Bismillaahir Rahmaanir Raheem 

1. ‘ELIF-LAM-MIM (‘ALI ‘IMRAN: 1).
2. ELLAHU LA ‘ILAHE ‘ILLA HUWEL-HEJJUL-KAJJUMU (‘ALI ‘IMRAN: 2).
3. NEZZELE ‘ALEJKEL-KITABE BIL-HEKKI MUSEDDIKÆN LIMA BEJNE JEDEJHI WE ‘ENZELET-TEWRÆTE WEL-’INXHILE (‘ALI ‘IMRAN: 3).
4. MIN KABLU HUDEN LILNNASI WE ‘ENZELEL-FURKANE ‘INNEL-LEDHINE KEFERU BI’AJATI ELLAHI LEHUM ‘ADHABUN SHEDIDUN WEL-LAHU ‘AZIZUN DHU ENTIKAMIN (‘ALI ‘IMRAN: 4).
5. ‘INNALL-LLAHE LA JEHFA ‘ALEJHI SHEJ’UN FIL-’ERDI WE LA FI ES-SEMA’I (‘ALI ‘IMRAN: 5).
6. HUWEL-LEDHI JUSEWWIRUKUM FIL-’ERHAMI KEJFE JESHA’U LA ‘ILAHE ‘ILLA HUWEL-’AZIZUL-HEKIMU (‘ALI ‘IMRAN: 6).
7. HUWEL-LEDHI ‘ENZELE ‘ALEJKEL-KITABE MINHU ‘AJATUN MUHKEMATUN HUNNE ‘UMMUL-KITABI WE ‘UHARU MUTESHABIHATUN FE’EMMAL-LEDHINE FI KULUBIHIM ZEJGUN FEJETTEBI’UNE MA TESHABEHE MINHU EBTIGA’EL-FITNETI WE EBTIGA’E TE’WILIHI WE MA JA’LEMU TE’WILEHU ‘ILLALLAHU WE ER-RASIHUNE FIL-’ILMI JEKULUNE ‘AMENNA BIHI KULLUN MIN ‘INDI RABBINA WE MA JEDHDHEKKERU ‘ILLA ‘ULUL-’ELBABI (‘ALI ‘IMRAN: 7).
8. REBBENA LA TUZIG KULUBENA BA’DE ‘IDH HEDEJTENA WE HEB LENA MIN LEDUNKE REHMETEN ‘INNEKE ‘ENTEL-WEHHABU (‘ALI ‘IMRAN: 8).
9. REBBENA ‘INNEKE XHAMI’U EN-NASI LIJEWMIN LA REJBE FIHI ‘INNALL-LLAHE LA JUHLIFUL-MI’ADE (‘ALI ‘IMRAN: 9).
10. ‘INNEL-LEDHINE KEFERU LEN TUGNIJE ‘ANHUM ‘EMWALUHUM WE LA ‘EWLADUHUM MINEL-LAHI SHEJ’ÆN WE ‘ULA’IKE HUM WE KUDU EN-NARI (‘ALI ‘IMRAN: 10).
11. KEDE’BI ‘ALI FIR’AWNE WEL-LEDHINE MIN KABLIHIM KEDHDHEBU BI’AJATINA FE’EHADHEHUMU ELLAHU BIDHUNUBIHIM WEL-LAHU SHEDIDUL-’IKABI (‘ALI ‘IMRAN: 11).
12. KUL LILLEDHINE KEFERU SETUGLEBUNE WE TUHSHERUNE ‘ILA XHEHENNEME WE BI’SEL-MIHADU (‘ALI ‘IMRAN: 12).
13. KAD KANE LEKUM ‘AJETUN FI FI’ETEJNIT-TEKATA FI’ETUN TUKATILU FI SEBILI ELLAHI WE ‘UHRA KAFIRETUN JEREWNEHUM MITHLEJHIM RE’JEL-’AJNI WEL-LAHU JU’UEJJIDU BINESRIHI MEN JESHA’U ‘INNE FI DHALIKE LA’IBRETEN LI’WLIL-’EBSARI (‘ALI ‘IMRAN: 13).
14. ZUJJINE LILNNASI HUBBU ESH-SHEHEWATI MINE EN-NISA’ WEL-BENINE WEL-KANATIRIL-MUKANTERETI MINE EDH-DHEHEBI WEL-FIDDETI WEL-HAJLIL-MUSEWWEMETI WEL-’EN’AMI WEL-HERTHI DHALIKE META’UL-HEJÆTI ED-DUNJA WEL-LAHU ‘INDEHU HUSNUL-ME’ABI (‘ALI ‘IMRAN: 14).
15. KUL ‘E’UUNEBBI’UKUM BIHAJRIN MIN DHALIKUM LILLEDHINE ETTEKAW ‘INDE RABBIHIM XHENNATUN TEXHRI MIN TEHTIHAL-’ENHARU HALIDINE FIHA WE ‘EZWAXHUN MUTEHHERETUN WE RIDWANUN MINEL-LAHI WEL-LAHU BESIRUN BIL-’IBADI (‘ALI ‘IMRAN: 15).
16. EL-LEDHINE JEKULUNE REBBENA ‘INNENA ‘AMENNA FAGFIR LENA DHUNUBENA WE KINA ‘ADHABE EN-NARI (‘ALI ‘IMRAN: 16).
17. ES-SABIRINE WE ES-SADIKINE WEL-KANITINE WEL-MUNFIKINE WEL-MUSTEGFIRINE BIL-’ESHARI (‘ALI ‘IMRAN: 17).
18. SHEHIDEL-LAHU ‘ENNEHU LA ‘ILAHE ‘ILLA HUWE WEL-MELA’IKETU WE ‘ULUL-’ILMI KA’IMÆN BIL-KISTI LA ‘ILAHE ‘ILLA HUWEL-’AZIZUL-HEKIMU (‘ALI ‘IMRAN: 18).
19. ‘INNE ED-DINE ‘INDEL-LAHIL-’ISLAMU WE MA EHTELEFEL-LEDHINE ‘UTUL-KITABE ‘ILLA MIN BA’DI MA XHA’EHUMUL-’ILMU BEGJÆN BEJNEHUM WE MEN JEKFUR BI’AJATI ELLAHI FE’INNALL-LLAHE SERI’UL-HISABI (‘ALI ‘IMRAN: 19).
20. FE’IN HAXHXHUKE FEKUL ‘ESLEMTU WEXHHIJE LILLAHI WE MENI ETTEBE’ANI WE KUL LILLEDHINE ‘UTUL-KITABE WEL-’UMMIJINE ‘E’ESLEMTUM FE’IN ‘ESLEMU FEKADI EHTEDEW WE ‘IN TEWELLEW FE’INNEMA ‘ALEJKEL-BELAGU WEL-LAHU BESIRUN BIL-’IBADI (‘ALI ‘IMRAN: 20).
21. ‘INNEL-LEDHINE JEKFURUNE BI’AJATI ELLAHI WE JEKTULUNE EN-NEBIJINE BIGAJRI HEKKIN WE JEKTULUNEL-LEDHINE JE’MURUNE BIL-KISTI MINE EN-NASI FEBESHSHIRHUM BI’ADHABIN ‘ELIMIN (‘ALI ‘IMRAN: 21).
22. ‘ULA’IKEL-LEDHINE HEBITET ‘A’MALUHUM FI ED-DUNJA WEL-’AHIRETI WE MA LEHUM MIN NASIRINE (‘ALI ‘IMRAN: 22).
23. ‘ELEM TERE ‘ILAL-LEDHINE ‘UTU NESIBÆN MINEL-KITABI JUD’AWNE ‘ILA KITABI ELLAHI LIJEHKUME BEJNEHUM THUMME JETEWELLA FERIKUN MINHUM WE HUM MU’RIDUNE (‘ALI ‘IMRAN: 23).
24. DHALIKE BI’ENNEHUM KALU LEN TEMESSENA EN-NARU ‘ILLA ‘EJJAMÆN MA’DUDATIN WE GARREHUM FI DINIHIM MA KANU JEFTERUNE (‘ALI ‘IMRAN: 24).
25. FEKEJFE ‘IDHA XHEMA’NAHUM LIJEWMIN LA REJBE FIHI WE WUFFIJET KULLU NEFSIN MA KESEBET WE HUM LA JUDHLEMUNE (‘ALI ‘IMRAN: 25).
26. KULIL-LEHUMME MALIKEL-MULKI TU’UTIL-MULKE MEN TESHA’U WE TENZI’UL-MULKE MIMMEN TESHA’U WE TU’IZZU MEN TESHA’U WE TUDHILLU MEN TESHA’U BIJEDIKEL-HAJRU ‘INNEKE ‘ALA KULLI SHEJ’IN KADIRUN (‘ALI ‘IMRAN: 26).
27. TULIXHUL-LEJLE FI EN-NEHARI WE TULIXHU EN-NEHARE FIL-LEJLI WE TUHRIXHUL-HEJJE MINEL-MEJJITI WE TUHRIXHUL-MEJJITE MINEL-HEJJI WE TERZUKU MEN TESHA’U BIGAJRI HISABIN (‘ALI ‘IMRAN: 27).
28. LA JETTEHIDHIL-MU’UMINUNEL-KAFIRINE ‘EWLIJA’E MIN DUNIL-MU’UMININE WE MEN JEF’AL DHALIKE FELEJSE MINEL-LAHI FI SHEJ’IN ‘ILLA ‘EN TETTEKU MINHUM TUKÆTEN WE JUHEDHDHIRUKUMU ELLAHU NEFSEHU WE ‘ILA ELLAHIL-MESIRU (‘ALI ‘IMRAN: 28).
29. KUL ‘IN TUHFU MA FI SUDURIKUM ‘EW TUBDUHU JA’LEMHU ELLAHU WE JA’LEMU MA FI ES-SEMAWATI WE MA FIL-’ERDI WEL-LAHU ‘ALA KULLI SHEJ’IN KADIRUN (‘ALI ‘IMRAN: 29).
30. JEWME TEXHIDU KULLU NEFSIN MA ‘AMILET MIN HAJRIN MUHDERÆN WE MA ‘AMILET MIN SU’IN TEWEDDU LEW ‘ENNE BEJNEHA WE BEJNEHU ‘EMEDÆN BA’IDÆN WE JUHEDHDHIRUKUMU ELLAHU NEFSEHU WEL-LAHU RE’UFUN BIL-’IBADI (‘ALI ‘IMRAN: 30).
31. KUL ‘IN KUNTUM TUHIBBUNEL-LAHE FE ETTEBI’UNI JUHBIBKUMU ELLAHU WE JEGFIR LEKUM DHUNUBEKUM WEL-LAHU GAFURUN REHIMUN (‘ALI ‘IMRAN: 31).
32. KUL ‘ETI’U ELLAHE WE ER-RESULE FE’IN TEWELLEW FE’INNALL-LLAHE LA JUHIBBUL-KAFIRINE (‘ALI ‘IMRAN: 32).
33. ‘INNALL-LLAHE ESTEFA ‘ADEME WE NUHÆN WE ‘ALE ‘IBRAHIME WE ‘ALE ‘IMRAN ‘ALEL-’ALEMINE (‘ALI ‘IMRAN: 33).
34. DHURRIJETEN BA’DUHA MIN BA’DIN WEL-LAHU SEMI’UN ‘ALIMUN (‘ALI ‘IMRAN: 34).
35. ‘IDH KALETI EMRE’ETU ‘IMRANE RABBI ‘INNI NEDHERTU LEKE MA FI BETNI MUHERRERÆN FETEKABBEL MINNI ‘INNEKE ‘ENTE ES-SEMI’UL-’ALIMU (‘ALI ‘IMRAN: 35).
36. FELEMMA WEDE’AT/HA KALET RABBI ‘INNI WEDA’TUHA ‘UNTHA WEL-LAHU ‘A’LEMU BIMA WEDE’AT WE LEJSE EDH-DHEKERU KAL’UNTHA WE ‘INNI SEMMEJTUHA MERJEME WE ‘INNI ‘U’IDHUHA BIKE WE DHURRIJETEHA MINE ESH-SHEJTANI ER-REXHIMI (‘ALI ‘IMRAN: 36).
37. FETEKABBELEHA REBBUHA BIKABULIN HESENIN WE ‘ENBETEHA NEBATÆN HESENÆN WE KEFFELEHA ZEKERIJA KULLEMA DEHALE ‘ALEJHA ZEKERIJAL-MIHRABE WEXHEDE ‘INDEHA RIZKÆN KALE JA MERJEMU ‘ENNA LEKI HADHA KALET HUWE MIN ‘INDI ELLAHI ‘INNALL-LLAHE JERZUKU MEN JESHA’U BIGAJRI HISABIN (‘ALI ‘IMRAN: 37).
38. HUNALIKE DA’A ZEKERIJA REBBEHU KALE RABBI HEB LI MIN LEDUNKE DHURRIJETEN TEJJIBETEN ‘INNEKE SEMI’U ED-DU’A’I (‘ALI ‘IMRAN: 38).
39. FENADET/HUL-MELA’IKETU WE HUWE KA’IMUN JUSELLI FIL-MIHRABI ‘ENNEL-LAHE JUBESHSHIRUKE BIJEHJA MUSEDDIKÆN BIKELIMETIN MINEL-LAHI WE SEJJIDÆN WE HESURÆN WE NEBIJÆN MINE ES-SALIHINE (‘ALI ‘IMRAN: 39).
40. KALE RABBI ‘ENNA JEKUNU LI GULAMUN WE KAD BELEGANIJEL-KIBERU WE EMRE’ETI ‘AKIRUN KALE KEDHALIKEL-LAHU JEF’ALU MA JESHA’U (‘ALI ‘IMRAN: 40).
41. KALE RABBI EXH’AL LI ‘AJETEN KALE ‘AJETUKE ‘ELLA TUKELLIME EN-NASE THELATHETE ‘EJJAMIN ‘ILLA REMZÆN WE EDHKUR REBBEKE KETHIRÆN WE SEBBIH BIL-’ASHIJI WEL-’IBKARI (‘ALI ‘IMRAN: 41).
42. WE ‘IDH KALETIL-MELA’IKETU JA MERJEMU ‘INNALL-LLAHE ESTEFAKI WE TEHHEREKI WE ESTEFAKI ‘ALA NISA’IL-’ALEMINE (‘ALI ‘IMRAN: 42).
43. JA MERJEMU EKNUTI LIREBBIKI WE ESXHUDI WE ERKA’I ME’A ER-RAKI’INE (‘ALI ‘IMRAN: 43).
44. DHALIKE MIN ‘NBA’IL-GAJBI NUHIHI ‘ILEJKE WE MA KUNTE LEDEJHIM ‘IDH JULKUNE ‘EKLAMEHUM ‘EJJUHUM JEKFULU MERJEME WE MA KUNTE LEDEJHIM ‘IDH JEHTESIMUNE (‘ALI ‘IMRAN: 44).
45. ‘IDH KALETIL-MELA’IKETU JA MERJEMU ‘INNALL-LLAHE JUBESHSHIRUKI BIKELIMETIN MINHU ESMUHUL-MESIHU ‘ISA EBNU MERJEME WEXHIHÆN FI ED-DUNJA WEL-’AHIRETI WE MINEL-MUKARREBINE (‘ALI ‘IMRAN: 45).
46. WE JUKELLIMU EN-NASE FIL-MEHDI WE KEHLÆN WE MINE ES-SALIHINE (‘ALI ‘IMRAN: 46).
47. KALET RABBI ‘ENNA JEKUNU LI WELEDUN WE LEM JEMSESNI BESHERUN KALE KEDHALIKI ELLAHU JEHLUKU MA JESHA’U ‘IDHA KADA ‘EMRÆN FE’INNEMA JEKULU LEHU KUN FEJEKUNU (‘ALI ‘IMRAN: 47).
48. WE JU’ALLIMUHUL-KITABE WEL-HIKMETE WET-TEWRÆTE WEL-’INXHILE (‘ALI ‘IMRAN: 48).
49. WE RESULÆN ‘ILA BENI ‘ISRA’ILE ‘ENNI KAD XHI’TUKUM BI’AJETIN MIN RABBIKUM ‘ENNI ‘EHLUKU LEKUM MINET-TINI KEHEJ’ETIT-TEJRI FE’ENFUHU FIHI FEJEKUNU TEJRÆN BI’IDHNI ELLAHI WE ‘UBRI’UL-’EKMEHE WEL-’EBRESE WE ‘UHJIL-MEWTA BI’IDHNI ELLAHI WE ‘UNEBBI’UKUM BIMA TE’KULUNE WE MA TEDDEHIRUNE FI BUJUTIKUM ‘INNE FI DHALIKE LE’AJETEN LEKUM ‘IN KUNTUM MU’UMINJNE (‘ALI ‘IMRAN: 49).
50. WE MUSEDDIKÆN LIMA BEJNE JEDEJJE MINET-TEWRÆTI WE LI’UHILLE LEKUM BA’DEL-LEDHI HURRIME ‘ALEJKUM WE XHI’TUKUM BI’AJETIN MIN RABBIKUM FE ETTEKU ELLAHE WE ‘ETI’UNI (‘ALI ‘IMRAN: 50).
51. ‘INNALL-LLAHE RABBI WE REBBUKUM FA’BUDUHU HADHA SIRATUN MUSTEKIMUN (‘ALI ‘IMRAN: 51).
52. FELEMMA ‘EHESSE ‘ISA MINHUMUL-KUFRE KALE MEN ‘ENSARI ‘ILA ELLAHI KALEL-HEWARIJUNE NEHNU ‘ENSARU ELLAHI ‘AMENNA BILLAHI WE ESH/HED BI’ENNA MUSLIMUNE (‘ALI ‘IMRAN: 52).
