1. Jes’eluune-ke ‘anil-enfaal, kulil-enfaalu lillahi ve-r-Rasul, fettekuullaahe ve aslıhuu dhaa tebeynikum ve etiiuullaahe ve resuleHuu in kuntum mu’miniin.
2. Innemel-mu’minuunellezine izaa zukirallaahe vecilet kuluubuhum ve izaa tuli-yet ‘aleyhim aayaatuHuu zaadet-hum iimaanen ve ‘alaa Rabbihim jetevekkeluun.
3. Ellezine jukii-muunes-salaate ve mimmaa rezaknaaHum junfikuun.
4. Ulaaike humul-mu’minuun-e hakkaa, leHum deredaatun ‘inda Rabbihim ve magfiratun ve rizkun keriiym.
5. Keme ahreceke Rabbuke min beytike bil-hakk, ve inna feriikan minel-mu’miniin le-kaarihuun.
6. Juujaadiluuneke fil-hakk-i ba’de maa tebejjen, ke-ennehum jusaaquune ilel-mevti ve hum jenzuruun.
7. Ve iz ja’idukumuLlaahu ihde-taifa-tejni enneha lekum ve tevedduune enne gajre daatil-shevk-i tekunu lekum, ve juriiduLlaahu en juhikka-l-hakk-e bi-kelimaatihii ve jakta’a daabire-l-kaafiriin.
8. Li-juhikkal-hakk-e ve jubtil-el-baatiile ve lau kerihal-mucrimuun.
9. Iz testeghiisuune Rabbekum festeraba lekum enni mumiddukum bi-elfin minel-melaaiketi murdifin.
10. Ve maa cealehullaaHu il-laa bushraa ve li-tatme’inne bihii kulubukum, ve men-nasru il-laa min ‘indillaah, innallaaha ‘aziizun hakiym.
11. Iz juġashšiykumun-nu’ase emaneten minHuu ve junazzilu ‘aleykum minessemaaa-i maaa-el li-yutahhira-kum bihii ve juzhiba ‘ankum rice-she-sh-sheytaani ve li-yerbita ‘ala kulubikum ve yusebbi-te bihil-aqdaam.
12. Iz juuhii Rabbuke ilel-melaaiketi ennii me’kum fe sebbitu-llezine aamenuu, se-ulqii fii kulubillezine keferuu-r-ru’be fa-dhribuu fevkal-a’naaki ve dhribuu minhum kulle beyan.
13. Zaalike bi-ennehum shaaqqullaaha ve ResuuleHuu, ve men yushaqqiLlaaha ve ResuuleHuu fe-innallaaha shediidul-’iqaab.
14. Zaalikum fe-dhuukuuHu ve enneli-l-kaafiriine ‘azaaben-naar.
15. Jaa-eyyuhel-lezine aamenuu izaa leqiitumul-lezine keferuu zehafan fe-laa tuvel-luuhumul-edbaar.
16. Ve men juvellihim yevme’izin duburehullaa muhalidan ilea qitaalin ev mutahajjiran ilea fi’et, fe-kad be’aa bi-ġadabin minallaahi ve me’vaahuu cehennem, ve biesel-masiir.
17. Fe lem taktuluhum ve laakinnallaaha katalehum ve ma rimeyte iz remejta ve laakin-nallaaha remaa, ve li jubli-jel-mu’miniine minhu belaaen hasenaa, innallaaha semi’un ‘aliym.
18. Zaalikum ve ennallaaha muuhinu kejdil-kaafiriin.
19. In testeftihuu fe-kad caaekum-ul-feth, ve in tentehiiu fe-huve khayrun lekum, ve in ta’uduune na’ud ve len tugnii ‘ankum fiy’etukum shey-en ve lev kesurat, ve ennallaaha me’al-mu’miniine.
20. Jaa-eyyuhel-lezine aamenuu etiiuullaahe ve ResuuleHuu ve laa tevellev ‘anhu ve entum tesme’uun.
21. Ve laa tekunuu kel-lezine kealuu semi’naa ve hum laa yesme’uun.
22. Inne sherrad-dewabi ‘indallaahi-s-summul-bukmul-lezine laa ya’kiluun.
23. Ve lev ‘alimeLlaahu fiihim khayren le-esme’ahum, ve lev esme’ahum le-tevellev ve hum mu’riduun.
24. Jaa-eyyuhel-lezine aamenuu estejiibuu lillaahi ve lir-Resuuli izaa da’aakum limaa juhyiikum, ve ‘lemun enneLlaaha yehulu bejnel-merri ve kalbiHii ve ennehuu ileyHi tuhsharuun.
25. Vettekuu fitneten laa tusiybenne-llezine zalemuu minkum khaasseten, va’lemun enneLlaaha shediidul-‘iqaab.
26. Vezkuruuu iz entum kaliilun musted’afuun fi-l-erdi tekhaafuune en jetekhattafekum-un-naasu fe-awaakum ve ejjjedekum bi-nasriHii ve rezakakum minet-tayyibati le’allekum teshkurun.
27. Jaa-eyyuhel-lezine aamenuu laa tekhunuuLlaaha ve-r-Resuule ve tekhunuu emanaatikum ve entum ta’lemun.
28. Va’lemun ennema emvaalukum ve evlaadukum fitnetun ve ennallaaha ‘indeHii edzhru ‘aziym.
29. Jaa-eyyuhel-lezine aamenuu in tettekuuLlaaha jex’al lekum furkaanen ve jukeffir ‘ankum sejji-atikum ve jaghfir lekum, veLlaahu dhul-fadli-l-‘aziym.
30. Ve iz jemkuru bike-l-lezine keferuu li jutbitek evi jektuluk evi juhridzhuk, ve jemkuruune ve jemkuruLlaahu veLlaahu khayrul-maakiriin.
31. Ve iz tutlaa ‘aleyhim aayaatunaa kaalu kad semi’naa lev nashauu le-kulnaa misle haadhaa in haazaa il-laa esaatirul-evveliyn.
32. Ve iz kaaluLlaahumme in kaane haazaa huvel-hakku min ‘indeKe fe-emsir ‘aleynaa hijaraten mines-semaai evitina bi-‘azabin eliym.
33. Ve maa kaaneLlaahu li ju’azzibeHum ve ente fiihim, ve maa kaaneLlaahu mu’azzibeHum ve hum jestaghfiruun.
34. Ve maa leHum ellaa ju’azzibeHumLlaahu ve hum jesuddune ‘anil-mesdzhidi-l-haraami ve maa kaanuu evliyaa-eHu in evliyaa-eHu il-laa-l-muttequun ve laakinna eksereHum laa ya’lemun.
