. فَمَنْ تَابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِهِ وَأَصْلَحَ فَإِنَّ اللَّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
40. أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَيَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
41. يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لَا يَحْزُنْكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُوا آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ ۛ وَمِنَ الَّذِينَ هَادُوا ۛ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ ۖ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَوَاضِعِهِ ۖ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَٰذَا فَخُذُوهُ وَإِنْ لَمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا ۚ وَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ فِتْنَتَهُ فَلَنْ تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۚ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ ۚ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
42. سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ أَكَّالُونَ لِلسُّحْتِ ۚ فَإِنْ جَاءُوكَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ ۖ وَإِنْ تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَنْ يَضُرُّوكَ شَيْئًا ۖ وَإِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ
43. وَكَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ وَعِنْدَهُمُ التَّوْرَاةُ فِيهَا حُكْمُ اللَّهِ ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ ۚ وَمَا أُولَٰئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ
44. إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِيهَا هُدًى وَنُورٌ ۚ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذِينَ أَسْلَمُوا لِلَّذِينَ هَادُوا وَالرَّبَّانِيُّونَ وَالْأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ كِتَابِ اللَّهِ وَكَانُوا عَلَيْهِ شُهَدَاءَ ۚ فَلَا تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلَا تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا ۚ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ
45. وَكَتَبْنَا عَلَيْهِمْ فِيهَا أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَالْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَالْأَنْفَ بِالْأَنْفِ وَالْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌ ۚ فَمَنْ تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَهُ ۚ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ
46. وَقَفَّيْنَا عَلَىٰ آثَارِهِمْ بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ ۖ وَآتَيْنَاهُ الْإِنْجِيلَ فِيهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ
47. وَلْيَحْكُمْ أَهْلُ الْإِنْجِيلِ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فِيهِ ۚ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ
48. وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ ۖ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ ۖ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الْحَقِّ ۚ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَٰكِنْ لِيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ ۚ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ
49. وَأَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ ۖ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ أَنْ يُصِيبَهُمْ بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا مِنَ النَّاسِ لَفَاسِقُونَ
50. أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ ۚ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ حُكْمًا لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ
51. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِيَاءَ ۘ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ
52. فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يُسَارِعُونَ فِيهِمْ يَقُولُونَ نَخْشَىٰ أَنْ تُصِيبَنَا دَائِرَةٌ ۚ فَعَسَى اللَّهُ أَنْ يَأْتِيَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِهِ فَيُصْبِحُوا عَلَىٰ مَا أَسَرُّوا فِي أَنْفُسِهِمْ نَادِمِينَ
53. وَيَقُولُ الَّذِينَ آمَنُوا أَهَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ ۙ إِنَّهُمْ لَمَعَكُمْ ۚ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَأَصْبَحُوا خَاسِرِينَ
54. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
55. إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ
56. وَمَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ
57. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَكُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ أَوْلِيَاءَ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
58. وَإِذَا نَادَيْتُمْ إِلَى الصَّلَاةِ اتَّخَذُوهَا هُزُوًا وَلَعِبًا ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَعْقِلُونَ
59. قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ وَأَنَّ أَكْثَرَكُمْ فَاسِقُونَ
60. قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذَٰلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَغَضِبَ عَلَيْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِيرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ ۚ أُولَٰئِكَ شَرٌّ مَكَانًا وَأَضَلُّ عَنْ سَوَاءِ السَّبِيلِ
61. وَإِذَا جَاءُوكُمْ قَالُوا آمَنَّا وَقَدْ دَخَلُوا بِالْكُفْرِ وَهُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ ۚ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا كَانُوا يَكْتُمُونَ
62. وَتَرَىٰ كَثِيرًا مِنْهُمْ يُسَارِعُونَ فِي الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
63. لَوْلَا يَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَالْأَحْبَارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَصْنَعُونَ
64. وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ ۚ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا ۘ بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ يُنْفِقُ كَيْفَ يَشَاءُ ۚ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا ۚ وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۚ كُلَّمَا أَوْقَدُوا نَارًا لِلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ ۚ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا ۚ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ
65. وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْكِتَابِ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَكَفَّرْنَا عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَأَدْخَلْنَاهُمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ
66. وَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ لَأَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَمِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ ۚ مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ ۖ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ سَاءَ مَا يَعْمَلُونَ
67. يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ
68. قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَسْتُمْ عَلَىٰ شَيْءٍ حَتَّىٰ تُقِيمُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ ۗ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا ۖ فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ
69. إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئُونَ وَالنَّصَارَىٰ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ
70. لَقَدْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَأَرْسَلْنَا إِلَيْهِمْ رُسُلًا ۖ كُلَّمَا جَاءَهُمْ رَسُولٌ بِمَا لَا تَهْوَىٰ أَنْفُسُهُمْ فَرِيقًا كَذَّبُوا وَفَرِيقًا يَقْتُلُونَ
71. وَحَسِبُوا أَلَّا تَكُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُوا وَصَمُّوا ثُمَّ تَابَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَمُوا وَصَمُّوا كَثِيرٌ مِنْهُمْ ۚ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ
72. لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ ۖ وَقَالَ الْمَسِيحُ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ ۖ إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ ۖ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ
73. لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ ثَالِثُ ثَلَاثَةٍ ۘ وَمَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۚ وَإِنْ لَمْ يَنْتَهُوا عَمَّا يَقُولُونَ لَيَمَسَّنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
74. أَفَلَا يَتُوبُونَ إِلَى اللَّهِ وَيَسْتَغْفِرُونَهُ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ
75. مَا الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ وَأُمُّهُ صِدِّيقَةٌ ۖ كَانَا يَأْكُلَانِ الطَّعَامَ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُبَيِّنُ لَهُمُ الْآيَاتِ ثُمَّ انْظُرْ أَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ
76. قُلْ أَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا ۚ وَاللَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
77. قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ غَيْرَ الْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعُوا أَهْوَاءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِنْ قَبْلُ وَأَضَلُّوا كَثِيرًا وَضَلُّوا عَنْ سَوَاءِ السَّبِيلِ
78. لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَىٰ لِسَانِ دَاوُودَ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ
79. كَانُوا لَا يَتَنَاهَوْنَ عَنْ مُنْكَرٍ فَعَلُوهُ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ
80. تَرَىٰ كَثِيرًا مِنْهُمْ يَتَوَلَّوْنَ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ لَبِئْسَ مَا قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنْفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَفِي الْعَذَابِ هُمْ خَالِدُونَ
81. وَلَوْ كَانُوا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالنَّبِيِّ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ أَوْلِيَاءَ وَلَٰكِنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ فَاسِقُونَ
82. لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا ۖ وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً لِلَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَىٰ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ
83. وَإِذَا سَمِعُوا مَا أُنْزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَىٰ أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُوا مِنَ الْحَقِّ ۖ يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ
84. وَمَا لَنَا لَا نُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَمَا جَاءَنَا مِنَ الْحَقِّ وَنَطْمَعُ أَنْ يُدْخِلَنَا رَبُّنَا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِينَ
85. فَأَثَابَهُمُ اللَّهُ بِمَا قَالُوا جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ الْمُحْسِنِينَ
86. وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ
87. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحَرِّمُوا طَيِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ
88. وَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلَالًا طَيِّبًا ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ
89. لَا يُؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَٰكِنْ يُؤَاخِذُكُمْ بِمَا عَقَّدْتُمُ الْأَيْمَانَ ۖ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ ۖ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ ۚ ذَٰلِكَ كَفَّارَةُ أَيْمَانِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ ۚ وَاحْفَظُوا أَيْمَانَكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
90. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالْأَنْصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
91. إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَعَنِ الصَّلَاةِ ۖ فَهَلْ أَنْتُمْ مُنْتَهُونَ
92. وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَاحْذَرُوا ۚ فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا عَلَىٰ رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ
93. لَيْسَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِيمَا طَعِمُوا إِذَا مَا اتَّقَوْا وَآمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ثُمَّ اتَّقَوْا وَآمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوْا وَأَحْسَنُوا ۗ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ
94. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللَّهُ بِشَيْءٍ مِنَ الصَّيْدِ تَنَالُهُ أَيْدِيكُمْ وَرِمَاحُكُمْ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَخَافُهُ بِالْغَيْبِ ۚ فَمَنِ اعْتَدَىٰ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ
95. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقْتُلُوا الصَّيْدَ وَأَنْتُمْ حُرُمٌ ۚ وَمَنْ قَتَلَهُ مِنْكُمْ مُتَعَمِّدًا فَجَزَاءٌ مِثْلُ مَا قَتَلَ مِنَ النَّعَمِ يَحْكُمُ بِهِ ذَوَا عَدْلٍ مِنْكُمْ هَدْيًا بَالِغَ الْكَعْبَةِ أَوْ كَفَّارَةٌ طَعَامُ مَسَاكِينَ أَوْ عَدْلُ ذَٰلِكَ صِيَامًا لِيَذُوقَ وَبَالَ أَمْرِهِ ۗ عَفَا اللَّهُ عَمَّا سَلَفَ ۚ وَمَنْ عَادَ فَيَنْتَقِمُ اللَّهُ مِنْهُ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ
96. أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَطَعَامُهُ مَتَاعًا لَكُمْ وَلِلسَّيَّارَةِ ۖ وَحُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُمًا ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ
97. جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْيَ وَالْقَلَائِدَ ۚ ذَٰلِكَ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَأَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ
98. اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
99. مَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ
100. قُلْ لَا يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ ۚ فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
101. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَسْأَلُوا عَنْ أَشْيَاءَ إِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَإِنْ تَسْأَلُوا عَنْهَا حِينَ يُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللَّهُ عَنْهَا ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ
102. قَدْ سَأَلَهَا قَوْمٌ مِنْ قَبْلِكُمْ ثُمَّ أَصْبَحُوا بِهَا كَافِرِينَ
103. مَا جَعَلَ اللَّهُ مِنْ بَحِيرَةٍ وَلَا سَائِبَةٍ وَلَا وَصِيلَةٍ وَلَا حَامٍ ۙ وَلَٰكِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ ۖ وَأَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ
104. وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَىٰ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُوا حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا ۚ أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ شَيْئًا وَلَا يَهْتَدُونَ
105. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ ۖ لَا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ ۚ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
106. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِنْكُمْ أَوْ آخَرَانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنْتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَأَصَابَتْكُمْ مُصِيبَةُ الْمَوْتِ ۚ تَحْبِسُونَهُمَا مِنْ بَعْدِ الصَّلَاةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لَا نَشْتَرِي بِهِ ثَمَنًا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَىٰ ۙ وَلَا نَكْتُمُ شَهَادَةَ اللَّهِ إِنَّا إِذًا لَمِنَ الْآثِمِينَ
107. فَإِنْ عُثِرَ عَلَىٰ أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْمًا فَآخَرَانِ يَقُومَانِ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الْأَوْلَيَانِ فَيُقْسِمَانِ بِاللَّهِ لَشَهَادَتُنَا أَحَقُّ مِنْ شَهَادَتِهِمَا وَمَا اعْتَدَيْنَا إِنَّا إِذًا لَمِنَ الظَّالِمِينَ
108. ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَنْ يَأْتُوا بِالشَّهَادَةِ عَلَىٰ وَجْهِهَا أَوْ يَخَافُوا أَنْ تُرَدَّ أَيْمَانٌ بَعْدَ أَيْمَانِهِمْ ۗ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاسْمَعُوا ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ
109. يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَا أُجِبْتُمْ ۖ قَالُوا لَا عِلْمَ لَنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ
110. إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلَىٰ وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدْتُكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا ۖ وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ ۖ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنْفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي ۖ وَتُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ بِإِذْنِي ۖ وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِي ۖ وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنْكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ
111. وَإِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوَارِيِّينَ أَنْ آمِنُوا بِي وَبِرَسُولِي قَالُوا آمَنَّا وَاشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ
112. إِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَنْ يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاءِ ۖ قَالَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
113. قَالُوا نُرِيدُ أَنْ نَأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَنْ قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَيْهَا مِنَ الشَّاهِدِينَ
114. قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنْزِلْ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِنَ السَّمَاءِ تَكُونُ لَنَا عِيدًا لِأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآيَةً مِنْكَ ۖ وَارْزُقْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ
115. قَالَ اللَّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ ۖ فَمَنْ يَكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لَا أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِنَ الْعَالَمِينَ
116. وَإِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَٰهَيْنِ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۖ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ ۚ إِنْ كُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ ۚ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلَا أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ ۚ إِنَّكَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ
117. مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ ۚ وَكُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَا دُمْتُ فِيهِمْ ۖ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنْتَ أَنْتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ ۚ وَأَنْتَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ
118. إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُكَ ۖ وَإِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
119. قَالَ اللَّهُ هَٰذَا يَوْمُ يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ ۚ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
120. لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا فِيهِنَّ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