53. REBBENA ‘AMENNA BIMA ‘ENZELTE WE ETTEBA’NA ER-RESULE FAKTUBNA ME’A ESH-SHAHIDINE (‘ALI ‘IMRAN: 53).
54. WE MEKERU WE MEKEREL-LAHU WEL-LAHU HAJRUL-MAKIRINE (‘ALI ‘IMRAN: 54).
55. ‘IDH KALEL-LAHU JA ‘ISA ‘INNI MUTEWEFFIKE WE RAFI’UKE ‘ILEJJE WE MUTEHHIRUKE MINEL-LEDHINE KEFERU WE XHA’ILUL-LEDHINE ETTEBA’UKE FEWKAL-LEDHINE KEFERU ‘ILA JEWMIL-KIJA METI THUMME ‘ILEJJE MERXHI’UKUM FE’EHKUMU BEJNEKUM FIMA KUNTUM FIHI TEHTELIFUNE (‘ALI ‘IMRAN: 55).
56. FE’EMMAL-LEDHINE KEFERU FE’U’ADHDHIBUHUM ‘ADHABÆN SHEDIDÆN FI ED-DUNJA WEL-’AHIRETI WE MA LEHUM MIN NASIRINE (‘ALI ‘IMRAN: 56).
57. WE ‘EMMAL-LEDHINE ‘AMENU WE ‘AMILU ES-SALIHATI FEJUWEFFIHIM ‘UXHUREHUM WEL-LAHU LA JUHIBBU EDH-DHALIMINE (‘ALI ‘IMRAN: 57).
58. DHALIKE NETLUHU ‘ALEJKE MINEL-’AJATI WE EDH-DHIKRIL-HEKIMI (‘ALI ‘IMRAN: 58).
59. ‘INNE METHELE ‘ISA ‘INDEL-LAHI KEMETHELI ‘ADEME HALEKAHU MIN TURABIN THUMME KALE LEHU KUN FEJEKUNU (‘ALI ‘IMRAN: 59).
60. EL-HEKKU MIN RABBIKE FELA TEKUN MINEL-MUMTERINE (‘ALI ‘IMRAN: 60).
61. FEMEN HAXHXHEKE FIHI MIN BA’DI MA XHA’EKE MINEL-’ILMI FEKUL TA’ALEW NED’U ‘EBNA’ENA WE ‘EBNA’EKUM WE NISA’ENA WE NISA’EKUM WE ‘ENFUSENA WE ‘ENFUSEKUM THUMME NEBTEHIL FENEXH’AL LA’NETEL-LAHI ‘ALEL-KADHIBINE (‘ALI ‘IMRAN: 61).
62. ‘INNE HADHA LEHUWEL-KASESUL-HEKKU WE MA MIN ‘ILEHIN ‘ILLALLAHU WE ‘INNALL-LLAHE LEHUWEL-’AZIZUL-HEKIMU (‘ALI ‘IMRAN: 62).
63. FE’IN TEWELLEW FE’INNALL-LLAHE ‘ALIMUN BIL-MUFSIDINE (‘ALI ‘IMRAN: 63).
64. KUL JA ‘EHLEL-KITABI TA’ALEW ‘ILA KELIMETIN SEWA’IN BEJNENA WE BEJNEKUM ‘ELLA NA’BUDE ‘ILLALLAHE WE LA NUSHRIKE BIHI SHEJ’ÆN WE LA JETTEHIDHE BA’DUNA BA’DÆN ‘ERBABÆN MIN DUNI ELLAHI FE’IN TEWELLEW FEKULU ESH/HEDU BI’ENNA MUSLIMUNE (‘ALI ‘IMRAN: 64).
65. JA ‘EHLEL-KITABI LIME TUHAXHXHUNE FI ‘IBRAHIME WE MA ‘UNZILETIT-TEWRÆTU WEL-’INXHILU ‘ILLA MIN BA’DIHI ‘EFELA TA’KILUNE (‘ALI ‘IMRAN: 65).
66. HA’ENTUM HA’UULA’ HAXHEXHTUM FIMA LEKUM BIHI ‘ILMUN FELIME TUHAXHXHUNE FIMA LEJSE LEKUM BIHI ‘ILMUN WEL-LAHU JA’LEMU WE ‘ENTUM LA TA’LEMUNE (‘ALI ‘IMRAN: 66).
67. MA KANE ‘IBRAHIMU JEHUDIJÆN WE LA NESRANIJÆN WE LEKIN KANE HENIFÆN MUSLIMÆN WE MA KANE MINEL-MUSHRIKINE (‘ALI ‘IMRAN: 67).
68. ‘INNE ‘EWLA EN-NASI BI’IBRAHIME LELLEDHINE ETTEBA’UHU WE HEDHA EN-NEBIJU WEL-LEDHINE ‘AMENU WEL-LAHU WE LIJUL-MU’UMININE (‘ALI ‘IMRAN: 68).
69. WEDDET TA’IFETUN MIN ‘EHLIL-KITABI LEW JUDILLUNEKUM WE MA JUDILLUNE ‘ILLA ‘ENFUSEHUM WE MA JESH’URUN (‘ALI ‘IMRAN: 69).
70. JA ‘EHLEL-KITABI LIME TEKFURUNE BI’AJATI ELLAHI WE ‘ENTUM TESH/HEDUNE (‘ALI ‘IMRAN: 70).
71. JA ‘EHLEL-KITABI LIME TELBISUNEL-HEKKA BIL-BATILI WE TEKTUMUNEL-HEKKA WE ‘ENTUM TA’LEMUNE (‘ALI ‘IMRAN: 71).
72. WE KALET TA’IFETUN MIN ‘EHLIL-KITABI ‘AMINU BIEL-LEDHI ‘UNZILE ‘ALEL-LEDHINE ‘AMENU WEXHHE EN-NEHARI WE EKFURU ‘AHIREHU LE’ALLEHUM JERXHI’UNE (‘ALI ‘IMRAN: 72).
73. WE LA TU’UMINU ‘ILLA LIMEN TEBI’A DINEKUM KUL ‘INNEL-HUDA HUDA ELLAHI ‘EN JU’UTA ‘EHEDUN MITHLE MA ‘UTITUM ‘EW JUHAXHXHUKUM ‘INDE RABBIKUM KUL ‘INNEL-FEDLE BIJEDI ELLAHI JU’UTIHI MEN JESHA’U WEL-LAHU WASI’UN ‘ALIMUN (‘ALI ‘IMRAN: 73).
74. JEHTESSU BIREHMETIHI MEN JESHA’U WEL-LAHU DHUL-FEDLIL-’ADHIMI (‘ALI ‘IMRAN: 74).
75. WE MIN ‘EHLIL-KITABI MEN ‘IN TE’MENHU BIKINTARIN JU’UEDDIHI ‘ILEJKE WE MINHUM MEN ‘IN TE’MENHU BIDINARIN LA JU’UEDDIHI ‘ILEJKE ‘ILLA MA DUMTE ‘ALEJHI KA’IMÆN DHALIKE BI’ENNEHUM KALU LEJSE ‘ALEJNA FIL-’UMMIJINE SEBILUN WE JEKULUNE ‘ALA ELLAHIL-KEDHIBE WE HUM JA’LEMUNE (‘ALI ‘IMRAN: 75).
76. BELA MEN ‘EWFA BI’AHDIHI WE ETTEKA FE’INNALL-LLAHE JUHIBBUL-MUTTEKINE (‘ALI ‘IMRAN: 76).
77. ‘INNEL-LEDHINE JESHTERUNE BI’AHDI ELLAHI WE ‘EJMANIHIM THEMENÆN KALILÆN ‘ULA’IKE LA HALAKA LEHUM FIL-’AHIRETI WE LA JUKELLIMUHUMU ELLAHU WE LA JENDHURU ‘ILEJHIM JEWMEL-KIJAMETI WE LA JUZEKKIHIM WE LEHUM ‘ADHABUN ‘ELIMUN (‘ALI ‘IMRAN: 77).
78. WE ‘INNE MINHUM LEFERIKÆN JELWUNE ‘ELSINETEHUM BIL-KITABI LITEHSEBUHU MINEL-KITABI WE MA HUWE MINEL-KITABI WE JEKULUNE HUWE MIN ‘INDI ELLAHI WE MA HUWE MIN ‘INDI ELLAHI WE JEKULUNE ‘ALA ELLAHIL-KEDHIBE WE HUM JA’LEMUNE (‘ALI ‘IMRAN: 78).
79. MA KANE LIBESHERIN ‘EN JU’UTIJEHU ELLAHUL-KITABE WEL-HUKME WE EN-NUBUWETE THUMME JEKULE LILNNASI KUNU ‘IBADÆN LI MIN DUNI ELLAHI WE LEKIN KUNU REBBANIJINE BIMA KUNTUM TU’ALLIMUNEL-KITABE WE BIMA KUNTUM TEDRUSUNE (‘ALI ‘IMRAN: 79).
80. WE LA JE’MUREKUM ‘EN TETTEHIDHUL-MELA’IKETE WE EN-NEBIJINE ‘ERBABÆN ‘EJE’MURUKUM BIL-KUFRI BA’DE ‘IDH ‘ENTUM MUSLIMUNE (‘ALI ‘IMRAN: 80).
81. WE ‘IDH ‘EHADHEL-LAHU MITHAKA EN-NEBIJINE LEMA ‘ATEJTUKUM MIN KITABIN WE HIKMETIN THUMME XHA’EKUM RESULUN MUSEDDIKUN LIMA ME’AKUM LETU’UMINUNNE BIHI WE LETENSURUNNEHU KALE ‘E’EKRERTUM WE ‘EHADHTUM ‘ALA DHALIKUM ‘ISRI KALU ‘EKRERNA KALE FASH/HEDU WE ‘ENA ME’AKUM MINE ESH-SHAHIDINE (‘ALI ‘IMRAN: 81).
82. FEMEN TEWELLA BA’DE DHALIKE FE’ULA’IKE HUMUL-FASIKUNE (‘ALI ‘IMRAN: 82).
83. ‘EFEGAJRE DINI ELLAHI JEBGUNE WE LEHU ‘ESLEME MEN FI ES-SEMAWATI WEL-’ERDI TEW’ÆN WE KERHÆN WE ‘ILEJHI JURXHA’UNE (‘ALI ‘IMRAN: 83).
84. KUL ‘AMENNA BILLAHI WE MA ‘UNZILE ‘ALEJNA WE MA ‘UNZILE ‘ALA ‘IBRAHIME WE ‘ISMA’ILE WE ‘ISHAKA WE JA’KUBE WEL-’ESBATI WE MA ‘UTIJE MUSA WE ‘ISA WE EN-NEBIJUNE MIN RABBIHIM LA NUFERRIKU BEJNE ‘EHEDIN MINHUM WE NEHNU LEHU MUSLIMUNE (‘ALI ‘IMRAN: 84).
85. WE MEN JEBTEGI GAJREL-’ISLAMI DINÆN FELEN JUKBELE MINHU WE HUWE FIL-’AHIRETI MINEL-HASIRINE (‘ALI ‘IMRAN: 85).
86. KEJFE JEHDI ELLAHU KAWMÆN KEFERU BA’DE ‘IMANIHIM WE SHEHIDU ‘ENNE ER-RESULE HEKKUN WE XHA’EHUMUL-BEJJINATU WEL-LAHU LA JEHDIL-KAWME EDH-DHALIMINE (‘ALI ‘IMRAN: 86).
87. ‘ULA’IKE XHEZA’UUHUM ‘ENNE ‘ALEJHIM LA’NETEL-LAHI WEL-MELA’IKETI WE EN-NASI ‘EXHMA’INE (‘ALI ‘IMRAN: 87).
88. HALIDINE FIHA LA JUHAFFEFU ‘ANHUMUL-’ADHABU WE LA HUM JUNDHERUNE (‘ALI ‘IMRAN: 88).
89. ‘ILLAL-LEDHINE TABU MIN BA’DI DHALIKE WE ‘ESLEHU FE’INNALL-LLAHE GAFURUN REHIMUN (‘ALI ‘IMRAN: 89).
90. ‘INNEL-LEDHINE KEFERU BA’DE ‘IMANIHIM THUMME EZDADU KUFRÆN LEN TUKBELE TEWBETUHUM WE ‘ULA’IKE HUMU ED-DALLUNE (‘ALI ‘IMRAN: 90).
91. ‘INNEL-LEDHINE KEFERU WE MATU WE HUM KUFFARUN FELEN JUKBELE MIN ‘EHEDIHIM MIL’UL-’ERDI DHEHEBÆN WE LEW EFTEDA BIHI ‘ULA’IKE LEHUM ‘ADHABUN ‘ELIMUN WE MA LEHUM MIN NASIRINE (‘ALI ‘IMRAN: 91).
92. LEN TENALUL-BIRRE HETTA TUNFIKU MIMMA TUHIBBUNE WE MA TUNFIKU MIN SHEJ’IN FE’INNALL-LLAHE BIHI ‘ALIMUN (‘ALI ‘IMRAN: 92).
93. KULLUT-TA’AMI KANE HILLÆN LIBENI ‘ISRA’ILE ‘ILLA MA HERREME ‘ISRA’ILU ‘ALA NEFSIHI MIN KABLI ‘EN TUNEZZELET-TEWRÆTU KUL FE’TU BIT-TEWRÆTI FATLUHA ‘IN KUNTUM SADIKINE (‘ALI ‘IMRAN: 93).
94. FEMENI EFTERA ‘ALA ELLAHIL-KEDHIBE MIN BA’DI DHALIKE FE’ULA’IKE HUMU EDH-DHALIMUNE (‘ALI ‘IMRAN: 94).
95. KUL SEDEKAL-LAHU FE ETTEBI’U MILLETE ‘IBRAHIME HENIFÆN WE MA KANE MINEL-MUSHRIKINE (‘ALI ‘IMRAN: 95).
96. ‘INNE ‘EWWELE BEJTIN WUDI’A LILNNASI LELLEDHI BIBEKKETE MUBAREKÆN WE HUDEN LIL’ALEMINE (‘ALI ‘IMRAN: 96).
97. FIHI ‘AJATUN BEJJINATUN MEKAMU ‘IBRAHIME WE MEN DEHALEHU KANE ‘AMINÆN WE LILLEHI ‘ALA EN-NASI HIXHXHUL-BEJTI MENI ESTETA’A ‘ILEJHI SEBILÆN WE MEN KEFERE FE’INNALL-LLAHE GANIJUN ‘ANIL-’ALEMINE (‘ALI ‘IMRAN: 97).
98. KUL JA ‘EHLEL-KITABI LIME TEKFURUNE BI’AJATI ELLAHI WEL-LAHU SHEHIDUN ‘ALA MA TA’MELUNE (‘ALI ‘IMRAN: 98).
99. KUL JA ‘EHLEL-KITABI LIME TESUDDUNE ‘AN SEBILI ELLAHI MEN ‘AMENE TEBGUNEHA ‘IWEXHÆN WE ‘ENTUM SHUHEDA’U WE MALLAHU BIGAFILIN ‘AMMA TA’MELUNE (‘ALI ‘IMRAN: 99).
100. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU ‘IN TUTI’U FERIKÆN MINEL-LEDHINE ‘UTUL-KITABE JERUDDUKUM BA’DE ‘IMANIKUM KAFIRINE (‘ALI ‘IMRAN: 100).
101. WE KEJFE TEKFURUNE WE ‘ENTUM TUTLA ‘ALEJKUM ‘AJATU ELLAHI WE FIKUM RESULUHU WE MEN JA’TESIM BILLAHI FEKAD HUDIJE ‘ILA SIRATIN MUSTEKIMIN (‘ALI ‘IMRAN: 101).
102. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU ETTEKU ELLAHE HEKKA TUKATIHI WE LA TEMUTUNNE ‘ILLA WE ‘ENTUM MUSLIMUNE (‘ALI ‘IMRAN: 102).
103. WE A’TESIMU BIHEBLI ELLAHI XHEMI’ÆN WE LA TEFERREKU WE EDHKURU NI’METEL-LAHI ‘ALEJKUM ‘IDH KUNTUM ‘A’DA’EN FE’ELLEFE BEJNE KULUBIKUM FE’ESBEHTUM BINI’METIHI ‘IHWANÆN WE KUNTUM ‘ALA SHEFA HUFRETIN MINE EN-NARI FE’ENKADHEKUM MINHA KEDHALIKE JUBEJJINU ELLAHU LEKUM ‘AJATIHI LE’ALLEKUM TEHTEDUNE (‘ALI ‘IMRAN: 103).
104. WE LTEKUN MINKUM ‘UMMETUN JED’UNE ‘ILAL-HAJRI WE JE’MURUNE BIL-MA’RUFI WE JENHEWNE ‘ANIL-MUNKERI WE ‘ULA’IKE HUMUL-MUFLIHUNE (‘ALI ‘IMRAN: 104).
105. WE LA TEKUNU KALLEDHINE TEFERREKU WE EHTELEFU MIN BA’DI MA XHA’EHUMUL-BEJJINATU WE ‘ULA’IKE LEHUM ‘ADHABUN ‘ADHIMUN (‘ALI ‘IMRAN: 105).
106. JEWME TEBJEDDU WUXHUHUN WE TESWEDDU WUXHUHUN FE’EMMAL-LEDHINE ESWEDDET WUXHUHUHUM ‘EKEFERTUM BA’DE ‘IMANIKUM FEDHUKUL-’ADHABE BIMA KUNTUM TEKFURUNE (‘ALI ‘IMRAN: 106).
107. WE ‘EMMAL-LEDHINE EBJEDDET WUXHUHUHUM FEFI REHMETI ELLAHI HUM FIHA HALIDUNE (‘ALI ‘IMRAN: 107).
108. TILKE ‘AJATU ELLAHI NETLUHA ‘ALEJKE BIL-HEKKI WE MALLAHU JURIDU DHULMÆN LIL’ALEMINE (‘ALI ‘IMRAN: 108).
109. WE LILLEHI MA FI ES-SEMAWATI WE MA FIL-’ERDI WE ‘ILA ELLAHI TURXHA’UL-’UMURU (‘ALI ‘IMRAN: 109).
110. KUNTUM HAJRE ‘UMMETIN ‘UHRIXHET LILNNASI TE’MURUNE BIL-MA’RUFI WE TENHEWNE ‘ANIL-MUNKERI WE TU’UMINUNE BILLAHI WE LEW ‘AMENE ‘EHLUL-KITABI LEKANE HAJRÆN LEHUM MINHUMUL-MU’UMINUNE WE ‘EKTHERUHUMUL-FASIKUNE (‘ALI ‘IMRAN: 110).