35. Ve maa kaane salaatuHum ‘inde-l-Bejti il-laa mukaaen ve tasdhiyeh, fe dhuukuu-l-‘azaabe bima kuntum tekfurun.
36. Innel-lezine keferuu junfikuune emvaalahum li jesudduu ‘an sebiiLillaahi fe sejunfikuuneha thumme tekunu ‘aleyHim hasreten thumme juglebuun, ve-l-lezine keferuu ila dzhehenneme juhsheruun.
37. Li-jumiizaLlaahu-l-khabiitha mine-t-tayyibi ve jedz’ala-l-khabiitha ba’dahu ‘ala ba’din fe jerku-mehu dzhami’an fe jedz’alehu fi dzhahenneme ulaaike humul-khasiruun.
38. Kul lillezine keferuu in jentehiiu jugfer leHum maa kad selefe ve in ja’udu fa-kad madat sunnetu-l-evveliyn.
39. Ve kaatiluHum hatta laa tekuune fitnetun ve jekune-d-diinu kul-luhu lillaahi fe in intehev fe innallaaha bimaa ja’meluun besiir.
40. Ve in tevellevu fe’lemun enneLlaaha mevlakum ni’mel-mevlaa ve ni’men-nasiir.
41. Va’lemun ennemaa ghanimtum min shey’in fe-ennalillaahi khumsahu ve lir-Resuuli ve li dhil-kurbaa vel-jetaamaa vel-mesaakiini vebni-s-sebiil in kuntum aamentum billahi ve bimaa enzelnaa ‘alaa ‘abdinaa jevme-l-furqaani jevme-ltakal dzham’aan, vaLlaahu ‘alaa kul-li shey’in kadiir.
42. Iz entum bil-‘udvetid-dunya ve hum bil-‘udvetil-kusvaa ver-rakbu esfele minkum ve lev tevaa’adhtum lakhteleftum fi-l-mii’adi ve laakinnaLlaaha kadha li-jakdijee emren kaana mef’uula, li juhlika men haleka ‘an beyyinetin ve jahyaa men hajyaa ‘an beyyinetin ve innallaaha le-semi’un ‘aliim.
43. Iz juriyke-humullaaHu fii manaamike kaliilen ve lev eraa-keHum kesiiran lefe-shiltum ve le tenaz’atetum fii-l-emri ve laakinnaLlaaha selem, innehuu ‘aliimun bidhati-s-suduur.
44. Ve iz juriyke-hum iziltekaajtum fii e’jnikum kaliilen ve ju-kallilukum fii e’jnihim li-jakdijeeLlaahu emren kaana mef’uula, ve ilaLlaahi turdzhau-l-umuuru.
45. Jaa-eyyuhel-lezine aamenuu izaa laqiitum fi-eten fe-sbituu vezkuruuLlaahe kesiiraa le’allekum tuflihuun.
46. Ve etiiuullaahe ve ResuuleHuu ve laa tenaz’au fe-tefshalu ve tedhhebe riihukum vezbiruu inneLlaaha me’a-s-saabirin.
47. Ve laa tekunuu kel-lezine haredzhuu min diyaarihim betaren ve riaae-n-naasi ve jesuddune ‘an sebiiLillaahi veLlaahu bimaa ja’meluuna muhiit.
48. Ve iz zeyyene lehumush-sheytaanu a’maalehum ve kaale laa galibe lekumul-jevme minen-naasi ve inni dzharen lekum, fe-lemma tereaetil-fi-etani nakasa ‘alaa ‘akibejhi ve kaala inni berii’un minkum inni ere maa laa teravun inni ekhafuLlaaha veLlaahu shediidul-‘iqaab.
49. Iz jekulu-l-munaafikuune vel-lezine fi kulubiHim meradun gharra haauulaa-i diinuHum, ve men jetevekkel ‘alaaLlaahi fe-innallaaha ‘aziizun hakiim.
50. Ve lev tera iz jeteveffell-lezine keferuu-l-melaaiketu je-dhribuune vu-dzhuuhahum ve edbaaraHum vezkuu ‘azaa-ben hariiq.
51. Zaalike bimaa kad-demet eydiyekum ve ennallaaha lejse bi-zallamin lil-‘abiid.
52. Ke-debii aali fir’avna vel-lezine min kabliHim keferuu bi-aayaatil-Llaahi fe-ekhazehumLlaahu bi-dhunuubihim, innallaaha qaviyyun shediidul-‘iqaab.
53. Zaalike bi-enneLlaaha lem jekun mugayyiran ni’meten en’ameha ‘alaa kavmin hatta jugayyiruu maa bi-‘anfusihim ve ennallaaha semi’un ‘aliim.
54. Ke-debii aali fir’avna vel-lezine min kabliHim kez-zebuu bi-aayaat Rabbihim fe-ehleknaahum bi-dhunuubihim ve agrekna aala fir’avna ve kullun kaanuu zaalimien.
55. Inne sherrad-devaabbi ‘indallaahi-llezine keferuu fe hum laa ju’minuun.
56. Ellezine ‘aahadte minhum thumme jenquduune ‘ahdeHum fii kul-li merratin ve hum laa jettequun.
57. Fe in tezekafenne-hum fi-l-harbi fe sherrid bi-him men halfehum le’allehum je-dzhekkaruun.
58. Ve imma tekhaafenne min kavmin hiyana-fenebidh ileyhim ‘alaa sevaa, inneLlaaha laa juhibbul-khaa-iniin.
59. Ve laa jahsebennel-lezine keferuu sebeku, inneHum laa ju’zdziuun.
60. Ve e’iddduu leHum mesteta’tum min kuvvetin ve min ribaatil-khajli turhibuuna bihi ‘aduvvaLlaahi ve ‘aduvvekum ve aakhariine min duuniHim laa ta’lemun Hum, Llaahu ja’lemun Hum, ve maa tunfikuu min shey’in fi sebiiLillaahi juveffa ileykum ve entum laa tuzdhlamuun.
61. Ve in jenehuu li-s-selmi fejneh lehe ve tevekkel ‘alallahi, innehu huves-semi’ul-‘aliim.
62. Ve in juridu en jakhda’u-ke fe inne hasbeke Allahu, huvellezî eyyedeke bi-nasrihi ve bil-mu’miniyn.
63. Ve ellefe bejne kulûbihim, lev enfekte mâ fi-l-erdi dzhami’an mâ ellefte bejne kulûbihim, ve lâkinna Allâhe ellefe bejnehum, innehu ‘aziizun hakiim.
64. Jâ ejjuhe-n-nebijju hasbuke Allâhu ve-meni-t-tebeake minel-mu’miniyn.
65. Jâ ejjuhe-n-nebijju harridil-mu’miniyn ‘alel-kital, in jekun minkum ‘ishrûne sabirûne jaghlibû mietejn, ve in jekun minkum mietun jaghlibû elfen minellezîne keferû, bi-ennehum kavmullâ jefqahûn.
66. El-âne khaffefa Allâhu ‘ankum, ve ‘alime enne fîkum da’fen, fe in jekun minkum mietun sabirûne jaghlibû mietejn, ve in jekun minkum elfun jaghlibû elfejn bi-izni-Llâh, ve Allâhu meas-sâbirîn.