111. LEN JEDURRUKUM ‘ILLA ‘EDHEN WE ‘IN JUKATILUKUM JUWELLUKUMUL-’EDBARE THUMME LA JUNSERUNE (‘ALI ‘IMRAN: 111).
112. DURIBET ‘ALEJHIMU EDH-DHILLETU ‘EJNE MA THUKIFU ‘ILLA BIHEBLIN MINEL-LAHI WE HEBLIN MINE EN-NASI WE BA’U BIGADEBIN MINEL-LAHI WE DURIBET ‘ALEJHIMUL-MESKENETU DHALIKE BI’ENNEHUM KANU JEKFURUNE BI’AJATI ELLAHI WE JEKTULUNEL-’ENBIJA’E BIGAJRI HEKKIN DHALIKE BIMA ‘ASEW WE KANU JA’TEDUNE (‘ALI ‘IMRAN: 112).
113. LEJSU SEWA’EN MIN ‘EHLIL-KITABI ‘UMMETUN KA’IMETUN JETLUNE ‘AJATI ELLAHI ‘ANA’EL-LEJLI WE HUM JESXHUDUNE (‘ALI ‘IMRAN: 113).
114. JU’UMINUNE BILLAHI WEL-JEWMIL-’AHIRI WE JE’MURUNE BIL-MA’RUFI WE JENHEWNE ‘ANIL-MUNKERI WE JUSARI’UNE FIL-HAJRATI WE ‘ULA’IKE MINE ES-SALIHINE (‘ALI ‘IMRAN: 114).
115. WE MA JEF’ALU MIN HAJRIN FELEN JUKFERUHU WEL-LAHU ‘ALIMUN BIL-MUTTEKINE (‘ALI ‘IMRAN: 115).
116. ‘INNEL-LEDHINE KEFERU LEN TUGNIJE ‘ANHUM ‘EMWALUHUM WE LA ‘EWLADUHUM MINEL-LAHI SHEJ’ÆN WE ‘ULA’IKE ‘ESHABU EN-NARI HUM FIHA HALIDUNE (‘ALI ‘IMRAN: 116).
117. METHELU MA JUNFIKUNE FI HEDHIHIL-HEJÆTI ED-DUNJA KEMETHELI RIHIN FIHA SIRRUN ‘ESABET HERTHE KAWMIN DHELEMU ‘ENFUSEHUM FE’EHLEKET/HU WE MA DHELEMEHUMU ELLAHU WE LEKIN ‘ENFUSEHUM JEDHLIMUNE (‘ALI ‘IMRAN: 117).
118. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU LA TETTEHIDHU BITANETEN MIN DUNIKUM LA JE’LUNEKUM HABALÆN WE DDU MA ‘ANITTUM KAD BEDETIL-BEGDA’U MIN ‘EFWAHIHIM WE MA TUHFI SUDURUHUM ‘EKBERU KAD BEJJENNA LEKUMUL-’AJATI ‘IN KUNTUM TA’KILUNE (‘ALI ‘IMRAN: 118).
119. HA’ENTUM ‘ULA’I TUHIBBUNEHUM WE LA JUHIBBUNEKUM WE TU’UMINUNE BIL-KITABI KULLIHI WE ‘IDHA LEKUKUM KALU ‘AMENNA WE ‘IDHA HALEW ‘ADDU ‘ALEJKUMUL-’ENAMILE MINEL-GAJDHI KUL MUTU BIGAJDHIKUM ‘INNALL-LLAHE ‘ALIMUN BIDHATI ES-SUDURI (‘ALI ‘IMRAN: 119).
120. ‘IN TEMSESKUM HESENETUN TESU’UHUM WE ‘IN TUSIBKUM SEJJI’ETUN JEFREHU BIHA WE ‘IN TESBIRU WE TETTEKU LA JEDURRUKUM KEJDUHUM SHEJ’ÆN ‘INNALL-LLAHE BIMA JA’MELUNE MUHITUN (‘ALI ‘IMRAN: 120).
121. WE ‘IDH GADEWTE MIN ‘EHLIKE TUBEWWI’UL-MU’UMININE MEKA’IDE LILKITALI WEL-LAHU SEMI’UN ‘ALIMUN (‘ALI ‘IMRAN: 121).
122. ‘IDH HEMMET TA’IFETANI MINKUM ‘EN TEFSHELA WEL-LAHU WELIJUHUMA WE ‘ALA ELLAHI FELJETEWEKKELIL-MU’UMINUNE (‘ALI ‘IMRAN: 122).
123. WE LEKAD NESEREKUMU ELLAHU BIBEDRIN WE ‘ENTUM ‘EDHILLETUN FE ETTEKU ELLAHE LE’ALLEKUM TESHKURUNE (‘ALI ‘IMRAN: 123).
124. ‘IDH TEKULU LILMU’UMININE ‘ELEN JEKFIJEKUM ‘EN JUMIDDEKUM REBBUKUM BITHELATHETI ‘ALAFIN MINEL-MELA’IKETI MUNZELINE (‘ALI ‘IMRAN: 124).
125. BELA ‘IN TESBIRU WE TETTEKU WE JE’TUKUM MIN FEWRIHIM HADHA JUMDIDKUM REBBUKUM BIHAMSETI ‘ALAFIN MINEL-MELA’IKETI MUSEWWIMINE (‘ALI ‘IMRAN: 125).
126. WE MA XHE’ALEHU ELLAHU ‘ILLA BUSHRA LEKUM WE LITETME’INNE KULUBUKUM BIHI WE MA EN-NESRU ‘ILLA MIN ‘INDI ELLAHIL-’AZIZIL-HEKIMI (‘ALI ‘IMRAN: 126).
127. LIJEKTE’A TEREFÆN MINEL-LEDHINE KEFERU ‘EW JEKBITEHUM FEJENKALIBU HA’IBINE (‘ALI ‘IMRAN: 127).
128. LEJSE LEKE MINEL-’EMRI SHEJ’UN ‘EW JETUBE ‘ALEJHIM ‘EW JU’ADHDHIBEHUM FE’INNEHUM DHALIMUNE (‘ALI ‘IMRAN: 128).
129. WE LILLEHI MA FI ES-SEMAWATI WE MA FIL-’ERDI JEGFIRU LIMEN JESHA’U WE JU’ADHDHIBU MEN JESHA’U WEL-LAHU GAFURUN REHIMUN (‘ALI ‘IMRAN: 129).
130. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU LA TE’KULU ER-RIBA ‘ED’AFÆN MUDA’AFETEN WE ETTEKU ELLAHE LE’ALLEKUM TUFLIHUNE (‘ALI ‘IMRAN: 130).
131. WE ETTEKU EN-NAREL-LETI ‘U’IDDET LILKAFIRINE (‘ALI ‘IMRAN: 131).
132. WE ‘ETI’U ELLAHE WE ER-RESULE LE’ALLEKUM TURHEMUNE (‘ALI ‘IMRAN: 132).
133. WE SARI’U ‘ILA MEGFIRETIN MIN RABBIKUM WE XHENNETIN ‘ARDUHA ES-SEMAWATU WEL-’ERDU ‘U’IDDET LILMUTTEKINE (‘ALI ‘IMRAN: 133).
134. EL-LEDHINE JUNFIKUNE FI ES-SERRA’I WE ED-DERRA’I WEL-KADHIMINEL-GAJDHE WEL-’AFINE ‘ANI EN-NASI WEL-LAHU JUHIBBUL-MUHSININE (‘ALI ‘IMRAN: 134).
135. WEL-LEDHINE ‘IDHA FE’ALU FAHISHETEN ‘EW DHELEMU ‘ENFUSEHUM DHEKERU ELLAHE FASTEGFERU LIDHUNUBIHIM WE MEN JEGFIRU EDH-DHUNUBE ‘ILLALLAHU WE LEM JUSIRRU ‘ALA MA FE’ALU WE HUM JA’LEMUNE (‘ALI ‘IMRAN: 135).
136. ‘ULA’IKE XHEZA’UUHUM MEGFIRETUN MIN RABBIHIM WE XHENNATUN TEXHRI MIN TEHTIHAL-’ENHARU HALIDINE FIHA WE NI’ME ‘EXHRUL-’AMILINE (‘ALI ‘IMRAN: 136).
137. KAD HALET MIN KABLIKUM SUNENUN FESIRU FIL-’ERDI FANDHURU KEJFE KANE ‘AKIBETUL-MUKEDHDHIBINE (‘ALI ‘IMRAN: 137).
138. HADHA BEJANUN LILNNASI WE HUDEN WE MEW’IDHETUN LILMUTTEKINE (‘ALI ‘IMRAN: 138).
139. WE LA TEHINU WE LA TEHZENU WE ‘ENTUMUL-’A’LEWNE ‘IN KUNTUM MU’UMININE (‘ALI ‘IMRAN: 139).
140. ‘IN JEMSESKUM KARHUN FEKAD MESSEL-KAWME KARHUN MITHLUHU WE TILKEL-’EJJAMU NUDAWILUHA BEJNE EN-NASI WE LIJA’LEMEL-LAHUL-LEDHINE ‘AMENU WE JETTEHIDHE MINKUM SHUHEDA’E WEL-LAHU LA JUHIBBU EDH-DHALIMINE (‘ALI ‘IMRAN: 140).
141. WE LIJUMEHHISEL-LAHUL-LEDHINE ‘AMENU WE JEMHEKAL-KAFIRINE (‘ALI ‘IMRAN: 141).
142. ‘EM HESIBTUM ‘EN TEDHULUL-XHENNETE WE LEMMA JA’LEMI ELLAHUL-LEDHINE XHAHEDU MINKUM WE JA’LEME ES-SABIRINE (‘ALI ‘IMRAN: 142).
143. WE LEKAD KUNTUM TETEMENNEWNL-MEWTE MIN KABLI ‘EN TELKAWHU FEKAD RE’EJTUMUHU WE ‘ENTUM TENDHURUNE (‘ALI ‘IMRAN: 143).
144. WE MA MUHEMMEDUN ‘ILLA RESULUN KAD HALET MIN KABLIHI ER-RUSULU ‘EFE’IN MATE ‘EW KUTILE ENKALEBTUM ‘ALA ‘A’KABIKUM WE MEN JENKALIB ‘ALA ‘AKIBEJHI FELEN JEDURREL-LAHE SHEJ’ÆN WE SEJEXHZI ELLAHU ESH-SHAKIRINE (‘ALI ‘IMRAN: 144).
145. WE MA KANE LINEFSIN ‘EN TEMUTE ‘ILLA BI’IDHNI ELLAHI KITABÆN MU’UEXHXHELÆN WE MEN JURID THEWABE ED-DUNJA NU’UTIHI MINHA WE MEN JURID THEWABEL-’AHIRETI NU’UTIHI MINHA WE SENEXHZI ESH-SHAKIRINE (‘ALI ‘IMRAN: 145).
146. WE KE’EJJIN MIN NEBIJIN KATELE ME’AHU RIBBIJUNE KETHIRUN FEMA WEHENU LIMA ‘ESABEHUM FI SEBILI ELLAHI WE MA DA’UFU WE MA ESTEKANU WEL-LAHU JUHIBBU ES-SABIRINE (‘ALI ‘IMRAN: 146).
147. WE MA KANE KAWLEHUM ‘ILLA ‘EN KALU REBBENA EGFIR LENA DHUNUBENA WE ‘ISRAFENA FI ‘EMRINA WE THEBBIT ‘EKDAMENA WE ENSURNA ‘ALEL-KAWMIL-KAFIRINE (‘ALI ‘IMRAN: 147).
148. FE’ATAHUMU ELLAHU THEWABE ED-DUNJA WE HUSNE THEWABIL-’AHIRETI WEL-LAHU JUHIBBUL-MUHSININE (‘ALI ‘IMRAN: 148).
149. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU ‘IN TUTI’UL-LEDHINE KEFERU JERUDDUKUM ‘ALA ‘A’KABIKUM FETENKALIBU HASIRINE (‘ALI ‘IMRAN: 149).
150. BELI ELLAHU MEWLAKUM WE HUWE HAJRU EN-NASIRINE (‘ALI ‘IMRAN: 150).
151. SENULKI FI KULUBIL-LEDHINE KEFERU ER-RU’BE BIMA ‘ESHREKU BILLAHI MA LEM JUNEZZIL BIHI SULTANÆN WE ME’WAHUMU EN-NARU WE BI’SE METHWA EDH-DHALIMINE (‘ALI ‘IMRAN: 151).
152. WE LEKAD SEDEKAKUMU ELLAHU WA’DEHU ‘IDH TEHUSSUNEHUM BI’IDHNIHI HETTA ‘IDHA FESHILTUM WE TENAZA’TUM FIL-’EMRI WE ‘ASEJTUM MIN BA’DI MA ‘ERAKUM MA TUHIBBUNE MINKUM MEN JURIDU ED-DUNJA WE MINKUM MEN JURIDUL-’AHIRETE THUMME SEREFEKUM ‘ANHUM LIJEBTELIJEKUM WE LEKAD ‘AFA ‘ANKUM WEL-LAHU DHU FEDLIN ‘ALEL-MU’UMININE (‘ALI ‘IMRAN: 152).
153. ‘IDH TUS’IDUNE WE LA TELWUNE ‘ALA ‘EHEDIN WE ER-RESULU JED’UKUM FI ‘UHRAKUM FE’ETHABEKUM GAMMÆN BIGAMMIN LIKEJLA TEHZENU ‘ALA MA FATEKUM WE LA MA ‘ESABEKUM WEL-LAHU HABIRUN BIMA TA’MELUNE (‘ALI ‘IMRAN: 153).
154. THUMME ‘ENZELE ‘ALEJKUM MIN BA’DIL-GAMMI ‘EMENETEN NU’ASÆN JEGSHA TA’IFETEN MINKUM WE TA’IFETUN KAD ‘EHEMMET/HUM ‘ENFUSUHUM JEDHUNNUNE BILLAHI GAJREL-HEKKI DHENNEL-XHAHILIJETI JEKULUNE HEL LENA MINEL-’EMRI MIN SHEJ’IN KUL ‘INNEL-’EMRE KULLEHU LILLAHI JUHFUNE FI ‘ENFUSIHIM MA LA JUBDUNE LEKE JEKULUNE LEW KANE LENA MINEL-’EMRI SHEJ’UN MA KUTILNA HAHUNA KUL LEW KUNTUM FI BUJUTIKUM LEBEREZEL-LEDHINE KUTIBE ‘ALEJHIMUL-KATLU ‘ILA MEDAXHI’IHIM WE LIJEBTELIJEL-LAHU MA FI SUDURIKUM WE LIJUMEHHISE MA FI KULUBIKUM WEL-LAHU ‘ALIMUN BIDHATI ES-SUDURI (‘ALI ‘IMRAN: 154).
155. ‘INNEL-LEDHINE TEWELLEW MINKUM JEWMET-TEKAL-XHEM’ANI ‘INNEMA ESTEZELLEHUMU ESH-SHEJTANU BIBA’DI MA KESEBU WE LEKAD ‘AFALLAHU ‘ANHUM ‘INNALL-LLAHE GAFURUN HELIMUN (‘ALI ‘IMRAN: 155).
156. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU LA TEKUNU KALLEDHINE KEFERU WE KALU LI’HWANIHIM ‘IDHA DEREBU FIL-’ERDI ‘EW KANU GUZZEN LEW KANU ‘INDENA MA MATU WE MA KUTILU LIJEXH’ALEL-LAHU DHALIKE HESRETEN FI KULUBIHIM WEL-LAHU JUHJI WE JUMITU WEL-LAHU BIMA TA’MELUNE BESIRUN (‘ALI ‘IMRAN: 156).
157. WE LE’IN KUTILTUM FI SEBILI ELLAHI ‘EW MUTTUM LEMEGFIRETUN MINEL-LAHI WE REHMETUN HAJRUN MIMMA JEXHMA’UNE (‘ALI ‘IMRAN: 157).
158. WE LE’IN MUTTUM ‘EW KUTILTUM LE’ILA ELLAHI TUHSHERUNE (‘ALI ‘IMRAN: 158).
159. FEBIMA REHMETIN MINEL-LAHI LINTE LEHUM WE LEW KUNTE FEDHDHÆN GALIDHEL-KALBI LANFEDDU MIN HEWLIKE FA’FU ‘ANHUM WE ESTEGFIR LEHUM WE SHAWIRHUM FIL-’EMRI FE’IDHA ‘AZEMTE FETEWEKKEL ‘ALA ELLAHI ‘INNALL-LLAHE JUHIBBUL-MUTEWEKKILINE (‘ALI ‘IMRAN: 159).
160. ‘IN JENSURKUMU ELLAHU FELA GALIBE LEKUM WE ‘IN JEHDHULKUM FEMEN DHAL-LEDHI JENSURUKUM MIN BA’DIHI WE ‘ALA ELLAHI FELJETEWEKKELIL-MU’UMINUNE (‘ALI ‘IMRAN: 160).
161. WE MA KANE LINEBIJIN ‘EN JEGULLE WE MEN JEGLUL JE’TI BIMA GALLE JEWMEL-KIJAMETI THUMME TUWEFFA KULLU NEFSIN MA KESEBET WE HUM LA JUDHLEMUNE (‘ALI ‘IMRAN: 161).
162. ‘EFEMENI ETTEBE’A RIDWANEL-LAHI KEMEN BA’E BISEHATIN MINEL-LAHI WE ME’WAHU XHEHENNEMU WE BI’SEL-MESIRU (‘ALI ‘IMRAN: 162).
163. HUM DEREXHATUN ‘INDEL-LAHI WEL-LAHU BESIRUN BIMA JA’MELUNE (‘ALI ‘IMRAN: 163).
164. LEKAD MENNEL-LAHU ‘ALEL-MU’UMININE ‘IDH BE’ATHE FIHIM RESULÆN MIN ‘ENFUSIHIM JETLU ‘ALEJHIM ‘AJATIHI WE JUZEKKIHIM WE JU’ALLIMUHUMUL-KITABE WEL-HIKMETE WE ‘IN KANU MIN KABLU LEFI DELALIN MUBININ (‘ALI ‘IMRAN: 164).
165. ‘EWELEMMA ‘ESABETKUM MUSIBETUN KAD ‘ESEBTUM MITHLEJHA KULTUM ‘ENNA HADHA KUL HUWE MIN ‘INDI ‘ENFUSIKUM ‘INNALL-LLAHE ‘ALA KULLI SHEJ’IN KADIRUN (‘ALI ‘IMRAN: 165).
166. WE MA ‘ESABEKUM JEWMET-TEKAL-XHEM’ANI FEBI’IDHNI ELLAHI WE LIJA’LEMEL-MU’UMININE (‘ALI ‘IMRAN: 166).
167. WE LIJA’LEMEL-LEDHINE NAFEKU WE KILE LEHUM TA’ALEW KATILU FI SEBILI ELLAHI ‘EW EDFA’U KALU LEW NA’LEMU KITALÆN LATTEBA’NAKUM HUM LILKUFRI JEWME’IDHIN ‘EKREBU MINHUM LIL’IMANI JEKULUNE BI’EFWHIHIM MA LEJSE FI KULUBIHIM WEL-LAHU ‘A’LEMU BIMA JEKTUMUNE (‘ALI ‘IMRAN: 167).
168. EL-LEDHINE KALU LI’HWANIHIM WE KA’ADU LEW ‘ETA’UNA MA KUTILU KUL FADRE’U ‘AN ‘ENFUSIKUMUL-MEWTE ‘IN KUNTUM SADIKINE (‘ALI ‘IMRAN: 168).
169. WE LA TEHSEBENNEL-LEDHINE KUTILU FI SEBILI ELLAHI ‘EMWATÆN BEL ‘EHJA’UN ‘INDE RABBIHIM JURZEKUNE (‘ALI ‘IMRAN: 169).
170. FERIHINE BIMA ‘ATAHUMU ELLAHU MIN FEDLIHI WE JESTEBSHIRUNE BIEL-LEDHINE LEM JELHEKU BIHIM MIN HALFIHIM ‘ELLA HAWFUN ‘ALEJHIM WE LA HUM JEHZENUNE (‘ALI ‘IMRAN: 170).
171. JESTEBSHIRUNE BINI’METIN MINEL-LAHI WE FEDLIN WE ‘ENNEL-LAHE LA JUDI’U ‘EXHREL-MU’UMININE (‘ALI ‘IMRAN: 171).
172. EL-LEDHINE ESTEXHABU LILLAHI WE ER-RESULI MIN BA’DI MA ‘ESABEHUMUL-KARHU LILLEDHINE ‘EHSENU MINHUM WE ETTEKAW ‘EXHRUN ‘ADHIMUN (‘ALI ‘IMRAN: 172).
173. EL-LEDHINE KALE LEHUMU EN-NASU ‘INNE EN-NASE KAD XHEMA’U LEKUM FAHSHEWHUM FEZADEHUM ‘IMANÆN WE KALU HESBUNALLAHU WE NI’MEL-WEKILU (‘ALI ‘IMRAN: 173).
174. FANKALEBU BINI’METIN MINEL-LAHI WE FEDLIN LEM JEMSES/HUM SU’UN WE ETTEBA’U RIDWANEL-LAHI WEL-LAHU DHU FEDLIN ‘ADHIMIN (‘ALI ‘IMRAN: 174).
175. ‘INNEMA DHELIKUMU ESH-SHEJTANU JUHAWWIFU ‘EWLIJA’EHU FELA TEHAFUHUM WE HAFUNI ‘IN KUNTUM MU’UMININE (‘ALI ‘IMRAN: 175).
176. WE LA JEHZUNKEL-LEDHINE JUSARI’UNE FIL-KUFRI ‘INNEHUM LEN JEDURRU ELLAHE SHEJ’ÆN JURIDU ELLAHU ‘ELLA JEXH’ALE LEHUM HEDHDHÆN FIL-’AHIRETI WE LEHUM ‘ADHABUN ‘ADHIMUN (‘ALI ‘IMRAN: 176).
177. ‘INNEL-LEDHINE ESHTEREWL-KUFRE BIL-’IMANI LEN JEDURRU ELLAHE SHEJ’ÆN WE LEHUM ‘ADHABUN ‘ELIMUN (‘ALI ‘IMRAN: 177).
178. WE LA JEHSEBENNEL-LEDHINE KEFERU ‘ENNEMA NUMLI LEHUM HAJRUN LI’ENFUSIHIM ‘INNEMA NUMLI LEHUM LIJEZDADU ‘ITHMÆN WE LEHUM ‘ADHABUN MUHINUN (‘ALI ‘IMRAN: 178).
179. MA KANEL-LAHU LIJEDHEREL-MU’UMININE ‘ALA MA ‘ENTUM ‘ALEJHI HETTA JEMIZEL-HABITHE MINET-TEJJIBI WE MA KANEL-LAHU LIJUTLI’AKUM ‘ALEL-GAJBI WE LEKINNALL-LLAHE JEXHTEBI MIN RUSULIHI MEN JESHA’U FE’AMINU BILLAHI WE RUSULIHI WE ‘IN TU’UMINU WE TETTEKU FELEKUM ‘EXHRUN ‘ADHIMUN (‘ALI ‘IMRAN: 179).
180. WE LA JEHSEBENNEL-LEDHINE JEBHALUNE BIMA ‘ATAHUMU ELLAHU MIN FEDLIHI HUWE HAJRÆN LEHUM BEL HUWE SHERRUN LEHUM SEJUTEWWEKUNE MA BEHILU BIHI JEWMEL-KIJAMETI WE LILLEHI MIRATHU ES-SEMAWATI WEL-’ERDI WEL-LAHU BIMA TA’MELUNE HABIRUN (‘ALI ‘IMRAN: 180).
181. LEKAD SEMI’ALLAHU KAWLEL-LEDHINE KALU ‘INNALL-LLAHE FEKIRUN WE NEHNU ‘EGNIJA’U SENEKTUBU MA KALU WE KATLEHUMUL-’ENBIJA’E BIGAJRI HEKKIN WE NEKULU DHUKU ‘ADHABEL-HERIKI (‘ALI ‘IMRAN: 181).
182. DHALIKE BIMA KADDEMET ‘EJDIKUM WE ‘ENNEL-LAHE LEJSE BIDHELLAMIN LIL’ABIDI (‘ALI ‘IMRAN: 182).
183. EL-LEDHINE KALU ‘INNALL-LLAHE ‘AHIDE ‘ILEJNA ‘ELLA NU’UMINE LIRESULIN HETTA JE’TIJENA BIKURBANIN TE’KULUHU EN-NARU KUL KAD XHA’EKUM RUSULUN MIN KABLI BIL-BEJJINATI WE BIEL-LEDHI KULTUM FELIME KATELTUMUHUM ‘IN KUNTUM SADIKINE (‘ALI ‘IMRAN: 183).
184. FE’IN KEDHDHEBUKE FEKAD KUDHDHIBE RUSULUN MIN KABLIKE XHA’U BIL-BEJJINATI WE EZ-ZUBURI WEL-KITABIL-MUNIRI (‘ALI ‘IMRAN: 184).
185. KULLU NEFSIN DHA’IKATUL-MEWTI WE ‘INNEMA TUWEFFEWNE ‘UXHUREKUM JEWMEL-KIJAMETI FEMEN ZUHZIHE ‘ANI EN-NARI WE ‘UDHILEL-XHENNETE FEKAD FAZE WE MAL-HEJÆTU ED-DUNJA ‘ILLA META’UL-GURURI (‘ALI ‘IMRAN: 185).
186. LETUBLEWUNNE FI ‘EMWALIKUM WE ‘ENFUSIKUM WE LETESMA’UNNE MINEL-LEDHINE ‘UTUL-KITABE MIN KABLIKUM WE MINEL-LEDHINE ‘ESHREKU ‘EDHEN KETHIRÆN WE ‘IN TESBIRU WE TETTEKU FE’INNE DHALIKE MIN ‘AZMIL-’UMURI (‘ALI ‘IMRAN: 186).
187. WE ‘IDH ‘EHADHEL-LAHU MITHAKAL-LEDHINE ‘UTUL-KITABE LETUBEJJINUNNEHU LILNNASI WE LA TEKTUMUNEHU FENEBEDHUHU WERA’E DHUHURIHIM WE ESHTEREW BIHI THEMENÆN KALILÆN FEBI’SE MA JESHTERUNE (‘ALI ‘IMRAN: 187).
188. LA TEHSEBENNEL-LEDHINE JEFREHUNE BIMA ‘ETEW WE JUHIBBUNE ‘EN JUHMEDU BIMA LEM JEF’ALU FELA TEHSEBENNEHUM BIMEFAZETIN MINEL-’ADHABI WE LEHUM ‘ADHABUN ‘ELIMUN (‘ALI ‘IMRAN: 188).
189. WE LILLEHI MULKU ES-SEMAWATI WEL-’ERDI WEL-LAHU ‘ALA KULLI SHEJ’IN KADIRUN (‘ALI ‘IMRAN: 189).
190. ‘INNE FI HALKI ES-SEMAWATI WEL-’ERDI WE EHTILAFIL-LEJLI WE EN-NEHARI LE’AJATIN LI’WLIL-’ELBABI (‘ALI ‘IMRAN: 190).
191. EL-LEDHINE JEDHKURUNEL-LAHE KIJAMÆN WE KU’UDÆN WE ‘ALA XHUNUBIHIM WE JETEFEKKERUNE FI HALKI ES-SEMAWATI WEL-’ERDI REBBENA MA HALEKTE HADHA BATILÆN SUBHANEKE FEKINA ‘ADHABE EN-NARI (‘ALI ‘IMRAN: 191).
192. REBBENA ‘INNEKE MEN TUDHILI EN-NARE FEKAD ‘EHZEJTEHU WE MA LILDHDHALIMINE MIN ‘ENSARIN (‘ALI ‘IMRAN: 192).
193. REBBENA ‘INNENA SEMI’NA MUNADIÆN JUNADI LIL’IMANI ‘EN ‘AMINU BIREBBIKUM FE’AMENNA REBBENA FAGFIR LENA DHUNUBENA WE KEFFIR ‘ANNA SEJJI’ATINA WE TEWEFFENA ME’AL-’EBRARI (‘ALI ‘IMRAN: 193).
194. REBBENA WE ‘ATINA MA WE’ADTENA ‘ALA RUSULIKE WE LA TUHZINA JEWMEL-KIJAMETI ‘INNEKE LA TUHLIFUL-MI’ADE (‘ALI ‘IMRAN: 194).
195. FASTEXHABE LEHUM REBBUHUM ‘ENNI LA ‘UDI’U ‘AMELE ‘AMILIN MINKUM MIN DHEKERIN ‘EW ‘UNTHA BA’DUKUM MIN BA’DIN FE-EL-LEDHINE HAXHERU WE ‘UHRIXHU MIN DIJARIHIM WE ‘UDHU FI SEBILI WE KATELU WE KUTILU LE’UKEFFIRENNE ‘ANHUM SEJJI’ATIHIM WE LE’UDHILENNEHUM XHENNATIN TEXHRI MIN TEHTIHAL-’ENHARU THEWABÆN MIN ‘INDI ELLAHI WEL-LAHU ‘INDEHU HUSNU ETH-THEWABI (‘ALI ‘IMRAN: 195).
196. LA JEGURRENNEKE TEKALLUBUL-LEDHINE KEFERU FIL-BILADI (‘ALI ‘IMRAN: 196).
197. META’UN KALILUN THUMME ME’WAHUM XHEHENNEMU WE BI’SEL-MIHADU (‘ALI ‘IMRAN: 197).
198. LEKINIL-LEDHINE ETTEKAW REBBEHUM LEHUM XHENNATUN TEXHRI MIN TEHTIHAL-’ENHARU HALIDINE FIHA NUZULÆN MIN ‘INDI ELLAHI WE MA ‘INDEL-LAHI HAJRUN LIL’EBRARI (‘ALI ‘IMRAN: 198).
199. WE ‘INNE MIN ‘EHLIL-KITABI LEMEN JU’UMINU BILLAHI WE MA ‘UNZILE ‘ILEJKUM WE MA ‘UNZILE ‘ILEJHIM HASHI’INE LILLAHI LA JESHTERUNE BI’AJATI ELLAHI THEMENÆN KALILÆN ‘ULA’IKE LEHUM ‘EXHRUHUM ‘INDE RABBIHIM ‘INNALL-LLAHE SERI’UL-HISABI (‘ALI ‘IMRAN: 199).
200. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU ESBIRU WE SABIRU WE RABITU WE ETTEKU ELLAHE LE’ALLEKUM TUFLIHUNE (‘ALI ‘IMRAN: 200).

Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!

1. Elif, Lamë, Mimë.
   2. All-llahu është Një, e nuk ka të adhuruar (Zot) pos tij, është i përjetshëm mbikëqyrës.
   3. Ai ta zbret ty (Muhammed) librin me argument që të është vërtetues i librave të mëparshme. Ai e zbriti më parë Tevratin dhe Inxhilin.  
   4. Udhërrfim për njerëz, e zbriti edhe Furkanin (dalluesin e së vertetës nga gënjeshtra). S`ka dyshim për se ata që mohojnë argumentet e All-llahut i pret ndëshkimi i rreptë. All-llahu është ngadhënjyes, shpagimtar.  
   5. S`ka dyshim se All-llahu nuk mund t`i fshihet asgjë në tokë e as në qiell.  
   6. Ai është që ju krijon (formon) juve në mitra ashtu si të dojë. S`ka Zot pos Tij, e që është fuqiplotë i urti.  
   7. Ai është që ta zbriti ty e që në të ka ajete të qarta dhe ato janë bazë e librit, e ka të tjerë që nuk janë krejtsisht të qarta (muteshabih). E ata, që në zemrat etyre kanë anim kah e shtrembëta, ata gjurmojnë atë që nuk është krejt qartë për të shkaktuar huti, e kinse kërkojnë komentin e tyre. Po, pos All-llahut askush nuk e di domethënien e tyre të saktë. Dijetarët e pajisur me dituri thonë: Ne u kemi besuar atij (atyre që janë të paqarta), të gjitha janë nga Zoti ynë! Por këtë e kuptojnë vetëm ata që janë të zotët e mendjes.  
   8. Zoti ynë, mos na i lako zemrat tona pasi na i drejtove, na dhuro mëshirën Tënde, pse vetëm Ti je dhuruesi i madh.  
   9. Zoti ynë Ti je ai që në një ditë do t`i tubosh njerëzit, ditë që përtë cilin nuk ka dyshim. All-llahu nuk shkel premtimin e vet.  
   10. Është e vertetë se atyre që nuk besuan nuk do t`u vlejë asgjë para All-llahut, as pasuria e as fëmijët e tyre. Ata vetë janë lëndë e zjarrit.  
   11. Si gjendja e pasardhësve të faraonit dhe e atyre që ishin para tyre, që përgënjeshtruan argumentet tona, e All-llahu i shkatërroi me fajet e tyre, All-llahu ndëshkon shumë ashpër.  
   12. Thaju atyre që nuk besuan: Do të jeni të mposhtur (ne këtë jetë) dhe do të hidheni në Xhennenem. Sa i shëmtuar është ai djep (shtrat).  
   13. Ju (jehudi) patët një përvojë të madhe në ato dy grupet që u konfrontuat ndërmjet vete, njëri grup luftonte në rrugën e All-llahut e tjetri ishte pabesimtar, dhe me shikimin e syve të tyre i shihnin se ishin dy herë më shumë se besimtarët. Po, All-llahu me ndihmën e vet përforcon atë që do. Vërtetë, në këtë është një përvojë e madhe për ata që kanë mendje të kthjelltë.  
   14. U është zbukuruar njerëzve dashuria ndaj të këndjeve prej grave, djemve, pasurisë së grumbulluar nga ari e argjendi, ndaj kuajve të stolisur, bagëtisë e bujqësisë. Këto janë kënaqësi të kësaj bote, po te All-llahu është e ardhmja më e mirë.  
   15. Thuaj: A tju lajmëroj për diç shumë më të mirë se ato? Për ata që frikësohen , ata kanë te Zoti i tyre Xhennete nëpër të cilat rrjedhin lumenj dhe aty do të jenë përgjithmonë, kanë bashkëshorte të pastra , dhe kënaqësi nga All-llahu. All-llahu është Basir (Ai që sheh çdogjë) për robërit.  
   16. Të cilët thonë: Zoti ynë, ne vërtet besuam, na i falë mëkatet tona dhe na ruaj prej ndëshkimit të zjarrit!
   17. Durimtarët, të drejtit, të devotshmit, dorëdhënit, faljekërkuesit në ashar  (syfyr).  
   18. All-llahu vërtetoi se nuk ka zot tjetër përveç Tij, e dhe engjëjt e ata që kanë dijeni, se Ai është Zbatues i drejtësisë. Nuk ka zot përveç Tij, Fuqiplotit, të Urtit.  
   19. Pa dyshim feja te All-llahu është Islami. U kundërshtuan ata që u është dhënë libri, pasi që u erdhi e vërteta, nga zilia mes vete. E kush mohon argumentet e All-llahut, (le ta dijë se) All-llahu (ia) llogaritë shpejtë.  