67. Mâ kâne li-nebijjin en jekune lehu esrâ hatta juthkhine fî-l-erdi, turîdûne ‘arada-d-dunyâ, ve Allâhu jurîdul-âkhirah, ve Allâhu ‘aziizun hakiim.
68. Lev lâ kitâbun minallâhi sebeka lemessekum fîmâ akhaztum ‘adhâbun ‘aziim.
69. Fe kulû mimâ ganimtum halâlen tajjiben ve-ttekullâhe, inne Allâhe ghafûrun rahiim.
70. Jâ ejjuhe-n-nebijju kul li-men fî ejdîkum minel-esrâ in ja’leme Allâhu fî kulûbikum khajren ju’utikum khajren mim-mâ uhize minkum ve jaghfir lekum, ve Allâhu ghafûrun rahiim.
71. Ve in jurîdu khiâneteke fe kad khânû Llâhe min qablu fe emkene minhum, ve Allâhu ‘aliimun hakiim.
72. Innel-lezîne âmenû ve hâdherû ve dhâhedu bi-emvâlihim ve enfusihim fî sebîli-Llâhi ve-l-lezîne âvav ve naserû, ulâike ba’duhum evliyâu ba’d, ve-l-lezîne âmenû ve lem juhâdû mâ lekum min velâyetihim min shej’in hattâ juhâdû, ve inistansarûkum fî-d-dîni fe ‘alejkumu-n-nasr, illâ ‘alâ kavmin bejne-kum ve bejnehum mîthâk, ve Allâhu bi-mâ ta’melûne basîr.
73. Ve-l-lezîne keferû ba’duhum evliyâu ba’d, illâ tef’alu-hu tekun fitnetun fî-l-erdi ve fesâdun kebîr.
74. Ve-l-lezîne âmenû ve hâdherû ve dhâhedû fî sebîli-Llâhi ve-l-lezîne âvav ve naserû ulâike humu-l-mu’minûne hakkâ, lehum maghfiratun ve rizkun kerîm.
75. Ve-l-lezîne âmenû min ba’du ve hâdherû ve dhâhedû me’akum fe-ulâike min-kum, ve-ulû-l-erhâmi ba’duhum evlâ bi-ba’din fî kitâbi-Llâh, inne Allâhe bi-kulli shej’in ‘alîm.
1. يَسْأَلُونَكَ عَنِ ٱلْأَنفَالِ ۖ قُلِ ٱلْأَنفَالُ لِلَّهِ وَٱلرَّسُولِ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَصْلِحُواْ ذَاتَ بَيْنِكُمْ وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥٓ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ
2. إِنَّمَا ٱلْمُؤْمِنُونَ ٱلَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ ٱللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ ءَايَٰتُهُۥ زَادَتْهُمْ إِيمَٰنًۭا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ
3. ٱلَّذِينَ يُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَمِمَّا رَزَقْنَٰهُمْ يُنفِقُونَ
4. أُو۟لَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْمُؤْمِنُونَ حَقًّۭا ۚ لَهُمْ دَرَجَٰتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌۭ وَرِزْقٌۭ كَرِيمٌۭ
5. كَمَآ أَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِنۢ بَيْتِكَ بِٱلْحَقِّ وَإِنَّ فَرِيقًۭا مِّنَ ٱلْمُؤْمِنِينَ لَكَٰرِهُونَ
6. يُجَٰدِلُونَكَ فِى ٱلْحَقِّ بَعْدَمَا تَبَيَّنَ كَأَنَّمَا يُسَاقُونَ إِلَى ٱلْمَوْتِ وَهُمْ يَنظُرُونَ
7. وَإِذْ يَعِدُكُمُ ٱللَّهُ إِحْدَى ٱلطَّآئِفَتَيْنِ أَنَّهَا لَكُمْ وَتَوَدُّونَ أَنَّ غَيْرَ ذَاتِ ٱلشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَيُرِيدُ ٱللَّهُ أَن يُحِقَّ ٱلْحَقَّ بِكَلِمَٰتِهِۦ وَيَقْطَعَ دَابِرَ ٱلْكَٰفِرِينَ
8. لِيُحِقَّ ٱلْحَقَّ وَيُبْطِلَ ٱلْبَٰطِلَ وَلَوْ كَرِهَ ٱلْمُجْرِمُونَ
9. إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَٱسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّى مُمِدُّكُم بِأَلْفٍۢ مِّنَ ٱلْمَلَٰٓئِكَةِ مُرْدِفِينَ
10. وَمَا جَعَلَهُ ٱللَّهُ إِلَّا بُشْرَىٰ وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِۦ قُلُوبُكُمْ ۚ وَمَا ٱلنَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِندِ ٱللَّهِ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌۭ
11. إِذْ يُغَشِّيكُمُ ٱلنُّعَاسَ أَمَنَةًۭ مِّنْهُ وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءًۭ لِّيُطَهِّرَكُم بِهِۦ وَيُذْهِبَ عَنكُمْ رِجْزَ ٱلشَّيْطَٰنِ وَلِيَرْبِطَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ وَيُثَبِّتَ بِهِ ٱلْأَقْدَامَ
12. إِذْ يُوحِى رَبُّكَ إِلَى ٱلْمَلَٰٓئِكَةِ أَنِّى مَعَكُمْ فَثَبِّتُواْ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ۚ سَأُلْقِى فِى قُلُوبِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلرُّعْبَ فَٱضْرِبُواْ فَوْقَ ٱلْأَعْنَاقِ وَٱضْرِبُواْ مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍۢ
13. ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ شَآقُّواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ ۖ وَمَن يُشَآقِقِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَإِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلْعِقَابِ
14. ذَٰلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَأَنَّ لِلْكَٰفِرِينَ عَذَابَ ٱلنَّارِ
15. يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓا۟ إِذَا لَقِيتُمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ زَحْفًۭا فَلَا تُوَلُّوهُمُ ٱلْأَدْبَارَ
16. وَمَن يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍۢ دُبُرَهُۥٓ إِلَّا مُتَحَرِّفًۭا لِّقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَىٰ فِئَةٍۢ فَقَدْ بَآءَ بِغَضَبٍۢ مِّنَ ٱللَّهِ وَمَأْوَىٰهُ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ ٱلْمَصِيرُ
17. فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ قَتَلَهُمْ ۚ وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ رَمَىٰ وَلِيُبْلِىَ ٱلْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلَآءً حَسَنًا ۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌۭ
18. ذَٰلِكُمْ وَأَنَّ ٱللَّهَ مُوهِنُ كَيْدِ ٱلْكَٰفِرِينَ