   20. E, nëse të polemizojnë, thuaj: Ia kam nënshtruar fytyrën (qenien) All-llahut, e edhe ithtarët e mij! E thuaju edhe atyre që u është dhënë libri dhe analfabetëve: A u nënshtruat? Nëse janë nënshtruar, atëherë janë përudhur e nëse refuzojnë, vërtet ti ke (për obligim vetëm) kumunikimin; All-llahu është Basir (Ai që sheh) për robërit.  
   21. Ata që mohojnë argumentet e All-llahut, mbysin pejgamberët pa farë të drejte, mbysin njerëz që këshillujnë për të drejtën, ti ata lajmëroi për një ndëshkim të dhembëshëm e pikëllues.  
   22. Ata veprat e tyre i asgjësuan në këtë botë dhe në botën tjetër, ata nuk kanë ndonjë mbrojtës.  
   23. A nuk i sheh ti ata, të cilëve u është dhënë mjaft nga libri, kur të thirrën që ndërmjet tyre të gjykojë libri i All-llahut, se si një grup prej tyre prapësohej. Ata janë refuzues.  
   24. E atë (e bënin) ngase ata thonin: Neve nuk do të na djegë zjarri vetëm për pak ditë të numëruara, e ajo që shpifën për fenë e tyre, i mashtroi keq.  
   25. E, si do të jetë gjendja e tyre kur Ne do ti tubojmë ata një ditë, për të cilën nuk ka dyshim dhe çdo njeriu do ti ofrohet ajo që e ka e fituar, duke mos iu bërë atyre kurrnjë e padrejtë.  
   26. Thuaj: O All-llah, Sundues i çdo sendi, Ti ia jep pushtetin atij që do, Ti ia heq prej dore pushtetin atij që do dhe e përul atë që do, e lartson atë që do. çdo e mirë është në dorën Tënde , vërtet, Ti ke mundësi për çdo gjë!
   27. Ti e fute natën në ditë dhe Ti e fute ditën në natë, Ti nxjerr nga i vdekuri të gjallin dhe nga i gjalli të vdekurin dhe Ti e begaton pa masë atë që do!  
   28. Besimtarët të mos i miësojnë mosbesimtarët, e ti lënë manash besimtarët. E kush bën atë, ai nga feja e All-llahut nuk ka asgjë, përveq për qëllim ruajtja prej të keqës së tyre. All-llahu ju tërheq vërejtjen prej (dënimit të) Tij  pse vetëm te All-llahu është e ardhmja.
   29. Thuaj: Edhe nëse e fshefin atë që keni në zemrat tuaja ose, e publikoni, All-llahu e di gjithçka ka në qiej e çka në tokë; All-llahu është i plotëfuqishëm për çdo send.  
   30. Ditën kur çdo njeri e gjen pran vete atë që veproi mirë ose keq, e për atë të keqe që bëri, do të dëshiroj që në mes tij dhe në mes asaj të jetë një distancë shumë më e madhe (e mos ta shohë). All-llahu u jep të frikësohen prej dënimit Tij, megjithqë All-llahu është i mëshirshëm ndaj robëve.  
   31. Thuaj: Nëse e doni All-llahun, atëherë ejani pas meje që All-llahu të ju dojë, tju falë mëkatet tuaja, se All-llahu është që fal shumë, mëshiron shumë.  
   32. Thuaj: Binduni All-llahut dhe të dërguarit, e ata refuzojnë, atëherë All-llahu nuk i do pabesimtarët!  
   33. All-llahu e zgjodhi (pejgamber) Ademin, Nuhun, familjen Ibrahimit, familjen e Imranit mbi popujt tjerë (të asaj kohe).
   34. Që janë pasardhës njëri prej tjetrit. All-llahu dëgjon gjithçka dhe i di të gjitha.  
   35. (Përkujtohu) Kur gruaja e Imranit pat thënë: Zoti im, Unë këtë që është në barkun tim, vendosa ta kushtoj thjesht vetëm për shërbimin Tënd, pra pranoje këtë prej meje, vertetë Ti je Ai që dëgjon e di!
   36. E kur ajo e lindi tha: Zoti im, unë e linda femër! Po All-llahu e di më së miri atë që ajo e lindi. E mashkulli nuk si femra. Dhe unë e emërtova atë Merjeme , e atë dhe pasardhësit e saj po ti lë Ty në mbrojtje prej djallit të mallkuar.  
   37. Zoti i saj e pranoi premtimin e saj si është më mirë, e rriti me një edukatë të mirë e të plotë dhe e vuri nën kujdesin e Zekirjas. Sa herë që hynte Zekirjaja në mihrabin  e saj gjente te ajo ushqimin e thonte: Ai është nga All-llahu, se All-llahu atë që do pa masë e furnizon!
   38. Aty në atë moment Zekirjaja e lut Zotin e tij e thotë: Zoti im, falma edhe mua nga ana juaj një ppasardhës (fëmijë) të mirë,vërtet, Ti je dëgjues i lutjes!  
   39. E duke u falulr ai në faltore engjëjt e thërrasin: All-llahu të përgëzon ty me Jahjanë, që do të vërtetojë fjalën (Isain) e ardhur nga All-llahu, e që do të jetë prijës i matur dhe pejgamber nga të dalluarit!
   40. Ai (Zekirjaja) tha: Zoti im,si mund të kem unë djalë kur mua më ka arritu pleqëria dhe shoqja ime beronjë (sterile)? Tha (All-llahu): Kështu,All-llahu punon çka të dojë!
   41. Ai (Zekirjaja) tha: Zoti im më jepë mua një shenjë! Shenja e jote – tha Ai – është që tri ditë nuk do të mund tu flasësh njerzve, pos me gjeste (mimikë),e ti përmende shumë Zotin tënd dhe madhëroje mbrëmje e mëngjes!
   42. Përkujto kur engjujt i thanë:Oj Mejreme, All-llahu të dalloi ty (me besim e karakter), dhe të lartësoi mbi gratë e botës.  
   43. Oj Mejreme, vazhdoje adhurimin ndaj Zotit tënd, bën sexhde dhe falu për Zotin bashkë me ata që falen!  
   44. Këto janë nga lajmet e fshehta (të hershme) që po ti shpallim ty. Ti nuk ishe ndër ta kur i hidhnin shortet se kush prej tyre do të bëhej kujdestar i Mejremes, nuk ishe pranë tyre as kur ata ziheshin mes vete.  
   45. Përkujto kur engjujt i thanë: Oj Mejreme, All-llahu të përgëzon me fjalën e vet (me lindjen e një fëmije si rezultat i fjalës së Zotit).  
   46. E që duke qenë në djep (foshnje) u flet njerëzve,  e edhe si i rritur e që është nga të përsosurit.
   47. Ajo tha: Zoti im, si mund të kemë unë djalë e mua smë ka prekur njeriu (nuk jam e martuar)? Ai (All-llahu) tha: Ja, kështu, All-llahu krijon çka të dojë. Kur Ai vendos për një çështe, vetëm i thotë: Bëhu! Ajo menjëherë bëhet.  
   48. Ai (All-llahu) ia mëson atij librin (besimin), urtësinë, Tevratin dhe Inxhilin.  
   49. Dhe, të dërguar te bijtë e Israilit: unë kam ardhur nga Zoti juaj me argument, unë nga balta ju bëj diç si shpendi, i fryej atij dhe ai me lejen e All-llahut bëhet shpend, unë i sheroj të verbërit, të sëmurit ne lëkurë, dhe unë me lejen e All-llahut ngjalli të vdekurit: unë ju tregoj për atë që e hani dhe për atë që e depononi në shtëpiat tuaja. Vertetë, kjo është fakt për ju nëse jeni besimtarë.  
   50. Dhe (kam ardhur) që tju vërtetoj Tevratin që e keni para duarsh, tju lejoj disa që u ishin ndaluar juve, kam ardhur me argument nga Zoti juaj, pra kinie frikë All-llahun dhe më dëgjoni mua.  
   51. All-llahu është Zoti im dhe Zoti juaj. Adhuronie Atë; kjo është më rrugë e drejtë!  
   52. E kur e kuptoi Isai vendosmërinë e tyre në mosbesim (dhe qëllmin që ta mbysin), tha: Kush janë ndihmëtarët e mij për në rrugë të All-llahut? Havarijunët thanë: Ne jemi ndihmëtarë të fesë së All-llahut, nei besuam All-llahut, e ti dëshmo për ne se jemi muslimanë (të bindur, të dorëzuar)!  
   53. Zoti ynë, ne e besuam atë që e zbrite (shpalljen), e pasuam të dërguarin (Isain), pra shënona bashkë me ata që dëshmojnë (besimin e drejtë)!
   54. E, ata (jehudië) i kurdisën një dredhi (mbytjen e Isait), All-llahu iu kundëvu dredhisë së tyre, All-llahu është asgjësuesi më i fuqishëm kundër atyre që bëjnë dredhi.  
   55. (Përkujto, o i dërguar) Kur All-llahu tha: O Isa, Unë po të marr ty, po të ngris te Unë, po të shpëtoj prej sherrit të atyre që nuk besuan. E ata që të besuan ty, do ti ngrisë lart mbi ata që nuk besuan deri në ditën e kijametit , pastaj vetëm te Unë është kthimi juaj, Unë gjykuj mes jush për atëqë kudështoheshit.  
   56. Për sa u përket atyre që nuk besuan, Unë do ti ndëshkoj me një ndëshkim të ashpër në këtë botë dhe në botën tjetër,dhe ata nuk do të kenë ndihmëtarë.  
   57. E për sa u përket atyre që besuan dhe bënë vepra të mira, atyre u japë shpërblim të plotë. All-llahu nuk i do të padrejtit.  
   58. Këto që po ti lexojmë ty (o i dërguar) janë nga ajetet, janë nga Kurani i pa të meta (i rrezistueshëm).  
   59. Vërtet, qështja e Isait (të lindur pa baba) te All-llahu është sikurse qështja e Ademit. Atë e krijoi Ai nga dheu, e pastaj atij i tha Bëhu! ai u bë.  
   60. E vërtetëështë (kjo) nga Zoti yt, e ti kurrsesi mos u bën nga ata që dyshojnë.  
   61. E kush të kundërshton ty në qështjen e tij (Isait) pasi të është bërë e ditur e vërteta, ti thuaj: Ejani i thërrasim bijtë e tanë dhe bijtë tuaj, gratë tona dhe gratë tuaja, vetë ne dhe vet ju, mandej sinqerisht të lutemi për mallkim, dhe mallkimi nga ana e All-llahut ta hedhim kundër gënjeshtarëve.  
   62. Ska dyshim, ky është lajm i vërtetë. Nuk ka asnjë të adhuruar tjetër pos All-llahut. All-llahu është Ai, i plotëfuqishmi, i vetëdijshmi.  
   63. E nëse ata refuzojnë (besimin e drejtë), ata janë ngatërrestarë, për të cilët All-llahu e di shumë mirë.  
   64. Thuaju (o i dërguar): O ithtarë të librit (Tevrat e Inxhil), ejani (të bashkohemi) te një fjalë që është e njejtë (e drejtë) mes nesh dhe mes jush: të mos adhurojmë, pos All-llahut, të mos ia bëjmë Atij asnjë send shok, të mos konsiderojmë njëri – tjetrin zotër pos All-llahut! E në qoftë se ata refuzojnë, ju thoni: Dëshmoni pra, se ne jemi muslimanë (besuam një Zot)!  
   65. (madje thuaju): O ithtarë të librit,pse po polemizoni me ne rreth Ibrahimit? E, nuk ja në shpallur as Tevrati as Inxhilli, vetëm se pas tij?! A nuk e kuptoni (gënjeshtrën tuaj)?
   66. Ja ju jeni ata që polemizuat edhe për atë që e dinit (për Isain) e përse polemizoni për atë që skeni kurrfarë dije (ppër Ibrahimin)? All-llahu e din të vërtetën e ju nuk e dini.  
   67. Ibrahimi nuk ka qenë as jehudi as i krishterë, por ai ishte larg besimeve të kota, ishte musliman dhe nuk ishte prej idhujtarëve.  
   68. Njerëzit më me meritë për tu thirrur në Ibrahimin, ishin ata që e ndoqën atë (besimin e tij) dhe ky Pejgamber me ata që besuan (ymeti i këtij). All-llahu është mbrojtës i besimtarëve.  
   69. Një grup nga uthtarët e librit kishin dëshirë tu shpiejnënë rrugë të gabuar por ata nuk mashtrojnëtjetërpos vetes së tyre, dhe nuk e vërejnë.  
   70. O ithtarë të librit, përse nuk i besoni ajetet (Kuranin) e All-llahut, e duke e ditur të vertetën?
   71. O ithtarët e librit, përse, duke qenë se ju e dini të vertetëne ngatërroni me gënjeshtën dhe fshihni realitetin?
   72. Një grup nga ithtarët e librit thanë (të vetëve): Besoni para dite në atë që u është shpallur atyre që besuan (muslimanëve), e pasdite mos e besoni, e ndoshta edhe ata (muslimanët), do të zbrapsen (nga besimi i tyre).  
   73. Dhe (u thonin):Mos i besoni askujt përveç atij që ështënë fenë tuaj!Thuaj (o i dërguar):I vetmi udhëzim është udhëzimi nga All-llahu! (u thoni të vetëve mos besoni nga droja) Se po i jepet ndokujt (pejgamberllëku) sikurse u është dhënëjuve dhe (nga droja) se tju paraqesin fakte (muslimanët) para Zotit tuaj (ditën e gjykimit). Thuaju: E tërë e mira është në duar të All-llahut,Ai ia jep atë kujt të dojë; All-llahu është dhurues i gjërë, i gjithdijshëm
   74. Ai veçon me mëshirën e vet (me pejgamerllëk) kë të dojë. All-llahu është Zot i mirësisë së madhe.  
   75. Ndër ithtarë të librit ka, që po ia besove një sasi të madhe (ari), ai ta kthen ty atë, por ka të atillë që po ia besove një dinarë, ai nuk takthen ty atë, përveç nëse gjithnjë irri gati (ia kërkon pajada). Këtë (e bëjnë)për arsye se ata thonin:Ne nuk kemi kurrfarë përgjegjësie ndaj (pasurisë që u marrim) të të paditurëve (arabëve analfabetë). Pra duke e ditur të vertetën, ata bëjnë gënjeshtër ndaj All-llahut.  
   76. Jo,(nuk është ashtu si thonë ata)po kush e përmbush emanetin e vet (është besnik) dhe ruhet nga mëkatet, ska dyshim,All-llahu i do ata që ruhen.  
   77. Ata që për një vlerë të paktë e shesin besën e dhënë All-llahut, ndryshojnë edhe zotimet e tyrue, të tillët nuk kanë pjesë (mëshirë) në botën tjetër, dhe në ditën e kijametit All-llahu nuk u flet atyre,nuk i shikon ata dhe i pastron (prej barrës së gabimeve), ata kanë një dënim të dhembshëm.  
   78. Në të vertetë, një grup prej tyre janë ata që pëhtjellojnë gjuhët e tyre kur lexojnë librin (për të deformuar kuptimin) ashtuqë ju të mendoni se ajo (shprehje) është nga libri, po ajo nuk është nga (i vertetë), adje thonë:Kjo është nga All-llahu!Po ajo nuk është nga All-llahu. Ata duke ditur thonë gënjeshtra për All-llahun.  
   79. Sështë e drejtë as nuk i takoiasnjë njeriu që ti ketë dhënë All-llahu librin, urtësinë dhe pejgamberllëkun,e pastaj ai tu thotë njerëzve:Bëhuni rob të mij (adhuromëni mua) e jo të All-llahut! por (ju thotë):Bëhumi dijetarë të mësimeve të Zotit, ngase e keni mësuar njerëzve livrin dhe e keni studiuar atë.  
   80. Dhe as që ju urdhëron ai (pejgamberi) që të adhuroni engjëjt , as pejgamberët për zota. Vallë, a ju urdhëoi ai juve mosbesimin pasiqë ju jeni muslimanë?
   81. Përkujtoni (o ithtarë të librit) kur All-llahu mori zotimin e pejgamberëve: nga ajo se juve ju dhashë libër e urtësi, e që verteton atë që ju keni pranë veti. Tha (All-llahu):A pranuat, a e morët sipër obligimin Tim? Ata thanë:Ne e pranuam! Tha (All-llahu):Dëshmoni pra, edhe Unë dëshmoj bashkë me ju!
   82. E kush shkel këtë (zotim) pas kësaj, ata janë jashtë respektit ndaj All-llahut.  
   83. A mos kërkojnë ata (ithtarët e librit) fe, pos fesë së shpallur nga All-llahu? E Atij i është dorëzuar gjithë çka në qiej e në tokë, me dashje dhe te Ai kthehen.  
   84. Thuaj: Ne i kemi besuar All-llahut, edhe asaj që na zbrit neve, edhe asaj që i është zbritur Ibrahimit, Ismailit, Is-hakut, Jakubit dhe pasardhësve. Edhe asaj që i është dhënë Musait dhe Isait,edhe asaj që i është zbritur të gjithë pejgamberëve nga Zoti i tyre. Ne nuk bëjmë kurrfarë dallimi në mes tyre dhe ne vetëmAtij jemidorzuar.  
   85. E, kush kërkon fe tjetër përveç fesë islame, atij kurrsesi nuk do ti pranohet dhe ai në botën tjetër është nga të dëshpruarit.  
   86. E,si ta udhëzojë All-llahu një popull që pas besimit të tyre u bënë pabesimtarë dhe pasi dëshmoi se i dërguari është i vërtetë, dhe pasi tju kenë ardhur atyre argumente të qarta? Alllahu nuk i mundëson udhëzimin e Vet popullit zullumqarë.  