19. إِن تَسْتَفْتِحُواْ فَقَدْ جَآءَكُمُ ٱلْفَتْحُ ۖ وَإِن تَنتَهُواْ فَهُوَ خَيْرٌۭ لَّكُمْ ۖ وَإِن تَعُودُواْ نَعُدْ وَلَن تُغْنِىَ عَنكُمْ فِئَتُكُمْ شَيْـًۭٔا وَلَوْ كَثُرَتْ وَأَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلْمُؤْمِنِينَ
20. يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓا۟ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَا تَوَلَّوْاْ عَنْهُ وَأَنتُمْ تَسْمَعُونَ
21. وَلَا تَكُونُوا۟ كَٱلَّذِينَ قَالُوا۟ سَمِعْنَا وَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ
22. إِنَّ شَرَّ ٱلدَّوَآبِّ عِندَ ٱللَّهِ ٱلصُّمُّ ٱلۡبُكۡمُ ٱلَّذِينَ لَا يَعۡقِلُونَ
23. وَلَوۡ عَلِمَ ٱللَّهُ فِيهِمۡ خَيۡرٗا لَّأَسۡمَعَهُمۡۖ وَلَوۡ أَسۡمَعَهُمۡ لَتَوَلَّوْاْ وَهُم مُّعۡرِضُونَ
24. يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ ٱسۡتَجِيبُوا۟ لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمۡ لِمَا يُحۡيِيكُمۡۖ وَٱعۡلَمُوٓا۟ أَنَّ ٱللَّهَ يَحُولُ بَيۡنَ ٱلۡمَرۡءِ وَقَلۡبِهِۦ وَأَنَّهُۥٓ إِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ
25. وَٱتَّقُوا۟ فِتۡنَةٗ لَّا تُصِيبَنَّ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوا۟ مِنكُمۡ خَآصَّةٗۖ وَٱعۡلَمُوٓا۟ أَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
26. وَٱذۡكُرُوٓا۟ إِذۡ أَنتُمۡ قَلِيلٞ مُّسۡتَضۡعَفُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ تَخَافُونَ أَن يَتَخَطَّفَكُمُ ٱلنَّاسُ فَـَٔاوَىٰكُمۡ وَأَيَّدَكُم بِنَصۡرِهِۦ وَرَزَقَكُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
27. يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ لَا تَخُونُوا۟ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَ وَتَخُونُوٓا۟ أَمَٰنَٰتِكُمۡ وَأَنتُمْ تَعۡلَمُونَ
28. وَٱعۡلَمُوٓا۟ أَنَّمَآ أَمۡوَٰلُكُمۡ وَأَوۡلَٰدُكُمۡ فِتۡنَةٞ وَأَنَّ ٱللَّهَ عِندَهُۥٓ أَجۡرٌ عَظِيمٞ
29. يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓا۟ إِن تَتَّقُوا۟ ٱللَّهَ يَجۡعَل لَّكُمۡ فُرۡقَانٗا وَيُكَفِّرۡ عَنكُمۡ سَئَِّاتِكُمۡ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡۗ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ
30. وَإِذۡ يَمۡكُرُ بِكَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ لِيُثۡبِتُوكَ أَوۡ يَقۡتُلُوكَ أَوۡ يُخۡرِجُوكَۚ وَيَمۡكُرُونَ وَيَمۡكُرُ ٱللَّهُۖ وَٱللَّهُ خَيۡرُ ٱلۡمَٰكِرِينَ
31. وَإِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُنَا قَالُوا۟ قَدۡ سَمِعۡنَا لَوۡ نَشَآءُ لَقُلۡنَا مِثۡلَ هَٰذَآ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ
32. وَإِذۡ قَالُوا۟ ٱللَّهُمَّ إِن كَانَ هَٰذَا هُوَ ٱلۡحَقَّ مِنۡ عِندِكَ فَأَمۡطِرۡ عَلَيۡنَا حِجَارَةٗ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ أَوِ ٱئۡتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٖ
33. وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمۡ وَأَنتَ فِيهِمۡۚ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ مُعَذِّبَهُمۡ وَهُمۡ يَسۡتَغۡفِرُونَ
34. وَمَا لَهُمۡ أَلَّا يُعَذِّبَهُمُ ٱللَّهُ وَهُمۡ يَصُدُّونَ عَنِ ٱلۡمَسۡجِدِ ٱلۡحَرَامِ وَمَا كَانُوا۟ أَوۡلِيَآءَهُۥٓ إِنۡ أَوۡلِيَآؤُهُۥٓ إِلَّا ٱلۡمُتَّقُونَ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
35. وَمَا كَانَ صَلَاتُهُمۡ عِندَ ٱلۡبَيۡتِ إِلَّا مُكَآءٗ وَتَصۡدِيَةٗ فَذُوقُوا۟ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ
36. إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ يُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمۡ لِيَصُدُّوا۟ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِۖ
37. فَسَيُنفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيۡهِمۡ حَسۡرَةٗ ثُمَّ يُغۡلَبُونَۗ وَٱلَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِلَىٰ جَهَنَّمَ يُحۡشَرُونَ
38. لِيَمِيزَ ٱللَّهُ ٱلۡخَبِيثَ مِنَ ٱلطَّيِّبِ
39. وَيَجۡعَلَ ٱلۡخَبِيثَ بَعۡضَهُۥ عَلَىٰ بَعۡضٖ فَيَرۡكُمَهُۥ جَمِيعٗا فَيَجۡعَلَهُۥ فِي جَهَنَّمَ
40. أُو۟لَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُونَ
41. وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَىْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُۥ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِى ٱلْقُرْبَىٰ وَٱلْيَتَٰمَىٰ وَٱلْمَسَٰكِينِ وَٱبْنِ ٱلسَّبِيلِ إِن كُنتُمْ ءَامَنتُم بِٱللَّهِ وَمَآ أَنزَلْنَا عَلَىٰ عَبْدِنَا يَوْمَ ٱلْفُرْقَانِ يَوْمَ ٱلْتَقَى ٱلْجَمْعَانِ ۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍۢ قَدِيرٌۭ
42. إِذْ أَنتُم بِٱلْعُدْوَةِ ٱلدُّنْيَا وَهُم بِٱلْعُدْوَةِ ٱلْقُصْوَىٰ وَٱلرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنكُمْ ۚ وَلَوْ تَوَاعَدتُّمْ لَٱخْتَلَفْتُمْ فِى ٱلْمِيعَٰدِ وَلَٰكِن لِّيَقْضِىَ ٱللَّهُ أَمْرًۭا كَانَ مَفْعُولًۭا لِّيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنۢ بَيِّنَةٍۢ وَيَحْيَىٰ مَنْ حَىَّ عَنۢ بَيِّنَةٍۢ ۗ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ
43. إِذْ يُرِيكَهُمُ ٱللَّهُ فِى مَنَامِكَ قَلِيلًۭا ۖ وَلَوْ أَرَىٰكَهُمْ كَثِيرًۭا لَّفَشِلْتُمْ وَلَتَنَٰزَعْتُمْ فِى ٱلْأَمْرِ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ سَلَّمَ ۗ إِنَّهُۥ عَلِيمٌۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ
44. وَإِذْ يُرِيكُمُوهُمْ إِذِ ٱلْتَقَيْتُمْ فِىٓ أَعْيُنِكُمْ قَلِيلًۭا وَيُقَلِّلُكُمْ فِىٓ أَعْيُنِهِمْ لِيَقْضِىَ ٱللَّهُ أَمْرًۭا كَانَ مَفْعُولًۭا ۚ وَإِلَى ٱللَّهِ تُرْجَعُ ٱلْأُمُورُ
45. يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓا۟ إِذَا لَقِيتُمْ فِئَةًۭ فَٱثْبُتُوا۟ وَٱذْكُرُوا۟ ٱللَّهَ كَثِيرًۭا لَّعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
46. وَأَطِيعُوا۟ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَا تَنَٰزَعُوا۟ فَتَفْشَلُوا۟ وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ وَٱصْبِرُوٓا۟ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلصَّٰبِرِينَ
47. وَلَا تَكُونُوا۟ كَٱلَّذِينَ خَرَجُوا۟ مِن دِيَٰرِهِم بَطَرًۭا وَرِئَآءَ ٱلنَّاسِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ ۚ وَٱللَّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌۭ
48. وَإِذْ زَيَّنَ لَهُمُ ٱلشَّيْطَٰنُ أَعْمَٰلَهُمْ وَقَالَ لَا غَالِبَ لَكُمُ ٱلْيَوْمَ مِنَ ٱلنَّاسِ وَإِنِّى جَارٌۭ لَّكُمْ ۖ فَلَمَّا تَرَآءَتِ ٱلْفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَىٰ عَقِبَيْهِ وَقَالَ إِنِّى بَرِىٓءٌۭ مِّنكُمْ إِنِّىٓ أَرَىٰ مَا لَا تَرَوْنَ إِنِّىٓ أَخَافُ ٱللَّهَ ۚ وَٱللَّهُ شَدِيدُ ٱلْعِقَابِ
49. إِذْ يَقُولُ ٱلْمُنَٰفِقُونَ وَٱلَّذِينَ فِى قُلُوبِهِم مَّرَضٌۭ غَرَّ هَٰٓؤُلَآءِ دِينُهُمْ ۗ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى ٱللَّهِ فَإِنَّ ٱللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌۭ
50. وَلَوْ تَرَىٰٓ إِذْ يَتَوَفَّى ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ ٱلْمَلَٰٓئِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَٰرَهُمْ وَذُوقُوا۟ عَذَابَ ٱلْحَرِيقِ
51. ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّٰمٍۢ لِّلْعَبِيدِ
52. كَدَأْبِ ءَالِ فِرْعَوْنَ وَٱلَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كَفَرُوا۟ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ فَأَخَذَهُمُ ٱللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ قَوِىٌّۭ شَدِيدُ ٱلْعِقَابِ
53. ذَٰلِكَ بِأَنَّ ٱللَّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًۭا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَىٰ قَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا۟ مَا بِأَنفُسِهِمْ وَأَنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌۭ
54. كَدَأْبِ ءَالِ فِرْعَوْنَ وَٱلَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ كَذَّبُوا۟ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِمْ فَأَهْلَكْنَٰهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَغْرَقْنَآ ءَالَ فِرْعَوْنَ ۚ وَكُلٌّۭ كَانُوا۟ ظَٰلِمِينَ
55. إِنَّ شَرَّ ٱلدَّوَآبِّ عِندَ ٱللَّهِ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ
56. ٱلَّذِينَ عَٰهَدتَّ مِنْهُمْ ثُمَّ يَنقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِى كُلِّ مَرَّةٍۢ وَهُمْ لَا يَتَّقُونَ
57. فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِى ٱلْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِم مَّنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ
58. وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِن قَوْمٍ خِيَانَةًۭ فَٱنۢبِذْ إِلَيْهِمْ عَلَىٰ سَوَآءٍۢ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلْخَآئِنِينَ
59. وَلَا يَحْسَبَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ سَبَقُوٓا۟ ۚ إِنَّهُمْ لَا يُعْجِزُونَ
60. وَأَعِدُّوا۟ لَهُم مَّا ٱسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍۢ وَمِن رِّبَاطِ ٱلْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِۦ عَدُوَّ ٱللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ
61. وَإِن جَنَحُوا۟ لِلسَّلْمِ فَٱجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى ٱللَّهِ ۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلْعَلِيمُ
62. وَإِن يُرِيدُوا۟ أَن يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ ٱللَّهُ ۚ هُوَ ٱلَّذِىٓ أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِۦ وَبِٱلْمُؤْمِنِينَ
63. وَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ ۚ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِى ٱلْأَرْضِ جَمِيعًۭا مَّآ أَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ أَلَّفَ بَيْنَهُمْ ۚ إِنَّهُۥ عَزِيزٌ حَكِيمٌۭ
64. يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِىُّ حَسْبُكَ ٱللَّهُ وَمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلْمُؤْمِنِينَ
65. يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِىُّ حَرِّضِ ٱلْمُؤْمِنِينَ عَلَى ٱلْقِتَالِ ۚ إِن يَكُن مِّنكُمْ عِشْرُونَ صَٰبِرُونَ يَغْلِبُوا۟ مِا۟ئَتَيْنِ ۚ وَإِن يَكُن مِّنكُم مِّا۟ئَةٌۭ يَغْلِبُوٓا۟ أَلْفًۭا مِّنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌۭ لَّا يَفْقَهُونَ
66. ٱلْـَٰٔنَ خَفَّفَ ٱللَّهُ عَنكُمْ وَعَلِمَ أَنَّ فِيكُمْ ضَعْفًۭا ۚ فَإِن يَكُن مِّنكُم مِّا۟ئَةٌۭ صَابِرَةٌۭ يَغْلِبُوا۟ مِا۟ئَتَيْنِ ۚ وَإِن يَكُن مِّنكُمْ أَلْفٌۭ يَغْلِبُوا۟ أَلْفَيْنِ بِإِذْنِ ٱللَّهِ ۗ وَٱللَّهُ مَعَ ٱلصَّٰبِرِينَ
67. مَا كَانَ لِنَبِىٍّ أَن يَكُونَ لَهُۥٓ أَسْرَىٰ حَتَّىٰ يُثْخِنَ فِى ٱلْأَرْضِ ۚ تُرِيدُونَ عَرَضَ ٱلدُّنْيَا وَٱللَّهُ يُرِيدُ ٱلْـَٔاخِرَةَ ۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌۭ
68. لَوْلَا كِتَٰبٌۭ مِّنَ ٱللَّهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمْ فِيمَآ أَخَذْتُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌۭ
69. فَكُلُوا۟ مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلَٰلًۭا طَيِّبًۭا وَٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌۭ رَّحِيمٌۭ
70. يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِىُّ قُل لِّمَن فِىٓ أَيْدِيكُم مِّنَ ٱلْأَسْرَىٰٓ إِن يَعْلَمِ ٱللَّهُ فِى قُلُوبِكُمْ خَيْرًۭا يُؤْتِكُمْ خَيْرًۭا مِّمَّآ أُخِذَ مِنكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۗ وَٱللَّهُ غَفُورٌۭ رَّحِيمٌۭ
71. وَإِن يُرِيدُوا۟ خِيَانَتَكَ فَقَدْ خَانُوا۟ ٱللَّهَ مِن قَبْلُ فَأَمْكَنَ مِنْهُمْ ۗ وَٱللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌۭ
72. إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَهَاجَرُوا۟ وَجَٰهَدُوا۟ بِأَمْوَٰلِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِى سَبِيلِ ٱللَّهِ وَٱلَّذِينَ ءَاوَوا۟ وَنَصَرُوٓا۟ أُو۟لَٰٓئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَآءُ بَعْضٍۢ ۖ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَلَمْ يُهَاجِرُوا۟ مَا لَكُم مِّن وَلَٰيَتِهِم مِّن شَىْءٍ حَتَّىٰ يُهَاجِرُوا۟ ۚ وَإِنِ ٱسْتَنصَرُوكُمْ فِى ٱلدِّينِ فَعَلَيْكُمُ ٱلنَّصْرُ إِلَّا عَلَىٰ قَوْمٍۢ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَٰقٌۭ ۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌۭ
73. وَٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَآءُ بَعْضٍۢ ۚ إِلَّا تَفْعَلُوهُ تَكُن فِتْنَةٌۭ فِى ٱلْأَرْضِ وَفَسَادٌۭ كَبِيرٌۭ
74. وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَهَاجَرُوا۟ وَجَٰهَدُوا۟ فِى سَبِيلِ ٱللَّهِ وَٱلَّذِينَ ءَاوَوا۟ وَنَصَرُوا۟ أُو۟لَٰٓئِكَ هُمُ ٱلْمُؤْمِنُونَ حَقًّۭا ۚ لَّهُم مَّغْفِرَةٌۭ وَرِزْقٌۭ كَرِيمٌۭ
75. وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ مِنۢ بَعْدُ وَهَاجَرُوا۟ وَجَٰهَدُوا۟ مَعَكُمْ فَأُو۟لَٰٓئِكَ مِنكُمْ ۚ وَأُو۟لُوا۟ ٱلْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَىٰ بِبَعْضٍۢ فِى كِتَٰبِ ٱللَّهِ ۗ إِنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَىْءٍ عَلِيمٌۭ
1. Të pyesin për plaçkën e luftës. Thuaj: “Plaçka e luftës i përket Allahut dhe të Dërguarit. Prandaj, frikësojuni Allahut, rregulloni çështjet mes jush dhe bindjuni Allahut dhe të Dërguarit të Tij, nëse jeni besimtarë të vërtetë.”
2. Besimtarët e vërtetë janë ata që, kur përmendet Allahu, zemrat e tyre ndiejnë frikë dhe, kur u lexohen shpalljet e Tij, u shtohet besimi dhe mbështeten vetëm te Zoti i tyre.
3. Ata që falin rregullisht namazin dhe japin lëmoshë nga ajo që u kemi dhënë.
4. Këta janë besimtarët e vërtetë! Ata do të kenë grada të larta te Zoti i tyre, falje mëkatesh dhe furnizim fisnik.
5. Ashtu siç të nxori Zoti yt nga shtëpia me të vërtetën, ndonëse një pjesë e besimtarëve nuk e pëlqente këtë.
6. Ata të kundërshtuan për të vërtetën, pasi ajo u ishte bërë e qartë, sikur të ishin duke u çuar drejt vdekjes, ndërkohë që e shihnin.
7. (Kujtoje) kur Allahu ju premtoi njërën nga dy grupet: ose karvanin ose ushtrinë, dhe ju dëshironit që ai pa armë të ishte për ju, ndërkohë që Allahu donte ta bënte të vërtetën triumfuese me fjalët e Tij dhe të shfaroste mohuesit.
8. Për ta përforcuar të vërtetën dhe për të zhdukur gënjeshtrën, edhe nëse kriminelët e urrejnë.
9. Kur kërkuat ndihmë nga Zoti juaj, Ai ju përgjigj: “Unë do t’ju ndihmoj me një mijë engjëj të dërguar radhazi.”
10. Allahu e bëri këtë si përgëzim për ju dhe që me të të qetësohen zemrat tuaja. Ndihma vjen vetëm nga Allahu; vërtet, Allahu është i Plotfuqishëm dhe i Urtë.
11. (Kujtoni) kur Ai ju mbuloi me një gjumë të lehtë për t’ju dhënë qetësi dhe ju lëshoi ujë nga qielli, për t’ju pastruar me të, për t’ju larguar ndytësinë e djallit, për t’jua forcuar zemrat dhe për t’ju forcuar këmbët.
12. (Kujtoni) kur Zoti yt u shpalli engjëjve: “Unë jam me ju, prandaj forconi ata që besojnë! Do të mbjell frikë në zemrat e atyre që mohojnë. Prandaj, goditni sipër qafave të tyre dhe goditini ata në çdo gisht!”
13. Kjo, sepse ata kundërshtuan Allahun dhe të Dërguarin e Tij. Kushdo që kundërshton Allahun dhe të Dërguarin e Tij, le ta dijë se Allahu është ndëshkues i ashpër.
14. Kjo është (ndëshkimi i tyre), prandaj shijojeni! Për mohuesit ka dënim me zjarr.
15. O ju që besuat! Kur të takoni një ushtri mohuesish në betejë, mos ua ktheni shpinën!
16. Kushdo që ua kthen shpinën atë ditë, përveç atij që lëviz për të luftuar ose që i bashkohet një grupi tjetër, do të meritojë zemërimin e Allahut dhe strehimi i tij do të jetë Xhehenemi. Sa vend i keq është ai!
17. Ju nuk i vratë ata, por Allahu i vrau; nuk e hodhe ti (o Muhamed), kur hodhe, por Allahu e hodhi, që të testojë besimtarët me një sprovë të mirë. Allahu dëgjon dhe di gjithçka.
18. Kjo është e vërteta! Allahu do ta dobësojë kurthin e mohuesve.
19. Nëse kërkoni vendim, vendimi tashmë ka ardhur tek ju. Nëse hiqni dorë (nga mohimi), do të ishte më mirë për ju. Por, nëse ktheheni (në luftë), edhe Ne do të kthehemi. Ushtria juaj nuk do t’ju ndihmojë aspak, sado e madhe të jetë. Allahu është me besimtarët.