   87. Ndëshkimi i të tillëve është:mallkimi nga All-llahu, nga engjëjt dhe nga gjithë njerëzimi tok.  
   88. Ata përgjithmonë janë në te (në zjarr), atyre as nuk ju lehtësohet dënimi dhe as nuk u jepet afat.  
   89. Përveq atyre që pas asaj upendan dhe u përmirsuan. Vërtet , All-llahu falë shumë dhe mëshiron.  
   90. Ata, të cilët pas besimit të tyre u bënë pabesimtarë,e pastaj e shtuan mosbesimin, atyre kurrsesi nuk du pranohet pendimi. Të tillët janë mu ata të humburit.  
   91. Ata që nuk besuan dhe vdiqën si mosbesimtarë, anjërit prej tyre nuk do tu pranohet ër konpensim, qoftë edhe plotë faqen e dheut ari. Ata i pret dënim dhëmshëm dhe për ta nuk ka ndihmëtarë.  
   92. Kurrë nuk do të arrini sinqeritetin e plotë me besim (as kënaqësinë e lumtur në Xhennet) derisa të mos e jepnimë të dhëmbshmen (më të dashurën) e pasurisë suaj. çkado që jepni (për Zotin), All-llahu atë e di.  
   93. I tërë ushqimi ishte i lejuar për bijtë e israilit, përveç atij që Israili (Jakubi) para se të s briste Tevrati, ia ndaloi vetvetës. Thuaju: Sillne pra një Tevrat dhe lexoni atë, nëse jeni të vërtetë (në çka thoni)?
   94. Ai që edhe pas kësaj shpif gënjeshtra kundër All-llahut, ata vërtet janë mizorë.  
   95. Thuaj: Allahu e tha të vërtetën, pra ndiqne fenë e pastër të Ibrahimit, sepse ai nuk u ta konte idhujtarve.  
   96. Shtëpia (xhamia) e parë e ndërtuar për njerëz, është ajo në Bekë (Mekë), e dobishme  udhërrëfyese për mbarë njerëzimin.  
   97. Aty ka shenja të qarta: vendi iIbrahimit, dhe kush hyn në te, ai i sigurt, Për hirë të All-llahut, vizita eshtëpisë (Qabes) ësht obligim për atë që ka mundësi udhëtimi te ajo, e kush nuk e beson (ai nuk e viziton); All-llahu nuk është i nevojshëm për (ibadetin që e bëjnë) njerëzit.  
   98. Thuaj: O ithtarë të librit, përse i mohoni ajetet (argumentet) e All-llahut? E All-llahu mbikëqyr atë që veproni.  
   99. Thuaj: O ithtarë të librit, përse e pengoni atë që besoni nga rruga e All-llahut , duke u angazhuar që ta paraqitni atë të shtrembër, ndërsa vetë ju, jeni dëshmues se është e vërtetë! Veprimi juaj nuk mund ti shmanget mbikëqyrjes së All-llahut.  
   100. O ju që besuat, në qoftë se ju i bindeni një grupi të atyre që iu është dhënë libri, ata, do tju kthejnë në mosbesimtarë.  
   101. Si bën të mos besoni, kr juve janë duke iu lexuar (duke iu shpallur) ajetet e All-llahut dhe kur në mesin tuaj gjendet i derguari i Tij? E kush i përmbahet fesë së All-llahut, ai padyshim është i udhëzuar në rrugën e drejtë.  
   102. O ju që besuat, kinie frikë All-llahun me sinqeritet të vërtetë dhe mos vdisni, pos vetëm duke qenë muslimanë (besimtarë)!
   103. Dhe kapuni që të gjithë ju për litarin (fenë dhe Kuranin) e All-llahut, e mos u përçani!Përkujtomie nimetin e All-llahut ndaj jush, kr ju(para se ta pranonit fenë islame) ishit të armiqësuar, e Ai bashkoi zemrat tuaja dhe ashtu me dhuntitë e Tij aguat të jeni vëllezër. Madje ishit në buzë të greminës së Xhehennemit, e Ai ju shpëtoi prej tij. Po kështu All-llahu ua shqaron juve argumentet e veta që ju të gjeni të vërtetën e lumtur.  
   104. Nga ju le të jetë grup që thërret në atë që është e dobishme, urdhëron për punë të mbara dhe ndalon nga e keqja. Të tillët janë ata të shptuarit.  
   105. E mos u bëni si ata që u ndanë dhe u përçanë pasi u patën zbritur argumentet. Ata do të pësojnë një dënim të madh.  
   106. Në ditën kur ka fëtyra që zbardhen dhe ka fytyra që nxihen. E për sa u përket atyre fëtyrave që janë nxirë u (thuhet): A edhe pasbesimit tuaj u bëtë pabesimtarë? Vuanie pra, dënimin për shkak se ishit që nuk besojshit!
   107. Ndërsa atyre që u janë zbardhur, ata janë në mëshirën (Xhennetin) e All-llahut dh aty janë përgjithmonë.  
   108. Ja, këto që po ti lexojmë ty janë argumentet e sakta të All-llahut. E All-llahu nuk është ai që e do padrejtsinë për njerëz.  
   109. Të All-llahu jaë çka në qiej dhe çka në tokë dhe vetëm te All-llahu kthehen çështjet.  
   110. Je jeni populli më i dobishëm, i ardhur për të mirën e njerëzve, të urdhëroni për mirë, të ndaloni nga veprat e këqia dhe të besoni në All-llahun. E sikur ithtarët e librit të besonin drejt, do të ishte shumë më e mirë për ta. Disa prej tyre janë besimtarë, por shumica e tyre janë larg rrugës së Zotit.  
   111. Ata kurrsesi nuk mund tju sjellin ndonjë dëm jve, përveç ndonjë shqetësimi, po edhe në ju luftofshin, ata do të zmbrapsen prej jush. Mandej ata nuk janë të ndihuar.  
   112. Atyre (jehudive) u është vënë njollë e nënçmimit kudo që të gjenden, vetëm nëse kapen për litarin (fenë) e All-llahut dhe kthehen në besën e njerëzve (të muslimanëve), ata kanë shkaktuar kundër vetes përbuzje nga All-llahu, andaj atyre u është shtar shtypja e mjerimi. Këtë për shkak se ata i mohonin argumentet e All-llahut, i mbytnin mizorisht pejgamberët dhe për shkak se kundërshtonin (udhëzimet e Zotit) dhe tejkalonin (çdo normë njerëzore).  
   113. Ata (ithtarët e librit) nuk janë të njejtë. Nga ithtarët e librit ka që janë në rrugë të drejtë, gjatë natës lexojnë ajetet e All-llahut duke u lutur.  
   114. I besojnë All-llahut dhe së ditës, këshllojnë për të mirë dhe largojnë nga të dobishme, edhe ata janë prej të mirëve.  
   115. E çfarëdo të mire që bëjnë, ajo nuk u mohohet. All-llahu i di shumë mirë të devotshmit.  
   116. Ska dyshim se atyre që nuk besuan, nuk do tu bëjnë dobi ndaj (dënimit të) All-llahut as pasuria e as fëmijët e tyre. Ata janë banues të zjarrit dhe aty janë përgjithmonë.  
   117. Shembulli i asaj që ata e japin në këtë jetë (për tu lavdëruar e për e përmendur) është si i një erë me breshër që godet dhe shkatërron të mbjellat e një populli që e ka lëshuar rrugën në dëm të vetes. All-llahu nuk u bëri zullum atyre, por ata ishin që i benë të padrejtë vetes së vet.  
   118. O ju që besuat, mos i zini për miq të ngushtë të tjerët jashtë mesit tuaj, ata nuk pushojnë së bepruari në dëm tuajin, u dëshirojnë çka u mundon juve. Urrejta kundër jush duket nga gojët e tyre, por ajo që fshehin në tyre, është edhe më e madhe. Ne pra, u kemi sqaruar faktet nëse ju i kuptoni.  
   119. Ja, ju (muslimanë) jeni që i doni ata, e ata nuk u duanjuve. Madje ju i besoni librat në tërësi (të gjitha shpalljet), e kur u takojnë thonë:Ne kemi besuar! e kur veçohen,ata mllefi kundër grisin majet e gishtrinjve. Thuaju: Vdisni me atë mllef tuajin! All-llahu i di shumë mirë se çka mbajnë (të fshehtat) zemrat e tyre.  
   120. Nëse ju përjetoni ndonjë të mirë, ata i dëshpron ajo, e nëse u godet ndonjë e keqe, ata gëzohen për atë. Po, në qoftë se ju bëhi të durueshëm dhe ruheni (mëkateve), dinakëria e tyre nuk do të tu dëmtojë aspak. Është e sigurt se All-llahu e ka në dorë atë që punojnë ata.  
   121. Përkujto (O i dërguar) kur dole nga familja jote që tua përcaktosh besimtarëve vendet për luftë, e All-llahut është që dëgjon (fjalët) dhe që kupton (qëllimet).  
   122. Kur dy grupe prej jush gati u treguan të dobëta, po All-llahu ishte që u ndihmoi atyre (që të mos largoheshin), andaj besimtarët le ti mbështeten vetëm All-llahut.  
   123. All-llahu u ndihmoi juve në Bedr kur ju ishit pak në numër, e për të qenë mirënjohës, keni frikë nga Zoti.  
   124. Kur ti u thoshe besimtarëve: A nuk është mjaft për ju që Zoti juaj tju vazhdojë ndihmën me tre mijë engjëjt e zbritur?
   125. Po, nëse jeni të qëndrushëm e të matur, e ata (armiqtë) tju vinë tash në këtë momoent, Zoti juaj ua vazhdon juve ndihmën me pesë mijë engjëjve të ushtruar (për luftë) ose të shënuar.  
   126. E atë(ndihmë) All-llahu nuk e bëripër tjetër por vetëm për tju gëzuar dhe me të të qetësojë zemrat tuaja, përndrushe ndihma vjen vetëm prej All-llahut, ngadhënjyesit, të urtit.  
   127. (u ndihmoi) Që ta këpusë një grup nga ata që nuk besuan (duke i mbytur a zënë rovër), ose për ti demoralizuar dhe ashtu të kthehen të dëshpruar.  
   128. Ty nuk të takon asgjë rreth çështjes se a do tu pranojë Ai pendimin apo do ti dënojë ata,në të vërtetë ata janë zullumqarë.  
   129. Vetëm e All-llahut është gjithçka në qiej e në tokë, Ai i fal atij që do dhe Ai dënon atë që do. All-llahu është mëkatfalës, mëshirues.  
   130. O ju të clët besuat, mos e hani kamaatën që po e shumë fishoni dhe kini frikë (dënimin e) All-llahut ashtu që të gjeni shpëtim.  
   131. Dhe ruajuni zjarrit që është përgaditur për pabesimtarët.  
   132. E bindjuni All-llahut dhe të dërguarit, ashtu qëtë mëshiroheni.  
   133. Dhe ngutuni (me punë që meritoni) në falje mëkatesh nga Zoti juaj dhe për në një Xhennet, gjerësia e të cilit është si gjerësia e qiejve dhe e tokës, i përgatitur për të devotshmit.  
   134. Të cilët japin kur janë shlirë edhe kur janë në vështirësi dhe që e frenojnë mllefin, që u falin (keqen) njerëzve, e All-llahu i do bamirësit.  
   135. Edhe ata të clët kur bëjnë ndonjë (mëkat) të shëmtuar ose i bëjnë zullum vetës së tyre, e përmendin All-llahun dhe kërkojnë falje për mëkatet e tyre – e kushi i falë mëkatet përveç All-llahut? – dhe që duke ditur, nuk vazhdojnë në ata që kanë punuar (në të keqen).  
   136. Shpërblimii të tillëve është falja nga Zoti i tyre dhe Xhennetet nëpër të cilët rrjedhin lumenj e aty do rrijnë përgjithmonë. a i mirë është shpërblimi i atyre që punojnë.  
   137. Përpara jush kanë kaluar ppopujt ndaj të cilëve janë zbatuar ligjet, ndaj, udhtoni nëpër tokë dhe shikoni si qe përfundimi i atyre që përgenjeshtruan.  
   138. Ky (Kurani) është sqarim për njerëzit, është dhëzim dhe këshillë për të devotshmit.  
   139. E mos u dobësoni (fizikisht0 dhe mos u dëshproni (shpirtërisht) derisa ju jeni më të lartit, po qe se jeni besimtarë të sinqert.  
   140. Në qoftë se juve u preku çka u dhemb (në Uhud). edhe atë popull (armikun) e pat prekur dhembje si kjo e juaja (në Bedr. Ne, këto ditë i ndrrojmë (u japim në përdorim) mes njerëzve për tu ditur te All-llahu ata që besuan dhe për ti zgjedhur disa prej jush për dëshmorë (ose dëshmues). All-llahu nuk i do zullumqarët.  
   141. Dhe që All-llahu ti pastrojë besimtarët, ndërsa gradualisht ti shkatërrojë mosbesimtarët.  
   142. A mos menduat ju se do të hyni në Xhennet e All-llahu pa i ditur (pa u vërtetua në praktikëse prej jush kanë luftuar, dhe pa u ditur cilët prej jush ishin të durueshëm.  
   143. Ju ishit ata që dëshironit vdekjen para se të ballafaqoheshit me te. Ja pra, atë e patë dhe e shikuat me sytë tuaj.  
   144. Muhammedi nuk është tjetër vetëm se i dërguar. Edhe përpara tij pati të dërguar (që vdiqën ose u vranë). E nëse ai vdes ose mbytet, a do të ktheheshit ju prapa (nga feja ose lufta)?E kushdo që kthehet prapa, ai nuk i bën dëm All-llahut aspak, kurse All-llahu Ne do ti shpërblejë mirënjohësit.  
   145. Askuh nuk vdes pa vullnetin dhe lejen e All-llahut. Ai është shënim i afatit të caktuar. E kush e dëshiron shpërblimin e kësaj bote, Ne atij ia japim, e kush e dëshiron shpërblimin e botes tjetër, edhe atij do tia japim atë, kurse mirënjohësit Ne do ti shpërblejmë.  
   146. E sa pejgamberë pati qësë bashku me të luftuan turma të mëdha besimtarësh dhe për atë që i goditi në rrugën e All-llahut, ata nuk u dobësuan dhe nuk u përulën. All-llahu i do durimtarët.  
   147. Fjala e tyre nuk ishte jetër pos vetëm: Zoti ynë, na i falë mëkatet tona dhe lëshimet në punët tna dhe na forco në vendet tona (në luftë), nduhmona kundër popullit jobesimtar!
   148. Ndaj All-llahuua u dha atyre shpërblimin e kësaj bote dhe shpërbllimin më të mirë të botës tjetër; All-llahu i do punë mirët.  
   149. O besimtarë, nëse u nënshtroheni jobesimtarëve, ata ju kthejnë prapa aty ku ishit (në kufër) dhe atherë do të jeni të humbur.  
   150. Sepse vetëm All-llahu është ndihmëtar i juaji dhe Ai është më imiri ndihmës.  
   151. Ne do të mbjellim frikën në zemrat e atyre që nuk besuan sepse ata All-llahut i trillojnë e imveshin zota të tjerë, duke mos pasur për të kurrëfar fakti, ndaj vendbanimi i tyre do të jetë xhehnemi. Sa i shëmtuar është vendi i mizorëve.  
   152. All-llahu përmbushi premtimin e vet ndaj jush, ngase me vullnetin e Tij i korrët ata (me shpata) deri kur u dobësuat dhe u përçatë ndërmjet vete, në çështjen e vendit (që u pat caktuar Pejgamberi) dhe pasi vrejtët atë që e dëshironit (prenë e luftës ), e atëherë kundërshtuat (urdhërin e Pejgamberit). Pati prej jush që e deshën këtë jetë (ata që u ngutën pas presë) e pati prej jush që e deshtën botën tjetër. Pastaj, për tju sprovur u zmbrapi juve nga ata. Po All-llahu u fali juve; All-llahu është dhurues i madh ndaj besimtarëve.  
   153. Dhe kur largoheshit e nuk përfillshit as njëri-tjetrin, ndërsa i dërguari ju thërriste mbrapa. Atëherë u goditi me dëshprim për dëshprim (që i shkaktuat Pejgamberit), ashtu që mos pikëlloheni për atë që u shpëtoi (preja e luftës) e as për atë që u goditi. All-llahu është i njohur hollësisht me atë që veproni.  
   154. Mandej, pas asaj tronditjeje tërëndë, Ai u lëshoi sa për qetësim, një kotje (gjumi të lehtë) që i kaploi një grup prej jush, kurse një grup i kishte preokupuar vetëm çështja e vetvetes. Ata formuan bindje të padrejtë ndaaaaj All-llahut, bindje injorante, e thonin:  Ne nuk kemi në dorë asgjë nga kjo çështje!  Thuaj: E tërë çështja është vetëm në duar të All-llahut! Ata fshehin në vetvete atë që uty nuk ta shprehin. Thonin : Sikur ne të kishim diçka në dorë në këtë çështje, ne nuk do të mbyteshim këtu! Thuaj: Edhe sikur të ishit në shtëpitë tuaja, atyre që është caktuar mbytja (vdekja), do të dilnin në vendin e flijimit të tyre! Në mënyrë që All-llahu të provojë atë që është në zemrat e tuaja (sinqeritetin, ose hipokrizinë) dhe që të pastrojë atë që është në zemrat tuaja. All-llahu i di shumë mirëtë fshehtat në zemrat.  
   155. Vërtet, ata që u zbrapsën prej jush ditën e ndeshjes së dy grupeve (besimtarë dhe idhujtarë në Uhud), ata vetë djalli i shtyri të rrëshqasin me disa punë të tyre që i bënë, po All-llahu ua fali atyre gabimin; All-llahu është mëkatfalës dhe i butë.  