20. O ju që besuat! Bindjuni Allahut dhe të Dërguarit të Tij dhe mos u largoni prej tij, ndërkohë që po e dëgjoni.
21. Mos u bëni si ata që thonë: "Ne dëgjuam!", por në të vërtetë nuk dëgjojnë.
22. Krijesat më të këqija para Allahut janë ata që janë të shurdhër dhe memecë, të cilët nuk kuptojnë.
23. Sikur Allahu të shihte ndonjë të mirë tek ata, do t’i bënte të dëgjonin; por, edhe sikur t’i bënte të dëgjonin, ata do të largoheshin, duke u kthyer prapa.
24. O ju që besuat! Përgjigjuni Allahut dhe të Dërguarit kur ai ju thërret për atë që ju jep jetë! Dhe dijeni se Allahu qëndron ndërmjet njeriut dhe zemrës së tij dhe se tek Ai do të mblidheni.
25. Kini frikë nga një sprovë që nuk do të godasë vetëm ata që kanë bërë padrejtësi mes jush! Dhe dijeni se Allahu është ndëshkues i rreptë.
26. Kujtoni kur ishit të paktë, të shtypur në tokë, duke pasur frikë se njerëzit do t’ju rrëmbenin, dhe Ai ju dha strehim, ju forcoi me ndihmën e Tij dhe ju furnizoi me gjëra të mira që të ishit falënderues.
27. O ju që besuat! Mos e tradhtoni Allahun dhe të Dërguarin dhe mos i tradhtoni besimet që ju janë besuar, ndërkohë që e dini (ç’bëni).
28. Dhe dijeni se pasuritë dhe fëmijët tuaj janë vetëm një sprovë dhe se shpërblimi më i madh është tek Allahu.
29. O ju që besuat! Nëse i frikësoheni Allahut, Ai do t’ju japë një dallim (mes të vërtetës dhe të kotës), do t’ju shlyejë të këqijat dhe do t’ju falë. Allahu është Bujar i Madh.
30. (Kujtoje) kur mohuesit të përgatitën kurth, për të të burgosur, për të të vrarë ose për të të përzënë. Ata kurdisin, por edhe Allahu kurdis. Dhe Allahu është më i miri në kurdisje.
31. Kur u lexohen shpalljet Tona, ata thonë: "Ne i kemi dëgjuar; sikur të donim, do të thoshim gjëra të ngjashme. Këto nuk janë tjetër veçse përralla të të parëve."
32. Dhe (kujtoje) kur thanë: "O Allah! Nëse ky është e vërteta nga Ti, atëherë lësho mbi ne gurë nga qielli ose sill mbi ne një dënim të dhimbshëm!"
33. Por Allahu nuk do t’i ndëshkonte ata ndërsa ti ishe në mesin e tyre dhe as nuk do t’i ndëshkonte ata ndërsa ata kërkonin falje.
34. Por, çfarë i pengon ata që Allahu t’i ndëshkojë, kur ata e pengojnë të tjerët nga Xhamia e Shenjtë, ndërkohë që nuk janë kujdestarët e saj? Kujdestarët e saj janë vetëm të devotshmit, por shumica e tyre nuk e dinë.
35. Lutja e tyre në Xhaminë e Shenjtë nuk është tjetër veçse një fishkëllimë dhe një duartrokitje. Prandaj, shijoni dënimin për shkak se mohonit!
36. Ata që mohuan, shpenzojnë pasurinë e tyre për të penguar njerëzit nga rruga e Allahut. Ata do të vazhdojnë ta shpenzojnë atë, pastaj do të ndiejnë keqardhje dhe në fund do të mposhten. Ata që mohojnë do të grumbullohen në Xhehenem.
37. Që Allahu t’i dallojë të këqinjtë nga të mirët, të mbledhë të këqinjtë së bashku, t’i grumbullojë dhe t’i hedhë në Xhehenem. Ata janë të humburit.
38. Thuaju atyre që mohuan: "Nëse heqin dorë, do t’u falet çfarë ka kaluar; por, nëse kthehen (në të keqen), atëherë ligji i Allahut për popujt e mëparshëm është i qartë."
39. Luftojini ata derisa të mos ketë më trazirë dhe feja të jetë vetëm për Allahun. Por, nëse ndalen, atëherë Allahu e sheh gjithçka që bëjnë.
40. Por, nëse ata kthejnë shpinën, dijeni se Allahu është Mbrojtësi juaj. Sa Mbrojtës i mirë dhe sa Ndihmues i mrekullueshëm!
41. Dhe dijeni se çdo gjë që fitoni në betejë, një e pesta e saj i përket Allahut, të Dërguarit të Tij, të afërmve të tij, jetimëve, të varfërve dhe udhëtarëve, nëse besoni në Allahun dhe në atë që i zbriti robit të Tij ditën e Furkanit (ditën e dallimit të së vërtetës nga e pavërteta) – ditën kur u përballën të dyja palët. Allahu ka fuqi për çdo gjë.
42. (Kujto) kur ishit në anën e afërt (të luginës), ata në anën më të largët dhe karvani ndodhej më poshtë jush. Edhe sikur të kishit rënë dakord për një takim, do të kishit ndryshuar mendje, por Allahu e bëri këtë që të realizohej një çështje e caktuar, që të shkatërrohej ai që ishte i shkatërruar përmes një argumenti të qartë dhe të jetonte ai që duhej të jetonte përmes një argumenti të qartë. Allahu dëgjon dhe di gjithçka.
43. (Kujto) kur Allahu t’i tregoi ata në ëndërr si një grup i vogël. Sikur t’i kishte treguar më shumë, do të ishit ligështuar dhe do të ishit grindur për këtë çështje, por Allahu ju shpëtoi. Ai e di mirë atë që fshihet në zemra.
44. Dhe (kujto) kur, gjatë përballjes, Ai bëri që ata t’ju dukeshin të paktë në sytë tuaj dhe juve të paktë në sytë e tyre, që të realizohej një çështje e caktuar nga Allahu. Tek Allahu kthehen të gjitha punët.
45. O ju që besuat! Kur të përballeni me një armik, qëndroni të palëkundur dhe përmendeni shpesh Allahun, që të shpëtoni!
46. Dhe bindjuni Allahut dhe të Dërguarit të Tij dhe mos u grindni mes vete, përndryshe do të dobësoheni dhe forca juaj do të shkatërrohet! Bëhuni të durueshëm! Allahu është me të durueshmit.
47. Mos u bëni si ata që dolën nga shtëpitë e tyre të pajisur me krenari dhe me qëllim që t’u shfaqen njerëzve si të fuqishëm dhe që i pengojnë të tjerët nga rruga e Allahut. Allahu i di mirë veprimet e tyre.