   156. O besimtarë, mos u bëni si ata që nuk besuan dhe, për vllezërit e tyre që kishin dalë në udhëtim (tregtie e gjallërimi) ose që kishin shkuar në luftë thonin: Sikur të kishin ndejtur pranë nesh (e të mos dilnin), atë (bindje), All-llahu ua bëri një dëshprim në zemrat etyre. Pse All-llahu ë është Ai që jep jetë dhe jep vdekje dhe All-llahu sheh atë që ju punoni.  
   157. E sikur të ishit mbytur në rrugën e All-llahut, ose tu kikshte zënë vdekja, do të gëzonit falje e mëshirë prej All-llahut që është shumë më e dobishme se ajo çka ata grumbullojnë.  
   158. Ti ishe ibutë ndaj atyre, ngase All-llahu të dhuroi mëshirë, e sikur të ishe i vrazhdë e zemërfortë, ata do shkapërderdheshin prej teje, andaj ti falju atyre dhe kërko ndjesë për ta, e konsultohu me ta në të gjitha çështjet, e kur të vendosësh, atherë mbështetu në Allhun, se All-llahu ido ata që mbështeten.  
   160. Nëse All-llahu dëshiron tju ndihmojë, ska kush që mund tju mposhtë, e nëse Ai iu lë pa ndihmë, atherë kush është ai pas Tij, që do tju ndihmojë? Pra vetëm All-llahut le ti mbështeten besimtarët.  
   161. Asnjë pejgamberi nuk i takoi të bëjë hile dhe kush bën hile (në ndarjen e plaçkës së luftës), ai në ditën e kijametit vjen i ngarkuar me atë që ka bërë, pastaj secilit njeri i jepet ajo që e ka fituar, duke mos iu bërë e padrejtë.  
   162. A është i njejtë ai qëiu bind All-llahut dhe kërkoi kënaqësinë e Tij, si ai që tërhoqi kundër vetes hidhërim të madh nga All-llahu dhe e ardhmja e tij është Xhehennemi, që është përfundim shumë i keq?
   163. Ata kanë dallim te All-llahu, e All-llahu she shumë mirë ata që veprojnë.  
   164. Është e vërtetë se All-llahu u dha dhurataë të madhe besimtarëve, kur ndër ta nga mesi ityre dërgoi të dërguarqë atyre tu lexojë shpalljen e Tij, ti pastrojë ata, tua mësojë Kuranin dhe sheriatin, edhepse, më parë ata ishin krejtësisht të humbur.  
   165. E kur juve u goditi një dështim (në Uhud) e që ju ia patët dhënëatë dyfish (armikut në bedër), thatë: Prej nga kjo? thuaj: Ajo është nga vetë ju! Ska dyshim se All-llahu është i plotëfuqishëm për çdo send.  
   166. Ajo që ju goditi juve ditën eballafaqimit të dy grupeve (besimtarë dhe idhujtarë), ishte me lejen e All-llahut, për tu dalluar besimtarët e sinqert.  
   167. Dhe, për tu ditur ata që ishin hipokritë. E atyre u është thënë: Ejani e luftoni në rrugën e All-llahut ose mbroni vetën! E ata thanë: Sikur të dinim se do të luftohej, ne do të vinim pas jush! Në atë moment ata ishin më afër mosbesimit se besimit. Flisnin me gojët e tyre atë që uk e kishin në zemrat e tyre, po All-llahu edi mirë për atë që fshehin.  
   168. Dhe ata që nuk luftuan dhe atyre të vetëve u thanë:  Sikur të na dëgjon neve (e të ktheheshin siç u kthyem ne ), nuk do të mbyteshim! thuaju: Largoie pra vdekjen prej vetes suaj, nëse jeni të sigurt çka thoni?
   169. Kurrsesi të mos mendoni se janë të vdekur ata që ranë dëshmorë në rrugën e All-llahut. P ërkundrazi, ata janë të gjallë duke u ushqyer te Zoti ityre.  
   170. Janë të gëzuar me atë që u dha All-llahu nga të mirat e Tij, dhe atyre që kanë mbetur ende pa i bashkuar rradhëve të tyre, u marrin myzhde se për ta nuk ka as frikë dhe as që kanë pse të brengosen.  
   171. Ata janë të gëzuar me begati e dhurata që ua dha All-llahu, e ska dyshim se All-llahu nuk ua humb shpërblimin besimtërëve.  
   172. Të cilët edhe pasi i goditi plaga iu përgjegjën All-llahut dhe të dërgurit. E për ata prej tyre që bënë, mirë dhe u rujtën, është një shpërblimi madh.  
   173. E atyre (shokëve të pejgamberit) që dikush u tha : Populli (idhujtaët( është tubuar tju sulmoja, pra kini frië! Ajo, vetëm u a shtoi edhe më shumë besimin e thanë e thanë: Neve na mjafton që kemi All-llahu, Ai është mbrojtësi më i mirë!.  
   174. Dhe atë pa i gjetur kurrfarë e keqe fituan begati e mirësi të mëdha nga Allhu dhe e arritën kënaqsinë e Tij All-llahu është dhurues i madh.  
   175. P atë (propagndë) e bëri vetëm shejtani që dëshironte me miqtë e vet (idhujtarët), tju friksojë, poju mos u frikësoni prej tyre, frikësomënu Mua, nëse jeni besimtar.  
   176. E ty të mos të brengosin ata që përpiëen për mosbesim, ata kurrsesi nuk mund të dëmtojnë asgjë All-llahun. All-llahu me urtësinë e vet dëshiron që atyre të mos u takojë kurrfarë e mire në botën tjetër dhe ata kanë një dënim të madh.  
   177. Ata që në vend të besimit pranuan kufrin, nuk i bëjnë asgjë dëm All-llahut, ata ipret një dënim i idhët.  
   178. Të mosmendojnë ata që nuk besuan se afatin që u dhamë Ne atyre të jetojnë, është në dobi të tyre. Ne i lamë të jetojnë vetëm që shtojnë edhe më shumë mëkate, se ata ipret një dënmim nënçmues
   179. All-llahu nuk ju zblon juve të fshehtat (e të dini se çmbajnë në zemrët e tyre). Por All-llahu është Ai që nga të dërguarit e vet zgjedh atë që do (e i zbulon ndonjë të fsehtë). Prandaj, bsoni All-llahut dhe të dërguarit të Tij, e në i besofshit dhe nëse ruheni, atëherë ju keni një shpërblim të madh.  
   180. Ata, të cilët bëjnë koprrraci me atë nga të mirat e veta u dha All-llahu, të mos mendojnë kurrsesi se ajo është në dobi të tyre. Jo, ajo është në dëm të tyre. Ajo e mirë me çka bënë koprraci, në ditën e kijametit do tu mbështillet në qafën e tyre. All-llahut i mbesin trashëgim qiejt dhe toka, All-llahu është i njohur mirë më atë që veproni.  
   181. All-llahu ka dëgjuar fjalën e tyre që thanë: All-llahu është i varfër e ne jemi të pasur! Ne do të shënjojmë atë që thanë ata dhe që i mbytën pejgamberët pa kurrfarë faji, e do tju themi: Vuane mundimin e djegjies së zjarrit.  
   182. Kjo është meritë e duarve tuaja, se All-llahu nuk zullumqarë ndaj robëve.  
   183. Ata janë që thanë: All-llahu na ka porositur që të besojmë asgjë të dërguar derisa ai të na sjellë një kurban që do ta ngrënë zjarri. Thuaju: Para meje juve u erdhën të dërguar me argumente dhe me atë që e thatë, e përse i mbytet ata, nëse thoni të vërtetën?
   184. Po nëse ata ty të përgënjeshtrojnë, janë përgënjeshtruar edhe para teje të dërguar që u erdhën me argumente të prera, me shkrime qiellore dhe me libër të nditshëm.  
   185. Secili njeri do të shijojë vdekjen, e shpërblimet tuaja u plotësohen diten e kijametit, e kush shmanget zjarrit e futet në Xhennet, ai ka arritur shpëtim, e jeta e kësaj bote nuk është tjetër pos një përjetim mashtrues.  
   186. Ju patjetër do të sprovoheni si në pasurinë tuaj, si në vetën tuaj, madje do të dëgjoni ofendime të shumta prej atyre që u është libri para jush, e edhe prej idhujtarëve, po në qoftë se duroni dhe ruheni, ajo është gjëja më vendimtare.  
   187. Dhe kur All-llahu mori zotimin nga ata që i pat dhënë libri: që githqysh tua publikoni atë njerëzve, e të mos e fshehni, por ata e lanë pas dore atë për pak send të kësaj jete; pra, bënë punë të keqe.  
   188. Mos mendo se janë të shpëtuar ata që gëzohen për atë që bënë (e fshehen çështjen tënde) dhe dëshirojnë të jenë të lavdëruar për atë që nuk e punuan mos llogarit shpëtimpër ta (nu e thanë të vërtetën), ata kanë njëë dënim të dhëmbshëm.  
   189. Vetëm All-llahut i takon sundimi i qiejve e i tokës dhe All-llahu është i gjithfuqishëm për çdo send.  
   190. Në krijimin e qiejve e të tokër, në ndyshimin e natës dhe të ditës, ka argumente të qarta për ata që kanë arsye dhe intelekt.  
   191. Për ata që All-llahun e përmendin me përkujtim kur janë në këmbë, kur janë ulur, kur janë të shtrirë dhe thellohen në mendimie rreth krijimit të qiejve e të tokës (duke thënë)::Zoti ynë, këtë nuk e krijove kot, i lartësuar qofsh, ruanaprej dënimit të zjarrit!
   192. Zoti ynë, atë ti e fute në zjarr, atë e ke poshtëruar; oër mizorët nuk ka ndihëtarë!
   193. Zoti ynë, ne dëgjuam një thirrës që ftonte për besim(e që thoshte):Të besoni Zotin tuaj! E ne besuam! Zoti ynë, na i falë mëkatet tona, na i mbulo të metat dhe pas vdekjes na bashko me të mirët!  
   194. Zoti ynë, jepna atë që nëpërmjet të dërgurëve Tu, na e premtove dhe në ditën e kijametit mos na turpëro; vërtet Ti je Ai që nuk e shkel premtimin!
   195. Zoti i tyre iu përgjegj lutjes së tyre (e tha): Unë nuk ia humb mundin asnjërit prej jush, mashkull qoftë apo femër. Ju jeni njëri nga tjetri por ata që u dëbuan prej shtëoive të tyre dhe emigruan, u munduan vetëm pse ishin në rrrugën Time, lftuan dhe u vranë, atyre patjetërdo t;ua shlyej mëkatet e tyre dhe do ti veje në Xhennete në të cilët burojnë lumenj. Ai është shpërblim nga ana e All-llahut, se më i miri i shpërblimeve është te All-llahu.  
   196. Të mos mashtrojë bredhja nëpër qytete e atyre që nuk besuan.  
   197. Ajo është një kënaqësi e pakët, e pastaj vendi i tyre është Xhehennemi që është vend mjerimi.  
   198. Por ata që ia patën frikën Zotit të tyre, ata i kanë Xhennetet nëpër të cilat rrjedhin lumenj dhe aty janë përgjithmonë. Ajo është pritje nga ana e All-llahut, e për të mirët më e dobishmja është ajo që është te All-llahu.  
   199. Po edhe nga ithtarët e librit ka që besojnë All-llahun, e besojnë atë që u është shpallur juve, e besojnë atë që është shpallur atyre, janë të bindur ndaj All-llahut në shpallje nuk i shesin për pak sendtë kësaj jete. Të tillët kanë shpërblimin e vet te Zoti i tyre, e All-llahu është që llogarinë e bën shpejt.  
   200. O ju besimtarë, bëni durim, bëhuni të qëndrueshëm kundër armikut, rrini të përgaditur dhe, që të shpëtoni, ruajuni dënimit të All-llahut.  

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
1. الم
2. اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ
3. نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَأَنْزَلَ التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ
4. مِنْ قَبْلُ هُدًى لِلنَّاسِ وَأَنْزَلَ الْفُرْقَانَ ۗ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ
5. إِنَّ اللَّهَ لَا يَخْفَىٰ عَلَيْهِ شَيْءٌ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ
6. هُوَ الَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي الْأَرْحَامِ كَيْفَ يَشَاءُ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
7. هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ ۗ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ ۗ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ
8. رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً ۚ إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ
9. رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لَا رَيْبَ فِيهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ
10. إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ
11. كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ ۗ وَاللَّهُ شَدِيدُ الْعِقَابِ
12. قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُونَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ ۚ وَبِئْسَ الْمِهَادُ
13. قَدْ كَانَ لَكُمْ آيَةٌ فِي فِئَتَيْنِ الْتَقَتَا ۖ فِئَةٌ تُقَاتِلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَأُخْرَىٰ كَافِرَةٌ يَرَوْنَهُمْ مِثْلَيْهِمْ رَأْيَ الْعَيْنِ ۚ وَاللَّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصْرِهِ مَنْ يَشَاءُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِأُولِي الْأَبْصَارِ
14. زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِينَ وَالْقَنَاطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ۗ ذَٰلِكَ مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ
15. قُلْ أَؤُنَبِّئُكُمْ بِخَيْرٍ مِنْ ذَٰلِكُمْ ۚ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَأَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ
16. الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
17. الصَّابِرِينَ وَالصَّادِقِينَ وَالْقَانِتِينَ وَالْمُنْفِقِينَ وَالْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَارِ
18. شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
19. إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ ۗ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۗ وَمَنْ يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ
20. فَإِنْ حَاجُّوكَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِيَ لِلَّهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ ۗ وَقُلْ لِلَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْأُمِّيِّينَ أَأَسْلَمْتُمْ ۚ فَإِنْ أَسْلَمُوا فَقَدِ اهْتَدَوْا ۖ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ
21. إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَيَقْتُلُونَ الَّذِينَ يَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ
22. أُولَٰئِكَ الَّذِينَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ
23. أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُدْعَوْنَ إِلَىٰ كِتَابِ اللَّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّىٰ فَرِيقٌ مِنْهُمْ وَهُمْ مُعْرِضُونَ
24. ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ ۖ وَغَرَّهُمْ فِي دِينِهِمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ
25. فَكَيْفَ إِذَا جَمَعْنَاهُمْ لِيَوْمٍ لَا رَيْبَ فِيهِ وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ
26. قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْكَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ ۖ بِيَدِكَ الْخَيْرُ ۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
27. تُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ ۖ وَتُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ ۖ وَتَرْزُقُ مَنْ تَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ
28. لَا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْءٍ إِلَّا أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً ۗ وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ ۗ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ
29. قُلْ إِنْ تُخْفُوا مَا فِي صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ يَعْلَمْهُ اللَّهُ ۗ وَيَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
30. يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ أَمَدًا بَعِيدًا ۗ وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ
31. قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ
32. قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ ۖ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْكَافِرِينَ
33. إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَىٰ آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ
34. ذُرِّيَّةً بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
35. إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّي ۖ إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
36. فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قَالَتْ رَبِّ إِنِّي وَضَعْتُهَا أُنْثَىٰ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْ وَلَيْسَ الذَّكَرُ كَالْأُنْثَىٰ ۖ وَإِنِّي سَمَّيْتُهَا مَرْيَمَ وَإِنِّي أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ
37. فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنْبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا ۖ كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقًا ۖ قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّىٰ لَكِ هَٰذَا ۖ قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۖ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ
38. هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُ ۖ قَالَ رَبِّ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّيَّةً طَيِّبَةً ۖ إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ
39. فَنَادَتْهُ الْمَلَائِكَةُ وَهُوَ قَائِمٌ يُصَلِّي فِي الْمِحْرَابِ أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيَىٰ مُصَدِّقًا بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَسَيِّدًا وَحَصُورًا وَنَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ
40. قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَقَدْ بَلَغَنِيَ الْكِبَرُ وَامْرَأَتِي عَاقِرٌ ۖ قَالَ كَذَٰلِكَ اللَّهُ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ
41. قَالَ رَبِّ اجْعَلْ لِي آيَةً ۖ قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ إِلَّا رَمْزًا ۗ وَاذْكُرْ رَبَّكَ كَثِيرًا وَسَبِّحْ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَارِ
42. وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَىٰ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ
43. يَا مَرْيَمُ اقْنُتِي لِرَبِّكِ وَاسْجُدِي وَارْكَعِي مَعَ الرَّاكِعِينَ
44. ذَٰلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ ۚ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يُلْقُونَ أَقْلَامَهُمْ أَيُّهُمْ يَكْفُلُ مَرْيَمَ وَمَا كُنْتَ لَدَيْهِمْ إِذْ يَخْتَصِمُونَ
45. إِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَجِيهًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ
46. وَيُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَمِنَ الصَّالِحِينَ
47. قَالَتْ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَلَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ ۖ قَالَ كَذَٰلِكِ اللَّهُ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ إِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ
48. وَيُعَلِّمُهُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ
49. وَرَسُولًا إِلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنِّي قَدْ جِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ أَنِّي أَخْلُقُ لَكُمْ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنْفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِ اللَّهِ ۖ وَأُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ وَأُحْيِي الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِ اللَّهِ ۖ وَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا تَأْكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
50. وَمُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَلِأُحِلَّ لَكُمْ بَعْضَ الَّذِي حُرِّمَ عَلَيْكُمْ ۚ وَجِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ
51. إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۗ هَٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ
52. فَلَمَّا أَحَسَّ عِيسَىٰ مِنْهُمُ الْكُفْرَ قَالَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ ۖ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ
53. رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنْزَلْتَ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ
54. وَمَكَرُوا وَمَكَرَ اللَّهُ ۖ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ
55. إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَىٰ إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَرَافِعُكَ إِلَيَّ وَمُطَهِّرُكَ مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَجَاعِلُ الَّذِينَ اتَّبَعُوكَ فَوْقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۖ ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأَحْكُمُ بَيْنَكُمْ فِيمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ
56. فَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَأُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ
57. وَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ
58. ذَٰلِكَ نَتْلُوهُ عَلَيْكَ مِنَ الْآيَاتِ وَالذِّكْرِ الْحَكِيمِ
59. إِنَّ مَثَلَ عِيسَىٰ عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ ۖ خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ
60. الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلَا تَكُنْ مِنَ الْمُمْتَرِينَ
61. فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ
62. إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ ۚ وَمَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا اللَّهُ ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
63. فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِالْمُفْسِدِينَ
64. قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِنْ دُونِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ
65. يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تُحَاجُّونَ فِي إِبْرَاهِيمَ وَمَا أُنْزِلَتِ التَّوْرَاةُ وَالْإِنْجِيلُ إِلَّا مِنْ بَعْدِهِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ
66. هَا أَنْتُمْ هَٰؤُلَاءِ حَاجَجْتُمْ فِيمَا لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ فَلِمَ تُحَاجُّونَ فِيمَا لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ ۚ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ
67. مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَٰكِنْ كَانَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ
68. إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهَٰذَا النَّبِيُّ وَالَّذِينَ آمَنُوا ۗ وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ
69. وَدَّتْ طَائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يُضِلُّونَكُمْ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ
70. يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ
71. يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ
72. وَقَالَتْ طَائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ آمِنُوا بِالَّذِي أُنْزِلَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَجْهَ النَّهَارِ وَاكْفُرُوا آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
73. وَلَا تُؤْمِنُوا إِلَّا لِمَنْ تَبِعَ دِينَكُمْ قُلْ إِنَّ الْهُدَىٰ هُدَى اللَّهِ أَنْ يُؤْتَىٰ أَحَدٌ مِثْلَ مَا أُوتِيتُمْ أَوْ يُحَاجُّوكُمْ عِنْدَ رَبِّكُمْ ۗ قُلْ إِنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
74. يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ
75. وَمِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِقِنْطَارٍ يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ وَمِنْهُمْ مَنْ إِنْ تَأْمَنْهُ بِدِينَارٍ لَا يُؤَدِّهِ إِلَيْكَ إِلَّا مَا دُمْتَ عَلَيْهِ قَائِمًا ۗ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لَيْسَ عَلَيْنَا فِي الْأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ وَيَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ
76. بَلَىٰ مَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ وَاتَّقَىٰ فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ
77. إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَأَيْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلًا أُولَٰئِكَ لَا خَلَاقَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَلَا يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
78. وَإِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِيقًا يَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالْكِتَابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْكِتَابِ وَمَا هُوَ مِنَ الْكِتَابِ وَيَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَمَا هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَيَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ
79. مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَادًا لِي مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِنْ كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِمَا كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كُنْتُمْ تَدْرُسُونَ
80. وَلَا يَأْمُرَكُمْ أَنْ تَتَّخِذُوا الْمَلَائِكَةَ وَالنَّبِيِّينَ أَرْبَابًا ۗ أَيَأْمُرُكُمْ بِالْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ
81. وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ النَّبِيِّينَ لَمَا آتَيْتُكُمْ مِنْ كِتَابٍ وَحِكْمَةٍ ثُمَّ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنْصُرُنَّهُ ۚ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلَىٰ ذَٰلِكُمْ إِصْرِي ۖ قَالُوا أَقْرَرْنَا ۚ قَالَ فَاشْهَدُوا وَأَنَا مَعَكُمْ مِنَ الشَّاهِدِينَ
82. فَمَنْ تَوَلَّىٰ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ
83. أَفَغَيْرَ دِينِ اللَّهِ يَبْغُونَ وَلَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَإِلَيْهِ يُرْجَعُونَ
84. قُلْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ عَلَيْنَا وَمَا أُنْزِلَ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَالنَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ
85. وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ
86. كَيْفَ يَهْدِي اللَّهُ قَوْمًا كَفَرُوا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ وَشَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَجَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ
87. أُولَٰئِكَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ
88. خَالِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ
89. إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ وَأَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
90. إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بَعْدَ إِيمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الضَّالُّونَ
91. إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِمْ مِلْءُ الْأَرْضِ ذَهَبًا وَلَوِ افْتَدَىٰ بِهِ ۗ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ
92. لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّىٰ تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ ۚ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ
93. كُلُّ الطَّعَامِ كَانَ حِلًّا لِبَنِي إِسْرَائِيلَ إِلَّا مَا حَرَّمَ إِسْرَائِيلُ عَلَىٰ نَفْسِهِ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُنَزَّلَ التَّوْرَاةُ ۗ قُلْ فَأْتُوا بِالتَّوْرَاةِ فَاتْلُوهَا إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ
94. فَمَنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ
95. قُلْ صَدَقَ اللَّهُ ۗ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ
96. إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًى لِلْعَالَمِينَ
97. فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ إِبْرَاهِيمَ ۖ وَمَنْ دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا ۗ وَلِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا ۚ وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ
98. قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ شَهِيدٌ عَلَىٰ مَا تَعْمَلُونَ
99. قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَهَا عِوَجًا وَأَنْتُمْ شُهَدَاءُ ۗ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ
100. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا فَرِيقًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ يَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ
101. وَكَيْفَ تَكْفُرُونَ وَأَنْتُمْ تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ آيَاتُ اللَّهِ وَفِيكُمْ رَسُولُهُ ۗ وَمَنْ يَعْتَصِمْ بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِيَ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ
102. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ
103. وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا ۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنْتُمْ عَلَىٰ شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا ۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ
104. وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
105. وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ
106. يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكَفَرْتُمْ بَعْدَ إِيمَانِكُمْ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ
107. وَأَمَّا الَّذِينَ ابْيَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِي رَحْمَةِ اللَّهِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ
108. تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۗ وَمَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِلْعَالَمِينَ
109. وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ
110. كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ ۗ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ ۚ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ
111. لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلَّا أَذًى ۖ وَإِنْ يُقَاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنْصَرُونَ
112. ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِنَ النَّاسِ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ ۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ
113. لَيْسُوا سَوَاءً ۗ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ قَائِمَةٌ يَتْلُونَ آيَاتِ اللَّهِ آنَاءَ اللَّيْلِ وَهُمْ يَسْجُدُونَ
114. يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَأُولَٰئِكَ مِنَ الصَّالِحِينَ
115. وَمَا يَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَلَنْ يُكْفَرُوهُ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ
116. إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۖ وَأُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۚ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ
117. مَثَلُ مَا يُنْفِقُونَ فِي هَٰذِهِ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَثَلِ رِيحٍ فِيهَا صِرٌّ أَصَابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَأَهْلَكَتْهُ ۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللَّهُ وَلَٰكِنْ أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ
118. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا بِطَانَةً مِنْ دُونِكُمْ لَا يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّوا مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاءُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَمَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ ۚ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ ۖ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ
119. هَا أَنْتُمْ أُولَاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَلَا يُحِبُّونَكُمْ وَتُؤْمِنُونَ بِالْكِتَابِ كُلِّهِ وَإِذَا لَقُوكُمْ قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَيْكُمُ الْأَنَامِلَ مِنَ الْغَيْظِ ۚ قُلْ مُوتُوا بِغَيْظِكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
120. إِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِنْ تُصِبْكُمْ سَيِّئَةٌ يَفْرَحُوا بِهَا ۖ وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا لَا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا ۗ إِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ
121. وَإِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِكَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِينَ مَقَاعِدَ لِلْقِتَالِ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
122. إِذْ هَمَّتْ طَائِفَتَانِ مِنْكُمْ أَنْ تَفْشَلَا وَاللَّهُ وَلِيُّهُمَا ۗ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
123. وَلَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَأَنْتُمْ أَذِلَّةٌ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
124. إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِينَ أَلَنْ يَكْفِيَكُمْ أَنْ يُمِدَّكُمْ رَبُّكُمْ بِثَلَاثَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُنْزَلِينَ
125. بَلَىٰ ۚ إِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا وَيَأْتُوكُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هَٰذَا يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُمْ بِخَمْسَةِ آلَافٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ مُسَوِّمِينَ
126. وَمَا جَعَلَهُ اللَّهُ إِلَّا بُشْرَىٰ لَكُمْ وَلِتَطْمَئِنَّ قُلُوبُكُمْ بِهِ ۗ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ
127. لِيَقْطَعَ طَرَفًا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَوْ يَكْبِتَهُمْ فَيَنْقَلِبُوا خَائِبِينَ
128. لَيْسَ لَكَ مِنَ الْأَمْرِ شَيْءٌ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ أَوْ يُعَذِّبَهُمْ فَإِنَّهُمْ ظَالِمُونَ
129. وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ
130. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا الرِّبَا أَضْعَافًا مُضَاعَفَةً ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
131. وَاتَّقُوا النَّارَ الَّتِي أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ
132. وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
133. وَسَارِعُوا إِلَىٰ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ
134. الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ ۗ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ
135. وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ يُصِرُّوا عَلَىٰ مَا فَعَلُوا وَهُمْ يَعْلَمُونَ
136. أُولَٰئِكَ جَزَاؤُهُمْ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ
137. قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ
138. هَٰذَا بَيَانٌ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِينَ
139. وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
140. إِنْ يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ ۚ وَتِلْكَ الْأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَيَتَّخِذَ مِنْكُمْ شُهَدَاءَ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ
141. وَلِيُمَحِّصَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَيَمْحَقَ الْكَافِرِينَ
142. أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَيَعْلَمَ الصَّابِرِينَ
143. وَلَقَدْ كُنْتُمْ تَمَنَّوْنَ الْمَوْتَ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَلْقَوْهُ فَقَدْ رَأَيْتُمُوهُ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ
144. وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ ۚ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ ۚ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَىٰ عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا ۗ وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ
145. وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ كِتَابًا مُؤَجَّلًا ۗ وَمَنْ يُرِدْ ثَوَابَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَنْ يُرِدْ ثَوَابَ الْآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْهَا ۚ وَسَنَجْزِي الشَّاكِرِينَ
146. وَكَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَمَا وَهَنُوا لِمَا أَصَابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَمَا ضَعُفُوا وَمَا اسْتَكَانُوا ۗ وَاللَّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ
147. وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلَّا أَنْ قَالُوا رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ
148. فَآتَاهُمُ اللَّهُ ثَوَابَ الدُّنْيَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الْآخِرَةِ ۗ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ
149. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تُطِيعُوا الَّذِينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِينَ
150. بَلِ اللَّهُ مَوْلَاكُمْ ۖ وَهُوَ خَيْرُ النَّاصِرِينَ
151. سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَكُوا بِاللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا ۖ وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ ۚ وَبِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِينَ
152. وَلَقَدْ صَدَقَكُمُ اللَّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُمْ بِإِذْنِهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَعَصَيْتُمْ مِنْ بَعْدِ مَا أَرَاكُمْ مَا تُحِبُّونَ ۚ مِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الدُّنْيَا وَمِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الْآخِرَةَ ۚ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِيَبْتَلِيَكُمْ ۖ وَلَقَدْ عَفَا عَنْكُمْ ۗ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ
153. إِذْ تُصْعِدُونَ وَلَا تَلْوُونَ عَلَىٰ أَحَدٍ وَالرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ فِي أُخْرَاكُمْ فَأَثَابَكُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِكَيْلَا تَحْزَنُوا عَلَىٰ مَا فَاتَكُمْ وَلَا مَا أَصَابَكُمْ ۗ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ
154. ثُمَّ أَنْزَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُعَاسًا يَغْشَىٰ طَائِفَةً مِنْكُمْ ۖ وَطَائِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنْفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللَّهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِيَّةِ ۖ يَقُولُونَ هَلْ لَنَا مِنَ الْأَمْرِ مِنْ شَيْءٍ ۗ قُلْ إِنَّ الْأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ ۗ يُخْفُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ مَا لَا يُبْدُونَ لَكَ ۖ يَقُولُونَ لَوْ كَانَ لَنَا مِنَ الْأَمْرِ شَيْءٌ مَا قُتِلْنَا هَاهُنَا ۗ قُلْ لَوْ كُنْتُمْ فِي بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلَىٰ مَضَاجِعِهِمْ ۖ وَلِيَبْتَلِيَ اللَّهُ مَا فِي صُدُورِكُمْ وَلِيُمَحِّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ
155. إِنَّ الَّذِينَ تَوَلَّوْا مِنْكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطَانُ بِبَعْضِ مَا كَسَبُوا ۖ وَلَقَدْ عَفَا اللَّهُ عَنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٌ
156. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ كَفَرُوا وَقَالُوا لِإِخْوَانِهِمْ إِذَا ضَرَبُوا فِي الْأَرْضِ أَوْ كَانُوا غُزًّى لَوْ كَانُوا عِنْدَنَا مَا مَاتُوا وَمَا قُتِلُوا لِيَجْعَلَ اللَّهُ ذَٰلِكَ حَسْرَةً فِي قُلُوبِهِمْ ۗ وَاللَّهُ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
157. وَلَئِنْ قُتِلْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرَحْمَةٌ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ
158. وَلَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَى اللَّهِ تُحْشَرُونَ
159. فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ ۖ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ ۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ ۖ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ
160. إِنْ يَنْصُرْكُمُ اللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمْ ۖ وَإِنْ يَخْذُلْكُمْ فَمَنْ ذَا الَّذِي يَنْصُرُكُمْ مِنْ بَعْدِهِ ۗ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
161. وَمَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَنْ يَغُلَّ ۚ وَمَنْ يَغْلُلْ يَأْتِ بِمَا غَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ ثُمَّ تُوَفَّىٰ كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ
162. أَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَ اللَّهِ كَمَنْ بَاءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللَّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ ۚ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ
163. هُمْ دَرَجَاتٌ عِنْدَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ
164. لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ
165. أَوَلَمَّا أَصَابَتْكُمْ مُصِيبَةٌ قَدْ أَصَبْتُمْ مِثْلَيْهَا قُلْتُمْ أَنَّىٰ هَٰذَا ۖ قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
166. وَمَا أَصَابَكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَلِيَعْلَمَ الْمُؤْمِنِينَ
167. وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ نَافَقُوا ۚ وَقِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا قَاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَوِ ادْفَعُوا ۖ قَالُوا لَوْ نَعْلَمُ قِتَالًا لَاتَّبَعْنَاكُمْ ۗ هُمْ لِلْكُفْرِ يَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلْإِيمَانِ ۚ يَقُولُونَ بِأَفْوَاهِهِمْ مَا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ ۗ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يَكْتُمُونَ
168. الَّذِينَ قَالُوا لِإِخْوَانِهِمْ وَقَعَدُوا لَوْ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُوا ۗ قُلْ فَادْرَءُوا عَنْ أَنْفُسِكُمُ الْمَوْتَ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ
169. وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ
170. فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ
171. يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ
172. الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِلَّهِ وَالرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ مَا أَصَابَهُمُ الْقَرْحُ ۚ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَاتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِيمٌ
173. الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ
174. فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُوا رِضْوَانَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ
175. إِنَّمَا ذَٰلِكُمُ الشَّيْطَانُ يُخَوِّفُ أَوْلِيَاءَهُ فَلَا تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
176. وَلَا يَحْزُنْكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ ۚ إِنَّهُمْ لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئًا ۗ يُرِيدُ اللَّهُ أَلَّا يَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِي الْآخِرَةِ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ
177. إِنَّ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْكُفْرَ بِالْإِيمَانِ لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئًا وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
178. وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ ۚ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمًا ۚ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ
179. مَا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَىٰ مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّىٰ يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ ۗ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشَاءُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ۚ وَإِنْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ
180. وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَيْرًا لَهُمْ ۖ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ ۖ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ وَلِلَّهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ
181. لَقَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَاءُ ۘ سَنَكْتُبُ مَا قَالُوا وَقَتْلَهُمُ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَنَقُولُ ذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ
182. ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ
183. الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ عَهِدَ إِلَيْنَا أَلَّا نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىٰ يَأْتِيَنَا بِقُرْبَانٍ تَأْكُلُهُ النَّارُ ۗ قُلْ قَدْ جَاءَكُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِي بِالْبَيِّنَاتِ وَبِالَّذِي قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ
184. فَإِنْ كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ جَاءُوا بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَالْكِتَابِ الْمُنِيرِ
185. كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۖ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ ۗ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ
186. لَتُبْلَوُنَّ فِي أَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذًى كَثِيرًا ۚ وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ ذَٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ
187. وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ لَتُبَيِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَلَا تَكْتُمُونَهُ فَنَبَذُوهُ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ وَاشْتَرَوْا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۖ فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ
188. لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ بِمَا أَتَوْا وَيُحِبُّونَ أَنْ يُحْمَدُوا بِمَا لَمْ يَفْعَلُوا فَلَا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفَازَةٍ مِنَ الْعَذَابِ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
189. وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
190. إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ
191. الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
192. رَبَّنَا إِنَّكَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ ۖ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ
193. رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِي لِلْإِيمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا ۚ رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ
194. رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدْتَنَا عَلَىٰ رُسُلِكَ وَلَا تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ
195. فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لَا أُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْكُمْ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ ۖ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ ۖ فَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَأُوذُوا فِي سَبِيلِي وَقَاتَلُوا وَقُتِلُوا لَأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ثَوَابًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ
196. لَا يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي الْبِلَادِ
197. مَتَاعٌ قَلِيلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۚ وَبِئْسَ الْمِهَادُ
198. لَٰكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا نُزُلًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۗ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ لِلْأَبْرَارِ
199. وَإِنَّ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَمَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ خَاشِعِينَ لِلَّهِ لَا يَشْتَرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۗ أُولَٰئِكَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ
200. يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