48. (Kujto) kur djalli ua zbukuroi veprat dhe u tha: “Sot askush nga njerëzit nuk mund t’ju mposhtë dhe unë jam mbrojtësi juaj!” Por kur të dyja palët u përballën, ai u kthye prapa dhe tha: “Unë nuk kam të bëj me ju! Vërtet, unë shoh atë që ju nuk e shihni. Unë i frikësohem Allahut, sepse Allahu është ndëshkues i rreptë.”
49. Kur hipokritët dhe ata që kishin zemra të sëmura thanë: “Besimtarët i ka mashtruar feja e tyre.” Por, kushdo që mbështetet te Allahu, le ta dijë se Allahu është i Plotfuqishëm dhe i Urtë.
50. Sikur t’i shihje (o Muhamed) kur engjëjt ua merrnin shpirtin atyre që mohuan, duke i goditur në fytyrë dhe në shpinë e duke u thënë: “Shijoni ndëshkimin e zjarrit të ndezur!”
51. Kjo është për shkak të asaj që duart tuaja kanë përgatitur, sepse Allahu nuk është padrejtësues ndaj robërve të Tij.
52. Kështu ndodhi edhe me popullin e Faraonit dhe me ata para tyre, që mohuan shpalljet e Allahut, prandaj Allahu i ndëshkoi për mëkatet e tyre. Allahu është i Fuqishëm dhe i rreptë në ndëshkim.
53. Kjo, sepse Allahu nuk e ndryshon begatinë që u ka dhënë një populli, derisa ata të ndryshojnë vetveten. Allahu dëgjon dhe di gjithçka.
54. Ashtu ndodhi edhe me popullin e Faraonit dhe me ata para tij. Ata i mohuan shpalljet e Zotit të tyre, prandaj Ne i shkatërruam për shkak të mëkateve të tyre dhe Ne i mbytëm njerëzit e Faraonit, sepse ishin mizorë.
55. Krijesat më të këqija para Allahut janë ata që mohojnë dhe që nuk besojnë.
56. Ata janë ata që i thejnë besëlidhjet e tyre vazhdimisht dhe nuk i frikësohen Allahut.
57. Nëse i kapni në betejë, shpërndajini ata dhe ata që janë pas tyre, që të përkujtojnë.
58. Nëse i frikësohesh tradhtisë së një populli, atëherë hidhua paktin e tyre në mënyrë të drejtë, sepse Allahu nuk i do tradhtarët.
59. Mos le të mendojnë ata që mohuan se mund të shpëtojnë! Ata nuk do të shpëtojnë.
60. Dhe përgatituni kundër tyre me aq fuqi sa të keni dhe me kuaj të luftës, që të frikësoni me të armikun e Allahut dhe armikun tuaj, si dhe të tjerë përveç tyre, që ju nuk i njihni, por Allahu i njeh. Çdo gjë që shpenzoni për hir të Allahut, do t’ju shpërblehet dhe nuk do të dëmtoheni.
61. Nëse ata priren nga paqja, edhe ti pranuje dhe mbështetu te Allahu. Vërtet, Ai është Dëgjuesi dhe i Gjithëdijshmi.
62. Por, nëse duan të të mashtrojnë, mjafton që Allahu është përkrahësi yt. Ai është Ai që të forcoi me ndihmën e Tij dhe me besimtarët.
63. Dhe Ai bashkoi zemrat e tyre. Sikur të kishe shpenzuar të gjitha pasuritë e tokës, nuk do të mund të bashkoje zemrat e tyre, por Allahu i bashkoi ata. Ai është i Plotfuqishmi dhe i Urti.
64. O Profet! Mjafton që Allahu është përkrahësi yt dhe i atyre që të ndjekin ty nga besimtarët.
65. O Profet! Nxit besimtarët për luftë! Nëse mes jush ka njëzet të durueshëm, ata do të mposhtin dyqind; dhe nëse mes jush ka njëqind, ata do të mposhtin një mijë prej atyre që mohuan, sepse ata janë njerëz që nuk kuptojnë.
66. Tani, Allahu ju ka lehtësuar ngarkesën, sepse e di që ju keni dobësi. Nëse mes jush ka njëqind të durueshëm, ata do të mposhtin dyqind; dhe nëse mes jush ka një mijë, ata do të mposhtin dy mijë, me lejen e Allahut. Allahu është me të durueshmit.
67. Nuk i takon asnjë profeti të ketë robër lufte, derisa të bëhet plotësisht dominues në tokë. Ju dëshironi të mirat e kësaj bote, por Allahu dëshiron botën tjetër. Allahu është i Plotfuqishmi dhe i Urti.
68. Sikur të mos kishte qenë një urdhër i mëparshëm nga Allahu, do t’ju kishte prekur një ndëshkim i madh për atë që morët (nga robërit e luftës).
69. Prandaj, shfrytëzoni atë që keni marrë nga plaçka e luftës, si e lejuar dhe e mirë, dhe kini frikë Allahun! Allahu është Falës dhe Mëshirëplotë.
70. O Profet! Thuaju robërve që janë në duart tuaja: “Nëse Allahu sheh ndonjë të mirë në zemrat tuaja, Ai do t’ju japë diçka më të mirë se ajo që u është marrë dhe do t’ju falë. Allahu është Falës dhe Mëshirëplotë.”
71. Por, nëse duan të të tradhtojnë, ata tashmë kanë tradhtuar Allahun më parë, prandaj Ai të dha fuqi mbi ta. Allahu është i Gjithëdijshmi dhe i Urti.
72. Vërtet, ata që besuan, emigruan dhe luftuan me pasuritë dhe jetët e tyre për hir të Allahut, dhe ata që i strehuan dhe i ndihmuan, ata janë miq të njëri-tjetrit. Por, ata që besuan dhe nuk emigruan, nuk keni detyrë për mbrojtjen e tyre, derisa të emigrojnë. Por, nëse ju kërkojnë ndihmë për çështje fetare, atëherë ju jeni të detyruar t’i ndihmoni, përveç nëse është kundër një populli me të cilin keni marrëveshje. Allahu e sheh mirë atë që bëni.
73. Mohuesit janë miq të njëri-tjetrit. Nëse nuk e bëni këtë (nuk ndihmoni njëri-tjetrin), do të ketë trazira në tokë dhe një korrupsion të madh.
74. Ata që besuan, emigruan dhe luftuan në rrugën e Allahut, si dhe ata që i strehuan dhe i ndihmuan, ata janë besimtarë të vërtetë. Për ta ka falje dhe furnizim të begatë.
75. Dhe ata që besuan më pas, emigruan dhe luftuan bashkë me ju, ata janë pjesë e jush. Por, të afërmit janë më të afërt për njëri-tjetrin, sipas urdhrit të Allahut. Allahu di çdo gjë.